Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΕΔΡΑ ΚΕ ΚΚΕ: Πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε τον Κώστα Καζάκο, τον σπουδαίο θεατράνθρωπο που ήταν ταγμένος στους αγώνες του λαού (ΦΩΤΟ)

Σε κλί­μα βαθιάς συγκί­νη­σης, με πλή­θος κόσμου να κατα­κλύ­ζει το αίθριο στην έδρα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ, έγι­νε η τελε­τή απο­χαι­ρε­τι­σμού του αξέ­χα­στου συντρό­φου μας, του σπου­δαί­ου ηθο­ποιού Κώστα Καζάκου.

Ήταν όλοι εκεί: Η οικο­γέ­νειά του, οι σύντρο­φοί του, άνθρω­ποι των Γραμ­μά­των και των Τεχνών, αλλά και απλοί άνθρω­ποι που τον αγά­πη­σαν για το έργο του, για την προ­σφο­ρά του στο δίκιο του λαού μας.

Η τελε­τή απο­χαι­ρε­τι­σμού ξεκί­νη­σε με τη φωνή του Κώστα Καζά­κου να απαγ­γέλ­λει Καβ­βα­δία, προ­κα­λώ­ντας ρίγη συγκίνησης.

«Με βαθιά θλί­ψη, Κώστα, σε απο­χαι­ρε­τά η ΚΕ, τα μέλη, οι φίλοι του Κόμ­μα­τος, ο λαϊ­κός κόσμος που τον αγά­πη­σες πολύ. Σε απο­χαι­ρε­τά­με ως τον σπου­δαίο κομ­μου­νι­στή καλ­λι­τέ­χνη, τον αγα­πη­μέ­νο, τον πολύ­τι­μο σύντρο­φό μας στα μικρά και τα μεγά­λα, στα εύκο­λα και τα δύσκο­λα, στις χαρές και τις πίκρες της ζωής και του αγώ­να», όπως σημεί­ω­σε η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, απο­χαι­ρε­τώ­ντας τον εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τα αισθή­μα­τα όσων παρα­βρέ­θη­καν δεν ήταν μόνο η θλί­ψη και η συγκί­νη­ση. Για­τί «οι κομ­μου­νι­στές και κομ­μου­νί­στριες δεν αισθα­νό­μα­στε μόνο μεγά­λη λύπη, μας συντρο­φεύ­ει και ένα είδος χαράς, ικα­νο­ποί­η­σης, περη­φά­νιας για­τί επτά, παρά κάτι, δεκα­ε­τί­ες είχα­με την τύχη να είσαι ένας από εμάς, ένας μέσα στις εργα­τι­κές — λαϊ­κές μάζες, φωνά­ξα­με τα ίδια συν­θή­μα­τα, παλέ­ψα­με με τις ίδιες ιδέ­ες, νιώ­σα­με με τον ίδιο τρό­πο τα λαϊ­κά βάσα­να και τις ανά­γκες, είχα­με τα ίδια ορά­μα­τα και ιδα­νι­κά», όπως σημεί­ω­σε η Αλέ­κα Παπαρήγα.

Εκ μέρους της ΚΝΕ τον απο­χαι­ρέ­τη­σε ο Γραμ­μα­τέ­ας του Κεντρι­κού της Συμ­βου­λί­ου Νίκος Αμπα­τιέ­λος, ο οποί­ος ανα­φέρ­θη­κε στην προ­σφο­ρά του Κώστα Καζά­κου στη νεο­λαία.  «Θα σε απο­χαι­ρε­τή­σου­με, όπως σου πρέ­πει, στις εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ της ΚΝΕ και του “Οδη­γη­τή” στην Αθή­να, αφιε­ρώ­νο­ντας την πρώ­τη μέρα στην πολύ­τι­μη προ­σφο­ρά και το έργο σου», είπε.

«Θα ήταν αδύ­να­το να μπο­ρέ­σου­με ποτέ να εξη­γή­σου­με τη ζωή που μοι­ρα­στή­κα­με μαζί του για τον λόγο ότι ξεπερ­νά­ει τα ανθρώ­πι­να και αγγί­ζει τα θεϊ­κά. Σε αυτό το σπί­τι κάθε μέρα ήταν γιορ­τή», είπε η κόρη του Κώστα Καζά­κου, Ηλέ­κτρα, που τον απο­χαι­ρέ­τη­σε εκ μέρους της οικογένειας. 

Επί­σης, τον απο­χαι­ρέ­τη­σαν ο Θεο­δό­σης Πελε­γρί­νης, πρώ­ην πρύ­τα­νης του Πανε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών, ο Γερά­σι­μος Δ. Σιά­σος, πρό­ε­δρος της Ιατρι­κής Σχο­λής Αθη­νών, ο Σπύ­ρος Χαλ­βα­τζής, πρό­ε­δρος του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σθέ­ντων και Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών 1967–1974, ο ηθο­ποιός Άγγε­λος Αντω­νό­που­λος, ο Βασί­λης Που­λά­κος εκ μέρους των απο­φοί­των της Σχο­λής Υπο­κρι­τι­κής «Κώστας Καζά­κος», η Μαριά­να Κάλ­μπα­ρη, καλ­λι­τε­χνι­κή διευ­θύ­ντρια του Θεά­τρου Τέχνης και η ηθο­ποιός και θεα­τρο­λό­γος Χρι­στιά­να Μαν­τζου­ρά­νη.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο