Εκδήλωση ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη: «Η σημαία της προστασίας του περιβάλλοντος είναι κόκκινη»

Εκδή­λω­ση που διορ­γά­νω­σε η ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ, με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος στον αντί­πο­δα των “πρά­σι­νων” υπο­στη­ρι­κτών του πολέ­μου και της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας», πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το από­γευ­μα της Κυριακής.

Στην εκδή­λω­ση, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο εξω­τε­ρι­κό αμφι­θέ­α­τρο του Δημαρ­χεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης, μίλη­σε ο Μάκης Παπα­δό­που­λος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ακο­λού­θη­σαν παρεμ­βά­σεις που φώτι­σαν τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου στην περιο­χή, τον ρόλο των αστι­κών κομ­μά­των και των εκπρο­σώ­πων τους σε τοπι­κό επί­πε­δο και κυρί­ως τις θέσεις και τις παρεμ­βά­σεις του ΚΚΕ στον αντί­πο­δα της προ­ω­θού­με­νης πολιτικής.

Παρεμ­βά­σεις έκα­ναν οι:

Σωτή­ρης Αβρα­μό­που­λος, μέλος του ΓΠ της ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας και περι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος με θέμα «Περι­βάλ­λον, Περι­φέ­ρεια και δήμοι».

Μάριος Παλάν­τζας, μέλος της ΕΠ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ και δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Παύ­λος Μελάς, με θέμα «Οι αγώ­νες για τα μεγά­λα περι­βαλ­λο­ντι­κά προ­βλή­μα­τα της Θεσ­σα­λο­νί­κης δεί­χνουν τον δρόμο».

Βασί­λης Μπαλ­τί­κας, επι­κε­φα­λής της Ομά­δας Υπο­δο­μών και Περι­βάλ­λο­ντος της ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, με θέμα «Η θέση του ΚΚΕ για το παρα­λια­κό μέτω­πο της Θεσσαλονίκης».

Μάκης Παπαδόπουλος

«Ο γιορ­τα­σμός της Παγκό­σμιας Ημέ­ρας Περι­βάλ­λο­ντος είναι κάθε χρό­νο μια ευκαι­ρία για να φωτί­σου­με ποιοι είναι οι πραγ­μα­τι­κοί και ποιοι οι κάλ­πι­κοι φίλοι του.

Όμως φέτος είναι χωρίς υπερ­βο­λή η ώρα της αλή­θειας. Η στά­ση κάθε πολι­τι­κής δύνα­μης απέ­να­ντι στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο που ξεκί­νη­σε στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας, αλλά και όσα προη­γή­θη­καν με την υλο­ποί­η­ση της πολι­τι­κής της “πρά­σι­νης μετά­βα­σης” στην ΕΕ, μας βοη­θούν να βγά­λου­με σίγου­ρα και χει­ρο­πια­στά συμπεράσματα. (…)

Σήμε­ρα μπο­ρού­με καλύ­τε­ρα να φωτί­σου­με ότι ο ίδιος εχθρός που ήδη μας βομ­βαρ­δί­ζει με συνε­χείς ανα­τι­μή­σεις και νέα μέτρα κατα­στο­λής μπο­ρεί να μας σύρει τελι­κά στο σφα­γείο με τις πραγ­μα­τι­κές βόμβες.

Σήμε­ρα μπο­ρού­με να απο­δεί­ξου­με περισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλη φορά ότι η πραγ­μα­τι­κή απά­ντη­ση στα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα της προ­στα­σί­ας του περι­βάλ­λο­ντος, της κοι­νω­νι­κής αδι­κί­ας, του κιν­δύ­νου επέ­κτα­σης του πολέ­μου είναι η κόκ­κι­νη απά­ντη­ση του σοσια­λι­σμού. Να φωτί­σου­με ότι η ελπί­δα βρί­σκε­ται στην πάλη των λαών στον δρό­μο της ανατροπής.

