Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εξαγορά μετοχών στο χρηματιστήριο της αγοραίας πολιτικής

Γρά­φει Ο ΚΡΕΤΙΝΟΣ //

Θύμι­ζε δικα­νι­κό (λόγο) για την κατα­δί­κη του ρου­σφε­τιού η ομι­λία του πρω­θυ­πουρ­γού Αλέ­ξη Τσί­πρα στο Εθνι­κό Κέντρο Δημό­σιας Διοί­κη­σης (14.1.2016).

«Πρέ­πει, είπε ο πρω­θυ­πουρ­γός, να θυμί­σω ότι τα τελευ­ταία χρό­νια έλα­βε χώρα μια πρω­το­φα­νής προ­σπά­θεια απα­ξί­ω­σης της Δημό­σιας Διοί­κη­σης, αλλά και των δημό­σιων λει­τουρ­γών στον τόπο μας, από τις ίδιες εκεί­νες δυνά­μεις, αλλά και από το ίδιο πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό που για 40 χρό­νια πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην οικο­δό­μη­ση του πελα­τεια­κού και κομ­μα­τι­κού κρά­τους. Και σήμε­ρα, ορι­σμέ­νοι μάλι­στα με θρά­σος, επι­τί­θε­νται ενα­ντί­ον θεσμών, συν­θη­κών και προ­σώ­πων, που οι ίδιοι δημιούρ­γη­σαν, οι ίδιοι εξέ­θρε­ψαν, γιγά­ντω­σαν και συγκά­λυ­ψαν. Και αντί να αντι­με­τω­πί­σουν τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα ή να επι­κε­ντρώ­σουν στα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα,  στο περι­βό­η­το ρου­σφέ­τι – ένα κατά­λοι­πο που μας δια­τρέ­χει ίσως από την περί­ο­δο της Οθω­μα­νι­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας- στα προ­βλή­μα­τα της δια­φθο­ράς, στη χαο­τι­κή νομο­θε­σία, στην κατάρ­ρευ­ση των ελεγ­κτι­κών μηχα­νι­σμών και στην υπο­στε­λέ­χω­σή τους, αντί, λοι­πόν, να επι­κε­ντρώ­σουν σε αυτά τα προ­βλή­μα­τα και να βρού­με λύσεις, ιδέ­ες και τρό­πους για να τα επι­λύ­σου­με, η εύκο­λη λύση είναι να τα βάλουν συνο­λι­κά με τον δημό­σιο τομέα και συνο­λι­κά με τους δημό­σιους υπαλλήλους».

Και υπο­σχέ­θη­κε ότι το νομο­σχέ­διο για τη Δημό­σια Διοί­κη­ση που ενέ­κρι­νε την προη­γου­μέ­νη (13.1.2016) το υπουρ­γι­κό συμ­βού­λιο θα «αφή­σει πίσω το αίσχος της κομ­μα­το­κρα­τί­ας, του παλιού πολι­τι­κού συστήματος».

Φεύ! Είχαν προη­γη­θεί «κάποια ψιλά» που …ψιλιά­σαν το  Θανά­ση Καρ­τε­ρό. Και ως παλιός μάστο­ρας της προ­πα­γάν­δας –διε­τέ­λε­σε διευ­θυ­ντής στο «Ριζο­σπά­στη»- την επο­μέ­νη στην «Αυγή» (15.1.2016) και υπό τον τίτλο «Η Αλί­κη στη χώρα των ψεμ­μά­των» ο Θ. Καρ­τε­ρός έγρα­ψε: «Χθες οι 46 πλει­στη­ρια­σμοί πρώ­της κατοι­κί­ας ‑και να οι εκκλή­σεις για κινη­το­ποί­η­ση από πρό­θυ­μους ηλί­θιους και επαγ­γελ­μα­τί­ες της προ­βο­κά­τσιας. Προ­χθές η ξαδέλ­φη του Τσί­πρα. Αντι­προ­χθές η ανε­ψιά του Πολά­κη. Αντι-αντι­προ­χθές η γυναί­κα του Φού­φου­του, ο άντρας της λεγά­με­νης, το πόθεν έσχες του παρα­τρε­χά­με­νου, ο παι­δι­κός σταθ­μός όπου πάει το νήπιο, η κλι­νι­κή όπου γεν­νή­θη­κε το βρέ­φος. Και ποιος ξέρει τι άλλες περι­πέ­τειες περι­μέ­νουν αύριο την Αλί­κη στη χώρα των ψεμάτων».

«Απελ­πί­στη­κα και τα παρά­τη­σα, λέει ο Κοσλόφ­σκι, ήρω­ας του Άου­γκου­στιν, όταν τον ρωτούν πώς είναι ήρε­μος» άρχι­ζε το άρθρο του ο Θανά­σης Καρ­τε­ρός και –ως αρχι­μά­στο­ρας πιά της κυβερ­νη­τι­κής επι­χει­ρη­μα­το­λο­γί­ας- κατέ­λη­γε: «Έτσι θα πάει, δυστυ­χώς. Και δεν μπο­ρού­με και να παραι­τη­θού­με. Για­τί τέτοια χαρά στους τσά­τσους και στο Σύστη­μά τους δεν δικαιού­ται κανείς να δίνει…»

Και, δυστυ­χώς, έτσι πήγε: Μια βδο­μά­δα μετά απο­κα­λύ­φθη­κε ότι μάνα, αδερ­φός και φίλη του Γραμ­μα­τέα της νεο­λαί­ας του ΣΥΡΙΖΑ Ιάσο­να Σχι­νά-Παπα­δό­που­λου διο­ρί­στη­καν σε θέσεις του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού. Δηλα­δή διο­ρί­στη­καν όταν από­κτη­σαν και αυτοί «μπάρ­μπα στην Κορώ­νη», ακο­λου­θώ­ντας το κατά­λοι­πο της Οθω­μα­νι­κής Αυτοκρατορίας*.

Ο Γραμ­μα­τέ­ας της νεο­λαί­ας του ΣΥΡΙΖΑ με δυό επι­στο­λές του (18.1.2016) υπο­στή­ρι­ξε ότι οι διο­ρι­σμοί είναι δικαιο­λο­γη­μέ­νοι αφού η οικο­γέ­νειά του είναι από­γο­νοι αγω­νι­στών του ΕΑΜι­κού Κινή­μα­τος. (Πάλι καλά που δεν είπε πως οι διο­ρι­σμοί δικαιο­λο­γού­νται επει­δή η έδρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πλα­τεία …Κου­μουν­δού­ρου!). Και προ­σθέ­τει: «Τα ΦΕΚ, ανα­φέ­ρει, τοπο­θέ­τη­σης προ­σώ­πων λοι­πόν που οι δημο­σιο­γρά­φοι της δια­πλο­κής έφε­ραν στο προ­σκή­νιο και μέσα σε αυτά συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­νται ονό­μα­τα μελών της οικο­γε­νεί­ας μου δεν είναι τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο από τοπο­θε­τή­σεις ορι­σμέ­νου χρό­νου και έχουν ημε­ρο­μη­νία λήξης την εκά­στο­τε εκλο­γι­κή δια­δι­κα­σία για­τί πολύ απλά πρό­κει­ται για πολι­τι­κές-μετα­κλη­τές θέσεις (οι οποί­ες έχουν μειω­θεί κατά 25% από την κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ) και όχι για μόνι­μους διο­ρι­σμούς σε κάποια υπη­ρε­σία ή οργανισμό».

Και πως γίνε­ται, ρε μεγά­λε, αυτές οι μετα­κλη­τές θέσεις να κατα­λαμ­βά­νο­νται μόνο από οικο­γε­νεια­κά προ­σώ­πα­τα και όχι από ικα­νά – όπως παρα­δέ­χε­ται και ο πρω­θυ­πουρ­γός- στε­λέ­χη της δημό­σιας διοίκησης;

Απλά ‚για­τί αυτές οι τοπο­θε­τή­σεις είναι η εξαρ­γύ­ρω­ση των μετο­χών της αρι­στε­ρο­σύ­νης στο χρη­μα­τι­στή­ριο της αγο­ραί­ας πολι­τι­κής, που ξεκί­νη­σε με έντα­ση μετά το 1981 και συνε­χί­ζε­ται σήμε­ρα με την κυβέρ­νη­ση της πρώ­της και δεύ­τε­ρης φοράς Αρι­στε­ράς και των συγκυ­βερ­νώ­ντων τους ΑΝΕΛ. Είναι η πρα­κτι­κή των νέων «τσά­τσων και του Συστήματος»…

______________________________________

* Η έκφρα­ση «αυτός έχει μπάρ­μα στην Κορώ­νη» έχει την κατα­γω­γή στην επο­χή της Τουρ­κο­κρα­τί­ας που η κωμό­πο­λης της Μεσ­ση­νί­ας   είχε σημειώ­σει μεγά­λη ανά­πτυ­ξη λόγω του λαδιού και της ελιάς, με απο­τέ­λε­σμα το λιμά­νι της να έχει μεγά­λη εμπο­ρι­κή κίνη­ση και οι μπαρ­μπά­δες (τσι­φλι­κά­δες της περιο­χής) είχαν ρόλο τοπι­κού παρά­γο­ντα και δια­συν­δέ­σεις με τους Τούρ­κους αξιω­μα­τού­χους και με μια αμοι­βή οι «μπαρ­μπά­δες» έλυ­ναν τα προ­βλή­μα­τα των κατοί­κων με την Οθω­μα­νι­κή Διοίκηση.

Σύμ­φω­να με μια άλλη εκδο­χή, λέγε­ται ότι όταν ήταν πρω­θυ­πουρ­γός ο Κου­μουν­δού­ρος με υπουρ­γό τον Κορω­ναίο γέρο­ντα Δαρειώ­τη έγι­ναν πολ­λοί περί­ερ­γοι διο­ρι­σμοί. Ο τελευ­ταί­ος σε διά­φο­ρες διοι­κη­τι­κές Θέσεις διό­ρι­ζε συντο­πί­τες του, με κάθε άλλο παρά αξιο­κρα­τι­κό τρόπο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο