Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επίλογος για τους δολοφονημένους εργάτες των ΕΛΠΕ

Επί­λο­γος για τους δολο­φο­νη­μέ­νους εργά­τες των ΕΛΠΕ

Το κορ­μί του εργά­τη δεν έχει ψυχή;
Αξία έχει, που ο εργά­της την πουλάει
όσο όσο για να φάνε τα παι­δά­κια του!
Αυτοί που πέθα­ναν κι οι άλλοι που χαροπαλεύουν
δεν είναι «όλοι μαζί», Γιά­νη μου.
Δεν είναι όλοι μαζί με τους κεφα­λαιο­κρά­τες που τους δολοφόνησαν.
Βιά­στη­κες να δια­ψεύ­σεις τον Μαρξ, οικο­νο­μο­λό­γε πολιτικάντη!
Η ζωή ήρθε να επι­βε­βαιώ­σει με τρα­γι­κό τρό­πο το αντίθετο.
Δεν μπο­ρεί να ναι μαζί τα θύμα­τα, με τους θύτες.
Αυτοί είναι από τις σάρ­κες της εργατιάς.
Πονέ­σα­νε, ματώ­σα­νε, σκο­τώ­θη­καν στο βωμό των κερ­δών αυτών που μας τάζουν αναπτυξη.
Κοι­μη­θεί­τε γλυ­κά, γλυ­κά, λοιπόν.
Τα παι­δά­κια των δολο­φο­νη­μέ­νων δε θα κοι­μη­θούν απόψε!
Ελέ­νη Kακναβάτου
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο