Εθνικισμός, κοσμοπολιτισμός, διεθνισμός για γνήσιος πατριωτισμός

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Στα πρό­σφα­τα συλ­λα­λη­τή­ρια για την «Ελλη­νι­κό­τη­τα της Μακε­δο­νί­ας», αλλά και σε μιας σει­ρά άρθρα, σχό­λια, δημο­σιεύ­μα­τα προ­βάλ­λε­ται κατά κόρον ή άπο­ψη: «δεν είμα­στε εθνι­κι­στές, είμα­στε κοσμο­πο­λί­τες, είμα­στε πατριώ­τες και όχι διεθνιστές».

Φυσι­κά οι κατα­θέ­το­ντες τις από­ψεις αυτές ασχο­λού­νται απο­κλει­στι­κά με την ονο­μα­σία της ΠΓΔΜ ή πλευ­ρές της επι­κεί­με­νης συμ­φω­νί­ας και σε καμία περί­πτω­ση με την ουσία που είναι ότι η συμ­φω­νία είναι το όχη­μα για την έντα­ξη της στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Κάτι άλλω­στε που δεν το αμφι­σβη­τούν σε καμία περί­πτω­ση, αλλά θεω­ρούν ως κάτι ανα­γκαίο που εξα­σφα­λί­ζει τη στα­θε­ρό­τη­τα στην περιο­χή, αλλά και δίνει και ευκαι­ρί­ες για «μπίζ­νες στα Βαλ­κά­νια» στην άρχου­σα τάξη της χώρας μας.

Στο ζήτη­μα την ονο­μα­το­λο­γί­ας κατά τη γνώ­μη μας, παρά την οξύ­τη­τα των εκφρά­σε­ων, συνα­ντιού­νται οι εκπρό­σω­ποι και του ρεύ­μα­τος του εθνι­κι­σμού και του ρεύ­μα­τος του κοσμο­πο­λι­τι­σμού . Άλλω­στε και τα δύο ρεύ­μα­τα ανή­κουν στην… «μεγά­λη οικο­γέ­νεια» της αστι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας και τα δύο ρεύ­μα­τα εξυ­πη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντας της άρχου­σας τάξης. Ας γίνου­με συγκεκριμένοι:

1.Εθνικισμός είναι ιδε­ο­λο­γία της αστι­κής τάξης, που απο­σκο­πεί να διε­γεί­ρει το μίσος των λαών ενά­ντια σε άλλους λαούς και να σπεί­ρει στη συνεί­δη­σή τους την αντί­λη­ψη της κυριαρ­χί­ας ενός κρά­τους πάνω σ’ ένα άλλο. Καλ­λιερ­γεί τη διαί­ρε­ση των λαών με βάση π.χ τη κατα­γω­γή, τη θρη­σκεία, τη γλώσ­σα, το μίσος ενά­ντια σε κάθε «δια­φο­ρε­τι­κό». Στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση καλ­λιερ­γεί την ανω­τε­ρό­τη­τα των ελλή­νων ένα­ντι π.χ «των γυφτο­σκο­πια­νών» , των ορθο­δό­ξων ένα­ντι των «εξαρ­χι­κών» κ.α. Ο εθνι­κι­σμός ξυπνά «ταπει­νά ένστι­κτα» πρώ­τα κύρια πολι­τι­κά –ιδε­ο­λο­γι­κά «καθυ­στε­ρη­μέ­νων» και χρη­σι­μο­ποιεί το λαό ως μάχι­μο υπο­στη­ρι­κτή των ταξι­κών συμ­φε­ρό­ντων και σχε­δια­σμών της άρχου­σας τάξης. Ας θυμη­θού­με του που οδή­γη­σε η «Μεγά­λη Ιδέα» το λαό της χώρας μας…

2. Από την άλλη ο κοσμο­πο­λι­τι­σμός είναι και αυτό έκφρα­ση της αστι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας που προ­σπα­θεί να απο­δεί­ξει π.χ ότι η περί­φη­μη «οικο­νο­μι­κή διείσ­δυ­ση στα Βαλ­κά­νια» είναι προς όφε­λος του λαού και της χώρας. ‘Η ότι το να είναι κανείς «ευρω­παί­ος πολί­της» είναι προ­σόν χρή­σι­μο καθώς και ότι η παρου­σία της χώρας μας στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ (ακό­μη και αν παρα­χω­ρεί την ανε­ξαρ­τη­σία της) είναι για το καλό μας, και γίνε­ται στο όνο­μα του ρεα­λι­σμού. Είναι, επο­μέ­νως, ένα ακό­μη ιδε­ο­λο­γι­κό όπλο για την πολι­τι­κή και οικο­νο­μι­κή υπο­δού­λω­ση των λαών. Μια και εδώ το «εθνι­κό» ταυ­τί­ζε­ται με το ταξι­κό συμ­φέ­ρον της αστι­κής τάξης στο ευρύ­τε­ρο πεδίο των επι­διώ­ξε­ων της στα Βαλ­κά­νια, την Ευρώ­πη κ.ά

3. Οι εργά­τες όλων των χωρών δεν έχουν τίπο­τα να χωρί­σουν. Κοι­νός είναι ο ταξι­κός εχθρός, εντός και εκτός των συνό­ρων της κάθε χώρας. Και αυτή είναι η βάση της εξά­λει­ψης του εθνι­κι­σμού και του κοσμο­πο­λι­τι­σμού. Ο γνή­σιος πατριω­τι­σμός πάει αντά­μα με τον προ­λε­τα­ρια­κό διε­θνι­σμό. Δηλα­δή σαν απά­ντη­ση στις επι­διώ­ξεις της αστι­κής τάξης αντι­τάσ­σουν οι εργα­ζό­με­νοι τον προ­λε­τα­ρια­κό διε­θνι­σμό, την κοι­νή ταξι­κή τους πάλη, ανε­ξαρ­τή­τως εθνι­κό­τη­τας, για την ορι­στι­κή απαλ­λα­γή τους από τα δεσμά της εκμε­τάλ­λευ­σης. Στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση πατριω­τι­σμός είναι να φωνά­ζεις ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, απορ­ρί­πτο­ντας παράλ­λη­λα τη συμ­φω­νία για το ονο­μα­το­λο­γι­κό (και γενι­κό­τε­ρα την ουσία της συμ­φω­νί­ας), που ανοί­γει το δρό­μο για έντα­ξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ — ΕΕ και επι­τα­χύ­νει την «ευρω­α­τλα­ντι­κή ολο­κλή­ρω­ση» της Βαλ­κα­νι­κής, βάζο­ντας τους λαούς σε νέες περι­πέ­τειες και κιν­δύ­νους. Θα το επα­να­λά­βου­με: Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παρά­γο­ντες ανα­σφά­λειας, αλλα­γής συνό­ρων, εθνι­κι­σμών και αλυτρωτισμού. 

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.