Εκδήλωση τιμής του ΚΚΕ: Έκθεση έργων του εικαστικού-λογοτέχνη και παλαίμαχου κομμουνιστή, Γ. Φαρσακίδη (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

«Είναι μια πολύ σημα­ντι­κή στιγ­μή για τη Θεσ­σα­λο­νί­κη και για όλη την Ελλά­δα. Τιμά­με μέσα απ’ αυτή την έκθε­ση, η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ και η Οργά­νω­ση της Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, ένα σπου­δαίο, ένα μεγά­λο εικα­στι­κό, έναν αγω­νι­στή, έναν κομ­μου­νι­στή, που έδω­σε τη ζωή του στον αγώ­να και απο­τύ­πω­σε αυτή την αγω­νι­στι­κή πορεία μέσα στα έργα του, όπου βλέ­που­με όλη τη ζωντα­νή ιστο­ρία του τόπου. Είναι απα­ραί­τη­το αυτή την έκθε­ση να την επι­σκε­φθούν οι νέοι της πατρί­δας μας, της πόλης της Θεσ­σα­λο­νί­κης, να μετα­φερ­θεί σε όλη την Ελλά­δα, να γνω­ρί­σουν από κοντά το έργο του μεγά­λου και σπου­δαί­ου καλ­λι­τέ­χνη, του κομ­μου­νι­στή Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη» δήλω­σε από­ψε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη ο γ.γ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας στα εγκαί­νια της έκθε­σης των εικα­στι­κών έργων του Γιώρ­γου Φαρσακίδη.

«Στο σύντρο­φο Γιώρ­γο Φαρ­σα­κί­δη για την πολύ­χρο­νη αγω­νι­στι­κή του δρά­ση και την καλ­λι­τε­χνι­κή του προ­σφο­ρά — Σεπτέμ­βρης 2017 — Κ.Ο Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ» έγρα­φε η τιμη­τι­κή πλα­κέ­τα που επέ­δω­σε στα χέρια του 94χρονου Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη ο κ.Κουτσούμπας, στο τέλος της τελε­τής εγκαι­νί­ων της έκθε­σης στη Μονή Λαζα­ρι­στών. Ο ίδιος ο 93χρονος τιμώ­με­νος, παρών στην εκδή­λω­ση, άκρα­τα συγκι­νη­μέ­νος κατά­φε­ρε μόνο να ψελ­λί­σει λίγες ευχαριστίες…

«Το πλού­σιο έργο του Φαρ­σα­κί­δη, εικα­στι­κό και συγ­γρα­φι­κό, δεν έχει μόνο καλ­λι­τε­χνι­κή αξία. Είναι στ’ αλή­θεια αυτό που ονο­μά­ζει ο Πικά­σο «εργα­λείο πολέ­μου για επί­θε­ση αλλά και για άμυ­να ενα­ντί­ον του εχθρού». Τον εχθρό όμως, ο Φαρ­σα­κί­δης, ο ΕΠΟ­Νί­της και αντάρ­της του ΕΛΑΣ, δεν τον πολέ­μη­σε μόνο με τη γρα­φί­δα, το χρω­στή­ρα ή την πένα του. Τη στρά­τευ­σή του ενά­ντια στους ξένους και ντό­πιους τυράν­νους, τον πλή­ρω­σε με δυο χέρια τσα­κι­σμέ­να από το οπλο­πο­λυ­βό­λο και τα βασα­νι­στή­ρια …» τόνι­ζε μετα­ξύ στην ομι­λία της από­ψε, η γραμ­μα­τέ­ας Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ και μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του κόμ­μα­τος Θεα­νώ Καπέ­τη παρου­σιά­ζο­ντας το έργο του τιμώμενου.

Ο Γ. Φαρ­σα­κί­δης, σύμ­βο­λο της ιστο­ρί­ας της Αρι­στε­ράς, έχει μια σχέ­ση βαθύ­τε­ρη με την ελλη­νι­κή ιστο­ρία. Το μακρύ και συναρ­πα­στι­κό ταξί­δι της ζωής του ξεκι­νά­ει στα 1924 από την Οδησ­σό . Η μάνα του Ρωσί­δα και ο πατέ­ρας του Πόντιος κυνη­γη­μέ­νος από τους Τούρ­κους που τιμή­θη­κε από την ΕΣΣΔ ως «πρω­το­πό­ρος της σοσια­λι­στι­κής εργα­σί­ας». Με τον ερχο­μό του στην Ελλά­δα το 1934, έζη­σε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη τα γεγο­νό­τα του Μάη του ’36, τον πόλε­μο του ’40, τη γερ­μα­νι­κή Κατο­χή και συμ­με­τεί­χε στην Αντί­στα­ση. Ανταρ­το­ε­πο­νί­της, δεκα­ο­χτώ χρο­νών, δύο φορές τραυ­μα­τί­ας σε μάχη με Γερ­μα­νούς και Βούλ­γα­ρους, έμει­νε ανά­πη­ρος στα δύο του χέρια. Κατά δια­στή­μα­τα εξο­ρί­στη­κε σε στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης και άλλους τόπους κρά­τη­σης (Αη Στρά­της – Γυά­ρος — Μακρό­νη­σος) επί δεκα­ε­πτά συνο­λι­κά χρόνια.

Αυτο­δί­δα­κτος (αλλά και διδαγ­μέ­νος από συγκρα­τού­με­νους του όπως ο Χρή­στος Δαγκλής, η Βάσω Κατρά­κη και ο Γιάν­νης Ρίτσος) στους τόπους της κρά­τη­σης του, ζωγρά­φι­ζε και χάρα­ζε με αυτο­σχέ­δια σκα­λι­στι­κά εργα­λεία και πυρο­γρά­φους, θέμα­τα με περιε­χό­με­νο από τη ζωή των συγκρα­τού­με­νων συνα­γω­νι­στών του κι αργό­τε­ρα από τους αγώ­νες του ελλη­νι­κού λαού.

Η έκθε­ση που διορ­γα­νώ­νει η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ στα πλαί­σια του εορ­τα­σμού των 100 χρό­νων του κόμ­μα­τος, και στο πλαί­σιο του 43ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή» που πραγ­μα­το­ποιεί­ται από σήμε­ρα, έως και τις 16 Σεπτεμ­βρί­ου στο γει­το­νι­κό (με τη Μονή Λαζα­ρι­στών) πρώ­ην Στρα­τό­πε­δο Παύ­λου Μελά, εγκαι­νιά­στη­κε από­ψε στην αίθου­σα εκδη­λώ­σε­ων της Μονής Λαζα­ρι­στών (1ος όρο­φος του παλαιού κτι­ρί­ου) και θα διαρ­κέ­σει έως και την Τρί­τη 19 Σεπτεμ­βρί­ου 2017 (ανοι­χτή καθη­με­ρι­νά απο τις 17.00–21.00).

Το σπίτι του — σπίτι της Φιλικής εταιρείας στην Οδησσό

«Η πολι­τι­στι­κή προ­σφο­ρά του Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη «σφρα­γί­στη­κε» και με μια σημα­ντι­κή δωρεά του στον ελλη­νι­κό λαό. Παρα­χώ­ρη­σε το σπί­τι της Φιλι­κής εται­ρεί­ας στην Οδησ­σό…» τόνι­σε μετα­ξύ άλλων στην ομι­λία της, η Θεα­νώ Καπέ­τη παρου­σιά­ζο­ντας το έργο του τιμώμενου.

«Σταυ­ρο­δρό­μι λαών, ιδε­ών, τρό­που ζωής, το παρα­θύ­ρι εκεί­νο του νότου, έμπα­ζε μέσα στη ζώρα τον άνε­μο του ευρω­παϊ­κού δια­φω­τι­σμού, μπό­λια­ζε με τις φιλε­λεύ­θε­ρες επα­να­στα­τι­κές αντι­λή­ψεις τη ρού­σι­κη ιντε­λι­γκέν­τσια. Άντρο συνω­μο­τών ονό­μα­σε την παλιά Οντέ­σα ο τσά­ρος Νικό­λα­ος Α’ — και δεν έπε­σε εξω…

…Στο μικρό σπι­τά­κι της Κράσ­νι Περε­ού­λοκ 18 ‑πάρο­δος Γκρέ­τσκα­για — στή­θη­κε το επι­τε­λείο που προ­ε­τοί­μα­σε την επα­νά­στα­ση του Εικο­σιέ­να. Στην είσο­δο εντοι­χι­σμέ­νη μια πέτρι­νη πλά­κα. Ενταύ­θα συνε­δρί­α­ζε η Φιλι­κή Εται­ρεία. Το σπι­τά­κι που μεί­να­με τις τελευ­ταί­ες βδο­μά­δες προ­τού κινή­σου­με για την Ελλά­δα, ιδιο­κτη­σία – μεσια­κή — του πατέ­ρα μου…» (από το βιβλίο του Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη «Η πρώ­τη πατρί­δα», 1984 με βρα­βείο Μενέ­λα­ου Λου­ντέ­μη της Εται­ρεί­ας Ελλή­νων Λογο­τε­χνών — Στο εξώ­φυλ­λο του βιβλί­ου του (φωτο­γρα­φία) απει­κο­νί­ζε­ται ο ίδιος ο συγ­γρα­φέ­ας μπρο­στά απ’ τα θρυ­λι­κά σκα­λιά της Οδησ­σού στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ‘30). Είναι εκεί­νη η πρώ­τη έκδο­ση για την οποία έγρα­ψαν τότε εφη­με­ρί­δας και κρι­τι­κοί, πως «νιώ­θου­με πλου­σιό­τε­ροι, γνω­ρί­σα­με έναν ολό­κλη­ρο κόσμο. Κεί­με­νο και εικό­νες έχουν γίνει ένα παρά­ξε­νο κολ­λάζ. Και το κεί­με­νο σαν αντί­στι­ξη, άλλο­τε οικείο, ιδιω­τι­κό, άλλο­τε δημόσιο…όλη η επο­χή» αλλά και «ένα συναρ­πα­στι­κό αφή­γη­μα με εξαί­ρε­τα φωτο­γρα­φι­κά ντοκουμέντα».

Τους τίτλους ιδιο­κτη­σί­ας του μικρού σπι­τιού στην οδό Κράσ­νι Περε­ού­λοκ 18 — πάρο­δος Γκρέ­τσκα­για, ο Γιώρ­γος Φαρ­σα­κί­δης τους παρα­χώ­ρη­σε προ ετών στο Ίδρυ­μα Ελλη­νι­κού Πολι­τι­σμού καθώς και τα αντι­κεί­με­να του σπι­τιού, τα οποία ανα­βιώ­νουν ένα τυπι­κό αστι­κό σπί­τι της ελλη­νι­κής παροι­κί­ας της Οδησ­σού στις αρχές του προη­γού­με­νου αιώνα.

Χαρά­κτης, ζωγρά­φος, συγ­γρα­φέ­ας 27 συνο­λι­κά βιβλί­ων, ο Γιώρ­γος Φαρ­σα­κί­δης δήλω­νε σε παλιό­τε­ρη συνέ­ντευ­ξη του: «Είναι μια ζωή που δεν θα ‘θελα ν’ αλλά­ξω. Όπως δεν άλλα­ξα και την πίστη μου κι ας απο­μυ­θο­ποι­ή­θη­καν κάποια πράγ­μα­τα. Το ιδα­νι­κό παρέ­με­νε το ίδιο. Ο Λένιν έλε­γε ότι κομ­μου­νι­στής είναι εκεί­νος που συμ­βάλ­λει ώστε να προη­γη­θού­με έστω ένα βημα­τά­κι προς την επα­νά­στα­ση. Ούτε μεγά­λα λόγια, ούτε εξάρ­σεις. ..Για μένα οι ιδέ­ες του σοσια­λι­σμού συνο­ψί­ζο­νται στη φρά­ση «να ανθρω­πέ­ψει ο άνθρωπος».

Πηγή φωτό — βίντεο: 902.gr