Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επικίνδυνος εθνικιστικός παροξυσμός…

«Εθνι­κι­στι­κός — αλυ­τρω­τι­κός παρο­ξυ­σμός»: Μόνο έτσι μπο­ρεί να χαρα­κτη­ρι­στεί το περιε­χό­με­νο των μαρα­θώ­νιων τηλε­ο­πτι­κών μετα­δό­σε­ων χτες από κανά­λια και εκπο­μπές για την κηδεία του ομο­γε­νή Κ. Κατσί­φα. Δημο­σιο­γρά­φοι στη­μέ­νοι στους σιδη­ρο­δρο­μι­κούς σταθ­μούς και στα μεθο­ρια­κά περά­σμα­τα, να ανα­με­τα­δί­δουν τα αντιαλ­βα­νι­κά συν­θή­μα­τα όσων πάνε στην κηδεία.

ηλε­φω­νι­κές επι­κοι­νω­νί­ες με φασι­στοει­δή να ξερ­νούν το δηλη­τή­ριό τους. Ατά­κες από παρου­σια­στές μεση­με­ρια­νά­δι­κων, που προ­κα­λούν ανα­γού­λα, όπως για τον «καλό εθνι­κι­σμό», για το ότι «όποιος είναι Ελλη­νας είναι καλός και δημο­κρά­της», για τους Ελλη­νες που φέρ­θη­καν …«μεγα­λό­καρ­δα στους Αλβα­νούς μετα­νά­στες», για την «Αλβα­νία, που δεν αξί­ζει να μπει στην ΕΕ» και άλλα παρό­μοια. Στις μετα­δό­σεις δεν έλει­ψαν ανα­τρι­χια­στι­κές δηλώ­σεις, όπως για τα «σύνο­ρα της καρ­διάς μας, που φτά­νουν μέχρι την Κορυ­τσά», εθνι­κι­στι­κοί σκο­ποί, που ακού­γο­νται σε παρα­στρα­τιω­τι­κές συνά­ξεις, συν­θή­μα­τα όπως «το αίμα κυλά­ει, εκδί­κη­ση ζητά­ει» κ.ο.κ. Κι από κοντά, τα διά­φο­ρα αντι­κομ­μου­νι­στι­κά σχό­λια, με τους «δημο­κρά­τες ανα­λυ­τές» να προ­σά­πτουν στο «κομ­μου­νι­στι­κό παρελ­θόν» της Αλβα­νί­ας το …«έλλειμ­μα δημο­κρα­τί­ας» της γει­το­νι­κής χώρας…

Ολο αυτό το φασι­στο­μά­νι που βρή­κε ξανά βήμα για να ξεδι­πλώ­σει τη μισαλ­λό­δο­ξη ρητο­ρι­κή του, είναι μια ζωντα­νή από­δει­ξη του πώς αξιο­ποιεί­ται ο θάνα­τος του ομο­γε­νούς για να δια­δο­θεί το δηλη­τή­ριο του αλυ­τρω­τι­σμού. Και μάλι­στα, σε μια περί­ο­δο που εξυ­φαί­νο­νται ιμπε­ρια­λι­στι­κοί σχε­δια­σμοί στα Βαλ­κά­νια, με τη σφρα­γί­δα ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, που περι­λαμ­βά­νουν αλλα­γές συνό­ρων (π.χ. Αλβα­νία — Κόσ­σο­βο) και άλλες διευ­θε­τή­σεις (π.χ. συμ­φω­νία Πρε­σπών) στις οποί­ες πρω­το­στα­τεί η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση. Σχε­δια­σμοί που έχουν τη δική τους δυνα­μι­κή και που για να επι­τα­χυν­θούν έχουν ανά­γκη και αλυ­τρω­τι­κά ξεσπά­σμα­τα, όπως και προ­βο­κά­τσιες, από τους κάθε λογής «πρό­θυ­μους». Οι συνή­θεις ύπο­πτοι για τέτοιες απο­στο­λές, που για μια ακό­μα φορά απο­δεί­χθη­καν «απελ­πι­στι­κά δια­θέ­σι­μοι», βρέ­θη­καν: Από τη μία, τα διά­φο­ρα φασι­στοει­δή, με τις στο­λές παραλ­λα­γής, κρα­τώ­ντας δυο — τρεις σημαί­ες ο καθέ­νας, από γαλα­νό­λευ­κες μέχρι δικέ­φα­λους αετούς, φωνά­ζο­ντας συν­θή­μα­τα για τις «αλύ­τρω­τες πατρί­δες», όπως τη Μακε­δο­νία και τη Β. Ηπει­ρο… Και, από την άλλη, τα αστι­κά ΜΜΕ που τους έδω­σαν κάλυ­ψη, δημιουρ­γώ­ντας το ανά­λο­γο κλί­μα, σαν να επι­ζη­τού­σαν την προ­βο­κά­τσια. Και βέβαια, όπως είναι γνω­στό, οι αλυ­τρω­τι­σμοί και το εθνι­κι­στι­κό μίσος είναι αλλη­λο­τρο­φο­δο­τού­με­να και εύκο­λα αξιο­ποι­ή­σι­μα. Και μάλι­στα, σε συν­θή­κες που ανε­βαί­νει ο αλβα­νι­κός εθνι­κι­σμός στην περιο­χή, δυνα­μώ­νουν οι ιδέ­ες για «Μεγά­λη Αλβα­νία» στο φόντο των εξε­λί­ξε­ων στο Κόσ­σο­βο και γενι­κά ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται η συζή­τη­ση για αλλα­γή (ξανά) συνό­ρων στα Βαλκάνια.

Τέτοιες εξε­λί­ξεις σημα­το­δο­τούν την ανά­γκη να είναι σε επα­γρύ­πνη­ση ο λαός. Είναι η άλλη όψη του νομί­σμα­τος της βαθύ­τε­ρης εμπλο­κής με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ στους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Απά­ντη­ση σε αυτό το κλί­μα είναι να δυνα­μώ­νουν η κοι­νή πάλη και η αλλη­λεγ­γύη ανά­με­σα στους λαούς της περιο­χής, ενά­ντια στον κοι­νό αντί­πα­λο: Τις αστι­κές κυβερ­νή­σεις, το κεφά­λαιο και τις ενώ­σεις του, όπως το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενά­ντια στους εθνι­κι­σμούς και αλυ­τρω­τι­σμούς, να ανα­πτύσ­σε­ται ο αγώ­νας ενά­ντια σε σχε­δια­σμούς που μυρί­ζουν μπα­ρού­τι, όπως τις αλλα­γές συνό­ρων, που οι λαοί και στο παρελ­θόν έχουν πλη­ρώ­σει πολύ ακρι­βά. Για­τί εχθροί δεν είναι οι γει­το­νι­κοί λαοί, αλλά οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί σχε­δια­σμοί, οι αστι­κές τάξεις που είτε με αλυ­τρω­τι­σμούς είτε με συμ­με­το­χή στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς σε όλες τις χώρες, προ­ω­θούν το «διαί­ρει και βασίλευε».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο