Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δ. Κουτσούμπας: Ψήφος στο ΚΚΕ η πραγματικά αντισυστημική επιλογή

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η πραγ­μα­τι­κά αντι­συ­στη­μι­κή επι­λο­γή, τονί­ζει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας σε συνέ­ντευ­ξη στο «Voria.gr» καλώ­ντας τους νέους που αισθά­νο­νται οργή και αγα­νά­κτη­ση απέ­να­ντι στο σύστη­μα, που δια­δή­λω­σαν με το σύν­θη­μα «Τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας» να ψηφί­σουν το ΚΚΕ.

Σημειώ­νει ακό­μα πως «το ΚΚΕ ήταν το μόνο που κρά­τη­σε όλα αυτά τα χρό­νια ψηλά τη σημαία της προ­ό­δου, του αγώ­να, όταν οι άλλοι, ως κυβέρ­νη­ση, έφερ­ναν τα μνη­μό­νια, έβα­ζαν την ΕΥΑΘ στο Υπερ­τα­μείο ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, προ­ω­θού­σαν το ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό στα Βαλ­κά­νια με τη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών κλπ. Αλλά και μετά, ως αντι­πο­λί­τευ­ση, ψήφι­ζαν τα μισά νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης Μητσο­τά­κη, “έβα­ζαν πλά­τη” σε όλες τις κρί­σι­μες στιγ­μές και πρό­τει­ναν υπουρ­γούς κοι­νής αποδοχής».

Ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας επι­ση­μαί­νει πως «απλοί εργα­ζό­με­νοι, τίμιοι αγω­νι­στές και προ­ο­δευ­τι­κοί άνθρω­ποι που, βγά­ζο­ντας συμπε­ρά­σμα­τα μέσα και από την ίδια την πορεία τους για αυτές τις δυνά­μεις ή για από­ψεις που μπο­ρεί να είχαν στο παρελ­θόν, απο­φα­σί­ζουν τώρα να συστρα­τευ­θούν με το ΚΚΕ» και ότι «δεν είναι λίγοι αυτοί που συμ­με­ρί­ζο­νται το πνεύ­μα της δήλω­σης στή­ρι­ξης στο ΚΚΕ της Αση­μί­νας Ξηρο­τύ­ρη — Αικα­τε­ρι­νά­ρη, που είναι υπο­ψή­φια στο ψηφο­δέλ­τιο Επικρατείας».

Ειδι­κά για τα προ­βλή­μα­τα στη Θεσ­σα­λο­νί­κη υπο­γραμ­μί­ζει πως «βρί­σκο­νται στα­θε­ρά στον προ­σα­να­το­λι­σμό μας μέσα και έξω από τη Βου­λή με Ερω­τή­σεις, παρεμ­βά­σεις, κινη­το­ποι­ή­σεις σωμα­τεί­ων, φορέ­ων όπου οι κομ­μου­νι­στές συμ­με­τέ­χουν πρω­το­πό­ρα για τη διεκ­δί­κη­ση συγκε­κρι­μέ­νων λύσε­ων» και προ­σθέ­τει ότι «αυτό μας το ενδια­φέ­ρον σημα­το­δο­τεί και η δική μου υπο­ψη­φιό­τη­τα στην Α’ Θεσσαλονίκης».

Ολόκληρη η συνέντευξη

- Το ΚΚΕ αρνεί­ται τη συνερ­γα­σία με άλλα αρι­στε­ρά κόμ­μα­τα, είτε είναι κοι­νο­βου­λευ­τι­κά είτε εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κά, ενώ έχει απο­κλεί­σει και το ενδε­χό­με­νο ψήφου ανο­χής σε ενδε­χό­με­νο σενά­ριο της λεγό­με­νης προ­ο­δευ­τι­κής κυβέρ­νη­σης. Ωστό­σο, το ΚΚΕ έχει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει άνοιγ­μα σε προ­σω­πι­κό­τη­τες που ανή­καν παλαιό­τε­ρα στα, με μαρ­ξι­στι­κά εργα­λεία ανά­λυ­σης, αστι­κά κόμ­μα­τα, αλλά και σε δυνά­μεις, που όπως τις έχε­τε χαρα­κτη­ρί­σει, οπορ­του­νι­στι­κές. Ποια είναι η δια­φο­ρά ανά­με­σα στις οργα­νω­μέ­νες δυνά­μεις που σας καλούν σε συνερ­γα­σία και αρνεί­στε και αυτές των μεμο­νω­μέ­νων προ­σώ­πων που συνεργάζεστε;

- Αρχι­κά να ξεκα­θα­ρί­σω ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν ταύ­τι­σε τα κόμ­μα­τα του συστή­μα­τος, τις ηγε­σί­ες τους, τους υπουρ­γούς τους, με τον λαϊ­κό κόσμο, τους εργα­ζό­με­νους, που μέχρι σήμε­ρα τα ψηφί­ζουν ή τα ακο­λου­θούν. Άλλω­στε, με πολ­λούς από αυτούς συνα­ντιό­μα­στε στο κίνη­μα, στους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες, μοι­ρα­ζό­μα­στε τις ίδιες αγωνίες.

Έχου­με, λοι­πόν, κάθε λόγο να τους καλού­με να συμπο­ρευ­τούν και να παλέ­ψουν μαζί με το ΚΚΕ, που πραγ­μα­τι­κά εκφρά­ζει τα δικά τους κοι­νω­νι­κά, ταξι­κά συμφέροντα.

Είναι πολ­λοί αυτοί που φαί­νε­ται να παίρ­νουν αυτή την από­φα­ση ενό­ψει και των εκλο­γών. Πέρα από πρώ­ην μέλη και στε­λέ­χη ή πρώ­ην βου­λευ­τές, ευρω­βου­λευ­τές κυρί­ως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων δυνά­με­ων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΛΑΕ κλπ., είναι και απλοί εργα­ζό­με­νοι, τίμιοι αγω­νι­στές και προ­ο­δευ­τι­κοί άνθρω­ποι που, βγά­ζο­ντας συμπε­ρά­σμα­τα μέσα και από την ίδια την πορεία τους για αυτές τις δυνά­μεις ή για από­ψεις που μπο­ρεί να είχαν στο παρελ­θόν, απο­φα­σί­ζουν τώρα να συστρα­τευ­θούν με το ΚΚΕ.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που συμ­με­ρί­ζο­νται το πνεύ­μα της δήλω­σης στή­ρι­ξης στο ΚΚΕ της Αση­μί­νας Ξηρο­τύ­ρη — Αικα­τε­ρι­νά­ρη, που είναι υπο­ψή­φια στο ψηφο­δέλ­τιο Επι­κρα­τεί­ας, δρα­στη­ριο­ποιεί­ται μάλι­στα και δω στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και η οποία ανα­φέ­ρει ότι «το ΚΚΕ είναι το πιο ικα­νό για τη δικαί­ω­ση των παναν­θρώ­πι­νων ιδε­ών και αγώ­νων της Αρι­στε­ράς και την επα­νά­κτη­ση του ηθι­κού της πλε­ο­νε­κτή­μα­τος για να εμπνεύ­σει τον λαό να γίνει ο ίδιος πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων στην ανα­τρο­πή των αδιε­ξό­δων του καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος».

Φυσι­κά, ο καθέ­νας και η καθε­μιά μπο­ρεί να δια­τη­ρεί επι­φυ­λά­ξεις ή δια­φο­ρε­τι­κές προ­σεγ­γί­σεις σε διά­φο­ρα ζητή­μα­τα, τις οποί­ες το ΚΚΕ δεν απαι­τεί να εγκα­τα­λεί­ψουν, ούτε, βέβαια, και εκεί­νοι απαι­τούν από το ΚΚΕ να αλλά­ξει την πολι­τι­κή του προ­κει­μέ­νου να συμπο­ρευ­τούν μαζί του.

Αυτό, όπως κατα­λα­βαί­νε­τε, δεν έχει σχέ­ση με μια κυβερ­νη­τι­κή σύμπρα­ξη και μάλι­στα με κόμ­μα­τα που βρί­σκο­νται σε αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση από αυτή του ΚΚΕ. Δεν υπάρ­χει, άλλω­στε, κυβέρ­νη­ση που θα ασχο­λη­θεί μόνο με «5 ζητή­μα­τα στα οποία συμ­φω­νού­με»… Μια κυβέρ­νη­ση θα κλη­θεί να αντι­με­τω­πί­σει όλη τη «βεντά­λια» των ζητη­μά­των. Και, μιας και μιλά­με για κυβέρ­νη­ση με δεδο­μέ­νες τις δεσμεύ­σεις στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την πολι­τι­κή που έχει ανά­γκη η κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, ξέρου­με ότι το ΚΚΕ θα είναι αυτό που, αν έμπαι­νε σε μια τέτοια συζή­τη­ση, θα καλού­ταν να βάλει «στην άκρη» το Πρό­γραμ­μά του, την ίδια την αγω­νι­στι­κό­τη­τά του και την αυτο­τε­λή πρω­το­πό­ρα δρά­ση του για τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα και όχι όλοι οι άλλοι…

- Σε πρό­σφα­τη συνέ­ντευ­ξή σας στην «Καθη­με­ρι­νή» ανα­φέ­ρα­τε ότι το ΚΚΕ έχει «πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας — δια­κυ­βέρ­νη­σης, το οποίο κατα­θέ­τει ανοι­χτά στον λαό και είναι έτοι­μο να το υπη­ρε­τή­σει από κυβερ­νη­τι­κές θέσεις, όταν ο λαός το επι­λέ­ξει». Πόσο ρεα­λι­στι­κό είναι να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί ένα τέτοιο πρό­γραμ­μα σε αστι­κό πλαί­σιο; Δεν είναι παρά­δο­ξο ένα Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα με σαφή προσ­διο­ρι­σμό τον Σοσια­λι­σμό να ζητά­ει ψήφο δια­κυ­βέρ­νη­σης σε ένα περι­βάλ­λον αστι­κής κοι­νο­βου­λευ­τι­κής δημο­κρα­τί­ας και ελεύ­θε­ρης αγοράς;

- Αν προ­σέ­ξε­τε, λίγο πιο πάνω, στην ίδια συνέ­ντευ­ξη, είχα παρο­μοιά­σει τις κυβερ­νή­σεις με τα τρέ­να και είχα πει ότι το πού θα πάνε δεν το καθο­ρί­ζει ο «μηχα­νο­δη­γός», αλλά οι ράγες. Είχα πει ακό­μα πως όταν τις ράγες τις έχει φτιά­ξει το κεφά­λαιο, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι δεσμεύ­σεις απέ­να­ντι σε αυτούς, εκεί θα πάνε και τα τρέ­να, δηλα­δή οι κυβερ­νή­σεις. Συνε­πώς, κατέ­λη­γα, το ζήτη­μα δεν είναι να αλλά­ξου­με τα κόμ­μα­τα που θα είναι «μηχα­νο­δη­γοί» και «σταθ­μάρ­χες» της ίδιας πολι­τι­κής, αλλά να ξηλώ­σου­με τις ράγες και να φτιά­ξου­με άλλες, αν θέλου­με να πάμε σε άλλη κατεύ­θυν­ση. Με τη λέξη «ράγες» προ­φα­νώς εννο­ού­σα αυτό που λέτε ‑πολύ σωστά- κι εσείς «αστι­κό πλαίσιο».

Το Πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας — δια­κυ­βέρ­νη­σης του ΚΚΕ προ­φα­νώς και δεν συμ­βι­βά­ζε­ται με αυτό το ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο, αντί­θε­τα, βγαί­νει «έξω» από αυτό, καταρ­γεί το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος ως κίνη­τρο της παρα­γω­γής που είναι ‑σε τελι­κή ανά­λυ­ση- η αιτία όλων των δει­νών που ζού­με σήμε­ρα και το αντι­κα­θι­στά με την ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών που συνε­χώς διευρύνονται.

Είναι σαφές ότι, για να φτά­σου­με εκεί, χρειά­ζο­νται πολύ περισ­σό­τε­ρα από μία ψήφο στις εκλο­γές. Δεν περι­μέ­νου­με, όμως, μια «μεγά­λη μέρα» για να αρχί­σου­με να παλεύ­ου­με για αυτή την προ­ο­πτι­κή. Επει­δή, ακρι­βώς, έχου­με αυτό το Πρό­γραμ­μα και δεν έχου­με καμία δέσμευ­ση απέ­να­ντι στο σημε­ρι­νό σύστη­μα, μπο­ρού­με να είμα­στε δια­χρο­νι­κά στην πρώ­τη γραμ­μή των αγώ­νων του λαού μας για όλα τα ζητή­μα­τα που τον «καί­νε», για την κάθε κατά­κτη­ση, την κάθε ανα­κού­φι­ση. Έτσι έχουν βρε­θεί, για παρά­δειγ­μα, οι 2 βου­λευ­τές που έχου­με στη Θεσ­σα­λο­νί­κη δίπλα σε τόσους ανθρώ­πους της πόλης που κιν­δύ­νευ­σαν να τους πετά­ξουν από τα σπί­τια τους οι τρά­πε­ζες και τα funds.

Έτσι θα συνε­χί­σου­με και μετά τις εκλο­γές, αξιο­ποιώ­ντας και τη μεγα­λύ­τε­ρη δύνα­μη που ζητά­με από τον λαό να μας δώσει, απο­τε­λώ­ντας το μονα­δι­κό αντί­πα­λο δέος στην επό­με­νη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση, μέσα και έξω από τη Βουλή.

- Το ΚΚΕ δεί­χνει ότι έχει μεγά­λο έρει­σμα στη νεο­λαία, κάτι που φαί­νε­ται και από τη συμ­με­το­χή στις κινη­το­ποι­ή­σεις του, αλλά και τη δική σας απο­δο­χή προ­σω­πι­κά. Μήπως όμως ένα σημα­ντι­κό μέρος αυτής της απή­χη­σης του ΚΚΕ στους νέους είναι κυρί­ως αντι­συ­στη­μι­κή και λιγό­τε­ρο πολι­τι­κή; Είναι δηλα­δή μία ασφα­λής επι­λο­γή αντί­δρα­σης με την ψήφο σε ένα κόμ­μα που δεν έχει, του­λά­χι­στον σε άμε­σο χρό­νο, ρεα­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή εξουσίας;

- Αν εννο­εί­τε μια στά­ση ρηχής, θολής αγα­νά­κτη­σης, που «δεν ξέρει τι της φταί­ει» και στρέ­φε­ται γενι­κά απέ­να­ντι σε όλους και σε όλα, θέλω να σας πω ότι, αφε­νός δεν συμ­φω­νού­με κάτι τέτοιο να ονο­μά­ζε­ται αντι­συ­στη­μι­κό, αφε­τέ­ρου δεν φαί­νε­ται να έχει σημα­ντι­κό έρει­σμα σε αυτή τη φάση, αλλά ‑και όταν έχει- συνή­θως τρο­φο­δο­τεί άλλες δυνά­μεις και όχι το ΚΚΕ.

Εμείς, την αυθε­ντι­κά αντι­συ­στη­μι­κή στά­ση, αυτή, δηλα­δή, που βάζει στο στό­χα­στρο το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος, όλες τις κυβερ­νή­σεις που πέρα­σαν και υπη­ρέ­τη­σαν αυτό το σύστη­μα και τους επί­δο­ξους μελ­λο­ντι­κούς δια­χει­ρι­στές του, αυτή τη στά­ση που ανα­ζη­τά τον τρό­πο για να φτιά­ξου­με μια άλλη, πιο δίκαιη κοι­νω­νία, τη θεω­ρού­με την πιο πολι­τι­κή στά­ση από όλες.

Μάλι­στα την ενθαρ­ρύ­νου­με, θέλου­με να δυνα­μώ­σει όσο γίνε­ται περισ­σό­τε­ρο. Και λέμε στους νέους που αισθά­νο­νται οργή και αγα­νά­κτη­ση απέ­να­ντι στο σύστη­μα, που έχουν απο­γοη­τευ­τεί από όσους κυβέρ­νη­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια, που δια­δή­λω­σαν μαζι­κά σε όλες τις πόλεις της χώρας με το σύν­θη­μα «Τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας», όπως οι μαθη­τές της Θεσ­σα­λο­νί­κης και οι φοι­τη­τές του ΑΠΘ, ότι στις εκλο­γές έχουν μόνο μία πραγ­μα­τι­κά αντι­συ­στη­μι­κή επι­λο­γή: Την ψήφο στο ΚΚΕ.

- Κατα­ψη­φί­σα­τε την τρο­πο­λο­γία για το μπλό­κο στο κόμ­μα Κασι­διά­ρη, στη βάση του ότι σχε­τι­κές απα­γο­ρεύ­σεις θα μπο­ρού­σαν να επι­βλη­θούν στο μέλ­λον και σε κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα, κάνο­ντας λόγο για «επι­κίν­δυ­νες γενι­κεύ­σεις». Πιστεύ­ε­τε ότι η αντι­με­τώ­πι­ση φασι­στι­κών μορ­φω­μά­των, πέρα από τις προ­βλε­πό­με­νες ποι­νι­κές συνέ­πειες για όσους δια­πράτ­τουν ποι­νι­κές πρά­ξεις, πρέ­πει να είναι αμι­γώς πολι­τι­κή ή θα πρέ­πει, έστω με άλλον τρό­πο, να μπουν νομι­κές δικλεί­δες σε σχέ­ση με τη δυνα­τό­τη­τά τους να συμ­με­τέ­χουν στις εκλογές;

- Αρχι­κά, αυτό που θα έπρε­πε να έχει γίνει, είναι να είχε τελε­σι­δι­κή­σει έγκαι­ρα η υπό­θε­ση στα δικα­στή­ρια, για­τί, αν είχε συμ­βεί αυτό, θα είχε στε­ρη­θεί τα πολι­τι­κά του δικαιώ­μα­τα και ο συγκε­κρι­μέ­νος και οι υπό­λοι­ποι ναζί εγκλη­μα­τί­ες και δεν θα χρεια­ζό­ταν καμία άλλη συζή­τη­ση για να μην κατέ­βει στις εκλο­γές. Όμως, η υπό­θε­ση «σέρ­νε­ται» 8 χρό­νια τώρα, με ευθύ­νη και της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και της προη­γού­με­νης κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ, που για αυτή την υπό­θε­ση όλο «δεν έβρι­σκαν αίθου­σες», αλλά όταν είναι να βγει παρά­νο­μη μια απερ­γία, βρί­σκουν αίθου­σα και στις 2 το πρωί…

Το ότι αυτές οι ρυθ­μί­σεις, σαν αυτή που ψήφι­σε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ ή αυτή που πρό­τει­νε ο ΣΥΡΙΖΑ, μπο­ρούν ανά πάσα στιγ­μή να γενι­κευ­τούν, δεν είναι μια δική μας θεω­ρη­τι­κή πρό­βλε­ψη, ούτε έχει να κάνει μόνο με όσα έχει περά­σει το Κόμ­μα μας στο παρελ­θόν. Βλέ­που­με τι συμ­βαί­νει σήμε­ρα σε μια σει­ρά χώρες της ΕΕ, όπου τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα είναι παρά­νο­μα στη βάση της ανι­στό­ρη­της θεω­ρί­ας των δύο άκρων, που απο­τε­λεί, άλλω­στε, επί­ση­μη πολι­τι­κή της ΕΕ.

Ανε­ξάρ­τη­τα από το τι θα απο­φα­σί­σει τελι­κά ο Άρειος Πάγος, εμείς καλού­με τον λαό να απο­μο­νώ­σει, να «τσα­κί­σει» τους ναζί και στις κάλ­πες ενι­σχύ­ο­ντας απο­φα­σι­στι­κά το ΚΚΕ, αλλά και όπου τολ­μή­σουν να ξεμυ­τί­σουν: Στους χώρους δου­λειάς, τα σχο­λεία, τα Πανε­πι­στή­μια, τις γει­το­νιές. Η Θεσ­σα­λο­νί­κη έχει εμπει­ρία από τέτοιες μάχες την τετρα­ε­τία που πέρα­σε, στον Εύο­σμο, στη Σταυ­ρού­πο­λη και αλλού, μάχες στις οποί­ες τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώ­τη γραμμή.

- Όλα δεί­χνουν ότι οι εκλο­γές της 21ης Μαΐ­ου δεν θα είναι οι μονα­δι­κές που θα διε­ξα­χθούν το 2023, καθώς ανα­μέ­νε­ται να διε­ξα­χθούν και δεύ­τε­ρες. Στις προη­γού­με­νες διπλές εκλο­γές το 2012 το ΚΚΕ κατέ­γρα­ψε ένα μεγά­λο ποσο­στό στις πρώ­τες (8,5%), αλλά είχε μεγά­λη διαρ­ροή, στις δεύ­τε­ρες και έπε­σε στο 4,5%. Πολ­λοί τότε εκτί­μη­σαν ότι οι ψηφο­φό­ροι κινή­θη­καν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι η δική σας εκτί­μη­ση για τις εκλο­γι­κές μάχες του 2023 και πώς θα κατα­φέ­ρε­τε να θωρα­κι­στεί­τε από ενδε­χό­με­νες διαρ­ρο­ές σε άλλα κόμ­μα­τα στις δεύ­τε­ρες, εάν γίνουν, εκλογές;

- Αφή­στε πρώ­τα να δού­με τι θα γίνει μετά τις εκλο­γές, για­τί βλέ­που­με ότι αρχί­ζουν σιγά-σιγά να ανα­σκευά­ζο­νται οι πολύ «από­λυ­τες» αρνη­τι­κές τοπο­θε­τή­σεις, τόσο από τη ΝΔ, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Άλλω­στε, η αντι­κει­με­νι­κή βάση για να σχη­μα­τι­στεί κυβέρ­νη­ση στις 22 Μαΐ­ου, ανά­με­σα σε κάποια από αυτά τα κόμ­μα­τα ή άλλους πρό­θυ­μους συγκυ­βερ­νή­τες, υπάρ­χει. Είναι η κοι­νή στρα­τη­γι­κή τους στα βασι­κά, στα μεγά­λα ζητή­μα­τα που θα καθο­ρί­σουν την πορεία της χώρας και της οικο­νο­μί­ας: Στο αντι­λαϊ­κό Ταμείο Ανά­καμ­ψης, στα «ματω­μέ­να» πλε­ο­νά­σμα­τα που επι­στρέ­φουν, στις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ για «απε­λευ­θέ­ρω­ση» και εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των σιδη­ρο­δρό­μων, του ρεύ­μα­τος, του νερού, στο χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας, στους πλει­στη­ρια­σμούς, στην εμπλο­κή της χώρας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία και πολ­λά ακόμα.

Αν απο­φα­σί­σουν να πάνε σε νέες εκλο­γές, θα είναι μόνο για να χει­ρα­γω­γή­σουν την λαϊ­κή ψήφο που θα έχει ήδη εκφρα­στεί, να απο­σπά­σουν δυνά­μεις από άλλα κόμ­μα­τα με εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα και να «παζα­ρέ­ψει» εκ νέου ο καθέ­νας τους τη συμ­με­το­χή του στην κυβέρνηση.

Πάντως το 2023 δεν είναι 2012. Από τότε μέχρι τώρα ο λαός μας έχει δει πολ­λά και έχει συσ­σω­ρεύ­σει μεγά­λη πεί­ρα. Όλοι γνω­ρί­ζουν σήμε­ρα ότι το ΚΚΕ δεν πρό­κει­ται να συμ­με­τά­σχει, να δώσει στή­ρι­ξη ή ανο­χή σε μια κυβέρ­νη­ση που θα συνε­χί­σει στη γνω­στή, αντι­λαϊ­κή κατεύ­θυν­ση. Πολ­λοί, μάλι­στα, θα το στη­ρί­ξουν ακρι­βώς για αυτόν τον λόγο, αφού είδαν πού κατέ­λη­ξε και η κυβέρ­νη­ση συνερ­γα­σί­ας του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακρο­δε­ξιούς ΑΝΕΛ.

Είδαν, επί­σης, ότι το ΚΚΕ ήταν το μόνο που κρά­τη­σε όλα αυτά τα χρό­νια ψηλά τη σημαία της προ­ό­δου, του αγώ­να, όταν οι άλλοι, ως κυβέρ­νη­ση, έφερ­ναν τα μνη­μό­νια, έβα­ζαν την ΕΥΑΘ στο Υπερ­τα­μείο ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, προ­ω­θού­σαν το ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό στα Βαλ­κά­νια με τη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών κλπ. Αλλά και μετά, ως αντι­πο­λί­τευ­ση, ψήφι­ζαν τα μισά νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης Μητσο­τά­κη, «έβα­ζαν πλά­τη» σε όλες τις κρί­σι­μες στιγ­μές και πρό­τει­ναν υπουρ­γούς κοι­νής αποδοχής.