Σήμε­ρα απο­κα­λύ­πτε­ται πιο καθα­ρά πόσο υπο­κρι­τι­κή είναι η ανη­συ­χία των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων, ιδιαί­τε­ρα των σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών και των πρα­σί­νων για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος και ποιοι είναι οι πραγ­μα­τι­κοί στό­χοι της στρα­τη­γι­κής της ΕΕ για την “πρά­σι­νη μετάβαση”.

«Πράσινα γεράκια» του πολέμου

Οι πρά­σι­νοι και οι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες βου­λευ­τές στη Γερ­μα­νία, οι Δημο­κρα­τι­κοί στις ΗΠΑ, ανα­δει­κνύ­ο­νται ως τα “πρά­σι­να γερά­κια”, οι πιο ένθερ­μοι υπο­στη­ρι­κτές της κλι­μά­κω­σης της πολε­μι­κής ανα­μέ­τρη­σης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Πρω­τα­γω­νι­στούν στις απο­φά­σεις για απο­στο­λή σύγ­χρο­νου βαριού οπλι­σμού και τεχνο­λο­γι­κής υπο­στή­ρι­ξης στην Ουκρα­νία για να συνε­χι­στεί ο πόλε­μος με τη Ρωσία. Ήδη οι ΗΠΑ ανα­κοί­νω­σαν την απο­στο­λή προηγ­μέ­νων εκτο­ξευ­τή­ρων πολ­λα­πλών ρου­κε­τών στο μέτω­πο στην Ουκρανία.

Δεν χρειά­ζε­ται να δια­θέ­τει κανείς ειδι­κές επι­στη­μο­νι­κές γνώ­σεις για να αντι­λη­φθεί ότι δεν υπάρ­χει πιο εγκλη­μα­τι­κή παρέμ­βα­ση στο περι­βάλ­λον από τη διε­ξα­γω­γή του πολέ­μου. Τις τρα­γι­κές απώ­λειες, που αφο­ρούν άμε­σα την ανθρώ­πι­νη ζωή, με τους νεκρούς, τους τραυ­μα­τί­ες, τους πρό­σφυ­γες, συνο­δεύ­ουν οι κατα­στρο­φι­κές συνέ­πειες για το έδα­φος, τη βλά­στη­ση, το νερό, το κλί­μα, δηλα­δή το φυσι­κό περιβάλλον.

Ορι­σμέ­νες βαριές αρνη­τι­κές συνέ­πειες φαί­νο­νται άμε­σα, όπως η αδυ­να­μία του οικο­συ­στή­μα­τος να απορ­ρο­φή­σει γρή­γο­ρα τη ζημιά που δέχε­ται από τα εμπρη­στι­κά όπλα, τις εκρή­ξεις, τις εκτε­τα­μέ­νες φωτιές, τη μετα­φο­ρά βαριών οπλι­κών συστη­μά­των, η αδυ­να­μία δηλα­δή του οικο­συ­στή­μα­τος να ανα­κάμ­ψει, να επα­νέλ­θει στην πρό­τε­ρή του κατάσταση.

Άλλες αρνη­τι­κές συνέ­πειες θα φανούν σε μεγα­λύ­τε­ρο βάθος χρό­νου, όπως για παρά­δειγ­μα η μεγά­λη τοξι­κό­τη­τα του εδά­φους και του νερού από τη διαρ­ροή επι­κίν­δυ­νων χημι­κών ουσιών.

Ας σκε­φτού­με μόνο την τερά­στια αύξη­ση της ατμο­σφαι­ρι­κής ρύπαν­σης από τις πυρ­κα­γιές σε εγκα­τα­στά­σεις πετρε­λαί­ου στον Πόλε­μο του Κόλ­που και την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στη Συρία. Για παρά­δειγ­μα, τα πηγά­δια πετρε­λαί­ου στη Μοσού­λη καί­γο­νταν για μήνες μετά τους αρχι­κούς εμπρη­σμούς. Αντί­στοι­χες εικό­νες βλέ­που­με σήμε­ρα στο ουκρα­νι­κό έδα­φος. Ήδη οι αγρό­τες σε μεγά­λο τμή­μα των νότιων περιο­χών δεν μπο­ρούν πλέ­ον να χρη­σι­μο­ποιούν νερό από τα πηγά­δια για­τί έχει ήδη μολυνθεί.

Όλα αυτά χωρίς να συνυ­πο­λο­γί­σου­με τη χρή­ση όπλων απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου, που ήδη γνω­ρί­σα­με στην επέμ­βα­ση του ΝΑΤΟ στη Γιου­γκο­σλα­βία και στον Πόλε­μο του Κόλ­που. Το Γενά­ρη του 2021, 3.000 Σέρ­βοι υπέ­βα­λαν αγω­γές κατά του ΝΑΤΟ στο Ανώ­τα­το Δικα­στή­ριο του Βελι­γρα­δί­ου για θανα­τη­φό­ρες ασθέ­νειες, κυρί­ως καρ­κι­νι­κούς όγκους που προ­κλή­θη­καν από τα βαρέα μέταλ­λα των ΝΑΤΟι­κών βομβαρδισμών.

Αντί­στοι­χα η ιτα­λι­κή δικαιο­σύ­νη εξέ­δω­σε 250 τελε­σί­δι­κες απο­φά­σεις για τον ίδιο λόγο, υπέρ Ιτα­λών στρα­τιω­τών που βρί­σκο­νταν στο Κοσ­συ­φο­πέ­διο και στα Μετό­χια την περί­ο­δο των βομ­βαρ­δι­σμών του ΝΑΤΟ το 1999.

Ο κίνδυνος των πυρηνικών όπλων

Ασφα­λώς οι αρνη­τι­κές συνέ­πειες πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται όταν η κλι­μά­κω­ση του πολέ­μου οδη­γή­σει στη χρή­ση χημι­κών και βιο­λο­γι­κών όπλων μαζι­κής κατα­στρο­φής. Γίνο­νται ανυ­πο­λό­γι­στες, αν υπάρ­ξει επι­λο­γή χρή­σης πυρη­νι­κών όπλων. Οι πραγ­μα­τι­κές συνέ­πειες για όλες τις μορ­φές ζωής από την έκλυ­ση της ραδιε­νέρ­γειας, της θερ­μι­κής ενέρ­γειας που απε­λευ­θε­ρώ­νε­ται και της πυρη­νι­κής ακτι­νο­βο­λί­ας είναι ευρύ­τε­ρα γνω­στές και δεν επι­δέ­χο­νται αμφισβήτηση.

Όποιος θεω­ρεί αδύ­να­το αυτό το ενδε­χό­με­νο, καλά θα κάνει να σκύ­ψει πάνω στην ιστο­ρι­κή πεί­ρα και στη σύγ­χρο­νη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Βρι­σκό­μα­στε 77 χρό­νια μετά το έγκλη­μα της ρίψης των πρώ­των ατο­μι­κών βομ­βών στη Χιρο­σί­μα και στο Ναγκα­σά­κι. Η Σύνο­δος του ΝΑΤΟ στις Βρυ­ξέλ­λες τον Ιού­νη του 2021 υιο­θέ­τη­σε την από­φα­ση για το “πρώ­το πυρη­νι­κό πλήγ­μα” ως στοι­χείο της Στρα­τη­γι­κής ΝΑΤΟ 2030. Η από­φα­ση αυτή, που σημαί­νει ότι το ΝΑΤΟ μπο­ρεί να πλή­ξει πρώ­το με πυρη­νι­κά όπλα μεγά­λης ισχύ­ος τους αντι­πά­λους του, αν εκτι­μή­σει ότι απει­λεί­ται, εξε­τα­ζό­ταν ήδη απ’ τη Σύνο­δο Κορυ­φής της Βαρ­σο­βί­ας το 2016.

Προς το παρόν η Ρωσία δεν έχει υιο­θε­τή­σει αυτό το επι­κίν­δυ­νο δόγ­μα, όμως ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, Λαβρόφ, δεν έχει απο­κλεί­σει τον κίν­δυ­νο ανα­μέ­τρη­σης με πυρη­νι­κά όπλα το επό­με­νο διά­στη­μα. Ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη και δικαιο­λο­γη­μέ­νη ανη­συ­χία προ­κα­λούν τα δημο­σιεύ­μα­τα μεγά­λων δυτι­κών μέσων, που διευ­κρι­νί­ζουν ότι μια πιθα­νή κλι­μά­κω­ση θα περιο­ρι­στεί σε μικρά τακτι­κά πυρη­νι­κά όπλα μικρό­τε­ρης ισχύ­ος και δεν θα περι­λαμ­βά­νει διη­πει­ρω­τι­κούς πυραύ­λους. Ήδη οι πυρη­νι­κές δυνά­μεις τους στρα­τού της Ρωσί­ας ξεκί­νη­σαν ασκή­σεις βορειο­α­να­το­λι­κά της Μόσχας.

Εξάλ­λου, όπως έδει­ξε και πρό­σφα­τη πεί­ρα των στρα­τιω­τι­κών επι­θέ­σε­ων στο Χάρ­κο­βο, που υπάρ­χει το γνω­στό πυρη­νι­κό ερευ­νη­τι­κό κέντρο, ο μεγά­λος κίν­δυ­νος υπάρ­χει ακό­μα και όταν ο πόλε­μος διε­ξά­γε­ται με τις συμ­βα­τι­κές βόμ­βες του πυροβολικού.

Ο κίν­δυ­νος είναι υπαρ­κτός και πηγά­ζει από τα τερά­στια συμ­φέ­ρο­ντα που δια­κυ­βεύ­ο­νται από την ανα­μέ­τρη­ση για την πρω­το­κα­θε­δρία στο διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα, για τον έλεγ­χο αγο­ρών και σφαι­ρών επιρ­ρο­ής ανά­με­σα στον ευρω­α­τλα­ντι­κό και στον υπό δια­μόρ­φω­ση ευρα­σια­τι­κό άξο­να, ανά­με­σα στο ΝΑΤΟ και τη συμ­μα­χία Ρωσί­ας — Κίνας.

Και σε αυτές τις περι­πτώ­σεις δεν πρέ­πει να ξεχνά­με τη θέση του Μαρξ, ότι για 300% κέρ­δος δεν υπάρ­χει για το κεφά­λαιο έγκλη­μα που να μη ριψο­κιν­δυ­νέ­ψει να το πράξει. (…)

Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι του LNG

Όμως το κορυ­φαίο και πιο απο­κα­λυ­πτι­κό παρά­δειγ­μα υπο­κρι­σί­ας είναι η από­φα­ση της Κομι­σιόν να δια­θέ­σει 10 δισ. ευρώ για την κατα­σκευή νέων υπο­δο­μών για τη διευ­κό­λυν­ση των αυξη­μέ­νων εισα­γω­γών του αμε­ρι­κα­νι­κού (κυρί­ως) υγρο­ποι­η­μέ­νου φυσι­κού αερί­ου LNG.

Και αυτό παρό­τι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ θεω­ρούν επί­ση­μα ότι κατά την αεριο­ποί­η­σή του το υγρο­ποι­η­μέ­νο LNG αυξά­νει την έκλυ­ση μεθα­νί­ου στην ατμό­σφαι­ρα, η οποία έχει πολ­λα­πλά­σια αρνη­τι­κή επί­δρα­ση συγκρι­τι­κά με το CO₂ στο ζήτη­μα της υπερ­θέρ­μαν­σης του πλανήτη.

Ανα­γνω­ρί­ζουν επί­σης ότι η αύξη­ση της μετα­φο­ράς LNG θα αυξή­σει τις διαρ­ρο­ές μεθα­νί­ου, αλλά και εκπο­μπών CO₂, αφού αντι­κει­με­νι­κά γίνε­ται πιο μεγά­λη και πιο περί­πλο­κη η αλυ­σί­δα εφο­δια­σμού του φυσι­κού αερί­ου συγκρι­τι­κά με τη μετα­φο­ρά του με αγωγούς.

Όμως το αρνη­τι­κό περι­βαλ­λο­ντι­κό απο­τύ­πω­μα του LNG δεν περιο­ρί­ζε­ται στο μεθά­νιο. Αφο­ρά τη ρύπαν­ση του θαλάσ­σιου περι­βάλ­λο­ντος και της ιχθυο­πα­νί­δας με επι­πτώ­σεις στην αλιεία. Οι αεριο­ποι­η­τές των σταθ­μών υπο­δο­χής LNG αντλούν μεγά­λες ποσό­τη­τες θαλασ­σι­νού νερού ανα­μει­γνύ­ο­ντάς το με υπο­χλω­ριώ­δες νάτριο, με τοξι­κή επί­δρα­ση στους υδρό­βιους οργα­νι­σμούς. (…) Επί­σης αυξά­νει ο κίν­δυ­νος ατυ­χή­μα­τος μεγά­λης έκτα­σης από τη γειτ­νί­α­ση τέτοιων με δασι­κές εκτά­σεις ή τον αστι­κό ιστό — κίν­δυ­νος που αφο­ρά τόσο τις εκρή­ξεις όσο και τη διαρ­ροή κρυο­γο­νι­κού υγρού.

Μία από τα ίδια στην πολιτική προστασία

Ακό­μα πιο προ­κλη­τι­κή και παρα­πλα­νη­τι­κή είναι η προ­σπά­θεια να συρ­ρι­κνω­θεί και να περιο­ρι­στεί το τερά­στιο θέμα της προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγεί­ας και του περι­βάλ­λο­ντος μόνο στο ζήτη­μα των εκπο­μπών CO₂ και στην αμφι­σβη­τού­με­νη θεω­ρία της «κλι­μα­τι­κής κρίσης».

Η αντι­με­τώ­πι­ση των μεγά­λων προ­βλη­μά­των της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, της αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης, της πυρο­προ­στα­σί­ας, της αντι­πλημ­μυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας έχει πολύ πιο άμε­ση και επεί­γου­σα σημα­σία για την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας του πλη­θυ­σμού. Κι όμως ένα χρό­νο μετά τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές δεν έχουν γίνει τα ανα­γκαία βήμα­τα δια­σφά­λι­σης των υπο­δο­μών, παρά μόνο αυτά που αφο­ρούν τις «πρά­σι­νες» επεν­δύ­σεις για παρά­δειγ­μα στη Νότια Εύβοια.

Στο ερώ­τη­μα τι θα γίνει αν υπάρ­ξει μια νέα μεγά­λη πυρ­κα­γιά και πόσο έτοι­μοι είμα­στε να αντι­με­τω­πί­σου­με έναν μεγά­λο σει­σμό, γνω­ρί­ζου­με δυστυ­χώς την απά­ντη­ση. Τα χθε­σι­νά θλι­βε­ρά γεγο­νό­τα στη Βού­λα στην Αττι­κή επι­βε­βαιώ­νουν αυτό που όλοι γνω­ρί­ζου­με. Το επι­βε­βαί­ω­σε και ο αρμό­διος υπουρ­γός ο οποί­ος μας προει­δο­ποί­η­σε ότι θα αντι­με­τω­πί­σου­με δύσκο­λο καλο­καί­ρι, σαν να ήταν απλός σχο­λια­στής της κατά­στα­σης. Δεν θέλου­με να κου­ρά­σου­με παρα­θέ­το­ντας κατα­λό­γους στοι­χεί­ων. Σκε­φτεί­τε μόνο ότι παρα­μέ­νουν κενές 4.000 οργα­νι­κές θέσεις μόνι­μων πυρο­σβε­στών, η μέση ηλι­κία των υπαρ­κτών δυνά­με­ων ξεπερ­νά τα 45 χρό­νια και για την προ­στα­σία των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των δια­τί­θε­ται το 0,04% του προϋπολογισμού!

Η σημαία της προστασίας του περιβάλλοντος είναι κόκκινη!

Η σημαία της προ­στα­σί­ας του περι­βάλ­λο­ντος και της πραγ­μα­τι­κής δια­σφά­λι­σης της ειρή­νης δεν είναι η “πρά­σι­νη” των μονο­πω­λια­κών ομί­λων. Είναι η κόκ­κι­νη σημαία της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης, η σημαία του σοσια­λι­σμού. Κάτω από αυτή την κόκ­κι­νη σημαία προ­χω­ρά­με απο­φα­σι­στι­κά για να οργα­νω­θεί και να νική­σει η λαϊ­κή αντεπίθεση. 

Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ είμα­στε στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να ενά­ντια στη νέα ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κή συμ­φω­νία για να απε­μπλα­κεί άμε­σα η χώρα από τη συμ­με­το­χή στα επι­κίν­δυ­να πολε­μι­κά σχέ­δια του ΝΑΤΟ, για να κλεί­σουν οι βάσεις του θανάτου.

Η αγω­νι­στι­κή, λεβέ­ντι­κη παρου­σία των δυνά­με­ών μας στο λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης έκα­νε τον γύρο της Ελλά­δας και σχο­λιά­στη­κε διε­θνώς. Όπως και τα πανό του Κόμ­μα­τος στην Ακρό­πο­λη και το μπλό­κο στη φάλαγ­γα των ΝΑΤΟι­κών στο λιμά­νι της Ηγουμενίτσας.

Ιδιαί­τε­ρα εδώ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη οι κομ­μου­νι­στές έχουν απο­δεί­ξει ότι ξέρουν να δίνουν και να κερ­δί­ζουν τέτοιες μάχες. Ακό­μα συζη­τιού­νται τα παθή­μα­τα των ΝΑΤΟι­κών στην πόλη, την επο­χή του αγώ­να ενά­ντια στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στη Γιου­γκο­σλα­βία το 1999.

Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ δίνου­με συνε­χώς μάχες σ’ όλες τις περιο­χές της χώρας, ενά­ντια στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του νερού, για τον περιο­ρι­σμό της βιο­μη­χα­νι­κής ρύπαν­σης, για την προ­στα­σία του δασι­κού πλού­του, για την ανα­βάθ­μι­ση των υπο­δο­μών πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, για την πρό­λη­ψη των Βιο­μη­χα­νι­κών Ατυ­χη­μά­των Μεγά­λης Έκτασης.

Παλεύ­ου­με για να ανα­κου­φι­στεί ο λαός από την ακρί­βεια, για ουσια­στι­κές αυξή­σεις μισθών, κατάρ­γη­ση των έμμε­σων φόρων στα καύ­σι­μα και στα είδη λαϊ­κής κατανάλωσης.

Σας καλού­με όλους και όλες να συμπο­ρευ­τεί­τε με το ΚΚΕ για να βάλει ο λαός τη σφρα­γί­δα του στις εξε­λί­ξεις. Ελά­τε μαζί μας για να τους χαλά­σου­με τα σχέ­δια, για να ρίξου­με κόκ­κι­νο στη νύχτα που μας ετοιμάζουν».

Σωτήρης Αβραμόπουλος