Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΕΕΔΥΕ: Ανακοίνωση για την 9η Μάη, Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών

Σε ανα­κοί­νω­ση για την 9η Μάη, Ημέ­ρα της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών, η Ελλη­νι­κή Επι­τρο­πή για τη Διε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη αναφέρει:

«Η Ελλη­νι­κή Επι­τρο­πή για τη Διε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη (ΕΕΔΥΕ) τιμά την Ημέ­ρα της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών, όταν στις 9 Μάη του 1945 υπο­γρά­φη­κε η άνευ όρων συν­θη­κο­λό­γη­ση της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας κάτω από τη νικη­φό­ρα προ­έ­λα­ση του Κόκ­κι­νου Στρα­τού. Τιμά­με τα εκα­τομ­μύ­ρια των νεκρών, των τραυ­μα­τιών, των ανα­πή­ρων, όλων όσοι με κάθε τρό­πο πάλε­ψαν και αγω­νί­στη­καν ενά­ντια στον φασι­σμό – ναζι­σμό, τόσο στη χώρα μας, όσο και σε όλο τον κόσμο. Τιμά­με τους λαούς του κόσμου, που με μπρο­στά­ρη και κύριο αιμο­δό­τη την ΕΣΣΔ πρω­το­στά­τη­σαν στην αντι­φα­σι­στι­κή πάλη.

Η ιστο­ρι­κή πεί­ρα φανε­ρώ­νει πως ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος απο­τε­λεί προ­έ­κτα­ση της ειρή­νης με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο των λαών. Όταν πια τα πολι­τι­κά μέσα δεν επαρ­κού­σαν για να συμ­βι­βα­στούν οι αντι­θέ­σεις και οι αντα­γω­νι­σμοί των μονο­πω­λί­ων, τόσο ο Β’, όσο κι ο Α΄ Παγκό­σμιος Πόλε­μος ήρθαν ως επα­κό­λου­θο της όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών για τη μοι­ρα­σιά των αγο­ρών, στο φόντο γενι­κευ­μέ­νης καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρίσης.

Στα χρό­νια που μεσο­λά­βη­σαν από τη λήξη του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου απο­κα­λύ­φθη­καν οι πραγ­μα­τι­κές στο­χεύ­σεις των καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, αφού από την επο­μέ­νη κιό­λας μέρα του πολέ­μου στρά­φη­καν ενά­ντια στην ΕΣΣΔ και στις Σοσια­λι­στι­κές Δημο­κρα­τί­ες, με απο­κο­ρύ­φω­μα την ίδρυ­ση του ΝΑΤΟ, στις 4 Απρί­λη του 1949.

Εβδο­μή­ντα επτά χρό­νια από την ημέ­ρα που η κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο κυμά­τι­σε στο Ράιχ­σταγκ σημα­το­δο­τώ­ντας τη Νίκη των Λαών κι ανοί­γο­ντας το δρό­μο για την οικο­δό­μη­ση μιας σει­ράς Λαϊ­κών Δημο­κρα­τιών στις χώρες της Κεντρι­κής και της Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης, οι λαοί βρί­σκο­νται αντι­μέ­τω­ποι με την κλι­μά­κω­ση της αντι­πα­ρά­θε­σης ανά­με­σα στις ΗΠΑ και στην Κίνα για την πρω­το­κα­θε­δρία στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα. Οξύ­νο­νται παρα­πέ­ρα οι αντα­γω­νι­σμοί και η επι­θε­τι­κό­τη­τα ανά­με­σα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, με τη Ρωσία, την Κίνα και με την εμπλο­κή δεκά­δων κρα­τών. Ο πόλε­μος που μαί­νε­ται εδώ και περισ­σό­τε­ρο από δυο μήνες στην Ουκρα­νία, σε συν­δυα­σμό με την καύ­σι­μη ύλη που έχει συσ­σω­ρευ­τεί όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια, προει­δο­ποιούν για γενί­κευ­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου.

Η σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία, παρά την προ­σπά­θεια που γίνε­ται από τη ρωσι­κή αστι­κή τάξη να την παρου­σιά­σει ως συνε­χι­στή της ΕΣΣΔ, δεν έχει καμιά απο­λύ­τως σχέ­ση με αυτή. Αντί­θε­τα, στο­χεύ­ει στο να πατή­σει πάνω στην άσβε­στη ιστο­ρι­κή μνή­μη του ρωσι­κού και των άλλων λαών της Κεντρι­κής και της Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης, έτσι ώστε να τους εγκλω­βί­σει πίσω από το άρμα των συμ­φε­ρό­ντων και των επι­διώ­ξε­ων της ρωσι­κής αστι­κής τάξης. Η έντα­ση του αντι­κομ­μου­νι­σμού που κατα­γρά­φε­ται, ξεγυ­μνώ­νει όλους όσοι σκό­πι­μα καλ­λιερ­γούν αυτα­πά­τες για το ρόλο της Ρωσί­ας, επι­χει­ρώ­ντας να την παρου­σιά­σουν ως δήθεν αντί­βα­ρο στην επι­θε­τι­κό­τη­τα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.

Απο­δει­κνύ­ε­ται στην πρά­ξη πως ο αντι­κομ­μου­νι­σμός αξιο­ποιεί­ται ως εργα­λείο του κεφα­λαί­ου κατά των λαών. Όσο αντι­κομ­μου­νι­στι­κό δηλη­τή­ριο και να χυθεί, όμως, δεν μπο­ρεί να σβη­στεί από την ιστο­ρι­κή μνή­μη η συμ­βο­λή της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης στην ειρή­νη και στη φιλία των λαών. Δεν μπο­ρεί να παρα­βλε­φθεί το γεγο­νός ότι σε όλη τη διάρ­κεια της ζωής της η ΕΣΣΔ απο­τέ­λε­σε μια πολυ­ε­θνι­κή ένω­ση ισό­τι­μων κρα­τών, στο πλαί­σιο της οποί­ας οι λαοί συνυ­πήρ­χαν ειρη­νι­κά, μακριά από εθνο­τι­κούς διχα­σμούς. Απε­να­ντί­ας, η καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση και η σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία που αξιο­ποιεί τη λεγό­με­νη “απο­κομ­μου­νι­στι­κο­ποί­η­ση” είναι που καλ­λιερ­γεί το εθνι­κι­στι­κό μίσος και τον διχα­σμό μετα­ξύ των λαών, προ­κει­μέ­νου να εξυ­πη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα της ρωσι­κής αστι­κής τάξης. Ο “αντι­φα­σι­σμός” για τον οποίο κάνει λόγο η ρωσι­κή κυβέρ­νη­ση, απο­τε­λεί προ­σπά­θεια εγκλω­βι­σμού του ρωσι­κού και των άλλων λαών. Αυτή είναι που συνερ­γά­ζε­ται με απο­λο­γη­τές του φασισμού.

Η αντι­φα­σι­στι­κή πάλη απο­κτά νόη­μα και περιε­χό­με­νο μόνο όταν στρέ­φε­ται ενά­ντια στο σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κο σύστη­μα, που γεν­νά τον φασι­σμό και τον αξιο­ποιεί για να χτυ­πή­σει το λαϊ­κό κίνημα.

Ο ελλη­νι­κός λαός και οι υπό­λοι­ποι λαοί ήδη πλη­ρώ­νου­με τις βαριές συνέ­πειες του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου με τις ανα­τι­μή­σεις σε βασι­κά είδη πρώ­της ανά­γκης, την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια. Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι οι οικο­νο­μι­κοί, ενερ­γεια­κοί και πολε­μι­κοί σχε­δια­σμοί είναι βου­τηγ­μέ­νοι στην εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­μέ­νων και την ίδια στιγ­μή στρώ­νουν το δρό­μο για το πολε­μι­κό σφα­γείο. Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με τη στή­ρι­ξη και των άλλων κομ­μά­των του ευρω­α­τλα­ντι­σμού κλι­μα­κώ­νει την επί­θε­ση στα δικαιώ­μα­τα της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας και παράλ­λη­λα βαθαί­νει την εμπλο­κή της χώρας μας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς και πολέ­μους. Η επι­κεί­με­νη ανα­νέ­ω­ση της Ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κής Συμ­φω­νί­ας για τις Βάσεις, οι επι­θε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες που ανα­λαμ­βά­νει η χώρα μας για λογα­ρια­σμό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ την μετα­τρέ­πουν όχι μόνο  σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο, αλλά ταυ­τό­χρο­να και σε στό­χο αντι­ποί­νων. Καμία σχέ­ση δεν έχουν όλα τα παρα­πά­νω με την ασφά­λεια και την άμυ­να της χώρας μας. Αντί­θε­τα, ο λαός μας φορ­τώ­νε­ται το δυσβά­στα­χτο κόστος των πολε­μι­κών εξο­πλι­σμών που είναι πλή­ρως στοι­χι­σμέ­νοι στους αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς σχεδιασμούς.

Απο­τε­λεί πρό­κλη­ση η ανα­γό­ρευ­ση από την πλευ­ρά της ΕΕ της 9ης Μάη σε “Ημέ­ρα της Ευρώ­πης”, αλλά και η αντι­δρα­στι­κή και ανι­στό­ρη­τη “θεω­ρία των δύο άκρων”, που έχει μετα­τρα­πεί σε επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία της, επι­χει­ρώ­ντας να εξι­σώ­σει ό,τι πιο σκο­τει­νό έχει γνω­ρί­σει η ανθρω­πό­τη­τα, τον φασι­σμό, με τον κομ­μου­νι­σμό. Όσο κι αν προ­σπα­θούν οι κάθε λογής απο­λο­γη­τές του ευρω­α­τλα­ντι­σμού να παρου­σιά­σουν την ΕΕ ως δήθεν την “Ευρώ­πη των λαών”, δεν μπο­ρούν να καμου­φλά­ρουν το απο­κρου­στι­κό της πρό­σω­πο ως μια αντι­δρα­στι­κή ένω­ση του κεφα­λαί­ου κατά των λαών.

Η ΕΕ είναι που στο πλαί­σιο της Κοι­νής Πολι­τι­κής Ασφά­λειας και Άμυ­νας (ΚΠΑΑ) εξα­πο­λύ­ει επεμ­βά­σεις σε όλη την υδρό­γειο, διευ­θύ­νει ιμπε­ρια­λι­στι­κές απο­στο­λές, στρα­τιω­τι­κο­ποιεί­ται ακό­μη περισ­σό­τε­ρο έτσι ώστε να μπο­ρεί να δρα τόσο συμπλη­ρω­μα­τι­κά ως προς το ΝΑΤΟ, όσο κι αυτο­τε­λώς οπο­τε­δή­πο­τε το επι­τάσ­σουν τα ευρω­ε­νω­σια­κά μονο­πώ­λια. Εντεί­νει τον αντι­κομ­μου­νι­σμό, τον αυταρ­χι­σμό, την κατα­στο­λή, την περι­στο­λή δημο­κρα­τι­κών δικαιω­μά­των κι ελευ­θε­ριών. Επι­χει­ρεί να βάλει στο γύψο τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση. Πρω­το­στα­τεί στην παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας, απα­γο­ρεύ­ει Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα στην Ευρώ­πη, ανα­γο­ρεύ­ει σε ήρω­ες τους συνερ­γά­τες των Ναζί.

Στον αντί­πο­δα αυτής της σημε­ρι­νής βαρ­βα­ρό­τη­τας, εβδο­μή­ντα επτά χρό­νια από την Ημέ­ρα της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των λαών, ανα­δει­κνύ­ο­νται ξεκά­θα­ρα η ανω­τε­ρό­τη­τα και τα επι­τεύγ­μα­τα του σοσια­λι­σμού, που όχι μόνο κατα­τρό­πω­σε τον φασι­σμό, αλλά ήδη από τις αρχές του προη­γού­με­νου αιώ­να κατά­φε­ρε να εξα­σφα­λί­σει δου­λειά για όλους με δικαιώ­μα­τα, παι­δεία, κατά­φε­ρε να εξα­λεί­ψει μολυ­σμα­τι­κές ασθένειες.

“Κάθε άνθρω­πος που αγα­πά την ελευ­θε­ρία, χρω­στά­ει στον Κόκ­κι­νο Στρα­τό περισ­σό­τε­ρα από ό,τι μπο­ρεί ποτέ να πλη­ρώ­σει”, σημεί­ω­νε ο αμε­ρι­κα­νός συγ­γρα­φέ­ας Έρνεστ Χεμιν­γου­έι. Εμπνε­ό­μα­στε από την 9η Μάη, τη μέρα που οι λαοί απέ­δει­ξαν πως είναι παντο­δύ­να­μοι όταν απο­φα­σί­ζουν να βγουν στο προ­σκή­νιο, να γίνουν κυρί­αρ­χοι της ζωής και του πλού­του που παράγουν.

Συνε­χί­ζου­με ατα­λά­ντευ­τα δυνα­μώ­νο­ντας την πάλη του αντι­πο­λε­μι­κού, αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κινή­μα­τος, συνο­λι­κά του λαϊ­κού κινή­μα­τος, που μπο­ρεί να κλεί­σει μια για πάντα στο χρο­νο­ντού­λα­πο της ιστο­ρί­ας το σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, να εγγυ­η­θεί ένα κόσμο με πραγ­μα­τι­κή ειρή­νη, φιλία, αλλη­λεγ­γύη σχέ­σεις αμοι­βαί­ου οφέ­λους μετα­ξύ των λαών.»

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο