Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εκατομμύρια φτωχοποιούνται καθημερινά στη Βολιβία

Πλη­σιά­ζο­ντας οι εκλο­γές στη Βολι­βία (ΣΣ |> 18η Οκτώ­βρη αν δεν ανα­βλη­θούν πάλι), 300+ ημέ­ρες από τότε που ανέ­λα­βε την προ­ε­δρία (αυτο­α­να­κη­ρύ­χτη­κε πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά ελέω ΗΠΑ & CIA), η Áñez εξα­κο­λου­θεί να γρά­φει στα παλιά της παπού­τσια ακό­μα και τις δικές της απο­φά­σεις και το «μετα­βα­τι­κό πνεύ­μα» που η ίδια εξάγγειλε.
Το έπρα­ξε σε θέμα­τα Διε­θνών Σχέ­σε­ων, Δικαιο­σύ­νης, στρα­τη­γι­κών τομέ­ων, στις Ένο­πλες Δυνά­μεις κ.λπ. και, φυσι­κά, ανα­λαμ­βά­νο­ντας  τα ηνία στα οικο­νο­μι­κά και κοι­νω­νι­κά θέματα.

pobreza bolivia

Δεν υπάρ­χει αμφι­βο­λία ότι η παν­δη­μία είναι ένα παγκό­σμιο γεγο­νός που έχει επη­ρε­ά­σει την οικο­νο­μία όλων των χωρών, ωστό­σο, είναι αλή­θεια ότι κάποιες κυβερ­νή­σεις αντέ­δρα­σαν με πολι­τι­κές που μετρί­α­σαν τον αρνη­τι­κό αντίκτυπο.
Ρίχνο­ντας μια ματιά στη μελέ­τη που του πανε­πι­στή­μιου της Κολού­μπια (απα­ντή­σεις οικο­νο­μι­κής πολι­τι­κής εν μέσω παν­δη­μί­ας – δεί­κτης οικο­νο­μι­κών κινή­τρων Covid-19), απο­δει­κνύ­ε­ται απο­λύ­τως ότι η Βολι­βία βρί­σκε­ται στον πάτο των χωρών της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής με το χαμη­λό­τε­ρο ποσο­στό του ΑΕΠ στις λεγό­με­νες επε­κτα­τι­κές δημο­σιο­νο­μι­κές πολι­τι­κές: μόλις το 1%, ενώ η πτώ­ση της οικο­νο­μί­ας της ανα­μέ­νε­ται να είναι — στην πιο αισιό­δο­ξη περί­πτω­ση — 6% (σύμ­φω­να με την Παγκό­σμια Τρά­πε­ζα και με τα στοι­χεία της Κεντρι­κής Τρά­πε­ζας της Βολιβίας).
Αν και σίγου­ρα  θα είναι πολύ μεγα­λύ­τε­ρη αν παρα­κο­λου­θή­σου­με την επι­και­ρο­ποί­η­ση που έχουν κάνει οι περισ­σό­τε­ροι διε­θνείς οργανισμοί.

Στα οικο­νο­μι­κά, όπως γνω­ρί­ζου­με καλά, δεν υπάρ­χουν θαύ­μα­τα, όλα μετράνε.
Εάν η οικο­νο­μία καταρ­ρέ­ει από εξω­γε­νείς παρά­γο­ντες και δεν παρ­θούν μέτρα, τότε η εξί­σω­ση επι­λύ­ε­ται με μια μεγά­λη κρί­ση φτω­χο­ποί­η­σης.
Αυτή είναι η περί­πτω­ση της Βολι­βί­ας που διοι­κεί­ται από την Áñez.

Και, με αυτήν την έννοια, είναι σημα­ντι­κό να μην ξεχνά­με το προ­φα­νές: οποια­δή­πο­τε οικο­νο­μι­κή συρ­ρί­κνω­ση δεν επη­ρε­ά­ζει εξί­σου όλους, κάποιοι κυριο­λε­κτι­κά τσα­κί­ζο­νται.
Ένα οικο­νο­μι­κό σοκ δεν είναι το ίδιο πχ. για τους ευκαι­ρια­κούς μερο­κα­μα­τιά­ρη­δες, σε σύγκρι­ση με όσους   έχουν στα­θε­ρή απα­σχό­λη­ση, με μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα και αποταμιεύσεις.
Ως εκ τού­του, είναι απα­ραί­τη­το να προ­σο­μοιω­θεί ο αρνη­τι­κός οικο­νο­μι­κός αντί­κτυ­πος, όποιος κι αν είναι, δεδο­μέ­νου ότι το απο­τέ­λε­σμα αυτό κατα­νέ­με­ται στα­τι­στι­κά άνισα.

pobreza bolivia

Εάν προ­σο­μοιώ­σου­με μικρο­σκο­πι­κά την πτώ­ση 6% του ΑΕΠ που προ­βλέ­πει η Παγκό­σμια Τρά­πε­ζα, ακο­λου­θώ­ντας το μοτί­βο που εντο­πί­στη­κε στις συνε­χείς έρευ­νες για την απα­σχό­λη­ση της Βολι­βί­ας τα τελευ­ταία χρό­νια, και λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη την παθη­τι­κή πολι­τι­κή «brazos caídos» (ΣΣ |> σταυ­ρω­μέ­να χέρια) της Áñez, τότε μιλά­με για μια χώρα με περισ­σό­τε­ρους από ένα εκα­τομ­μύ­ριο νέους φτω­χούς (1.059.672) και σχε­δόν μισό εκα­τομ­μύ­ριο περισ­σό­τε­ρους αν μετρή­σου­με την ακραία φτώ­χεια.

Αν αντί να εξε­τά­σου­με ένα τέτοιο αισιό­δο­ξο σενά­ριο, πάρου­με αυτό που προ­έ­κυ­ψε στην έρευ­να που διε­ξή­γα­γε η Beatriz Muriel (Instituto de Estudios Avanzados en Desarrollo |> Ινστι­τού­το Προηγ­μέ­νων Μελε­τών Ανά­πτυ­ξης), που εκτι­μά ότι η παν­δη­μία θα προ­κα­λού­σε απώ­λεια εισο­δή­μα­τος μετα­ξύ 30–50%, τότε μιλά­με για περισ­σό­τε­ρους από δύο εκα­τομ­μύ­ρια νέους φτω­χούς στη Βολι­βία (2.739.826).
Από αυτά, 2 εκα­τομ­μύ­ρια θα ζού­σαν σε ακραία φτώ­χεια.

Σε ενδιά­με­σο επί­πε­δο είναι η δική μας πρό­βλε­ψη ως CELAG, που υπο­λο­γί­ζει τη μεί­ω­ση του ΑΕΠ της Βολι­βί­ας στο 7,9%, με περισ­σό­τε­ρους από ένα εκα­τομ­μύ­ριο νέους φτω­χούς, εφαρ­μό­ζο­ντας  οικο­νο­μι­κά μέτρα και πολι­τι­κές σαν αυτές που πραγ­μα­το­ποιού­νται σήμε­ρα από την κυβέρ­νη­ση Áñez. Μετα­ξύ αυτών, σχε­δόν 800 χιλιά­δες άνθρω­ποι θα πέρ­να­γαν το κατώ­φλι της ακραί­ας φτώ­χειας και 1,4 εκα­τομ­μύ­ρια θα γίνο­νταν φτω­χό­τε­ροι.

pobreza bolivia

Μετά από τον μακρύ κύκλο πολι­τι­κών που εφάρ­μο­σε το MAS για την εξά­λει­ψη της φτώ­χειας, όπως πιστο­ποι­ή­θη­κε από όλους τους διε­θνείς οργα­νι­σμούς, τους τελευ­ταί­ους μήνες η ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα της οικο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής της κυβέρ­νη­σης Áñez απέ­να­ντι στην παν­δη­μία προ­κά­λε­σε μαζι­κή εξα­θλί­ω­ση των ιθα­γε­νών της Βολι­βί­ας,  μετα­ξύ ενός και δύο εκα­τομ­μυ­ρί­ων νέων φτω­χών, ανά­λο­γα με το σενά­ριο που εξετάζεται.
Και το πιο ανη­συ­χη­τι­κό πράγ­μα για αυτήν την κατά­στα­ση είναι ότι μπο­ρεί να επι­δει­νω­θεί παρα­πέ­ρα και αν δεν γίνει τίποτα.

Το μόνο ελπι­δο­φό­ρο είναι ότι σε λίγες μέρες θα γίνουν εκλο­γές και θα υπάρ­ξει πιθα­νό­τη­τα για τον λαό της Βολι­βί­ας να επι­λέ­ξει καλύ­τε­ρες συν­θή­κες ζωής με τον  υπο­ψή­φιο Arce να έχει ήδη δώσει δείγματα.
Και από την άλλη πλευ­ρά, υπάρ­χει ο (Carlos ) Mesa που είναι οικο­νο­μι­κά «άγνω­στος Χ» για­τί ακό­μη δεν ξεκα­θά­ρι­σε τι θα έκα­νε για να εξα­λεί­ψει τη φτώ­χεια. Οψόμεθα.

Πηγή |>  telesurtv.net (Nicolás Oliva & Alfredo Serrano Mancilla).

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο