Πλή­θος κόσμου από το πρωί — για τρί­τη μέρα- περ­νά τις πύλες του Πολυ­τε­χνεί­ου, τιμώ­ντας την 48η επέ­τειο από το ξεση­κω­μό των φοι­τη­τών, του λαού και της νεολαίας.

Μαθη­τές από διά­φο­ρα σχο­λεία της Αθή­νας, φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, νέοι και νέες, εργα­ζό­με­νοι αλλά και μεγα­λύ­τε­ρης ηλι­κί­ας άνθρω­ποι, πηγαί­νουν στο ιστο­ρι­κό κτί­ριο και απο­τί­ουν φόρο τιμής στον αγώ­να και τις θυσί­ες του ελλη­νι­κού λαού στη διάρ­κεια του αντι­δι­κτα­το­ρι­κού αγώνα.

Ο Νίκος Αμπα­τιέ­λος, γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ μίλη­σε στο ραδιο­φω­νι­κό σταθ­μό «Αθή­να 9.84» για την επέ­τειο των 48 χρό­νων από τον ξεση­κω­μό του Πολυ­τε­χνεί­ου, καλώ­ντας στη σημε­ρι­νή δια­δή­λω­ση προς την Αμε­ρι­κά­νι­κη Πρεσβεία.

Ανα­φέρ­θη­κε στη μαζι­κή παρου­σία του κόσμου στο μνη­μείο του Πολυ­τε­χνεί­ου, που τιμά τον ξεση­κω­μό του λαού και της νεο­λαί­ας ενά­ντια στη χού­ντα τονί­ζο­ντας τη δια­χρο­νι­κή αξία της εξέγερσης.

Επι­σή­μα­νε ότι σήμε­ρα, 48 χρό­νια μετά, τα συν­θή­μα­τα του Πολυ­τε­χνεί­ου ακό­μα παρα­μέ­νουν επί­και­ρα όταν τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και της νεο­λαί­ας τσα­κί­ζο­νται από την πολι­τι­κή που δια­τη­ρεί καθη­λω­μέ­νους τους μισθούς, ορθώ­νει νέους ταξι­κούς φραγ­μούς στα σχο­λεία και τα πανε­πι­στή­μια, ποι­νι­κο­ποιεί τους λαϊ­κούς αγώ­νες κι εντεί­νει την κατα­στο­λή και τον αυταρ­χι­σμό σε βάρος του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινήματος.

Οπως τόνι­σε, στην πύλη του Πολυ­τε­χνεί­ου γρά­φτη­κε κυριο­λε­κτι­κά με αίμα το σύν­θη­μα «Εξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», ένα σύν­θη­μα που παρά τις προ­σπά­θειες των αστι­κών κομ­μά­των να το εξα­φα­νί­σουν, παρα­μέ­νει επί­και­ρο, ιδιαί­τε­ρα σήμε­ρα, που η χώρα μας εμπλέ­κε­ται στους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή και μετα­τρέ­πε­ται σε ΝΑΤΟϊ­κό ορμη­τή­ριο, στο πλαί­σιο της γεω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης του ντό­πιου κεφαλαίου.

Πρό­σθε­σε ότι το σύν­θη­μα του ΚΚΕ «Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό βαδί­ζο­ντας στο δρό­μο της ανα­τρο­πής» είναι ένα σύν­θη­μα που έχει ισχύ για πολ­λά ζητή­μα­τα, είτε είναι οι πυρ­κα­γιές, είτε είναι τα εργα­σια­κά με πρό­σφα­τα παρα­δείγ­μα­τα τους αγώ­νες στην e‑food, στην cosco κ.α.

Το ΚΚΕ που σήμε­ρα κλεί­νει τα 103 χρό­νια ζωής, πρω­το­πό­ρο στους αγώ­νες του λαού, απο­τε­λεί εγγύ­η­ση και το έχει απο­δεί­ξει ιστο­ρι­κά μέσα στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, το μαθη­τι­κό, το φοι­τη­τι­κό κίνη­μα, στους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους αγρό­τες, προ­σπα­θεί με όλες του τις δυνά­μεις να βάζει τη σφρα­γί­δα του και για να ανε­βά­ζει το συλ­λο­γι­κό αίσθη­μα της πάλης αλλά και για να έχει αυτός ο αγώ­νας νικη­φό­ρα προ­ο­πτι­κή, υπογράμμισε.

Ο ηρω­ι­κός φοι­τη­τι­κός ξεση­κω­μός υπήρ­ξε το απο­κο­ρύ­φω­μα της αντι­δι­κτα­το­ρι­κής πάλης, τόνι­σε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ, Γιώρ­γος Λαμπρού­λης, στην ειδι­κή συνε­δρί­α­ση της Ολο­μέ­λειας της Βου­λής για την επέ­τειο του Πολυτεχνείου.

Όπως υπο­γράμ­μι­σε, ο φοι­τη­τι­κός ξεση­κω­μός του Πολυ­τε­χνεί­ου συγκέ­ντρω­σε την αλλη­λεγ­γύη των εργα­το­ϋ­παλ­λή­λων στα αστι­κά κέντρα και αν και βάφτη­κε στο αίμα, εντα­φί­α­σε τα σχέ­δια φιλε­λευ­θε­ρο­ποί­η­σης της χού­ντας που είχαν ανο­χή αστι­κών και οπορ­του­νι­στι­κών δυνάμεων.
Σχε­τι­κά με το πρα­ξι­κό­πη­μα της 21ης Απρι­λί­ου 1967, ο Γ. Λαμπρού­λης τόνι­σε ότι, παρό­λο που επι­χει­ρεί­ται να παρου­σιά­ζε­ται ως σχέ­διο αφρό­νων αξιω­μα­τι­κών υπήρ­ξε μια μορ­φή έκφρα­σης της δικτα­το­ρί­ας του κεφα­λαί­ου με στό­χο τη διαιώ­νι­ση της εξου­σί­ας του, η οποία έγι­νε και επι­βλή­θη­κε, ώστε να ξεπε­ρα­στούν οξυ­μέ­νες αντι­θέ­σεις στο αστι­κό σύστημα.

Μπο­ρεί η δικτα­το­ρία να απα­γό­ρευ­σε τη λει­τουρ­γία των τότε νόμι­μων κομ­μά­των και να φυλά­κι­σε προ­σω­ρι­νά αστούς πολι­τι­κούς, υπη­ρέ­τη­σε όμως τα συνο­λι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης.

Η πεί­ρα από την Ιστο­ρία κατα­δει­κνύ­ει ότι ο αντι­κομ­μου­νι­σμός πάει χέρι χέρι με την επί­θε­ση στις ελευ­θε­ρί­ες και τα δικαιώ­μα­τα του λαού, σημεί­ω­σε, προ­σθέ­το­ντας ότι στις μέρες μας ο αντι­κομ­μου­νι­σμός οξύ­νε­ται και πάλι, μέσα στη Βου­λή, στον αστι­κό Τύπο, με την ανι­στό­ρη­τη εξί­σω­ση φασι­σμού — κομμουνισμού.

Τα συν­θή­μα­τα «Ψωμί, Παι­δεία, Ελευ­θε­ρία», «Έξω το ΝΑΤΟ, έξω οι ΗΠΑ» μένουν ανε­ξί­τη­λα και επί­και­ρα, επι­σή­μα­νε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ.
Ο εορ­τα­σμός του Πολυ­τε­χνεί­ου να απο­τε­λέ­σει έναν κρί­κο στην πάλη για μόρ­φω­ση και εργα­σία για την προ­στα­σία της υγεί­ας του λαού, για την ενα­ντί­ω­ση σε κάθε αντερ­γα­τι­κό νόμο, για απε­μπλο­κή της χώρας από ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργανισμούς.
Ακό­μα, τόνι­σε ότι το Πολυ­τε­χνείο κλη­ρο­δό­τη­σε μεγά­λες αξί­ες, την αφο­βία, την τόλ­μη, την πίστη στη δύνα­μη του οργα­νω­μέ­νου κινή­μα­τος και την ασυμ­βί­βα­στη πάλη ενά­ντια σε κάθε μορ­φή αυταρ­χι­κής διακυβέρνησης.

Κλεί­νο­ντας ανέ­φε­ρε ότι «τιμά­με την επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου, διδα­σκό­μα­στε και αντλού­με δύνα­μη για την ανά­πτυ­ξη ισχυ­ρού εργα­τι­κού κινή­μα­τος, με τη νεο­λαία πρω­το­πό­ρα για την ανα­τρο­πή της δικτα­το­ρί­ας του κεφα­λαί­ου, για μια κοι­νω­νία χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο».

Οι εικό­νες του φετι­νού τρι­ή­με­ρου εορ­τα­σμού του Πολυ­τε­χνεί­ου δεν είναι τα καθιε­ρω­μέ­να χάπε­νινγκ που αμαυ­ρώ­νουν τον εορ­τα­σμό και απο­προ­σα­να­το­λί­ζουν, αλλά οι χιλιά­δες μαθη­τές σχο­λεί­ων της Αττι­κής με τους δασκά­λους τους που όλο το τρι­ή­με­ρο κατα­θέ­τουν λου­λού­δια, στε­φά­νια και ζωγρα­φιές, οι φωτο­γρα­φί­ες με τα μικρά παι­διά να πηγαί­νουν με τους γονείς τους, τους παπ­πού­δες και τις για­γιά­δες τους στον χώρο του Πολυ­τε­χνεί­ου για να δουν από… κοντά την Ιστορία.

Οι εικό­νες του φετι­νού εορ­τα­σμού είναι οι εκα­το­ντά­δες φορείς του εργα­τι­κού και λαϊ­κού κινή­μα­τος, οι φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, τα εργα­τι­κά σωμα­τεία, οι επι­τρο­πές ειρή­νης που παίρ­νουν τη σκυ­τά­λη στον αγώ­να για τα ανεκ­πλή­ρω­τα αιτή­μα­τα του ξεση­κω­μού του Νοέμ­βρη του 1973, για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού και των παι­διών του.