Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΕΙΝΑΠ: Ειδικευόμενοι S.O.S.

Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ πιστεύ­ει ότι ακού­γε­ται τρα­γι­κός ο τίτλος, αντα­να­κλά όμως την πραγματικότητα.
Εδώ και χρό­νια πολ­λοί χύνουν κρο­κο­δεί­λια δάκρυα για την «ιατρι­κή μετα­νά­στευ­ση» και τη μεγά­λη έλλει­ψη ειδι­κευο­μέ­νων για­τρών σε πολ­λές ειδι­κό­τη­τες και την ένδεια ειδι­κευο­μέ­νων όχι μόνο στην επαρ­χία, αλλά και σε Νοσο­κο­μεία πρώ­της γραμ­μής στο Λεκανοπέδιο.

Οι αιτί­ες είναι γνωστές:

  • Διο­ρι­σμοί μονί­μων για­τρών, επι­με­λη­τών Β΄, με το στα­γο­νό­με­τρο τα τελευ­ταία 10 χρό­νια. Ο θεσμός των επι­κου­ρι­κών που συνε­χώς διευ­ρύ­νε­ται σε αριθ­μό, ούτε τις ανά­γκες των Νοσο­κο­μεί­ων καλύ­πτει ούτε την επαγ­γελ­μα­τι­κή και επι­στη­μο­νι­κή ανέ­λι­ξη των νέων γιατρών.
  • Το μισθο­λό­γιο είναι απα­ρά­δε­κτο. Τα 960 € του ειδι­κευό­με­νου εξα­νε­μί­ζο­νται εύκολα.
  • Οι αμέ­τρη­τες εφη­με­ρί­ες, που στην πλειο­νό­τη­τα είναι 8 το μήνα κατά μέσο όρο, εξα­ντλούν, όπως και η καθη­με­ρι­νή απί­στευ­τη γρα­φειο­κρα­τία τους κρα­τά­ει στη δου­λεία όχι 7ωρο αλλά 10ωρο καθη­με­ρι­νά. Ωρο­μί­σθιο εφη­με­ρί­ας 2,5 € την ώρα!
  • Το εκπαι­δευ­τι­κό πρό­γραμ­μα είναι ανε­παρ­κές, είτε επει­δή δεν υπάρ­χει κεντρι­κός σχε­δια­σμός, είτε επει­δή οι ειδι­κευ­μέ­νοι για­τροί είναι λίγοι και δεν επαρ­κούν για το ύψι­στο αυτό έργο.
  • Σε πολ­λά επαρ­χια­κά Νοσο­κο­μεία η έλλει­ψη για­τρών, εξο­πλι­σμού, νοση­λευ­τών και λοι­πού προ­σω­πι­κού απω­θούν να ξεκι­νή­σει κάποιος ειδικότητα.

Ποιος θα πάει για ειδι­κό­τη­τα στην επαρ­χία όταν υπάρ­χουν κλι­νι­κές με μόνο ένα ειδι­κευ­μέ­νο γιατρό;

Και για να μην ανα­φε­ρό­μα­στε μόνο σε περι­φε­ρι­κά Νοσο­κο­μεία ας πάρου­με μια γεύ­ση από τα πιο κεντρι­κά Αθηνών.

eidikeuomenoi

Δηλα­δή ακό­μα και στα πιο κεντρι­κά Νοσο­κο­μεία το 20% των θέσε­ων είναι εντε­λώς κενές και το 20% των συνα­δέλ­φων είναι σε παρά­τα­ση. Τι ανα­κά­λυ­ψαν οι κυβερ­νή­σεις μπρο­στά στην έλλει­ψη ειδι­κευο­μέ­νων; ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ μέχρι 2 ή και περισ­σό­τε­ρα χρό­νια. Να βγά­ζουν δου­λειά ειδι­κευ­μέ­νου με μισθό ειδι­κευο­μέ­νου. Να είναι οι για­τροί σε ανα­σφά­λεια. Να μην τους ανα­γνω­ρί­ζουν στοι­χειώ­δη δικαιώ­μα­τα στην ισο­τι­μία και στη στα­θε­ρή δου­λειά. Τους κλεί­νουν τις πόρ­τες και μισα­νοί­γουν ένα παρα­θυ­ρά­κι για να γίνουν επι­κου­ρι­κοί! Μετά να απο­λυ­θούν και να ξανα­κά­νουν αίτη­ση για επι­κου­ρι­κοί, μέχρι να ανοί­ξει κάποια μικρή «τρύ­πα» για προ­κή­ρυ­ξη μόνι­μης θέσης. Και επι­τεί­νε­ται η ανα­σφά­λεια. Γι’ αυτό πολ­λοί συνά­δελ­φοι «παίρ­νουν των ομμα­τιών τους» πριν καν αρχί­σουν την ειδι­κό­τη­τα και πάνε στο εξωτερικό.

Σήμε­ρα σε κεντρι­κά Νοσο­κο­μεία λεί­πουν αναι­σθη­σιο­λό­γοι, ουρο­λό­γοι, ΩΡΛ, αιμα­το­λό­γοι, βιο­πα­θο­λό­γοι, θωρα­κο-καρ­διο-αγγειο­χει­ρουρ­γοί, γενι­κοί χειρουργοί.

Τελευ­ταία κάποιοι νοση­ροί εγκέ­φα­λοι (διοι­κη­τές, διευ­θυ­ντές κ.λπ.) άρχι­σαν τους εκβια­σμούς στα νέα παι­διά και εφαρ­μό­ζουν εφη­με­ρία τομέα! Δηλα­δή χει­ρουρ­γός να εφη­με­ρεύ­ει για ΩΡΛ κλι­νι­κή, ορθο­πε­δι­κοί για ουρο­λο­γι­κή κ.ο.κ.

Προει­δο­ποιού­με! Οι νέοι για­τροί δεν είναι «μπα­λά­κι κανενός»!

Τα αρνη­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα αυτής της πολι­τι­κής δεν τα «γεύ­ο­νται» μόνο οι νέοι συνά­δελ­φοι, αλλά αρχί­ζει να τα «γεύ­ε­ται» και η κοι­νω­νία. Μας «φεύ­γει από τα χέρια» ένα σημα­ντι­κό κομ­μά­τι της think tank όπως θα έλε­γε και ο Πρω­θυ­πουρ­γός όταν πρω­το­προ­σκλή­θη­κε στη «δεξα­με­νή σκέ­ψης» στις ΗΠΑ.

Κύριοι υπουρ­γοί Υγεί­ας το ρεύ­μα μετα­νά­στευ­σης δεν έχει αντι­στρα­φεί, όπως ισχυ­ρι­στή­κα­τε πρόσφατα.

Τα μέτρα που πρέ­πει να παρ­θούν είναι συγκεκριμένα.

  • Μαζι­κές προ­σλή­ψεις μονί­μων επι­με­λη­τών Β΄.

  • Αξιο­πρε­πές μισθο­λό­γιο και ωρο­μί­σθιο εφημερίας.

  • Εκπαι­δευ­τι­κά προ­γράμ­μα­τα που να αντα­πο­κρί­νο­νται στις ανά­γκες. Έξω οι πολυ­ε­θνι­κές απ’ την εκπαίδευση.

  • Μία εφη­με­ρία τη βδο­μά­δα και την επό­με­νη μέρα ρεπό.

Αυτά διεκ­δι­κού­με αγω­νι­στι­κά. Δεν κλαί­με, δεν παρα­κα­λά­με, δεν υποκρινόμαστε.

Αγω­νι­ζό­μα­στε για ένα απο­κλει­στι­κά δημό­σιο δωρε­άν σύστη­μα υγεί­ας που να σέβε­ται τον ασθε­νή και τους λει­τουρ­γούς της υγείας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο