Εκδήλωση για την Παλαιστίνη: Eποικιστική πολιτική & Σιωνισμός

Έναν χρό­νο μετά την ίδρυ­σή της, η Πρω­το­βου­λία BDS Greece διορ­γα­νώ­νει εκδή­λω­ση με τίτλο «Παλαι­στί­νη: Eποι­κι­στι­κή Αποι­κιο­κρα­τία, Σιω­νι­σμός και το Κίνη­μα BDS» και ομι­λη­τές τον ισραη­λι­νό ιστο­ρι­κό Ιλάν Πάπε και την ακα­δη­μαϊ­κό και μέλος της παλαι­στι­νια­κής εθνι­κής επι­τρο­πής BDS (BNC), Ραφίφ Ζια­ντάχ.

ΣΣ |> Το BDS Boycott Divestment Sanctions  παρου­σιά­ζε­ται σαν κίνη­μα για την «ελευ­θε­ρία, δικαιο­σύ­νη και ισό­τη­τα στην Παλαι­στί­νη» και «υπο­στη­ρί­ζει την απλή αρχή ότι οι Παλαι­στί­νιοι έχουν τα ίδια δικαιώ­μα­τα με την υπό­λοι­πη ανθρωπότητα»

Το Ισρα­ήλ κατα­λαμ­βά­νει και εποι­κί­ζει τη γη της Παλαι­στί­νης, εφαρ­μό­ζει δια­κρί­σεις στους παλαι­στί­νιους πολί­τες του Ισρα­ήλ και αρνεί­ται στους πρό­σφυ­γες το δικαί­ω­μα να επι­στρέ­ψουν στα σπί­τια τους. Εμπνευ­σμέ­νο από το νοτιο­α­φρι­κα­νι­κό κίνη­μα κατά του απαρτ­χάιντ, οι εκκλή­σεις του BDS καλούν σε δρά­ση για να πιε­στεί το Ισρα­ήλ να συμ­μορ­φω­θεί με το διε­θνές δίκαιο.
Το BDS είναι ένα ζωντα­νό παγκό­σμιο κίνη­μα που συν­δρά­με­ται από συν­δι­κά­τα, ακα­δη­μαϊ­κές ενώ­σεις, εκκλη­σί­ες και λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις. Από το ξεκί­νη­μά του, το 2005, έχει σημα­ντι­κό αντί­κτυ­πο με  διε­θνή υπο­στή­ρι­ξη ενά­ντια στο ισραη­λι­νό απαρτ­χάιντ και στον αποι­κιο­κρα­τι­κό εποικισμό.

Παρου­σιά­ζο­ντας την εκδή­λω­ση ανα­φέ­ρουν: Το BDS (Boycott, Divest, Sanction: Μποϊ­κο­τάζ, Από­συρ­ση επεν­δύ­σε­ων, Κυρώ­σεις) είναι ένα διε­θνές μη βίαιο κίνη­μα, αντί­πα­λο προς κάθε μορ­φή ρατσι­σμού (συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του αντι­ση­μι­τι­σμού) το οποίο στρέ­φε­ται ενά­ντια σε επί­ση­μους θεσμούς και κρα­τι­κές ή επι­χει­ρη­μα­τι­κές επι­λο­γές και επ’ ουδε­νί ενά­ντια σε πρό­σω­πα ή ταυ­τό­τη­τες.

Ο ισραη­λι­νός ιστο­ρι­κός γερ­μα­νο­ε­βραϊ­κής κατα­γω­γής Ιλάν Πάπε γεν­νή­θη­κε το 1954 στη Χάι­φα. Δίδα­ξε πολι­τι­κές επι­στή­μες στο Πανε­πι­στή­μιο της Χάι­φας, από όπου έφυ­γε το 2007 για να διδά­ξει στο τμή­μα Ιστο­ρί­ας του Πανε­πι­στη­μί­ου Έξε­τερ στη Βρε­τα­νία. Ανή­κει στο ρεύ­μα των “Νέων Ιστο­ρι­κών”, που υπο­στη­ρί­ζουν ριζο­σπα­στι­κές θέσεις και προ­τεί­νουν μια ανα­θε­ω­ρη­μέ­νη ιστο­ρι­κή εκδο­χή της ιστο­ρί­ας του Ισρα­ήλ και του σιω­νι­σμού, ασκώ­ντας κρι­τι­κή στην αποι­κιο­κρα­τι­κή πολι­τι­κή του Ισρα­ήλ. Είναι πρό­ε­δρος του Ινστι­τού­του Εμίλ Του­μά για τις Παλαι­στι­νια­κές Σπου­δές. Εκτός από την “Ιστο­ρία της σύγ­χρο­νης Παλαι­στί­νης” έχει γρά­ψει τα βιβλία: “Britain and the Arab-Israeli Conflict” (“H Βρε­τα­νία και η αρα­βο-ισραη­λι­νή διέ­νε­ξη), “The Making of the Arab-Israeli Conflict, 1947–1951” (“H δημιουρ­γία της αρα­βο-ισραη­λι­νής διέ­νε­ξης, 1947–1951”), “The Israel/Palestine Question” (“Το ισραηλινό/παλαιστινιακό ζήτη­μα”), “Τhe Modern Middle East” (“Η σύγ­χρο­νη Μέση Ανα­το­λή”) και “The Ethnic Cleansing of Palestine” (“Η εθνο­κά­θαρ­ση στην Παλαιστίνη”).