Δ. Κουτσούμπας: Το ΚΚΕ κρατά ψηλά τη σημαία του Σοσιαλισμού — Καλεί σε Αγωνιστική Συμπόρευση τον λαό

Φίλες και φίλοι

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι

Σήμε­ρα, μπο­ρεί τα πράγ­μα­τα να είναι δύσκο­λα, μπο­ρεί να μοιά­ζουν ακί­νη­τα. Αλλά έτσι δεν θα μεί­νουν, αν αφή­σου­με στην άκρη τη λογι­κή της ανα­μο­νής, αν σημά­νει ένα νέο αγω­νι­στι­κό ξεκί­νη­μα. Κι αυτό μπο­ρεί να γίνει μόνο με το ΚΚΕ μπρο­στά, πιο δυνα­τό, κάτι που εξαρ­τά­ται και από το λαό, όχι μόνο από εμάς.

Σήμε­ρα χρειά­ζε­ται περισ­σό­τε­ρο από ποτέ, ένα νέο πάλης ξεκί­νη­μα: Που θα ξεκι­νά από τη συμ­με­το­χή μας στο εργα­τι­κό σωμα­τείο, στην επι­τρο­πή αγώ­να, στον αγρο­τι­κό σύλ­λο­γο, στον σύλ­λο­γο των επαγ­γελ­μα­τιών, στον μαζι­κό φορέα της γει­το­νιάς. Θα προ­χω­ρά με τη συμ­με­το­χή μας στις κινη­το­ποι­ή­σεις, στα συλ­λα­λη­τή­ρια, στις απερ­γί­ες, που θα ακο­λου­θή­σουν της μεγά­λης απερ­γί­ας του 9^ης του Νοέμ­βρη, για να ακου­στεί δυνα­τά η φωνή της εργα­τι­κής τάξης, του λαού που δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νος να πει­νά­σει, να παγώσει.

Μιλά­με για έναν αγώ­να με τον οποίο ο λαός θα βάζει μπρο­στά τις δικές του ανά­γκες και όχι την ανά­γκη του συστή­μα­τος να πάρει ξανά ανά­σα μέσα από μια κάλ­πι­κη πολι­τι­κή αλλα­γή. Για­τί κάλ­πι­κη πολι­τι­κή αλλα­γή είναι αυτή που προ­βάλ­λουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, οι οποί­οι φημί­ζο­νται και αυτο­δια­φη­μί­ζο­νται για τις υπη­ρε­σί­ες που προ­σφέ­ρουν στο σύστη­μα όταν αυτό ζορί­ζε­ται. Ο λαός μας πρέ­πει να αρχί­σει να σκέ­φτε­ται την πραγ­μα­τι­κή πολι­τι­κή αλλα­γή, με τον ίδιο μεγά­λο πρω­τα­γω­νι­στή και όχι απλό θεατή!

Η επι­τυ­χία της απερ­γί­ας της 9^ης του Νοέμ­βρη παντού σε όλη την Ελλά­δα και εδώ στη Χαλ­κί­δα, αλλά και σε όλη την Εύβοια, με πέντε μεγά­λες απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις, μπο­ρεί να είναι το ξεκί­νη­μα νέων μεγά­λων αγώ­νων, που θα δίνουν διέ­ξο­δο στη λαϊ­κή οργή και αγα­νά­κτη­ση που συνε­χώς αυξά­νε­ται. Μια οργή που δεν θα εγκλω­βί­ζε­ται στη λογι­κή της ανα­μο­νής μόνο των βου­λευ­τι­κών εκλο­γών που παρα­λύ­ει ακό­μα και μάχι­μες αγω­νι­στι­κές δυνάμεις.

Και όπως φάνη­κε τέτοιες μάχι­μες αγω­νι­στι­κές δυνά­μεις υπάρ­χουν σε πολ­λούς χώρους δου­λειάς, σε πολ­λά εργο­στά­σια και δω στην Εύβοια. Στην Εύβοια, όπου εργά­τες και εργά­τριες στις μεγά­λες βιο­μη­χα­νί­ες τρο­φί­μων, στα τσι­με­ντά­δι­κα, στο Λιμά­νι, στη ΛΑΡΚΟ και αλλού, κόντρα στην εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, τον συμ­βι­βα­σμό και τη μοι­ρο­λα­τρία, σήκω­σαν το ανά­στη­μά τους, έκα­ναν το βήμα και απέργησαν.

Δεν είναι λίγο πράγ­μα να στα­μα­τά­ει η παρα­γω­γή, να σβή­νουν οι μηχα­νές, να κατε­βαί­νουν τα ρολά, να αδειά­ζουν τα γρα­φεία και να γεμί­ζουν, να πλημ­μυ­ρί­ζουν οι δρό­μοι από εργά­τες και εργά­τριες, υπαλ­λή­λους, ανθρώ­πους του μερο­κά­μα­του και νέα παι­διά, φοι­τη­τές και μαθητές.

Και αν σήμε­ρα, στη Χαλ­κί­δα, στην Εύβοια, οι μάχι­μες αγω­νι­στι­κές δυνά­μεις αυξά­νο­νται μέσα στα εργο­στά­σια, σε πολ­λούς χώρους δου­λειάς, αυτό συμ­βαί­νει, για­τί σ’ αυτόν εδώ τον νομό, μετά από πολ­λά χρό­νια έχει συντε­λε­στεί μια σημα­ντι­κή αλλα­γή, που ήδη την κατα­λα­βαί­νουν οι εργάτες.

Ανα­φέ­ρο­μαι στην αλλα­γή στο Εργα­τι­κό Κέντρο της Εύβοιας με την ανά­δει­ξη των ταξι­κών δυνά­με­ων σε πρώ­τη δύνα­μη, για να μπει τέλος στην απα­ξί­ω­ση και τον εκφυ­λι­σμό. Τώρα αρχί­ζουν να κατα­λα­βαί­νουν οι εργα­ζό­με­νοι τι σημαί­νει Εργα­τι­κό Κέντρο — “όπλο” στα χέρια των εργαζομένων!

Εργα­τι­κό Κέντρο που πρω­το­στα­τεί για τα προ­βλή­μα­τα κάθε χώρου και κλά­δου δου­λειάς, για τα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, για το μερο­κά­μα­το, την ακρί­βεια, τη φτώ­χεια, την Υγεία, την Παι­δεία, τον πόλεμο.

Εργα­τι­κό Κέντρο που βοη­θά­ει και στη­ρί­ζει έμπρα­κτα τα πρω­το­βάθ­μια Σωμα­τεία στον αγώ­να που δίνει το καθέ­να στο χώρο του, για κάθε πρό­βλη­μα, που καλεί Γενι­κές Συνε­λεύ­σεις, ενη­με­ρώ­νει, συσπει­ρώ­νει και κινη­το­ποιεί τους εργα­ζό­με­νους, βοη­θά­ει για να σπά­ει η εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, το κλί­μα απογοήτευσης.

Εργα­τι­κό Κέντρο που ανα­πτύσ­σει με όλες του τις δυνά­μεις την αλλη­λεγ­γύη σε κάθε χώρο δου­λειάς που αγω­νί­ζε­ται, που συμ­βάλ­λει να δημιουρ­γού­νται νέα Σωμα­τεία σε χώρους δου­λειάς και κλά­δους, με σκο­πό όλο και περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι να οργα­νώ­νο­νται σε αυτά.

Τώρα μπο­ρούν να κατα­λά­βουν οι εργά­τες και οι εργά­τριες, αλλά και όλοι οι άνθρω­ποι του μόχθου, ότι οι — για χρό­νια — αρνη­τι­κοί συσχε­τι­σμοί που υπάρ­χουν, μπο­ρούν να αλλά­ξουν και αλλά­ζουν, όταν δυνα­μώ­νει η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, για­τί μόνο το ΚΚΕ μπαί­νει μπρο­στά με συνέ­πεια, σε όλες τις μάχες. Και τέτοιες σημα­ντι­κές μάχες προη­γή­θη­καν της αλλα­γής των συσχε­τι­σμών στο Εργα­τι­κό Κέντρο.

Μάχες με υπο­μο­νή, πεί­σμα και αντο­χή, για να μετρή­σου­με βήμα­τα στην οργά­νω­ση των εργα­ζο­μέ­νων, για να φτια­χτούν σωμα­τεία σε μεγά­λους εργα­σια­κούς χώρους, όπως ο ΜΙΜΙΚΟΣ στην Αρτά­κη, η ΤΕΡΝΑ στο Μαντού­δι, για να μαζι­κο­ποι­η­θούν άλλα, όπως οι ρετσι­νά­δες, οι ιδιω­τι­κοί υπάλ­λη­λοι, το μέταλ­λο, με νέους εργά­τες και μετα­νά­στες όπως συνέ­βη στο σωμα­τείο των Τροφίμων.

Καθη­με­ρι­νές μάχες μέσα στους χώρους δου­λειάς, όπου οι εργα­ζό­με­νοι κατα­λα­βαί­νουν πως βελ­τί­ω­ση στη ζωή τους δεν πρό­κει­ται να δουν, όσο θα βελ­τιώ­νο­νται μόνο τα κέρ­δη των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων που είναι παντού στην περιο­χή, αλλά όσο βελ­τιώ­νε­ται η δική τους οργά­νω­ση, ο δικός τους αγώ­νας, όσο βελ­τιώ­νε­ται και ανε­βαί­νει η δύνα­μη του ΚΚΕ.

Άλλω­στε, ότι κέρ­δι­σαν οι εργα­ζό­με­νοι, ακό­μα και μια μικρή αύξη­ση, ακό­μα και μια μικρή βελ­τί­ω­ση στις συν­θή­κες εργα­σί­ας, το κέρ­δι­σαν για­τί οργα­νώ­θη­καν, για­τί έφτια­ξαν σωμα­τείο, για­τί ενω­μέ­νοι διεκ­δί­κη­σαν και ανά­γκα­σαν την εργο­δο­σία σε ορι­σμέ­νες υπο­χω­ρή­σεις. Κι αν τώρα αυτή αντε­πι­τί­θε­ται, παίρ­νει τα μέτρα της, βάζει στο στό­χα­στρο τα σωμα­τεία, οι εργά­τες πρέ­πει να πάρουν τα δικά τους μέτρα, να προ­στα­τέ­ψουν την οργά­νω­σή τους, το σωμα­τείο τους, να ενι­σχύ­σουν τις ταξι­κές δυνά­μεις, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ.

Αγω­νι­στι­κός αέρας βέβαια φύση­ξε όχι μόνο στην Εύβοια, αλλά σε όλη τη Στε­ρεά. Όπου οι εργά­τες από εργο­στά­σια και χώρους δου­λειάς, οι εργα­ζό­με­νοι στο δημό­σιο τομέα, ένω­σαν τη φωνή τους με τους αγρό­τες που κατέ­βη­καν με τα τρα­κτέρ στους στη Λαμία και το Μαντού­δι, με τους εμπό­ρους στη Λιβα­δειά που καθο­λι­κά έκλει­σαν τα μαγα­ζιά τους.

Με την απερ­γία της 9^ης του Νοέμ­βρη έγι­νε ένα μεγά­λο βήμα μπρο­στά, το κρα­τά­με και συνε­χί­ζου­με. Για να δυνα­μώ­σει η οργά­νω­ση στο χώρο, σε κάθε κλά­δο, στη γει­το­νιά και την ύπαι­θρο, για να μην περά­σει η προ­σπά­θεια τρο­μο­κρά­τη­σης που εξα­πο­λύ­ει η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία με απο­λύ­σεις πρω­το­πό­ρων εργα­τών. Για να ξερι­ζω­θεί μια και καλά ο φόβος και η ηττοπάθεια.

Συνε­χί­ζου­με για να στα­μα­τή­σει το έγκλη­μα στη ΛΑΡΚΟ. Όλοι ξέρου­με ότι ο αγώ­νας στη ΛΑΡΚΟ είναι στην πιο κρί­σι­μη καμπή του. Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, έχει στα­μα­τή­σει τη λει­τουρ­γία του εργο­στα­σί­ου στη Λάρυ­μνα. Σκορ­πά­ει δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια για να οδη­γή­σει στην πλή­ρη απα­ξί­ω­ση και να παρα­δώ­σει έναν πλού­το δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων στο κεφά­λαιο, όπως αυτό φάνη­κε από το εξευ­τε­λι­στι­κό τίμη­μα στις προ­σφο­ρές που δόθη­καν στο διαγωνισμό.

Τώρα είναι η ώρα να σηκω­θεί όλη η Στε­ρεά, όλη η Ελλά­δα στο πόδι για να στα­μα­τή­σει το έγκλη­μα στη ΛΑΡΚΟ. Τώρα είναι η ώρα που οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ, οι γυναί­κες και τα παι­διά τους, χρειά­ζο­νται την πιο πλα­τιά στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύη στον αγώ­να τους. Τώρα είναι η ώρα να ενώ­σου­με τη φωνή μας ακό­μα πιο δυνα­τά, με τους εργά­τες της ΛΑΡΚΟ που χρό­νια τώρα τα έχουν βάλει με τα πιο μεγά­λα θηρία, με καρ­χα­ρί­ες και στά­θη­καν όρθιοι.

Ο αγώ­νας τους έχει γίνει φάρος, παρά­δειγ­μα και για τους εργά­τες άλλων μεγά­λων κλά­δων και χώρων δου­λειάς. Από το δικό τους μεγα­λειώ­δη αγώ­να παίρ­νουν κου­ρά­γιο και άλλοι εργά­τες για να τα βάλουν με την εργο­δο­σία, να μη λυγί­σουν, να αντέξουν.

Οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ τα έβα­λαν με «θεούς και δαί­μο­νες» για να δια­σφα­λί­σουν την ενιαία λει­τουρ­γία αυτής της σημα­ντι­κής επι­χεί­ρη­σης, για να δια­σφα­λί­σουν τα δικαιώ­μα­τά τους, για να πάρουν τα δεδου­λευ­μέ­να τους, για να μπο­ρούν όλοι να γυρί­ζουν σώοι μετά το μερο­κά­μα­το στο σπί­τι τους και να μη θρη­νή­σουν άλλο συνά­δελ­φό τους.

Να ενώ­σου­με τη φωνή μας μαζί τους που κόντρα στην πολι­τι­κή της απα­ξί­ω­σης, της υπερ­χρέ­ω­σης και της συκο­φά­ντη­σης απέ­δει­ξαν σε όλο τον λαό πως η ΛΑΡΚΟ, δεν είναι ένα σκου­ρια­σμέ­νο βαρί­δι, αλλά είναι μια στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας επι­χεί­ρη­ση, πραγ­μα­τι­κός θησαυ­ρός, πλού­τος για τη χώρα μας.

Μόνο να σκε­φτεί κανείς πως η ΛΑΡΚΟ είναι η μονα­δι­κή επι­χεί­ρη­ση στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση που παρά­γει σιδη­ρο­νι­κέ­λιο μέσα από την επε­ξερ­γα­σία δικών της εγχώ­ριων μεταλ­λευ­μά­των. Και η χώρα μας είναι η μονα­δι­κή στην ΕΕ που έχει στο υπέ­δα­φος νικε­λιού­χα μεταλ­λεύ­μα­τα με κοβάλ­τιο, γεγο­νός που τα κάνει δυσεύ­ρε­τα σε όλο τον κόσμο.

Γι αυτό οι εργα­ζό­με­νοι της ΛΑΡΚΟ, αλλά και εμείς, μιλά­με τόσα χρό­νια για ένα έγκλη­μα που έχει τη σφρα­γί­δα, όχι μόνο της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ η οποία ανέ­λα­βε να το ολο­κλη­ρώ­σει, αλλά έχει τι σφρα­γί­δα όλων των κυβερ­νή­σε­ων που έβα­λαν πλά­τη στην απα­ξί­ω­ση και την υπερ­χρέ­ω­σή της. Μιλά­με για «έγκλη­μα», για­τί η ΛΑΡΚΟ από μόνη της ανα­δει­κνύ­ει τις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες που έχει η χώρα μας, οι οποί­ες θα μπο­ρού­σαν να αξιο­ποι­η­θούν προς όφε­λος όχι βέβαια του κεφα­λαί­ου, αλλά της εργα­τι­κής τάξης, του λαού.Και τέτοια ολο­κλη­ρω­μέ­νη και επε­ξερ­γα­σμέ­νη πρό­τα­ση έχει μόνο το ΚΚΕ.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ στέ­κε­ται με συνέ­πεια στο πλευ­ρό των εργα­τών της ΛΑΡΚΟ. Τώρα όμως πρέ­πει να ξεση­κω­θεί, όχι μόνο η Εύβοια, αλλά όλη η Στε­ρεά για να στα­μα­τή­σει αυτό το έγκλη­μα, που θα είναι έγκλη­μα σε βάρος όλης της περιο­χής που κιν­δυ­νεύ­ει με χρεοκοπία.