Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ειρηναίος Μαράκης: ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

Μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Στην κου­ζί­να που με αγάπη
τόσο πιστά υπηρέτησα.
Εκεί με σκότωσε.
Το πρωί κάνα­με έρωτα.
Αυτός έκα­νε δηλαδή.
Ήρθε από πίσω μου
και τέλειω­σε γρήγορα.
Στο τέλος μου είπε «σ’ αγαπώ»
κι η ανά­σα του μύρι­ζε από το τσιγάρο.
Σηκώ­θη­κε βιαστικά,
σηκώ­θη­κα κι εγώ.
Και ήθε­λα τόσο να κοιμηθώ!
Μέχρι να βγει από την τουαλέτα,
το πρω­ι­νό του ήταν έτοιμο.
Καφές, ψωμί με τυρί φέτα
κι από δίπλα, η χθε­σι­νή εφημερίδα.
Διά­βα­ζε δυνα­τά και μονότονα.
Εγώ, δεν ήμουν εκεί.

Μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Στην κου­ζί­να, εκεί με σκότωσε.
Είχα μόλις σερ­βί­ρει το τραπέζι.
Δεν πρό­λα­βα να χαρώ
το και­νούρ­γιο τραπεζομάντιλο,
τις φρέ­σκες ντομάτες
από το χωρά­φι μας.
Τα γεμι­στά ήταν το αγα­πη­μέ­νο του φαγητό.
Κάπο­τε, τα παιδιά
επέ­στρε­ψαν από το σχολείο.
Εγώ, δεν ήμουν εκεί.

Έκα­νε ζέστη εκεί­νη τη μέρα.
Στα δελ­τία ειδήσεων
ενη­μέ­ρω­ναν για τον επερ­χό­με­νο καύσωνα.
Τίπο­τα δεν εμπό­δι­σε τη διαδήλωση,
για τις δολο­φο­νη­μέ­νες γυναίκες.
Οι φίλες μου ήταν εκεί.
Εγώ, ήμουν εκεί.

Ειρη­ναί­ος Μαράκης
Χανιά Κρή­της, 24/6/2022

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο