Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εμπρός για τις πόλεις κράτη του δουλοκτητικού συστήματος;

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

Αλλά όχι όλοι. Αυτοί που πρέ­πει να μικρύ­νουν για να ‘ναι λιγό­τε­ρο ανταγωνίσιμοι.

Από την ανα­κοί­νω­ση του ΚΚ Λαών της Ισπανίας:

«Μόνο με την ήττα του καπι­τα­λι­στι­κού κρά­τους οι λαοί της Ισπα­νί­ας θα ανοί­ξουν δρό­μο που θα επι­τρέ­πει ελεύ­θε­ρη δημο­κρα­τι­κή από­φα­ση του μέλ­λο­ντός τους. Μονο­με­ρής από­φα­ση ανε­ξαρ­τη­σί­ας δεν έχει κανέ­να πραγ­μα­τι­κό απο­τέ­λε­σμα σε ένα κρά­τος όπου η εξου­σία των μονο­πω­λί­ων παρα­μέ­νει άθι­κτη, κατά συνέ­πεια και η ικα­νό­τη­τά του να ασκεί βία…».

Σε αντί­θε­ση με την Κατα­λο­νία του σήμε­ρα, την Τσε­χο­σλο­βα­κία και την Γιου­γκο­σλα­βία του… χθες, στον πίνα­κα απο­τε­λε­σμά­των του σοβιε­τι­κού δημο­ψη­φί­σμα­τος (4/1991) σχε­τι­κά με το αν παρα­μεί­νει η ΕΣΣΔ ως είχε, βλέ­που­με να επι­κρα­τεί το «Ναι» με μεγά­λη πλειο­ψη­φία και να υπε­ρέ­χει συντρι­πτι­κά στις μου­σουλ­μα­νι­κές δημο­κρα­τί­ες. Οι λαοί των δημο­κρα­τιών αυτών φαί­νε­ται να μην είχαν λόγους «ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης».

pinakas

Στους τρεις χάρ­τες που ακο­λου­θούν, βλέ­που­με την Ευρώ­πη μέχρι την δεκα­ε­τία του ’80 (1ος), την Ευρώ­πη όπως είναι σήμε­ρα (2ος) και την Ευρώ­πη όπως ενδέ­χε­ται να γίνει. Κι άντε μετά να μάθου­με γεω­γρα­φία και ιστο­ρία ξανά. Ειδι­κά όσοι (κι είναι πολ­λοί) δεν γνω­ρί­ζουν, ακό­μη, που ήταν το Βερο­λί­νο σε σχέ­ση με την Λ.Δ. της Γερμανίας.

xartis1

xartis2

xartis3

Κι όμως είναι τόσο απλό «να ξέρου­με τον ένο­χο και να γνω­ρί­ζου­με την αιτία».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο