Ενας σχολιασμός από θεατή //
Για όσους πήγαν να δουν την παράσταση «Το φως που καίει» από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου – στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων που προηγούνται του Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα «Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το Μεσοπόλεμο»- εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους ένα δημιούργημα, στο οποίο «παντρεύτηκαν» σε ένα έξοχο καλλιτεχνικό γάμο ο καυστικός σατιρικός και ιδεολογικά βαθύς λόγος του Βάρναλη με μια καθ’ όλα μπρεχτική σκηνοθετική αντίληψη και μια ζωντανή μουσική υπόκρουση, υποβλητική και στηριχτική στα μηνύματα του έργου.
Τελευταίο έμεινε να αναφερθούμε σε κάτι που δεν έρχεται καθόλου τελευταίο: οι ηθοποιοί, που –εκτός από την Ανδριανή Τουντοπούλου – ήταν όλοι νέοι ερασιτέχνες, «γέμισαν» τους ρόλους με ένα δημιουργικό πάθος και μια υποκριτική μαστοριά που θα μπορούσαν να ζηλεύουν πολλοί επαγγελματίες, φροντίζοντας ο μπρεχτικά ντυμένος ριζοσπαστικός βαρναλικός λόγος να πετάει ψηλά και να κρατάει για μιάμιση ώρα το κοινό «εγκλωβισμένο» στη μαγεία ενός καλλιτεχνικά επαναστατικού αριστουργήματος. Επόμενο και πλήρως δικαιολογημένο ήταν, μετά το φινάλε, με ομαδικά τραγουδισμένα αποσπάσματα από τον «Οδηγητή», η αίθουσα να ξεσπάει σε μια παρατεταμένη ομοβροντία.
_______________________________________________________________________________________________________
Άννεκε Ιωαννάτου, Doctoral κλασικής φιλολογίας, νεοελληνικής και συγκριτικής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης. Κριτικός λογοτεχνίας, μεταφράστρια. Μετέφρασε το «Η εξέγερση του Σπάρτακου» του Ρίγκομπερτ Γκίντερ, καθώς και το «Αντι-Ντίρινγκ» του Φρίντριχ Ενγκελς. Από τον Απρίλη του 1996 ήταν παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής για το βιβλίο στον «902 Αριστερά στα FM» και από τον Απρίλη του 2007 τηλεοπτικής εκπομπής για το βιβλίο στον ίδιο σταθμό.
