Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επιστολή μητέρας στρατευμένου: Τα παιδιά μας δεν θα γίνουν κρέας στα κανόνια για τα κέρδη

Είμαι μια μάνα, ανά­με­σα σε αρκε­τές, που τα παι­διά μας υπη­ρε­τούν τη στρα­τιω­τι­κή τους θητεία.

Αγω­νιώ και ανη­συ­χώ για τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, που μαί­νε­ται κοντά στους τρεις μήνες στη γει­το­νιά μας, και για τις εξε­λί­ξεις που αυξά­νουν τον κίν­δυ­νο γενί­κευ­σής του. Η ανη­συ­χία μου μεγα­λώ­νει μέρα με τη μέρα με την ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή της χώρας μας σ’ αυτόν τον πόλε­μο. Ιδιαί­τε­ρα ανη­συ­χώ για την άμε­ση εμπλο­κή των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων. Γι’ αυτό απο­φά­σι­σα να γρά­ψω αυτήν την επι­στο­λή, σαν ελά­χι­στο χρέ­ος στα παι­διά μου και στο εγγό­νι μου, και στο δικαί­ω­μά τους να ζήσουν σε έναν κόσμο ειρη­νι­κό, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση, πολέ­μους, ανα­σφά­λεια, νοι­κο­κύ­ρη­δες και αφέ­ντες στον τόπο τους. Οι Ελλη­νί­δες μάνες έχου­με ιστο­ρι­κή πεί­ρα και συλ­λο­γι­κή μνή­μη για να κατα­λά­βου­με ότι ο πόλε­μος αυτός είναι πέρα για πέρα άδι­κος και βάρ­βα­ρος. Γίνε­ται για τα γεω­πο­λι­τι­κά και οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα δύο αντί­πα­λων στρα­το­πέ­δων, των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ από τη μια και της Ρωσί­ας από την άλλη. Εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών τους ομί­λων, το κυνή­γι του κέρ­δους τους, στις πλά­τες των λαών.

Για άλλη μια φορά «για τ’ αφέ­ντη το φαΐ να σκο­τώ­νο­νται οι λαοί». Εχου­με διδα­χθεί. Δεν πέφτου­με στην παγί­δα να δια­λέ­ξου­με το ένα ή το άλλο στρατόπεδο.

Δια­λέ­γου­με να ταχθού­με στο πλευ­ρό των συμ­φε­ρό­ντων των παι­διών μας, με το συμ­φέ­ρον των λαών που δεν έχουν να μοι­ρά­σουν τίπο­τα μετα­ξύ τους για να μπο­ρούν να ζουν ειρη­νι­κά, με σχέ­σεις φιλί­ας και αλλη­λεγ­γύ­ης, ικα­νο­ποιώ­ντας τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους. Υπάρ­χουν όλες οι αντι­κει­με­νι­κές δυνα­τό­τη­τες στον 21ο αιώ­να που ζούμε.

Δεν ξεχνά­με τη ΝΑΤΟι­κή επέμ­βα­ση στη γει­το­νι­κή Γιου­γκο­σλα­βία, το αιμα­το­κύ­λι­σμα του γιου­γκο­σλα­βι­κού λαού, την ορι­στι­κή διά­λυ­ση της χώρας και τον δια­με­λι­σμό της.

Δεν ξεχνά­με τα προ­σχή­μα­τα που αξιο­ποι­ή­θη­καν τότε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Είναι τα ίδια με αυτά που χρη­σι­μο­ποιεί η Ρωσία σήμε­ρα, «προ­στα­σία και εθνο­κά­θαρ­ση» και το «δικαί­ω­μα της αυτοδιάθεσης».

Δεν ξεχνά­με την τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατο­χή στην Κύπρο το ’74, με τις πλά­τες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το συνε­χι­ζό­με­νο έγκλη­μα σε βάρος του κυπρια­κού λαού.

100 χρό­νια από τη Μικρα­σια­τι­κή Κατα­στρο­φή, δεν ξεχνά­με ότι ο λαός μας πλή­ρω­σε όλες τις «μεγά­λες ιδέ­ες», για λογα­ρια­σμό των συμ­φε­ρό­ντων των τότε ισχυ­ρών, με κατα­στρο­φή, ξερι­ζω­μό και προσφυγιά.

