Εκεί που το μεταίσθημα συναντάει το συναίσθημα

Γρά­φει ο Κώστας Κρεμ­μύ­δας //

Η οπτι­κή εντύ­πω­ση που έχου­με βλέ­πο­ντας ένα αντι­κεί­με­νο δεν εξα­φα­νί­ζε­ται αμέ­σως μόλις αυτό εξαφανιστεί,αλλά μένει αναλ­λοί­ω­τη για ένα απει­ρο­ε­λά­χι­στο χρο­νι­κό διά­στη­μα, έστω αν έχει ακο­λου­θή­σει άλλη, με απο­τέ­λε­σμα ο εγκέ­φα­λός μας να μην μπο­ρεί να την ξεχω­ρί­σει απο την προη­γού­με­νη. Αυτό είναι το Μεταίσθημα.

Αλλη μια ευχά­ρι­στη έκπλη­ξη από τον Μάρ­κο Δολό­πι­κο αυτή τη φορά να ται­ριά­ξει το μεταί­σθη­μα με το συναί­σθη­μα. Το απο­τέ­λε­σμα, μια αλλη­λου­χία ασπρό­μαυ­ρων φωτο­γρα­φιών, που εισβάλ­λει στο συναί­σθη­μα του θεα­τή. Πρω­τί­στως, βαρύ­τη­τα ο καλ­λι­τέ­χνης δίνει στην κίνη­ση. Δεν είναι άλλω­στε τυχαία η επι­λο­γή της λήψης μέσα από τρέ­νο. Με κύριο στοι­χείο λοι­πόν την κίνη­ση, μας «ταξι­δεύ­ει» σε μια διε­ρεύ­νη­ση σε βάθος στον μαγι­κό κόσμο της αισθη­τι­κής μέσα από μια άρτια σύγ­χρο­νη τεχνι­κή συνέ­χεια των κλασ­σι­κών μεθό­δων της φωτο­γρα­φί­ας, ιδιαί­τε­ρη ικα­νό­τη­τα του δημιουρ­γού να δένει αρμο­νι­κά το κλασ­σι­κό με το πρωτοποριακό.

Μοι­ραία λοι­πόν δεν θα μπο­ρού­σε να μη συν­δέ­σει το μεταί­σθη­μα με το συναί­σθη­μα, το απο­τέ­λε­σμα του οποί­ου είναι να μας μετα­φέ­ρει με τρό­πο άκρως ποι­η­τι­κό αυτό που ενδε­χο­μέ­νως κι εμείς θέλου­με να δού­με, αλλά όμως δεν προ­λα­βαί­νου­με. Ως γητευ­τής της αδιά­κο­πης συνέ­χειας των εικό­νων που εναλ­λά­σο­νται πίσω από το παρά­θυ­ρο του τρέ­νου σμί­γει αυτές τις δύο κατα­στά­σεις με τρό­πο μονα­δι­κό που αυτός καλύ­τε­ρα από τον οποιον­δή­πο­τε γνωρίζει.

Μας βάζει λοι­πόν σε ένα παι­χνί­δι εναλ­λα­γής εικό­νων, σε ένα παι­χνί­δι είτε σε μια φαντα­στι­κή κινη­μα­το­γρα­φι­κή αίθου­σα, είτε στο κου­πέ ενός τρέ­νου (του τρέ­νου της ζωής μήπως;) «πυρο­βο­λώ­ντας» μας με ριπές συναι­σθη­μά­των και «χρω­μά­των». Σκό­πι­μα ο καλ­λι­τέ­χνης βάζει τον θεα­τή σε αυτό το παι­χνί­δι της συνε­χούς αλλα­γής τοπί­ων, άλλο­τε μελαγ­χο­λι­κών μέσα από το φθι­νο­πω­ρι­νό πού­σι και άλλο­τε μέσα από τη μονα­ξιά κτι­ρί­ων μέσα στην απε­ρα­ντο­σύ­νη της φύσης.

Αξιο ανα­φο­ράς και το γεγο­νός της επι­μέ­λειας από τον καλ­λι­τέ­χνη στον φωτι­σμό των έργων του με τρό­πο τέτοιο που ανα­δει­κνύ­ει την τρί­τη διά­στα­ση, δίνο­ντας έναν τόνο ανά­γλυ­φο στις φωτο­γρα­φί­ες του.

Τα εγκαί­νια της έκθε­σης έγι­ναν την Παρα­σκευή 8 Μαΐ­ου στο Etage literaire όπου θα βρί­σκε­ται για δύο εβδομάδες.