ΕΕΔΔΑ: Ανακοίνωση για την επέτειο της «Νάκμπα», μέρα ολοκληρωτικής καταστροφής για τους Παλαιστίνιους

Ανα­κοί­νω­ση για την επέ­τειο της 15ης του Μάη του 1948, που οι Παλαι­στί­νιοι ονο­μά­ζουν «Νάκ­μπα» και τη θεω­ρούν μέρα ολο­κλη­ρω­τι­κής κατα­στρο­φής, εξέ­δω­σε η Ελλη­νι­κή Επι­τρο­πή Διε­θνούς Δημο­κρα­τι­κής Αλληλεγγύης.

Η ανα­κοί­νω­ση ανα­φέ­ρει τα εξής;

«70 χρό­νια πέρα­σαν από τις 15 Μάη του 1948, όταν η επι­θε­τι­κή πολι­τι­κή του Ισρα­ήλ, με την υπο­στή­ρι­ξη των Βρε­τα­νών, ισο­πέ­δω­σε εκα­το­ντά­δες παλαι­στι­νια­κά χωριά και ανά­γκα­σε σε προ­σφυ­γιά χιλιά­δες Παλαι­στί­νιους. Από τότε μέχρι σήμε­ρα, η απαί­τη­ση του Παλαι­στι­νια­κού λαού για μια πατρί­δα ελεύ­θε­ρη, ανε­ξάρ­τη­τη, κυρί­αρ­χη δεν έχει βρει δικαί­ω­ση. Αντί­θε­τα, το Ισρα­ήλ απα­ντά με όλο και πιο έντο­νη κατα­πί­ε­ση, με περισ­σό­τε­ρες επι­θέ­σεις, καθη­με­ρι­νές συλ­λή­ψεις και φυλα­κί­σεις Παλαι­στι­νί­ων αγω­νι­στών που με πέτρες παλεύ­ουν ενά­ντια στον πάνο­πλο ισραη­λι­νό στρα­τό, με το συνε­χι­ζό­με­νο απο­κλει­σμό της Λωρί­δας της Γάζας, με ένα Τεί­χος που χωρί­ζει τη χώρα στα δύο, με εκτε­τα­μέ­νους εποι­κι­σμούς, με κατε­δα­φί­σεις παλαι­στι­νια­κών σπι­τιών, που σαν απο­τέ­λε­σμα έχουν τη βίαιη απο­μά­κρυν­ση των κατοί­κων από τις εστί­ες τους.

Από αυτή τη φασι­στι­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης του Ισρα­ήλ δεν ξεφεύ­γει καμία μειο­νό­τη­τα. Όπως οι 240.000 Άρα­βες Βεδουί­νοι που ζουν εδώ και χιλιά­δες χρό­νια στην περιο­χή και οι οποί­οι, παρά το ότι είναι Ισραη­λι­νοί υπή­κο­οι, αντι­με­τω­πί­ζο­νται σαν πολί­τες δεύ­τε­ρης κατη­γο­ρί­ας, στους οποί­ους αρνεί­ται τις πιο βασι­κές υπη­ρε­σί­ες, όπως τρε­χού­με­νο νερό, ασφαλ­το­στρω­μέ­νους δρό­μους με πεζο­δρό­μια, ηλε­κτρο­φω­τι­σμό, ιατρι­κή φρο­ντί­δα, σχολεία.

Όλα αυτά γίνο­νται με την απρο­κά­λυ­πτη στή­ρι­ξη των ιμπε­ρια­λι­στών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ αλλά και την ανο­χή του ΟΗΕ. Για­τί όλοι μαζί ανα­γνω­ρί­ζουν στα λόγια το δικαί­ω­μα των Παλαι­στι­νί­ων να έχουν μια δική τους πατρί­δα αλλά με την πολι­τι­κή τους τους αρνού­νται στην πρά­ξη αυτό το δικαί­ω­μα. Από τη μια, εκδί­δουν συστά­σεις για την αλλα­γή της πολι­τι­κής του Ισρα­ήλ και από την άλλη, κλεί­νουν με την ισραη­λι­νή κυβέρ­νη­ση εμπο­ρι­κές συμ­φω­νί­ες, οργα­νώ­νουν κοι­νά στρα­τιω­τι­κά γυμνά­σια, κάνουν συνα­ντή­σεις με ισραη­λι­νούς αξιω­μα­τού­χους στους οποί­ους υπό­σχο­νται ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρα τρα­βώ­ντας, έτσι, το χαλί κάτω από τα πόδια του λαού της Παλαι­στί­νης. Όλα αυτά για­τί στη δική τους ζυγα­ριά βαραί­νουν περισ­σό­τε­ρο τα κέρ­δη των μονο­πω­λί­ων από το δίκιο ενός ολό­κλη­ρου λαού.

Τερά­στιες είναι οι ευθύ­νες της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης, που συνε­χί­ζει στην ίδια γραμ­μή με όλες τις προη­γού­με­νες. Μόνο που στις σημε­ρι­νές συν­θή­κες οι ενέρ­γειές της αυτές γίνο­νται πιο επι­κίν­δυ­νες, ενέ­χουν μεγα­λύ­τε­ρους κιν­δύ­νους για την ειρή­νη στην περιο­χή και, επό­με­να, οι ευθύ­νες της είναι πολ­λα­πλά­σιες. Οι μεγα­λοϊ­δε­α­τι­σμοί για τη δήθεν ανα­βάθ­μι­ση της χώρας μας και η προ­σπά­θεια για τη μοι­ρα­σιά της πίτας με τους ιμπε­ρια­λι­στές μόνο δει­νά έχουν φέρει στο λαό μας, στις πλά­τες του οποί­ου πέφτουν οι επι­πτώ­σεις τους.

Ο ελλη­νι­κός λαός γνω­ρί­ζει από την πεί­ρα του ότι το πρό­βλη­μα ενός γει­το­νι­κού λαού είναι και δικό του πρό­βλη­μα. Για­τί όταν η γει­το­νιά μας καί­γε­ται από ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, επεμ­βά­σεις, εκμε­τάλ­λευ­ση, ακό­μα κι αν όλα αυτά δεν μας αγγί­ξουν, τα απο­τε­λέ­σμα­τά τους, που είναι η φτώ­χεια, η εξα­θλί­ω­ση, η προ­σφυ­γιά θα επη­ρε­ά­σουν άμε­σα και τη δική μας καθημερινότητα».