Το σημε­ρι­νό επι­χεί­ρη­μα της ανα­βάθ­μι­σης της χώρας που μας λιβα­νί­ζουν καθη­με­ρι­νά, της μετα­τρο­πής της σε ενερ­γεια­κό κόμ­βο όπως λένε, μας θυμί­ζει ότι οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί και ενερ­γεια­κοί σχε­δια­σμοί πάνε χέρι χέρι. Βάφο­νται με το αίμα των λαών. Καμία απο­λύ­τως σχέ­ση δεν έχουν όλα αυτά τα σχέ­δια με τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες των παι­διών μας. Κανέ­να αντάλ­λαγ­μα δεν μπο­ρεί να ξεπλύ­νει το αίμα από την κάθε άδι­κη εμπλο­κή των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων στα πολε­μο­κά­πη­λα σχέ­δια του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών.

Μεγά­λω­σα και ανά­θρε­ψα τα παι­διά μου, όπως και άλλες Ελλη­νί­δες μάνες, με αξί­ες και ιδα­νι­κά. Μεγά­λω­σα τους γιους μου για να υπη­ρε­τή­σουν την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και την ακε­ραιό­τη­τα της χώρας μας, την ειρή­νη και τη φιλία με όλους τους λαούς.

Με κάθε συναί­σθη­ση πατριω­τι­κής ευθύ­νης, με κάθε συναί­σθη­ση χρέ­ους μου προς την ειρή­νη, δηλώ­νω την αντί­θε­σή μου στο να συμ­με­τέ­χει το παι­δί μου, αλλά και οποιοσ­δή­πο­τε στρα­τευ­μέ­νος, με οποιον­δή­πο­τε τρό­πο, σε αυτόν τον πόλε­μο. Δεν μεγα­λώ­σα­με τα παι­διά μας για να γίνουν κρέ­ας στα κανό­νια για τα κέρ­δη όλων αυτών που μας ξεζου­μί­ζουν και δηλη­τη­ριά­ζουν τη ζωή μας, ούτε για τις βρώ­μι­κες «δυτι­κές αξί­ες» τους. Οι γονείς και οι οικο­γέ­νειες των στρα­τευ­μέ­νων δεν θα αφή­σου­με τα παι­διά μας να γίνουν σφα­γείς άλλων λαών, να χύσουν το αίμα τους έξω από την Ελλά­δα για συμ­φέ­ρο­ντα ξένα προς τον λαό μας. Είναι του­λά­χι­στον απα­ρά­δε­κτο ένας στρα­τιώ­της να δώσει τη ζωή του για τέτοιες απο­στο­λές. Η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση να μην κάνει το λάθος να δοκι­μά­σει τις αντο­χές μας.

Απευ­θύ­νο­μαι σε όλες τις Ελλη­νί­δες μάνες, σε κάθε δημο­κρά­τη, πατριώ­τη, να ενα­ντιω­θεί στον άδι­κο αυτό πόλεμο.

Να ορθώ­σου­με ανά­στη­μα και να αξιώ­σου­με να μη βγει στρα­τός έξω από τα σύνορα.

Να στα­μα­τή­σουν τώρα να χρη­σι­μο­ποιού­νται ελλη­νι­κά εδά­φη, πολι­τι­κές και στρα­τιω­τι­κές υπο­δο­μές και μέσα, σαν στρα­τιω­τι­κά πολε­μι­κά ορμη­τή­ρια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και έτσι να γίνο­νται στό­χοι, μαγνή­τες αντιποίνων.

Να στα­μα­τή­σει εδώ και τώρα οποια­δή­πο­τε συμ­με­το­χή — εμπλο­κή της χώρας μας.

Να κλεί­σουν τώρα οι αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις στη χώρα.s

Να μη χρη­σι­μο­ποι­η­θεί η 120 Πτέ­ρυ­γα Εκπαί­δευ­σης Αέρος, στην οποία υπη­ρε­τεί ο γιος μου, Τζα­βά­ρας — Τσι­πια­νί­της Κωστα­ντί­νος, στον πόλε­μο, με οποιον­δή­πο­τε τρό­πο. Να μη μετα­τρα­πεί σε ΝΑΤΟι­κό Κέντρο Εκπαί­δευ­σης Πιλό­των από ισραη­λι­νή εται­ρεία, όπως απαι­τή­θη­κε από τους φιλει­ρη­νι­στές στην πορεία δια­μαρ­τυ­ρί­ας ενά­ντια στον πόλε­μο η οποία οργα­νώ­θη­κε από τις Επι­τρο­πές Ειρή­νης της Πελοποννήσου.

Γιώ­τα ΤΣΙΠΙΑΝΙΤΗ
Ριζο­σπά­στης

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο