Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ενα εμπνευσμένο σχόλιο για την περιφορά του νεκρού Επισκόπου

Με αφορ­μή το σκή­νω­μα που παλαιοη­με­ρο­λο­γί­τη μητρο­πο­λί­τη τον οποίο κλη­ρι­κοί περιέ­φε­ραν στους δρό­μους της Λαμί­ας, δια­βά­σα­με πολ­λά σχό­λια σήμερα.

Ανα­δη­μο­σιεύ­ου­με ένα που ξεχω­ρί­ζει και για την ποιό­τη­τα του λόγου και για το περιε­χό­με­νό του.

Σημα­σία έχει και η ιδιό­τη­τα του κυρί­ου Πανα­γιώ­τη Υφα­ντή.  Είναι καθη­γη­τής της Θεο­λο­γι­κής:

«Άλλοι θρη­σκευ­τι­κοί ηγέ­τες γίνο­νται εμπνευ­σμέ­να γκρά­φι­τι και άλλοι απλώς ρεντί­κο­λο… ή πρω­τα­θλη­τές της μιζέ­ριας και του εκκλη­σιο­λο­γι­κού επαρχιωτισμού».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο