Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους λαούς της Λατινικής Αμερικής

Την κατά­στα­ση στις χώρες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής — που αυτή την περί­ο­δο χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από μαζι­κές εργα­τι­κές, λαϊ­κές δια­δη­λώ­σεις, με μαχη­τι­κό­τη­τα και επι­μο­νή, αλλά και άγρια αστυ­νο­μι­κή κατα­στο­λή με νεκρούς, τραυ­μα­τί­ες, απα­χθέ­ντες, εξα­φα­νι­σμέ­νους — αφο­ρού­σε η εκδή­λω­ση που έγι­νε το από­γευ­μα της Κυρια­κής στο Στέ­κι Πολι­τι­σμού και Νεα­νι­κής Δημιουρ­γί­ας της ΚΝΕ.

Ο Κ. Παπα­δά­κης και ο Ο. Κουό­τα στην εκδή­λω­ση στην Αθήνα

Partido Comunista de Mexico

Κεντρι­κός ομι­λη­τής στην εκδή­λω­ση ήταν ο Ομάρ Κουό­τα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Μεξι­κού, [Partido Comunista de México] που ανα­φε­ρό­με­νος σε αυτές τις κινη­το­ποι­ή­σεις επι­σή­μα­νε ότι παρά τη μαζι­κό­τη­τά τους δεν υπάρ­χει ένα κέντρο να τις καθο­δη­γεί και ένα πρό­γραμ­μα που να δίνει διέ­ξο­δο, με απο­τέ­λε­σμα ο αγώ­νας να περιο­ρί­ζε­ται ενά­ντια στην επί­δρα­ση του νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού. Στά­θη­κε ιδιαί­τε­ρα στη λαν­θα­σμέ­νη προ­σέγ­γι­ση που έχουν πολ­λά Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή για το ζήτη­μα της εξου­σί­ας και τις συνέ­πειες που είχε για τα ίδια τα κόμ­μα­τα και για το κίνη­μα η επι­λο­γή τους να στη­ρί­ξουν δήθεν «προ­ο­δευ­τι­κές», «φιλο­λαϊ­κές» κυβερ­νή­σεις, που δεν θίγουν όμως το θέμα της εξουσίας.

Μίλη­σε πιο ανα­λυ­τι­κά για το Μεξι­κό, όπου τώρα έχει εκλε­γεί μια τέτοια κυβέρ­νη­ση (του Αντρές Λόπες Ομπρα­δόρ), που θέλει να εμφα­νί­ζε­ται ως «αρι­στε­ρή» και παρα­πλα­νά τον λαό, την ίδια ώρα που τσα­κί­ζει τα δικαιώ­μα­τα των νέων εργα­ζο­μέ­νων, υπο­γρά­φει συμ­φω­νία ελεύ­θε­ρου εμπο­ρί­ου με τις ΗΠΑ, δια­μορ­φώ­νει «εθνο­φυ­λα­κή» — στρα­τό που έχει δικαί­ω­μα να παρεμ­βαί­νει στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας κ.ά. Και πρό­σθε­σε πως το ΚΚ Μεξι­κού αντι­πα­λεύ­ει αυτά τα μέτρα, παράλ­λη­λα με την προ­σπά­θεια ισχυ­ρο­ποί­η­σής του, από­κτη­σης ισχυ­ρών δεσμών με τον λαό και τη νεο­λαία, καθώς πρό­σφα­τα ολο­κλή­ρω­σε την πορεία ανα­συ­γκρό­τη­σής του (μετά την αυτο­διά­λυ­σή του το 1981).

ΣΣ |> Ο Omar Cota σαν γραμ­μα­τέ­ας της Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας (FJC) είχε συλ­λη­φθεί στο παρελ­θόν κατά τη διάρ­κεια κινη­το­ποι­ή­σε­ων, μαζί με άλλα στελέχη

Τον Ο. Κουό­τα προ­λό­γι­σε ο Κώστας Παπα­δά­κης, μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ και ευρω­βου­λευ­τής. Μιλώ­ντας για τους δεσμούς του ΚΚΕ με το ΚΚ Μεξι­κού και εκφρά­ζο­ντας τη στα­θε­ρή αλλη­λεγ­γύη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους αγω­νι­ζό­με­νους λαούς της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, σημεί­ω­σε ότι «μας απα­σχο­λεί ιδιαί­τε­ρα πώς συνο­λι­κό­τε­ρα αυτός ο αγώ­νας θα απο­κτή­σει προ­ο­πτι­κή, θα ανοί­ξει δρό­μο πραγ­μα­τι­κής διε­ξό­δου από τα βάσα­να που βιώ­νουν αυτοί οι λαοί, όπως και ο δικός μας άλλω­στε σήμε­ρα». Και τόνι­σε μετα­ξύ άλλων ότι «κάθε χτύ­πη­μα που δέχε­ται ο λαός όπου Γης, απο­τε­λεί “διάρ­ρη­ξη” στο ίδιο το σπί­τι μας, αυτό των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, είναι γκολ στην ανα­μέ­τρη­ση μονο­πώ­λια — λαός σε βάρος του. Λαός που εξέ­φρα­σε τη διε­θνι­στι­κή του αλλη­λεγ­γύη μαζι­κά, καθο­λι­κά, μαχη­τι­κά, λαός που συζή­τη­σε, σήκω­σε το χέρι ψηλά και απο­φά­σι­σε στο συν­δι­κά­το, στη μαζι­κή οργά­νω­σή του, προ­ε­τοι­μά­ζε­ται και επα­γρυ­πνά για να απο­κρού­σει κι αυτός τον ίδιο αντί­πα­λο».

ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ εκδήλωση στο ΕΚ με τον Ομάρ Κουότα

Και στη Λάρισα

Η ΤΕ Λάρι­σας του ΚΚΕ διορ­γά­νω­σε επί­σης το Σάβ­βα­το 30/11 εκδή­λω­ση στο Εργα­τι­κό Κέντρο της πόλης με τον Ομάρ Κουό­τα. Τον σύντρο­φο προ­λό­γι­σε ο Ελι­σαί­ος Βαγε­νάς, μέλος της ΚΕ και υπεύ­θυ­νος του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ, που τόνι­σε τους «στε­νούς, επα­να­στα­τι­κούς δεσμούς με το ΚΚ Μεξι­κού, που πρό­σφα­τα γιόρ­τα­σε τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­σή του».

Κλεί­νο­ντας την εκδή­λω­ση και ως κάποια βασι­κά συμπε­ρά­σμα­τα, που ανα­δεί­χτη­καν από τη συζή­τη­ση, ο Ελ. Βαγε­νάς σημεί­ω­σε «την ανά­γκη δια­τή­ρη­σης της αυτο­τε­λούς οργα­νω­τι­κής και ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής δρά­σης του ΚΚ κάτω από οποιεσ­δή­πο­τε συν­θή­κες, που δεν μπο­ρεί να δια­χέ­ε­ται σε “ευρύ­τε­ρα” μέτω­πα και σχή­μα­τα και να χάνει τον προ­σα­να­το­λι­σμό του, να λησμο­νεί το λόγο ύπαρ­ξής του, που είναι η ανα­τρο­πή της εκμε­ταλ­λευ­τι­κής καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας και η οικο­δό­μη­ση της νέας σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας».

ΣΣ |>Ιστο­σε­λί­δα - Δεί­τε επί­σης Un siglo de lucha de los comunistas de México — Tesis del Comité Central del PCM — 100 χρό­νια αγώ­νων του ΚΚ Μεξι­κού, (θέσεις της ΚΕ του κόμματος)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο