ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο: Ένα σύνθημα επίκαιρο και διαχρονικό

Ημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ

70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ
Η πάλη του ΚΚΕ για την αποδέσμευση,
τον απεγκλωβισμό της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Ο Β. Χωρα­φάς σημεί­ω­σε μετα­ξύ άλλων πως ένα μεγά­λο μέρος του λαού έχει κατα­νο­ή­σει ότι οποιο­δή­πο­τε πρό­βλη­μα ασφά­λειας αντι­με­τω­πί­σει η χώρα θα το αντι­με­τω­πί­σει μόνη της, δεν θα υπάρ­ξει καμία βοή­θεια ούτε από την ΕΕ, ούτε από το ΝΑΤΟ, που δεν πρό­κει­ται να εμπλα­κεί σε μια αντι­πα­ρά­θε­ση με την Τουρ­κία. Πρό­σθε­σε δε πως δεν πρέ­πει και να θέλου­με μια τέτοια εμπλο­κή, για­τί η δια­με­σο­λα­βη­τι­κή προ­σπά­θεια σε ένα ενδε­χό­με­νο αντι­πα­ρά­θε­σης Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας θα γίνει εκ των υστέ­ρων για να επι­βε­βαιώ­σει οτι­δή­πο­τε έχει κατα­φέ­ρει να κερ­δί­σει ο επιτιθέμενος!

Για το μέλ­λον του ΝΑΤΟ τόνι­σε ότι με τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία «εισέρ­χε­ται σε μια νέα φάση. Υπάρ­χουν συζη­τή­σεις και προ­τά­σεις που μπο­ρεί να αλλά­ξουν τις δομές και τις λει­τουρ­γί­ες του». Σε αυτό το πλαί­σιο, στά­θη­κε μετα­ξύ άλλων στα παρα­κά­τω σημεία:

Στον προ­βλη­μα­τι­σμό που υπάρ­χει για το άρθρο 5 της Συν­θή­κης του ΝΑΤΟ, αυτό που επι­βάλ­λει συμ­με­το­χή όλων των μελών αν κάποιος δεχτεί επί­θε­ση. Ετσι όπως είναι δια­τυ­πω­μέ­νο όμως δεν εμπλέ­κει αυτό­μα­τα όλες τις υπό­λοι­πες χώρες σε μια πολε­μι­κή σύγκρου­ση, αλλά τους δίνει διά­φο­ρες δυνα­τό­τη­τες για παρο­χή άλλου είδους βοη­θειών. Τώρα οι ΗΠΑ πιέ­ζουν έτσι ώστε, όταν θα γίνε­ται επί­θε­ση σε χώρα του ΝΑΤΟ, αυτο­μά­τως όλες οι άλλες να εμπλέ­κο­νται πολεμικά.

Στην ηγε­μο­νι­κή θέση των ΗΠΑ μέσα στο ΝΑΤΟ, η οποία ενι­σχύ­ε­ται: «Οι δια­χω­ρι­σμοί μέσα στο ΝΑΤΟ μετα­ξύ “παλιάς” και “νέας” Ευρώ­πης θα ενι­σχυ­θούν, αφού οι ΗΠΑ με τους υπο­στη­ρι­κτές τους από τη Βόρεια και την Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη θα έχουν τον πρώ­το λόγο. Αυτό έχει επί­πτω­ση και στην προ­έ­λευ­ση των γενι­κών γραμ­μα­τέ­ων του ΝΑΤΟ, αφού η εναλ­λα­γή μετα­ξύ χωρών προ­έ­λευ­σης, από τον Βορ­ρά και τον Νότο, καταργείται».

Στην επι­στρο­φή του ΝΑΤΟ στα βόρεια και ανα­το­λι­κά σύνο­ρα της Συμ­μα­χί­ας, ενώ «η σημα­σία των Βαλ­κα­νί­ων, της Μεσο­γεί­ου, της Μέσης Ανα­το­λής και της Βόρειας Αφρι­κής μειώ­νε­ται, και αυτό θα έχει επι­πτώ­σεις για την Ελλάδα».

Στην κατάρ­γη­ση του status της «ουδε­τε­ρό­τη­τας» στην Ευρώ­πη, καθώς μια σει­ρά κρα­τών (Αυστρία, Φιν­λαν­δία, Σου­η­δία, Ελβε­τία, Ιρλαν­δία) προ­σα­να­το­λί­ζο­νται στη συμ­με­το­χή τους στο ΝΑΤΟ.

Στην οικο­νο­μι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση μετα­ξύ ΗΠΑ και Κίνας, που «σε παγκό­σμιο επί­πε­δο ανα­μέ­νε­ται να κρι­θεί σε λίγα χρό­νια υπέρ της Κίνας. Οι ΗΠΑ δεν έχουν άλλο τρό­πο αντι­με­τώ­πι­σης της κατά­στα­σης από το να στρα­τιω­τι­κο­ποι­ή­σουν αυτήν την αντι­πα­ρά­θε­ση, όσο ακό­μα δια­θέ­τουν στρα­τιω­τι­κά πλεονεκτήματα».

Τέλος, στην εμπλο­κή του ΝΑΤΟ σε αντι­πα­ρα­θέ­σεις και συγκρού­σεις εκτός Ευρώ­πης: «Υπάρ­χουν σκέ­ψεις το ΝΑΤΟ να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί στον δια­χω­ρι­σμό μετα­ξύ “αυταρ­χι­κών καθε­στώ­των” και “δημο­κρα­τιών”, ως ομπρέ­λα των τελευ­ταί­ων. Για να γίνει αυτό θα πρέ­πει να τρο­πο­ποι­η­θεί το άρθρο 10 της Συν­θή­κης του ΝΑΤΟ, το οποίο εξε­τά­ζε­ται, για να εισέλ­θουν μη ευρω­παϊ­κές χώρες, καθώς και για να μπο­ρεί να επι­χει­ρεί το ΝΑΤΟ σε παγκό­σμια κλί­μα­κα, όχι υπό την αιγί­δα του ΟΗΕ».

«Ολα αυτά σημαί­νουν ότι η Ελλά­δα θα εμπλα­κεί σε πρό­σθε­τες περι­πέ­τειες, με άγνω­στη κατά­λη­ξη, χωρίς ταυ­τό­χρο­να να επι­λύ­ει το πρό­βλη­μα ασφά­λειας που έχει μέσα από τη συμ­με­το­χή στο ΝΑΤΟ», πρόσθεσε.

Κατα­λή­γο­ντας υπο­γράμ­μι­σε: «Αυτήν τη στιγ­μή το θέμα της απο­δέ­σμευ­σης είναι πάνω στο τρα­πέ­ζι. Είναι μια ρήξη που θα τη στη­ρί­ξει το λαϊ­κό κίνη­μα, αλλά χρειά­ζε­ται προ­ε­τοι­μα­σία, δεν μπο­ρεί να γίνει παρά από δυνά­μεις που πιστεύ­ουν σε αυτήν την πορεία και δεν έχουν ταλα­ντεύ­σεις… Το ΚΚΕ έχει κρα­τή­σει μια στα­θε­ρή γραμ­μή σε αυτά τα θέμα­τα, είναι δύνα­μη εμπι­στο­σύ­νης, επο­μέ­νως θεω­ρώ ότι όταν φτά­σει αυτή η μεγά­λη στιγ­μή της ρήξης που θα προ­ω­θή­σει ο λαϊ­κός παρά­γο­ντας, το ΚΚΕ θα βρί­σκε­ται στην πρώ­τη γραμμή».

Βαγ­γέ­λης Χωρα­φάς, διευ­θυ­ντής του «GEOEUROPE»

Αγώνας και συμπόρευση με το ΚΚΕ

Κάλε­σμα σε όσους ακό­μη διστά­ζουν, να κάνουν το βήμα συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ, να κατα­δι­κά­σουν τη στρα­τη­γι­κή, τους σχε­δια­σμούς και τις ενέρ­γειες των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών που στρέ­φο­νται ενα­ντί­ον των συμ­φε­ρό­ντων του λαού μας και όλων των λαών, έκα­νε ο Χρ. Σαλ­τα­πί­δας.

Στη συνέ­χεια παρέ­θε­σε ορι­σμέ­να γεγο­νό­τα τα οποία «απο­δει­κνύ­ουν περί­τρα­να τον σκο­πό δημιουρ­γί­ας του ΝΑΤΟ, τον λόγο ύπαρ­ξής του και τα δει­νά τα οποία έχει προ­κα­λέ­σει σε πλη­θώ­ρα λαών παγκο­σμί­ως στην προ­σπά­θεια υλο­ποί­η­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών του στόχων».

Στά­θη­κε στον σκο­πό της ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμ­μα­χί­ας, όπως περι­γρά­φε­ται και στο ίδιο το κατα­στα­τι­κό της, επι­ση­μαί­νο­ντας πως «τα “γεω­πο­λι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα” στα οποία ανα­φέ­ρο­νται είναι η επι­θυ­μία της εκά­στο­τε αστι­κής τάξης μιας χώρας να επι­βλη­θεί στην αστι­κή τάξη κάποιας άλλης» και τόνι­σε πως «μέσα στα 70 χρό­νια από την έντα­ξη της Ελλά­δας, το μόνο που έχει επι­τύ­χει το ΝΑΤΟ είναι να δημιουρ­γή­σει συν­θή­κες για το ξέσπα­σμα πολέ­μων και συγκρού­σε­ων. Οι λύσεις που έρχε­ται ακο­λού­θως να επι­βά­λει είναι αυτές που επι­διώ­κουν οι αστι­κές τάξεις τις οποί­ες εξυ­πη­ρε­τεί, προ­κει­μέ­νου να εξυ­πη­ρε­τη­θούν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους».

Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης στις προ­σπά­θειες του ΝΑΤΟ να προ­σε­ται­ρι­στεί και άλλες χώρες μέσω των δια­φό­ρων οργα­νι­σμών και συνα­σπι­σμών που κατά και­ρούς δημιουρ­γεί ως παρα­κλά­δια, όπως «η PFP (Partnership For Peace — Συνε­ται­ρι­σμός για την Ειρή­νη), μια “ειρή­νη” βασι­σμέ­νη στον θάνα­το. Ο “Μεσο­γεια­κός Διά­λο­γος”, σε μια προ­σπά­θεια προ­σε­ται­ρι­σμού όλων των κρα­τών της Βόρειας Αφρι­κής. Η “Πρω­το­βου­λία Συνερ­γα­σί­ας της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης”, σε μια προ­σπά­θεια προ­σε­ται­ρι­σμού των πετρε­λαιο­πα­ρα­γω­γών χωρών της Αρα­βι­κής Χερ­σο­νή­σου. Και πρό­σφα­τα η AUKUS, σε μια προ­σπά­θεια εδραί­ω­σης του ΝΑΤΟ και στον Ειρη­νι­κό, με στό­χο την Κίνα».

«Οι προ­σπά­θειες επέ­κτα­σης του ΝΑΤΟ συνε­χί­ζο­νται με υπο­ψή­φιες για έντα­ξη νέες χώρες», σημεί­ω­σε και πρό­σθε­σε πως «είναι εμφα­νέ­στα­τη η επε­κτα­τι­κή — ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή του ΝΑΤΟ, την οποία τόσο η υφι­στά­με­νη κυβέρ­νη­ση της χώρας μας όσο και όλες οι προη­γού­με­νες προ­σπα­θούν επι­με­λώς να απο­κρύ­ψουν και να παρου­σιά­σουν ως μονό­δρο­μο, ωφέ­λι­μη και δημο­κρα­τι­κή». Υπο­γράμ­μι­σε ακό­μη ότι το ΝΑΤΟ είναι αυτό που δια­χρο­νι­κά υπο­στή­ρι­ξε και συνε­χί­ζει να υπο­στη­ρί­ζει φασί­στες και ναζι­στές προ­κει­μέ­νου να εξυ­πη­ρε­τή­σει την υλο­ποί­η­ση των σχε­δί­ων του.

Για τις επι­λο­γές τόσο των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων όσο και της παρού­σας, που έχουν μετα­τρέ­ψει όλη τη χώρα σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση, ανέ­φε­ρε πως έχουν ήδη ως απο­τέ­λε­σμα τη στο­χο­ποί­η­ση της χώρας. «Ηδη σε πολε­μι­κά παί­γνια που διε­ξά­γο­νται μέσω υπο­λο­γι­στών από μεγά­λα πανε­πι­στή­μια του εξω­τε­ρι­κού (π.χ. Harvard), η Σού­δα, η Αλε­ξαν­δρού­πο­λη και η Λάρι­σα απο­τε­λούν στό­χους προ­τε­ραιό­τη­τας για πυρη­νι­κό πλήγ­μα», σημεί­ω­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, ενώ τόνι­σε πως και οι κυρώ­σεις που έχουν επι­βλη­θεί από τη μια μεριά στην άλλη «το μόνο που κάνουν είναι να πλήτ­τουν τους εμπλε­κό­με­νους λαούς, λόγω του αντί­κτυ­που που έχουν στο καπι­τα­λι­στι­κό οικο­νο­μι­κό και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό τους σύστημα».

Τέλος, απα­ντώ­ντας στο ερώ­τη­μα πώς όλη αυτή η κατά­στα­ση, και η δυνα­μι­κή την οποία έχει πάρει, μπο­ρεί να ανα­κο­πεί και να ανα­τρα­πεί, τόνι­σε τη σημα­σία να συνει­δη­το­ποι­η­θεί ότι «μονά­χα στο πλαί­σιο του σοσια­λι­σμού — κομ­μου­νι­σμού μπο­ρού­με να χτί­σου­με έναν κόσμο χωρίς πολέ­μους, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, και ένα καλύ­τε­ρο αύριο για όλους τους λαούς (…) Αυτό που απαι­τεί­ται για να γίνει εφι­κτό είναι ο λαός να συνει­δη­το­ποι­ή­σει τη δύνα­μη που έχει και να απαι­τή­σει τα αυτονόητα».

Χρή­στος Σαλ­τα­πί­δας, πλοί­αρ­χος ΠΝ ε.α.

Ελλάδα — ΝΑΤΟ,
μια μακρά σχέση με πολλαπλά οφέλη για λίγους και τεράστιες θυσίες για τον λαό

Ο Γ. Συμε­ω­νί­δης ξεκί­νη­σε την ομι­λία του με τη λαϊ­κή ρήση «εάν μπο­ρείς, με έναν σμπά­ρο χτύ­πα δύο ή και περισ­σό­τε­ρα τρυ­γό­νια», η οποία «ται­ριά­ζει από­λυ­τα με τη μακρό­χρο­νη σχέ­ση της χώρας μας με το ΝΑΤΟ και φυσι­κά τις ΗΠΑ».

Όπως εξή­γη­σε, «η έντα­ξη, η επί 70 χρό­νια παρα­μο­νή και η από­λυ­τη συμπό­ρευ­ση — με μικρές απο­κλί­σεις — σε έναν τέτοιο πολι­τι­κο-στρα­τιω­τιω­τι­κό οργα­νι­σμό, που έχει τερά­στιες απαι­τή­σεις, δεν θα ήταν δυνα­τή παρά μόνο εάν επι­τυγ­χά­νο­νται πολ­λοί στό­χοι ταυ­τό­χρο­να για εγχώ­ριες και ξένες άρχου­σες τάξεις».

Ανα­φε­ρό­με­νος σε δύο από αυτούς, σημεί­ω­σε πως «η μακρό­χρο­νη παρα­μο­νή στη συγκε­κρι­μέ­νη συμ­μα­χία, από επι­λο­γή των εδώ αστών φυσι­κά, έχει δημιουρ­γή­σει σχέ­σεις εξάρ­τη­σης και ταυ­τό­χρο­να καλ­λιέρ­γειας διά­χυ­της φοβί­ας στον λαό», και πρό­σθε­σε ότι αυτή η κατά­στα­ση υπάρ­χει, και σε μεγα­λύ­τε­ρο βαθ­μό μάλι­στα, στη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των ένστολων.

Ανα­φέρ­θη­κε στο επί­πλα­στο αίσθη­μα ασφά­λειας που επι­κρα­τεί, παρά τον ρόλο των κάθε φορά συμ­μά­χων μας στο παρελ­θόν και ιδιαί­τε­ρα «του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην επτά­χρο­νη δικτα­το­ρία, στον δια­με­λι­σμό της Κύπρου, τα Ιμια, στη θέση τους για την απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση των νησιών (…) κ.λπ.», και παρό­τι «ακό­μα και πρω­το­κλα­σά­τα στε­λέ­χη τόσο προη­γού­με­νων όσο και της παρού­σας κυβέρ­νη­σης δηλώ­νουν ευθέ­ως ή υπο­νο­ούν ότι σε περί­πτω­ση πολέ­μου με τη “σύμ­μα­χο” γεί­το­να, θα είμα­στε μόνοι μας».

Αντί­στοι­χα, τόνι­σε πως «η θεω­ρία ότι θα έρθουν οι “σύμ­μα­χοι” να μας βοη­θή­σουν και θα πολε­μή­σουν ενα­ντί­ον συμ­μά­χων όχι μόνο στε­ρεί­ται λογι­κής, αλλά, το σημα­ντι­κό­τε­ρο, κατα­στρέ­φει την έννοια και την έξω­θεν εικό­να της ίδιας της “συμ­μα­χί­ας”. “Σύμ­μα­χοι” πολε­μούν μετα­ξύ τους και άλλοι “σύμ­μα­χοι” σπεύ­δουν να βοη­θή­σουν αμφοτέρους».

Με βάση τα παρα­πά­νω, κατέ­λη­ξε ότι το πρώ­το «τρυ­γό­νι» του ΝΑΤΟι­κού «σμπά­ρου» είναι «ο ρόλος του και οι συνο­λι­κό­τε­ρες πολι­τι­κές επι­λο­γές και ενέρ­γειες γύρω από τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας». «Ενα άλλο είναι οι εξο­πλι­σμοί με τους οποί­ους θα κλη­θούν να πολε­μή­σουν τα παι­διά του λαού για την υπε­ρά­σπι­ση των συνό­ρων», συνέ­χι­σε και τόνι­σε: «Οι εξο­πλι­σμοί της χώρας καλύ­πτουν ΝΑΤΟι­κές ανά­γκες! (…) Φρο­ντί­ζουν να μας προ­μη­θεύ­ουν ή ό,τι σαπά­κι τούς περισ­σεύ­ει, υπό τύπον δωρε­άς, αλλά που τελι­κά χρυ­σο­πλη­ρώ­νε­ται, ή ό,τι εξυ­πη­ρε­τεί τους απο­κλει­στι­κά δικούς τους σκο­πούς και σχε­δια­σμούς, που εννο­εί­ται καμία σχέ­ση δεν έχουν με τα πραγ­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα του ελλη­νι­κού λαού (…) Το ΝΑΤΟ και οι απο­στο­λές του ρυθ­μί­ζουν σε γενι­κές γραμ­μές από ποιον και τι αγο­ρά­ζου­με, αλλά και πού θα το χρησιμοποιήσουμε».

Κλεί­νο­ντας, ο Γ. Συμε­ω­νί­δης σημεί­ω­σε πως «ιδιαί­τε­ρα το μόνι­μο και έφε­δρο προ­σω­πι­κό των Ενό­πλων Δυνά­με­ων καλού­νται να συναι­σθαν­θούν τους κιν­δύ­νους που εγκυ­μο­νεί για την πατρί­δα και τον ίδιο τον λαό αυτή η όλο και βαθύ­τε­ρη εμπλο­κή της χώρας στον πόλε­μο, και να απορ­ρί­ψουν ορι­στι­κά και αμε­τά­κλη­τα τα παρα­μύ­θια της κυβέρ­νη­σης και των άλλων αστι­κών κομ­μά­των, ότι η εμπλο­κή στα σχέ­δια των ΝΑΤΟ — ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ απο­τε­λεί “ασπί­δα” για τη χώρα και “εγγύ­η­ση ειρή­νης”. Η έξο­δος από το ΝΑΤΟ και τα πολε­μι­κά του σχέ­δια, με ταυ­τό­χρο­νο κλεί­σι­μο όλων των αμε­ρι­κα­νι­κών βάσε­ων, είναι στα­θε­ρά ψηλά στην ιεράρ­χη­ση των επι­διώ­ξε­ών μας, στον δρό­μο “για τον σοσια­λι­σμό και όχι τη βαρβαρότητα”».

Γρη­γό­ρης Συμε­ω­νί­δης, αντι­σμή­ναρ­χος (Ι) ε.α.
και πρό­ε­δρος της Ενω­σης Απο­στρά­των Στρατιωτικών
Περι­φέ­ρειας Δυτι­κής Ελλάδας

Γιατί λέμε ΟΧΙ στο ΝΑΤΟ

«Στα 73 χρό­νια ζωής του, η δρά­ση του ΝΑΤΟ απο­τέ­λε­σε και απο­τε­λεί ένα διαρ­κές έγκλη­μα σε βάρος των λαών όλου του κόσμου», σημεί­ω­σε από τη μεριά του ο Γ. Αγγέ­λου και πρό­σθε­σε: «Το “σύγ­χρο­νο” ΝΑΤΟ, όπως επι­κυ­ρώ­θη­κε στη Σύνο­δό του τον Νοέμ­βρη του 2010 στη Λισα­βό­να, προ­βλέ­πει και υιο­θε­τεί την ένο­πλη και βίαιη επέμ­βα­σή του σε όλα τα μήκη και πλά­τη του κόσμου, ακό­μα και στο εσω­τε­ρι­κό των χωρών — μελών του».

Τόνι­σε ότι η συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ ήταν και παρα­μέ­νει ταξι­κή επι­λο­γή στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας για την αστι­κή τάξης της χώρας, «μια επι­λο­γή που οι επι­πτώ­σεις της υπήρ­ξαν βίαιες, αιμα­το­βαμ­μέ­νες, και οι συνέ­πειές τους βασα­νί­ζουν ακό­μα και σήμε­ρα τον ελλη­νι­κό, τον κυπρια­κό και άλλους λαούς της περιο­χής μας», ενώ ανα­φέρ­θη­κε και στον μεγά­λο μύθο της προ­στα­σί­ας των συνό­ρων μας: «Το ΝΑΤΟ δεν ανα­γνω­ρί­ζει σύνο­ρα ανά­με­σα στα μέλη του, θεω­ρεί το Αιγαίο ενιαίο επι­χει­ρη­σια­κό χώρο. Το ΝΑΤΟ καλεί τις δύο χώρες “να τα βρού­νε”, δηλα­δή να παζα­ρέ­ψου­με τα κυριαρ­χι­κά μας δικαιώματα».

Στό­χος του Λευ­κού Οίκου, επε­σή­μα­νε, είναι μετα­ξύ άλλων «η επι­βε­βαί­ω­ση της προ­σή­λω­σης των ΗΠΑ στη Συμ­μα­χία και η υπο­βο­ή­θη­ση των Ευρω­παί­ων αλλά και άλλων εταί­ρων στην υπο­χρέ­ω­ση της κατα­βο­λής του 2% στον ΝΑΤΟι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό», ενώ στο τρα­πέ­ζι έχει πέσει ακό­μα και η δημιουρ­γία μιας τρά­πε­ζας για το ΝΑΤΟ.

Συνε­χί­ζο­ντας ανέ­δει­ξε ότι η Ελλά­δα έχει μετα­τρα­πεί σε «ΝΑΤΟι­κή βάση, από την οποία εκδη­λώ­νο­νται ΝΑΤΟι­κές επι­δρο­μές “όπου απαι­τη­θεί”. Τον ρόλο αυτό ανέ­λα­βε με την ψήφι­ση ενός μνη­μο­νί­ου (MOU) βια­στι­κά στην τελευ­ταία συνε­δρί­α­ση της Βου­λής πριν τις εκλο­γές του 2009. Υπο­χρέ­ω­ση που τήρη­σαν απα­ρέ­γκλι­τα όλες οι κυβερ­νή­σεις από το 2009 και μετά, ενι­σχύ­ο­ντάς την, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ και φυσι­κά η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ».

Επα­νερ­χό­με­νος στον χαρα­κτή­ρα του ΝΑΤΟ, υπο­γράμ­μι­σε πως είναι «ένας διε­θνής κατα­σταλ­τι­κός μηχα­νι­σμός προ­στα­σί­ας των μονο­πω­λια­κών συμ­φε­ρό­ντων και βασι­κός μοχλός της ιμπε­ρια­λι­στι­κής εξου­σί­ας και δρά­σης, τόσο στο εσω­τε­ρι­κό των κρα­τών — μελών της Συμ­μα­χί­ας όσο και διε­θνώς. Αυτή η πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κή μηχα­νή του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού διευ­ρύ­νε­ται, ανα­προ­σαρ­μό­ζε­ται, γίνε­ται ακό­μα πιο επι­θε­τι­κή και επικίνδυνη».

«Οι πρό­σφα­τες οι εξε­λί­ξεις είναι πολύ επι­κίν­δυ­νες και απαι­τεί­ται διαρ­κής ενη­μέ­ρω­ση και εγρή­γορ­ση. Ο συνα­γερ­μός για την αφύ­πνι­ση των λαών έχει σημά­νει», πρό­σθε­σε, για να κατα­λή­ξει υπο­γραμ­μί­ζο­ντας: «Επι­βάλ­λε­ται να δυνα­μώ­σει η πάλη για απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια και απο­δέ­σμευ­ση της χώρας από το ΝΑΤΟ. Η γιγά­ντω­ση του αγώ­να για την ανα­τρο­πή της δικτα­το­ρί­ας των μονο­πω­λί­ων, που σπέρ­νει φτώ­χεια και πόλε­μο, είναι η μεγα­λύ­τε­ρη συνει­σφο­ρά του ελλη­νι­κού λαού στην ειρή­νη και την ευη­με­ρία όλων των λαών της περιοχής».

Γιάν­νης Αγγέ­λου, συνταγ­μα­τάρ­χης (ΜΧ) ε.α., ΜΒΑ, MSc