Επαγρυπνούμε…

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Ισως το πιο πετυ­χη­μέ­νο σκί­τσο, φτιαγ­μέ­νο το 2012 τρα­γι­κά επί­και­ρο, αφού δεν περ­νά μια μέρα χωρίς είδη­ση για κάποιο ναυά­γιο. Κάποιες δεκά­δες νεκρών και αγνοη­μέ­νων, που μέρα με τη μέρα γίνη­καν χιλιά­δες και εκα­το­ντά­δες χιλιάδες…

Φτιαγ­μέ­νο με πρό­θε­ση να μας ξυπνή­σει από το λήθαρ­γο της αδια­φο­ρί­ας. Να ενο­χλή­σει, για να μην εξοι­κειω­θού­με με τέτοιες ειδή­σεις, με τέτοιες εικόνες.

Η διά­σω­ση και η με ανθρώ­πι­νους όρους φιλο­ξε­νία τους είναι και δική μας υπόθεση.

Δική μας υπό­θε­ση να βάλου­με τέλος και στην αιτία που διώ­χνει ανθρώ­πους από τον τόπο τους.

Δημιουρ­γός του σκί­τσου, ο ερα­σι­τέ­χνης σκι­τσο­γρά­φος Νίκος Τρια­ντα­φύλ­λου, με αφορ­μή τους 18 μετα­νά­στες που πνί­γη­καν ανοι­χτά της Λέσβου το Δεκέμ­βριο του 2012.