ΕΕΚΕ: Προσοχή στην αγορά μπακαλιάρου – «Όχι στην παραπλάνηση και την εξαπάτηση!»

Όπως κάθε χρό­νο, στη γιορ­τή του Ευαγ­γε­λι­σμού της Θεο­τό­κου και της Εθνι­κής Επε­τεί­ου της Ελλη­νι­κής Επα­νά­στα­σης, την 25η Μαρ­τί­ου, η πλειο­νό­τη­τα των ελλη­νι­κών νοι­κο­κυ­ριών προ­γραμ­μα­τί­ζουν να κατα­να­λώ­σουν, σύμ­φω­να με το έθι­μο, το ιδιαι­τέ­ρως δημο­φι­λές ψάρι της ελλη­νι­κής κου­ζί­νας, τον μπα­κα­λιά­ρο (βακα­λά­ος). Ακρι­βώς λόγω της δημο­φι­λί­ας του όμως, δίνε­ται η ευκαι­ρία σε επι­τή­δειους να παρα­πλα­νή­σουν το κατα­να­λω­τι­κό κοι­νό, προ­σφέ­ρο­ντάς του (με την ίδια τιμή), ένα άλλο ψάρι το οποίο παρου­σιά­ζε­ται ως μπα­κα­λιά­ρος, πλην όμως δεν είναι. Το ψάρι αυτό λέγε­ται λινγκ και ήδη έχου­με δια­πι­στώ­σει ότι βρί­σκε­ται στις προ­θή­κες των ιχθυοπωλείων.

Η ΕΕΚΕ ενη­με­ρώ­νει το κατα­να­λω­τι­κό κοι­νό της χώρας για τον κίν­δυ­νο σύγ­χυ­σης και παρα­πλά­νη­σης στην αγο­ρά του μπα­κα­λιά­ρου για το γιορ­τι­νό τρα­πέ­ζι της 25ης Μαρ­τί­ου και επι­ση­μαί­νει τα εξής:

«Οι αυθε­ντι­κοί υγρά­λα­τοι ή αλί­πα­στοι (παστοί) μπα­κα­λιά­ροι προ­έρ­χο­νται από περιο­χές του Ατλα­ντι­κού, του Ειρη­νι­κού και της Γροι­λαν­δί­ας. Η Ελλη­νι­κή αγο­ρά προ­μη­θεύ­ε­ται τον μπα­κα­λιά­ρο κυρί­ως από τον Ατλα­ντι­κό και την Ισλαν­δία, Φιν­λαν­δία και Νορβηγία.

Το παστω­μέ­νο ψάρι με την ονο­μα­σία λινγκ, πωλεί­ται συνή­θως δίπλα από τον αυθε­ντι­κό υγρά­λα­το μπα­κα­λιά­ρο, επο­μέ­νως έχει μεγά­λη σημα­σία να ελέγ­χου­με τις ταμπέ­λες του ιχθυο­πω­λεί­ου. Πολ­λοί προ­μη­θευ­τές ανα­γρά­φουν με μικρό­τε­ρα γράμ­μα­τα το χαρα­κτη­ρι­στι­κό «Λίνγκ» ή «Ling» και με μεγα­λύ­τε­ρα γράμ­μα­τα την περιο­χή προ­έ­λευ­σης, π.χ. Ισλανδίας.

Επι­ση­μαί­νου­με ότι τόσο ο αυθε­ντι­κός μπα­κα­λιά­ρος όσο και το λίνγκ, έχει κόκ­κα­λα οπό­τε η ανα­γρα­φή του χαρα­κτη­ρι­στι­κού αυτού δεν είναι επαρ­κής για την απο­φυ­γή της σύγχυσης.

O μπα­κα­λιά­ρος έχει μια χαρα­κτη­ρι­στι­κή λευ­κή γραμ­μή που δια­τρέ­χει το σώμα του κατά μήκος και από τις δυο του πλευ­ρές. Αν δεν είναι ορα­τή και από τις δύο πλευ­ρές αυτό δεν πρέ­πει να μας ανη­συ­χεί για­τί μπο­ρεί η γραμ­μή από τη μία πλευ­ρά του ψαριού να είναι κρυμ­μέ­νη εξαι­τί­ας του φιλεταρίσματος.

Μπο­ρού­με να ξεχω­ρί­σου­με την ποιό­τη­τα του καλού μπα­κα­λιά­ρου, όπως και κάθε ψαριού, από το χρώ­μα του. Πρέ­πει να είναι λευ­κός, χωρίς κηλί­δες ή κίτρι­νη από­χρω­ση και να μην επι­λέ­γου­με ψάρι με ορα­τές αλλοιώ­σεις ή κιτρι­νι­σμέ­νο χρώμα.

Επι­λέ­γου­με πάντο­τε τις αγο­ρές μας μετά από έρευ­να ποιό­τη­τας και τιμής!

Όταν ο κατα­να­λω­τής πλη­ρώ­νει μπα­κα­λιά­ρο, πρέ­πει να παίρ­νει μπακαλιάρο!

Όχι στην παρα­πλά­νη­ση και την εξαπάτηση!».