- Ποια θεω­ρεί­τε ως τα σημα­ντι­κό­τε­ρα προ­βλή­μα­τα που ταλα­νί­ζουν τη Θεσ­σα­λο­νί­κη και ποιες λύσεις προ­τεί­νε­τε για την αντι­με­τώ­πι­σή τους;

- Οι εργα­ζό­με­νοι, η νεο­λαία στη Θεσ­σα­λο­νί­κη αντι­με­τω­πί­ζουν κατά βάση κοι­νά προ­βλή­μα­τα με αυτά που αντι­με­τω­πί­ζει ο λαός μας και στην υπό­λοι­πη χώρα: Χαμη­λούς μισθούς και εισο­δή­μα­τα, φορο­λη­στεία, ακρί­βεια, τερά­στιες ελλεί­ψεις σε υπο­δο­μές και προ­σω­πι­κό Υγεί­ας και Παιδείας.

Από εκεί και πέρα, σε κάθε περιο­χή, υπάρ­χουν σοβα­ρά ζητή­μα­τα που επι­δρούν καθο­ρι­στι­κά στο επί­πε­δο ζωής. Για παρά­δειγ­μα, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη εν έτει 2023 ο ΟΑΣΘ είναι σε τρα­γι­κή κατά­στα­ση, το Μετρό δεν λει­τουρ­γεί ακό­μα. Είναι πολύ χαμη­λή ανα­λο­γία πρα­σί­νου ανά κάτοι­κο εξαι­τί­ας και της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της γης και των ελεύ­θε­ρων χώρων-«φιλέτων», με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της μαρί­νας Αρε­τσούς, την αξιο­ποί­η­ση του παρα­λια­κού μετώ­που ως πεδί­ου υπο­δο­χής κερ­δο­φό­ρων επεν­δύ­σε­ων, τη μετα­τρο­πή της ΔΕΘ, αντί για πάρ­κο, σε επι­χει­ρη­μα­τι­κό κέντρο.

Στη Δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη έχου­με τη βιο­μη­χα­νι­κή ρύπαν­ση και τη δυσο­σμία, ενώ γενι­κή είναι και η έλλει­ψη επαρ­κών έργων αντι­πλημ­μυ­ρι­κής, αντι­σει­σμι­κής, αντι­πυ­ρι­κής θωρά­κι­σης για το Σέιχ Σου κλπ. Ακό­μα, η εμπλο­κή της περιο­χής στους επι­κίν­δυ­νους ευρω­α­τλα­ντι­κούς ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, η μετα­τρο­πή της σε έδρα ΝΑΤΟι­κών στρα­τη­γεί­ων και δυνά­με­ων, η μετα­τρο­πή του λιμα­νιού και των πολι­τι­κών υπο­δο­μών σε κόμ­βο προ­ώ­θη­σης και προ­γε­φύ­ρω­μα για επι­θε­τι­κές απο­στο­λές προ­σω­πι­κού και υλι­κών προς τα μέτω­πα του πολέμου.

Για όλα αυτά τα ζητή­μα­τα το ΚΚΕ έχει δια­τυ­πω­μέ­νες προ­τά­σεις και διεκ­δι­κή­σεις, βρί­σκο­νται στα­θε­ρά στον προ­σα­να­το­λι­σμό μας μέσα και έξω από τη Βου­λή με Ερω­τή­σεις, παρεμ­βά­σεις, κινη­το­ποι­ή­σεις σωμα­τεί­ων, φορέ­ων όπου οι κομ­μου­νι­στές συμ­με­τέ­χουν πρω­το­πό­ρα για τη διεκ­δί­κη­ση συγκε­κρι­μέ­νων λύσε­ων. Αυτό μας το ενδια­φέ­ρον σημα­το­δο­τεί και η δική μου υπο­ψη­φιό­τη­τα στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο