Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΕΚΜΑΓΕΙΑ ΑΝΕΜΩΝ του Αντώνη Μπουντούρη

Με χαρά αναγ­γέλ­λου­με ότι κυκλο­φό­ρη­σε από τις εκδό­σεις Κουκ­κί­δα η πιο πρό­σφα­τη ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή του Αντώ­νη Μπου­ντού­ρη με τίτλο ΕΚΜΑΓΕΙΑ ΑΝΕΜΩΝ. Ποι­ή­μα­τα του Αντώ­νη Μπου­ντού­ρη φιλο­ξε­νού­με τακτι­κά στις λογο­τε­χνι­κές σελί­δες του Ατέχνως.

Παρα­θέ­του­με δύο ποι­ή­μα­τα από τη συλλογή.

antonis mpountouris 1

 

 

ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ

Ι

Καλύ­τε­ρα θύμα­τα της φαντα­σί­ας μας
Παρά χαφιέ­δες που συνά­ζουν βιός.

ΙΙ
Κρί­να χωρίς άμμο
Μαρ­μα­ρό­πλα­κες ανωνύμων

Παρ΄΄ολα αυτά
ενω­μέ­νοι κατάστηθα
σε ένα χρέος.

Ολοι δεσμο­φύ­λα­κες ανέμων.

 

ΕΚΜΑΓΕΙΑ ΑΝΕΜΩΝ

1

Αφού καψα­λί­σω τις άκρες τους
Ανά­βω τους ανέμους
Τρε­λός χορός.
2
Φυσά­ει δεν αστειεύεται
για να σπρω­χτεί το πέλαγο
σ΄ανήκουστη σφαγή.
Πάνω απ΄τις Μυκή­νες τα Ψαρά
το Μονα­στή­ρι τη Σμύρνη
και το Δίστομο.
Θα κομπιά­ζει η φωνή μας μια ζωή.

3
Αχτέ­νι­στη περ­νά απο πάνω μας η Ιστορία
και φυσά.
Τεντώ­νω την ηχώ
Συνά­ζω σιωπές.
Κι όλο φυσά.

4
Τρε­κλί­ζει από­ψε ο βοριάς
Σκορ­πά το ξερα­μέ­νο αίμα
απο τότε.
Ατλά­ζι που λερώθηκε
και δεν θυμά­μαι πότε.

5

Ψιχα­λί­ζει στα γυμνά μας πόδια
κι ακούω πως
ο και­ρός θα χαλά­σει κι άλλο.

 

 

ekdoseis diafimis

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο