Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εξαπτέρυγα του ευρωατλαντισμού…

Η Πελό­ζι βρή­κε και στη χώρα μας φανα­τι­κούς υπο­στη­ρι­κτές της επί­σκε­ψης στην Ταϊ­βάν, που «τίνα­ξε την μπάν­κα στον αέρα» σε ό,τι αφο­ρά τους σινο-αμε­ρι­κα­νι­κούς αντα­γω­νι­σμούς. Δια­βά­ζου­με για παρά­δειγ­μα στα χτε­σι­νά «Νέα»: «Κάποιος έπρε­πε να δώσει το σύν­θη­μα της αντε­πί­θε­σης για την υπε­ρά­σπι­ση θεμε­λιω­δών αρχών, όπως η ελευ­θε­ρία της έκφρα­σης, η αυτο­διά­θε­ση, ή το απα­ρα­βί­α­στο των συνό­ρων (…) Η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα της Αμε­ρι­κής δεν θα κρι­θεί μόνο στο διά­στη­μα που η πρό­ε­δρος της Βου­λής θα βρί­σκε­ται στην Ταϊ­πέι, αλλά και στις δύσκο­λες μέρες που θα ακο­λου­θή­σουν. Η Πελό­ζι (…) υπε­ρα­σπί­ζε­ται με ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρο πεί­σμα την κατά­κτη­ση της δημο­κρα­τί­ας. Εχει κιν­δύ­νους αυτό το πεί­σμα, δεν υπάρ­χει αμφι­βο­λία. Αν δεν στα­θείς όρθιος όμως απέ­να­ντι στο τέρας, στο τέλος θα σε καταβροχθίσει».

Ακό­μα και στη χώρα της, η Πελό­ζι θα μπο­ρού­σε με δυσκο­λία να βρει ένα τόσο λει­τουρ­γι­κό …πλυ­ντή­ριο της ευρω­α­τλα­ντι­κής πολι­τι­κής, που ρίχνει «λάδι στη φωτιά» των αντα­γω­νι­σμών με την καπι­τα­λι­στι­κή Κίνα, για να υπε­ρα­σπι­στεί τα συμ­φέ­ρο­ντα των αμε­ρι­κα­νι­κών μονο­πω­λί­ων και την πρω­το­κα­θε­δρία των ΗΠΑ στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα. Θυμί­ζου­με εδώ ότι τα μεγα­λύ­τε­ρα ιμπε­ρια­λι­στι­κά εγκλή­μα­τα με πρω­τα­γω­νι­στές τους ΗΠΑ — ΝΑΤΟ έγι­ναν στο όνο­μα της υπε­ρά­σπι­σης της «δημο­κρα­τί­ας», της «ελευ­θε­ρί­ας της έκφρα­σης» και της «αυτο­διά­θε­σης».

Τα ίδια επι­χει­ρή­μα­τα αντι­γυ­ρί­ζει τώρα στους αντα­γω­νι­στές της η Ρωσία, για να «νομι­μο­ποι­ή­σει» την εισβο­λή στην Ουκρα­νία. Είναι προ­κλη­τι­κό λοι­πόν το άλλο­θι που δίνουν στα αμε­ρι­κά­νι­κα γερά­κια του πολέ­μου οι ντό­πιοι θια­σώ­τες του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, για να δικαιο­λο­γή­σουν με αυτόν τον τρό­πο και την επι­κίν­δυ­νη ελλη­νι­κή εμπλοκή.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο