Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εκτός τόπου και χρόνου η ευρωβουλευτής Ε. Καϊλή εκθειάζει το Κατάρ ως… «πρωτοπόρο στα εργασιακά δικαιώματα»!

Σε δηλώ­σεις προ­κλη­τι­κές και απα­ρά­δε­κτες προ­έ­βη η ευρω­βου­λευ­τής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Εύα Καϊ­λή, εκθειά­ζο­ντας το Κατάρ ως… «πρω­το­πό­ρο» σε ότι αφο­ρά τα εργα­σια­κά δικαιώματα!

Σε μια περί­ο­δο που το ματω­μέ­νο Μου­ντιάλ έχει στιγ­μα­τι­στεί από τους θανά­τους χιλιά­δων εργα­τών που έχτι­σαν τα γήπε­δα του παγκο­σμί­ου κυπέλ­λου, με καθη­με­ρι­νά δημο­σιεύ­μα­τα στο διε­θνή Τύπο να κάνουν λόγο για μεσαιω­νι­κές συν­θή­κες εργα­σί­ας στην χώρα της Μέσης Ανα­το­λής, η κ. Καϊ­λή επέ­λε­ξε να πλέ­ξει το εγκώ­μιο του Κατάρ για την υπο­τι­θέ­με­νη… «πρό­ο­δό του» ανα­φο­ρι­κά με τα δικαιώ­μα­τα των εργαζομένων.

«Σήμε­ρα, το Παγκό­σμιο Κύπελ­λο στο Κατάρ είναι μια από­δει­ξη του πώς η αθλη­τι­κή διπλω­μα­τία μπο­ρεί να επι­τύ­χει τον ιστο­ρι­κό μετα­σχη­μα­τι­σμό μιας χώρας, με μεταρ­ρυθ­μί­σεις που ενέ­πνευ­σαν τον αρα­βι­κό κόσμο», σημεί­ω­σε η ευρω­βου­λευ­τής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, προ­σθέ­το­ντας ότι… «το Κατάρ είναι πρω­το­πό­ρο στα εργα­σια­κά δικαιώματα»!

Δεί­χνο­ντας μνη­μειώ­δη άγνοια — ή και αδια­φο­ρία — για την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η κ. Καϊ­λή συνέ­χι­σε λέγο­ντας: «Αφο­σιώ­θη­καν σε ένα όρα­μα από επι­λο­γή και άνοι­ξαν στον κόσμο. Ωστό­σο, κάποιοι εδώ καλούν να κάνου­με δια­κρί­σεις σε βάρος τους. Τους κάνουν μπού­λινγκ, κατη­γο­ρούν όλους όσους τους μιλά­νε ή εμπλέ­κο­νται μ’ αυτούς για δια­φθο­ρά. Ωστό­σο πάλι παίρ­νουν το φυσι­κό αέριό τους. Πάλι, έχουν εται­ρεί­ες που κερ­δί­ζουν δισε­κα­τομ­μύ­ρια εκεί».

Κάποιος πρέ­πει να ενη­με­ρώ­σει το συντο­μό­τε­ρο την, εκτός τόπου και χρό­νου, ευρω­βου­λευ­τή ότι το… «πρω­το­πό­ρο στα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα» Κατάρ απο­τέ­λε­σε και συνε­χί­ζει να απο­τε­λεί για δεκά­δες χιλιά­δες εργά­τες από την Ασία μια πραγ­μα­τι­κή κόλαση.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία που έχουν δει το φως της δημο­σιό­τη­τας, πάνω από 6.500 άνθρω­ποι έχουν χάσει τη ζωή τους στα έργα που ξεκί­νη­σαν το 2010. Οι πιο πολ­λοί από αυτούς ήταν από την Ινδία, ενώ σε αυτή τη μακά­βρια λίστα ακο­λου­θούν το Νεπάλ, το Μπα­γκλα­ντές, το Πακι­στάν και η Σρι Λάνκα.

Ο πραγ­μα­τι­κός αριθ­μός των εργα­τών που έχα­σαν την ζωή τους στα κάτερ­γα του εμι­ρά­του τα τελευ­ταία 12 χρό­νια υπο­λο­γί­ζε­ται πως είναι πολύ υψη­λό­τε­ρος (αγγί­ζο­ντας τους 12.000), αν ληφθούν υπ’ όψη οι άθλιες συν­θή­κες εργα­σί­ας, οι ασθέ­νειες και η έλλει­ψη ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής περί­θαλ­ψης, οι εξαι­ρε­τι­κά υψη­λές θερ­μο­κρα­σί­ες, κλπ.

Ψιλά γράμ­μα­τα, βέβαια, όλα αυτά για την κ. Καϊ­λή, προς το κόμ­μα και τους ψηφο­φό­ρους της οποί­ας μόνο τού­το μπο­ρού­με να πού­με: Που το βρή­κα­τε αυτό το φυντάνι;

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο