Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ελεύθερος ο δολοφόνος του Λουκμάν Σαχζάντ — Το δικαστήριο του είχε αναγνωρίσει τη μετέπειτα καλή συμπεριφορά!!!

Απο­φυ­λα­κί­στη­κε εδώ και δύο μήνες ο Χρ. Στερ­γιό­που­λος, ένας εκ των κατα­δι­κα­σθέ­ντων για τη δολο­φο­νία του Λουκ­μάν Σαχ­ζάντ τον Ιανουά­ριο του 2013 στα Πετρά­λω­να, όπως προ­έ­κυ­ψε από τη δίκη της Χρυ­σής Αυγής. Ο κατη­γο­ρού­με­νος απο­λο­γή­θη­κε προ­χτές (23/9) για την πρά­ξη της συμ­με­το­χής σε εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση, λέγο­ντας ότι έχει απο­φυ­λα­κι­στεί για την ποι­νή 20 ετών που του έχει επι­βλη­θεί σε δεύ­τε­ρο βαθ­μό, καθώς έχει εκτί­σει 6 έτη και 4 μήνες, ενώ εργα­ζό­ταν μέσα στη φυλα­κή.  οπως επί­σης απο­φυ­λα­κί­στη­κε και ο έτε­ρος χρυ­σαυ­γί­της Διο­νύ­σης Λιακόπουλος.

Οι δύο τους, αν και κατα­δι­κά­στη­καν με την ανα­γνώ­ρι­ση και του ρατσι­στι­κού κινή­τρου,  έχουν απο­φυ­λα­κι­στεί αφού το Εφε­τείο τούς ανα­γνώ­ρι­σε το ελα­φρυ­ντι­κό της μετέ­πει­τα καλής συμπε­ρι­φο­ράς(!!!).

Ο μερο­κα­μα­τιά­ρης Σαχ­ζάτ δολο­φο­νή­θη­κε εν ψυχρώ με ένα «επαγ­γελ­μα­τι­κό χτύ­πη­μα», παρό­μοιο με αυτό του Ρου­πα­κιά στον Παύ­λο Φύσ­σα. Με επτά μαχαι­ριές και δύο στι­λέ­τα — «πετα­λού­δα» οι δύο χρυ­σαυ­γί­τες τον άφη­σαν στον τόπο, τα χαρά­μα­τα της 17ης Γενά­ρη του 2013.

Όσον αφο­ρά την απο­λο­γία του στη Δίκη της Χρυ­σής Αυγής, συνέ­χι­σε με την ίδια υπε­ρα­σπι­στι­κή γραμ­μή ότι δηλα­δή ο Λουκ­μάν Σαχ­ζάντ τους προ­κά­λε­σε με το ποδή­λα­τό του.

Ως «ένα περι­στα­τι­κό της στιγ­μής» κατά το οποίο μαχαί­ρω­σε έξι φορές «με αδύ­να­μα χτυ­πή­μα­τα μόνο για να τον ενο­χλή­σει» τον Σαχ­ζάτ Λουκ­μάν, περιέ­γρα­ψε τη δολο­φο­νία του εργά­τη από το Πακι­στάν, τον Ιανουά­ριο του 2013, ο ένας από τους δύο δρά­στες του εγκλή­μα­τος, απο­λο­γού­με­νος στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής για συμ­με­το­χή σε εγκλη­μα­τι­κή οργάνωση.

Ο Χρή­στος Στερ­γιό­που­λος,  αρνή­θη­κε στην απο­λο­γία του ότι έχει οποια­δή­πο­τε σχέ­ση με τη Χρυ­σή Αυγή και περιέ­γρα­ψε το έγκλη­μα ως έναν δια­πλη­κτι­σμό από αυτούς που συμ­βαί­νουν καθη­με­ρι­νά μετα­ξύ οδη­γών. Εν προ­κει­μέ­νω, μετα­ξύ του ίδιου και του συγκα­τη­γο­ρού­με­νού του στην ανθρω­πο­κτο­νία Διο­νύ­ση Λια­κό­που­λου, που πήγαι­ναν βόλ­τα με μηχα­νή, και του Λουκ­μάν, που πήγαι­νε για δου­λειά με ποδή­λα­το. «Ένα περι­στα­τι­κό της στιγ­μής», όπως είπε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, «μία παρε­ξή­γη­ση που δυστυ­χώς κατέ­λη­ξε όπως κατέληξε».

Κατά τον κ. Στερ­γιό­που­λο, ο 27χρονος εργά­της ήταν αυτός που προ­κά­λε­σε τον ίδιο και τον Διο­νύ­ση Λια­κό­που­λο, καθώς τους έκλει­σε τον δρό­μο με το ποδή­λα­τό του και κινή­θη­κε πρώ­τος προς αυτούς. Όπως ανέ­φε­ρε ο κατη­γο­ρού­με­νος, ο Λουκ­μάν επι­τέ­θη­κε πρώ­τος στον Λια­κό­που­λο και ο ίδιος τον μαχαί­ρω­σε έξι φορές επι­πό­λαια για να τον «ενο­χλή­σει», ώστε να απε­γκλω­βί­σει τον φίλο του από τη λαβή του 27χρονου εργάτη.

Στην ερώ­τη­ση δε της προ­έ­δρου, για­τί ο κατη­γο­ρού­με­νος κυκλο­φο­ρού­σε νυχτε­ρι­νές ώρες με ένα μαχαί­ρι με μία μηχα­νή χωρίς πινα­κί­δες, εκεί­νος απά­ντη­σε: «ήταν λάθος μου».

Πρό­ε­δρος: «Όταν πλη­σιά­σα­τε και χτυ­πή­σα­τε 6 φορές σε τι κατά­στα­ση ήταν;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Εκεί­νη τη στιγ­μή τον άφη­σε και προ­χώ­ρη­σε και έφυ­γε, μετά θεω­ρή­σα­με ότι είναι καλά και φύγαμε.»

Πρό­ε­δρος: «Αυτό το θεω­ρή­σα­τε ότι είναι καλά;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Τον είδα να περ­πα­τά­ει. Τα τραύ­μα­τα που έκα­να εγώ, έτσι κι αλλιώς ήταν ελα­φρά, έτσι, για να τον ενο­χλή­σουν μόνο.»

Πρό­ε­δρος: «Σκε­φθή­κα­τε αν εκεί­νος είχε ανά­γκη να καλέ­σε­τε ασθε­νο­φό­ρο; Θα μου πεί­τε, πώς να καλέ­σε­τε ασθε­νο­φό­ρο, όταν λει­τουρ­γή­σα­τε έτσι;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Κυρία πρό­ε­δρε, δε θέλα­με να το κάνου­με, αν θέλα­με θα είχα­με εξα­φα­νι­στεί πολύ πιο εύκο­λα, δε θα πηγαί­να­με στο Σύνταγμα.»

Πρό­ε­δρος: «Δε θέλα­τε να το κάνε­τε; Και τι θέλα­τε; Τι επιδιώκατε;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Εγώ να τον απεγκλωβίσω…»

Πρό­ε­δρος: «Για ποιο λόγο κατέβηκε;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Κατέ­βη­κε πρώ­τα το θύμα και μετά κατέ­βη­κε και ο συγκατηγορούμενος (…)»

Εισαγ­γε­λέ­ας: «Θέλε­τε να πεί­τε ότι σας προκάλεσε;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Με τη συμπε­ρι­φο­ρά του, ναι, αυτό πιστεύω, με τη συμπε­ρι­φο­ρά του.»

Πρό­ε­δρος: «Επει­δή πέτα­ξε το ποδήλατο;»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Ναι, αυτό εννοώ.»

Εισαγ­γε­λέ­ας: «Μα μας είπα­τε ότι υπήρ­χε χώρος να περάσετε.»

Κατη­γο­ρού­με­νος: «Το ποδή­λα­το ήταν μέσα στη μέση. Δεν κινού­νταν όπως όλα τα ποδήλατα.»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο