Μετά τα τελι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα (σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες –SPD νικη­τές με 25,7%, Χρι­στια­νι­κή Ένω­ση της απερ­χό­με­νης καγκε­λα­ρί­ου Άγγε­λας Μέρ­κελ CDU|CSU 24,1% [–8,9%] η χει­ρό­τε­ρη επί­δο­ση στην ιστο­ρία τους, έπει­τα από 16 χρό­νια διακυβέρνησης).
Οι Πρά­σι­νοι κατα­γρά­φουν το υψη­λό­τε­ρο ποσο­στό από ιδρύ­σε­ως του κόμ­μα­τος, τρί­τη δύνα­μη της ομο­σπον­δια­κής κάτω Βου­λής (Μπού­ντε­σταγκ), το κόμ­μα των Ελεύ­θε­ρων Δημο­κρα­τών (FDP) τσι­μπά­ει κάτι (11,5%), το ξενο­φο­βι­κό — ακρο­δε­ξιό Εναλ­λα­κτι­κή για τη Γερ­μα­νία (AfD) πέφτει από την 3^η στην 5^η –δια­τη­ρώ­ντας όμως ένα 10,3% των ψήφων, ενώ η «Αρι­στε­ρά» (Die Linke), παρά τα ανοίγ­μα­τα (ως γνω­στό «φίλη­σε κατου­ρη­μέ­νες ποδιές» διευ­κρι­νί­ζο­ντας προ­ε­κλο­γι­κά πως «το ΝΑΤΟ δεν είναι εμπό­διο για συνα­σπι­σμό με SPD και Πρά­σι­νους…), πέφτει στο 4,9%.

Bundeswahlleiter μέσω dpa-infocom (στις 735 έδρες) SPD (Olaf Scholz) 206 (25,7%) Ψ 11.949.756, CDU|CSU (Armin Laschet) 196 (24,1%) Ψ 11.173.806, GRÜNE (Annalena Baerbock) 118 (14,8%) Ψ 6.848.215, FDP (Christian Lindner) 92 (11,5%)

Όλες οι εκδο­χές των κυβερ­νή­σε­ων έχουν δοκι­μα­στεί στη Γερ­μα­νία,  σε ομο­σπον­δια­κό επί­πε­δο και σε επί­πε­δο κρα­τι­δί­ων, σχο­λί­α­σε προ­κα­τα­βο­λι­κά ο Κώστας Παπα­δά­κης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρω­βου­λευ­τής σημειώ­νο­ντας ότι θα δού­με μια χιλιο­παιγ­μέ­νη επα­νά­λη­ψη ανε­ξάρ­τη­τα καγκε­λά­ριος θα είναι ο αντι­κα­τα­στά­της της Αγ. Μέρ­κελ στο CDU ή ο βασι­κός της υπουρ­γός από το SPD.

Ώδυνεν όρος και έτεκε μυν

Όλοι μπο­ρούν να πάνε με όλους και όλοι πήγαν με όλους (βλ. Ολαφ Σολτς, όταν αντι­κα­τά­στη­σε τον Β. Σόι­μπλε στο υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών χωρίς να αλλά­ξει η ασκού­με­νη πολι­τι­κή), αφού στο κύριο –επι­δί­ω­ξη του Γερ­μα­νι­κού κεφα­λαί­ου να θωρα­κι­στεί η γερ­μα­νι­κή βιο­μη­χα­νία από τους αντα­γω­νι­στές ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία, υπάρ­χει σύμπλευ­ση με απο­χρώ­σεις στις λεπτο­μέ­ρειες που είναι τρι­τεύ­ου­σες, με δια­φο­ρε­τι­κές εκδο­χές αστι­κής δια­χεί­ρι­σης και δοκι­μα­σμέ­νες κυβερ­νή­σεις συνασπισμού.

Σε μια Γερ­μα­νία που –αν και «ατμο­μη­χα­νή» +μία από τις πλου­σιό­τε­ρες χώρες της ΕΕ έχει τερά­στιες ‑τις μεγα­λύ­τε­ρες ίσως κοι­νω­νι­κές και οικο­νο­μι­κές ανι­σό­τη­τες και τερά­στια κατη­γο­ρία πολι­τών που ζει κάτω από το όριο της φτώ­χειας.
Με αδιέ­ξο­δα στο συντα­ξιο­δο­τι­κό, στην κοι­νω­νι­κή ασφά­λεια ψάχνο­ντας συνέ­χεια για νέα μοντέ­λα «κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής», όπου δεν υπάρ­χει κατώ­τα­τος μισθός και δίνο­νται συντά­ξεις πεί­νας.

Ήδη οι Πρά­σι­νοι επι­σή­μα­να την «ιστο­ρι­κή πολι­τι­κή εγγύ­τη­τα με το SPD», με το οποίο συγκυ­βέρ­νη­σαν από το 1998 έως το 2005 με καγκε­λά­ριο τον Γκ. Σρέ­ντερ, αλλά ταυ­τό­χρο­να ότι «μπο­ρού­με να συνεν­νοη­θού­με καλά με την CDU|CSU».
Θυμί­ζου­με πως μετά τις εκλο­γές του 2017 το κόμ­μα της Αγκε­λα Μέρ­κελ, βρέ­θη­κε μια ανά­σα πριν από τον σχη­μα­τι­σμό κυβέρ­νη­σης με τους Πρά­σι­νους και τους Φιλε­λεύ­θε­ρους (FDP), απλά έμει­νε σαν λύση εφε­δρεί­ας μια και δεν ήταν τότε αναγκαστική.
Σημειώ­νε­ται ότι όλα αυτά τα κόμ­μα­τα, όπως και το οπορ­του­νι­στι­κό «Η Αρι­στε­ρά» (Die Linke), συγκυ­βερ­νούν σε μια σει­ρά από κρα­τί­δια, ενώ η «Αρι­στε­ρά» δήλω­σε –όπως είπα­με, έτοι­μη να συγκυ­βερ­νή­σει με το SPD και τους Πρά­σι­νους και σε ομο­σπον­δια­κό επί­πε­δο, μόνο που δεν της βγαί­νει με το 4,9%.

Σε εθνι­κό επί­πε­δο, παρά τις επι­μέ­ρους δια­φο­ρές, όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα υπε­ρα­σπί­ζο­νται τους βασι­κούς στρα­τη­γι­κούς στό­χους που θέτει το γερ­μα­νι­κό κεφά­λαιο στον αντα­γω­νι­σμό με άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα (προς σύγκρι­ση και με τους δικούς μας -“φτω­χούς συγγενείς”):

• Μαζι­κές «πρά­σι­νες» επεν­δύ­σεις και «ενερ­γεια­κή μετά­βα­ση» για νέες πηγές κερ­δο­φο­ρί­ας σε συσ­σω­ρευ­μέ­να κεφάλαια,
• Εκσυγ­χρο­νι­σμός υποδομών,
• Ψηφιο­ποί­η­ση,
• Νέες τεχνο­λο­γί­ες και καινοτομία,
• Ενί­σχυ­ση της «συνο­χής της ΕΕ» με τη γερ­μα­νι­κή αστι­κή τάξη σε θέση ισχύ­ος, αλλά και ενί­σχυ­ση της «αυτο­νο­μί­ας» της σε Άμυ­να και εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή για απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρη δια­σφά­λι­ση των συμ­φε­ρό­ντων των ευρω­παϊ­κών μονοπωλίων,
• Σύσφι­ξη της δια­τλα­ντι­κής συμ­μα­χί­ας αλλά και μεγα­λύ­τε­ρη «αυτο­νο­μία» από τις ΗΠΑ,
• «Ισορ­ρο­πί­ες» στην αντι­με­τώ­πι­ση της Κίνας και της Ρωσί­ας με κρι­τή­ριο τα ιδιαί­τε­ρα συμ­φέ­ρο­ντα του γερ­μα­νι­κού κεφα­λαί­ου κλπ.

Επιλέξτε «αντίσταση κι αγώνας»

(δείγ­μα γραφής)
Υπάρ­χει κάτι όπου το DKP δεν δια­φέ­ρει από τα άλλα κόμ­μα­τα. κατε­βαί­νει στις εκλο­γές της Bundestag, τις πολι­τεια­κές εκλο­γές στο Mecklenburg-Western Pomerania και τις εκλο­γές της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων στο Βερο­λί­νο και θέλει να εκλεγεί.
Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, αυτό δεν μας αρκεί. Η ψηφο­φο­ρία από μόνη της δεν θα δώσει κάτι θετι­κό σε αυτή τη χώρα.
Μετά τις εκλο­γές, τα κόμ­μα­τα θα μαζέ­ψουν ξανά τις αφί­σες τους — και μαζί τους τις προ­ε­κλο­γι­κές τους υπο­σχέ­σεις.
Όλοι ήθε­λαν το «καλύ­τε­ρό μας»: υψη­λό­τε­ρους μισθούς, καλύ­τε­ρη φρο­ντί­δα, προ­σι­τά ενοί­κια, οικο­λο­γι­κή αναβάθμιση.
Στις επερ­χό­με­νες δια­πραγ­μα­τεύ­σεις συνα­σπι­σμού — ανε­ξάρ­τη­τα από το ποια κόμ­μα­τα κερ­δί­σουν, ένα είναι σίγου­ρο: οι υπο­σχέ­σεις θα αθε­τη­θούν.
Αυτό που κρα­τή­θη­κε κάτω από το καπά­κι πριν από τις εκλο­γές θα εφαρ­μο­στεί μετά τις εκλο­γές: Το βάρος της κρί­σης μετα­φέ­ρε­ται στο λαό — με μια πρά­σι­νη πινε­λιά.

Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, το DKP έθε­σε με συνέ­πεια το ζήτη­μα της ειρή­νης σε αυτήν την προ­ε­κλο­γι­κή εκστρατεία.
Αντι­τά­χθη­κε στην υπο­κί­νη­ση πολέ­μου των CDU | CSU, FDP, SPD και των Πρα­σί­νων και κατέ­στη­σε σαφές ότι ο κύριος κίν­δυ­νος πολέ­μου προ­έρ­χε­ται από το ΝΑΤΟ υπό την ηγε­σία των ΗΠΑ και των εδώ «πρό­θυ­μων» (BRD-unterstützten).
Έχει κατα­στή­σει σαφές ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν είναι οι επι­τι­θέ­με­νοι, αλλά απει­λού­νται από τον εξο­πλι­σμό του ΝΑΤΟ, τον εκσυγ­χρο­νι­σμό των πυρη­νι­κών τους όπλων και την πολι­τι­κή περι­κύ­κλω­σής τους.
Το DKP αντι­προ­σω­πεύ­ει την ειρή­νη με τη Ρωσία και την Κίνα και την απο­χώ­ρη­ση της Γερ­μα­νί­ας από το ΝΑΤΟ. Ζητά την από­συρ­ση των πυρη­νι­κών όπλων των ΗΠΑ από τη Γερ­μα­νία. Ως εκ τού­του, στις 5 Σεπτεμ­βρί­ου, βοή­θη­σε να κλεί­σει η ανθρώ­πι­νη αλυ­σί­δα γύρω από την αερο­πο­ρι­κή βάση στο Μπό­χελ, όπου απο­θη­κεύ­ο­νται 20 ατο­μι­κές βόμ­βες των ΗΠΑ.
Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, το DKP ήταν στα­θε­ρά στο πλευ­ρό των εργα­ζο­μέ­νων, των ανέρ­γων και των οικο­γε­νειών τους σε αυτήν την προ­ε­κλο­γι­κή εκστρα­τεία. Δια­μαρ­τυ­ρή­θη­κε ότι οι συνά­δελ­φοι στην παν­δη­μία στάλ­θη­καν μαζι­κά για εργα­σία ή πετά­χτη­καν στο δρό­μο, ενώ οι εται­ρεί­ες έλα­βαν bonus δισεκατομμυρίων.
Δεν στά­θη­κε στο περι­θώ­ριο δε χει­ρο­κρό­τη­σε, αλλά υπο­στή­ρι­ξε ενερ­γά τους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων στον τομέα της υγεί­ας, για βελ­τί­ω­ση της ζωής όλων μας, υψη­λό­τε­ρους μισθούς και καλύ­τε­ρες συν­θή­κες εργα­σί­ας. Παλεύ­ει ενά­ντια στο κλεί­σι­μο των νοσο­κο­μεί­ων εν μέσω της πανδημίας.

Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, το DKP πάλε­ψε με συνέ­πεια ενά­ντια την απο­διά­λυ­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους υπό τη δαμό­κλεια σπά­θη της παν­δη­μί­ας και χαρα­κτή­ρι­σε υπερ­βο­λι­κά τα μέτρα στον έλεγ­χο της και τους «νόμους προ­στα­σί­ας» ως άσκη­ση έκτα­κτης ανάγκης.
Η πολε­μι­κή πολι­τι­κή και οι εξο­πλι­σμοί αφε­νός και οι κοι­νω­νι­κές περι­κο­πές, η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και η εξα­θλί­ω­ση από την άλλη δημιουρ­γούν νέες αντι­φά­σεις.
Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, το DKP δεν εντό­πι­σε «δημο­κρα­τι­κό έλλειμ­μα» μετα­ξύ των πολι­τών της Ανα­το­λι­κής Γερ­μα­νί­ας και δεν συμ­με­τεί­χε στη δαι­μο­νο­ποί­η­ση της ΛΔΓ. Αντί­θε­τα: Το DKP έθε­σε επί­τη­δες υπο­ψη­φί­ους — συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων εκεί­νων που δεν ήταν κομ­μα­τι­κοί — που βοή­θη­σαν στην οικο­δό­μη­ση του πρώ­του σοσια­λι­στι­κού κρά­τους και οι οποί­οι είναι ακό­μα πεπει­σμέ­νοι σήμε­ρα ότι το κρά­τος ειρή­νης και πρό­νοιας της ΛΔΓ ήταν η καλύ­τε­ρη Γερ­μα­νία.
Σε αντί­θε­ση με όλα τα άλλα κόμ­μα­τα, το DKP διε­ξή­γα­γε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή προ­ε­κλο­γι­κή εκστρα­τεία. Για να δοθεί στον άνθρω­πο και στη φύση ένα μέλ­λον, κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία και κοι­νω­νι­κός σχε­δια­σμός, ο σοσια­λι­σμός είναι απα­ραί­τη­τος. Όποιος το αντι­λαμ­βά­νε­ται αυτό ενό­ψει των προ­φα­νών αντι­φά­σε­ων σε αυτήν τη χώρα, δεν πρέ­πει πλέ­ον να χάνει την ψήφο του σε εκεί­νους που αθε­τούν τις προ­ε­κλο­γι­κές τους υπο­σχέ­σεις, αλλά να υπο­στη­ρί­ζει το DKP.

Η καλυ­τέ­ρε­ψη της ζωής σε αυτή τη χώρα δεν θα έρθει από την κάλ­πη, αλλά έξω από το κοι­νο­βού­λιο, σε κοι­νούς αγώ­νες στο δρό­μο, στις γει­το­νιές, σε εργο­στά­σια και σχολεία.
Το DKP αντι­προ­σω­πεύ­ει αυτούς τους αγώ­νες.
Γι ‘αυτό δεν χρειά­ζε­ται μόνο ψηφο­φό­ρους, αλλά κυρί­ως μάχι­μους και ενερ­γούς υποστηρικτές.

🔺  Δεί­τε και unsere zeit (εφη­με­ρί­δα του DKP)

Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ…

Το Die Linke ξανα­χτύ­πη­σε: Το ΝΑΤΟ δεν είναι εμπό­διο για συνα­σπι­σμό με SPD και Πράσινους

«Κατε­βά­ζουν τους τόνους» ανά­φε­ραν τα μεγά­λα αστι­κά γερ­μα­νι­κά ΜΜΕ (που αμέ­σως ανα­πα­ρή­γα­γαν και τα δικά μας) στο αμφι­λε­γό­με­νο ζήτη­μα του ΝΑΤΟ οι επι­κε­φα­λής του ψηφο­δελ­τί­ου του κόμ­μα­τος της γερ­μα­νι­κής Αρι­στε­ράς (Die Linke), Ντί­τμαρ Μπαρτς και Για­νί­νε Βίσλερ, «δεί­χνο­ντας» σε έναν ενδε­χό­με­νο συνα­σπι­σμό με τους Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες αφού το προ­ε­κλο­γι­κό πρό­γραμ­μα της Die Linke μιλά για διά­λυ­ση της Συμ­μα­χί­ας και όχι μονο­με­ρή απο­χώ­ρη­ση της Γερμανίας.
Ανα­φέρ­θη­κε μάλι­στα το προη­γού­με­νο -1998 όταν το SPD με τον Γκέρ­χαρντ Σρέ­ντερ, ο οποί­ος σχη­μά­τι­σε συνα­σπι­σμό με τους Πρά­σι­νους και ο Γιό­σκα Φίσερ ανέ­λα­βε υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, αν και οι τελευ­ταί­οι περι­λάμ­βα­ναν επί­σης στο πρό­γραμ­μά τους τη διά­λυ­ση του ΝΑΤΟ.
«Το 1998 οι Πρά­σι­νοι είχαν συμπε­ρι­λά­βει στο προ­ε­κλο­γι­κό τους πρό­γραμ­μά τη διά­λυ­ση του ΝΑΤΟ. Πιστεύ­ε­τε ότι ο Gerhard Schröder ζήτη­σε ομο­λο­γία πίστης στο ΝΑΤΟ από τον Joschka Fischer ως Υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών;» είπε ο Μπαρτς, ανα­φε­ρό­με­νος στο γεγο­νός ότι ο υπο­ψή­φιος καγκε­λά­ριος του SPD, Όλαφ Σολτς, την έχει θέσει προ­ε­κλο­γι­κά ως όρο για όλους τους πιθα­νούς εταί­ρους του συνασπισμού.

Πηγή — περισσότερα