Πλησιάζοντας οι εκλογές στη Βολιβία (ΣΣ |> 18η Οκτώβρη αν δεν αναβληθούν πάλι), 300+ ημέρες από τότε που ανέλαβε την προεδρία (αυτοανακηρύχτηκε πραξικοπηματικά ελέω ΗΠΑ & CIA), η Áñez εξακολουθεί να γράφει στα παλιά της παπούτσια ακόμα και τις δικές της αποφάσεις και το «μεταβατικό πνεύμα» που η ίδια εξάγγειλε.
Το έπραξε σε θέματα Διεθνών Σχέσεων, Δικαιοσύνης, στρατηγικών τομέων, στις Ένοπλες Δυνάμεις κ.λπ. και, φυσικά, αναλαμβάνοντας τα ηνία στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πανδημία είναι ένα παγκόσμιο γεγονός που έχει επηρεάσει την οικονομία όλων των χωρών, ωστόσο, είναι αλήθεια ότι κάποιες κυβερνήσεις αντέδρασαν με πολιτικές που μετρίασαν τον αρνητικό αντίκτυπο.
Ρίχνοντας μια ματιά στη μελέτη που του πανεπιστήμιου της Κολούμπια (απαντήσεις οικονομικής πολιτικής εν μέσω πανδημίας – δείκτης οικονομικών κινήτρων Covid-19), αποδεικνύεται απολύτως ότι η Βολιβία βρίσκεται στον πάτο των χωρών της Λατινικής Αμερικής με το χαμηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ στις λεγόμενες επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές: μόλις το 1%, ενώ η πτώση της οικονομίας της αναμένεται να είναι — στην πιο αισιόδοξη περίπτωση — 6% (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και με τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Βολιβίας).
Αν και σίγουρα θα είναι πολύ μεγαλύτερη αν παρακολουθήσουμε την επικαιροποίηση που έχουν κάνει οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί.
Στα οικονομικά, όπως γνωρίζουμε καλά, δεν υπάρχουν θαύματα, όλα μετράνε.
Εάν η οικονομία καταρρέει από εξωγενείς παράγοντες και δεν παρθούν μέτρα, τότε η εξίσωση επιλύεται με μια μεγάλη κρίση φτωχοποίησης.
Αυτή είναι η περίπτωση της Βολιβίας που διοικείται από την Áñez.
Και, με αυτήν την έννοια, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε το προφανές: οποιαδήποτε οικονομική συρρίκνωση δεν επηρεάζει εξίσου όλους, κάποιοι κυριολεκτικά τσακίζονται.
Ένα οικονομικό σοκ δεν είναι το ίδιο πχ. για τους ευκαιριακούς μεροκαματιάρηδες, σε σύγκριση με όσους έχουν σταθερή απασχόληση, με μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα και αποταμιεύσεις.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να προσομοιωθεί ο αρνητικός οικονομικός αντίκτυπος, όποιος κι αν είναι, δεδομένου ότι το αποτέλεσμα αυτό κατανέμεται στατιστικά άνισα.
Εάν προσομοιώσουμε μικροσκοπικά την πτώση 6% του ΑΕΠ που προβλέπει η Παγκόσμια Τράπεζα, ακολουθώντας το μοτίβο που εντοπίστηκε στις συνεχείς έρευνες για την απασχόληση της Βολιβίας τα τελευταία χρόνια, και λαμβάνοντας υπόψη την παθητική πολιτική «brazos caídos» (ΣΣ |> σταυρωμένα χέρια) της Áñez, τότε μιλάμε για μια χώρα με περισσότερους από ένα εκατομμύριο νέους φτωχούς (1.059.672) και σχεδόν μισό εκατομμύριο περισσότερους αν μετρήσουμε την ακραία φτώχεια.
Αν αντί να εξετάσουμε ένα τέτοιο αισιόδοξο σενάριο, πάρουμε αυτό που προέκυψε στην έρευνα που διεξήγαγε η Beatriz Muriel (Instituto de Estudios Avanzados en Desarrollo |> Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών Ανάπτυξης), που εκτιμά ότι η πανδημία θα προκαλούσε απώλεια εισοδήματος μεταξύ 30–50%, τότε μιλάμε για περισσότερους από δύο εκατομμύρια νέους φτωχούς στη Βολιβία (2.739.826).
Από αυτά, 2 εκατομμύρια θα ζούσαν σε ακραία φτώχεια.
Σε ενδιάμεσο επίπεδο είναι η δική μας πρόβλεψη ως CELAG, που υπολογίζει τη μείωση του ΑΕΠ της Βολιβίας στο 7,9%, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο νέους φτωχούς, εφαρμόζοντας οικονομικά μέτρα και πολιτικές σαν αυτές που πραγματοποιούνται σήμερα από την κυβέρνηση Áñez. Μεταξύ αυτών, σχεδόν 800 χιλιάδες άνθρωποι θα πέρναγαν το κατώφλι της ακραίας φτώχειας και 1,4 εκατομμύρια θα γίνονταν φτωχότεροι.
Μετά από τον μακρύ κύκλο πολιτικών που εφάρμοσε το MAS για την εξάλειψη της φτώχειας, όπως πιστοποιήθηκε από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, τους τελευταίους μήνες η αναποτελεσματικότητα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης Áñez απέναντι στην πανδημία προκάλεσε μαζική εξαθλίωση των ιθαγενών της Βολιβίας, μεταξύ ενός και δύο εκατομμυρίων νέων φτωχών, ανάλογα με το σενάριο που εξετάζεται.
Και το πιο ανησυχητικό πράγμα για αυτήν την κατάσταση είναι ότι μπορεί να επιδεινωθεί παραπέρα και αν δεν γίνει τίποτα.
Το μόνο ελπιδοφόρο είναι ότι σε λίγες μέρες θα γίνουν εκλογές και θα υπάρξει πιθανότητα για τον λαό της Βολιβίας να επιλέξει καλύτερες συνθήκες ζωής με τον υποψήφιο Arce να έχει ήδη δώσει δείγματα.
Και από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο (Carlos ) Mesa που είναι οικονομικά «άγνωστος Χ» γιατί ακόμη δεν ξεκαθάρισε τι θα έκανε για να εξαλείψει τη φτώχεια. Οψόμεθα.
Πηγή |> telesurtv.net (Nicolás Oliva & Alfredo Serrano Mancilla).