Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επιστολή στο ΚΚΕ από τη γενέτειρα του Λένιν: «Με μεγάλο σεβασμό και ευγνωμοσύνη για το θάρρος σας…»

Η Από­φα­ση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, όπως και η σχε­τι­κή αρθρο­γρα­φία του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων του Κόμ­μα­τος, που μετα­φρά­ζε­ται στις διε­θνείς ιστο­σε­λί­δες του, συγκε­ντρώ­νουν αυτήν την περί­ο­δο την προ­σο­χή πολ­λών κομ­μου­νι­στών από άλλες χώρες. Αρκε­τοί από αυτούς απευ­θύ­νο­νται με επι­στο­λές στο Κόμμα.

Πριν λίγες μέρες σχε­τι­κή επι­στο­λή ήρθε από την πόλη Ουλιά­νοφσκ, τη γενέ­τει­ρα του Λένιν, και την υπέ­γρα­φε ένας δάσκα­λος Ιστο­ρί­ας, που τα στοι­χεία του θα τα κρα­τή­σου­με περι­φρου­ρη­μέ­να, μιας και είναι γνω­στό ότι στη Ρωσία, όπως και στην Ουκρα­νία, έχουν νομο­θε­τη­θεί ποι­νές φυλά­κι­σης για όσους τοπο­θε­τού­νται δημό­σια ενά­ντια στον πόλεμο.

Γρά­φει ο δάσκα­λος από το Ουλιάνοφσκ:

«Γεια σας αγα­πη­τοί σύντρο­φοι! Με μεγά­λο σεβα­σμό και ευγνω­μο­σύ­νη για το θάρ­ρος σας, παρα­κο­λου­θώ τη θέση αρχών σας για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία. Δυστυ­χώς, η ταξι­κή στά­ση σε αυτά τα γεγο­νό­τα στη Ρωσία σήμε­ρα είναι υπό απα­γό­ρευ­ση. Απορ­ρί­πτε­ται ακό­μη και από τις μεγα­λύ­τε­ρες αρι­στε­ρές οργα­νώ­σεις, όπως είναι το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας, και ακό­μη (με κάποια μισό­λο­γα) από το Κομ­μου­νι­στι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα Ρωσί­ας. Ως εκ τού­του, απο­φά­σι­σα να στεί­λω σε εσάς τη δική μου προ­σπά­θεια ανά­λυ­σης των εξελίξεων».

Στην ανά­λυ­ση που έχει επι­συ­νά­ψει σημειώ­νει μετα­ξύ άλλων ότι οι υπο­στη­ρι­κτές της μίας ή της άλλης πλευ­ράς προ­σπα­θούν να παρου­σιά­σουν τα γεγο­νό­τα όπως τους βολεύ­ουν: «Είτε ότι ο “πολι­τι­σμέ­νος κόσμος” σώζει την Ουκρα­νία από τη “ρωσι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα”, είτε ότι η Ρωσία απε­λευ­θε­ρώ­νει την Ουκρα­νία από τη δυτι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα. Εγώ ως κομ­μου­νι­στής, εδώ και πάρα πολ­λά χρό­νια, δεν μπο­ρώ να συμ­βι­βα­στώ με αυτό. Οι κλα­σι­κοί του μαρ­ξι­σμού — λενι­νι­σμού μάς έμα­θαν να βλέ­που­με την κατά­στα­ση στο σύνο­λό της, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη όλες τις κινη­τή­ριες δυνά­μεις, χωρίς να λεί­πει ούτε μία αντί­φα­ση. Εάν ένα γεγο­νός απο­κο­πεί τεχνη­τά από το σύνο­λο και το αντι­με­τω­πί­σου­με μεμο­νω­μέ­να, τότε δεν θα φτά­σου­με στη βαθύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση των εξελίξεων».

Ο Ρώσος δάσκα­λος, αφού απα­ριθ­μεί μια σει­ρά από ασυ­νέ­πειες λόγων και έργων των ρωσι­κών αρχών, που ισχυ­ρί­ζο­νται πως κάνουν την «απο­να­ζι­στι­κο­ποί­η­ση» της Ουκρα­νί­ας, ενώ έχουν το δικό τους μερί­διο ευθύ­νης για την εμφά­νι­ση του αντι­δρα­στι­κού καθε­στώ­τος στη χώρα αυτή, σημειώ­νει: «Αν και όχι σε τέτοια κλί­μα­κα όπως στην Ουκρα­νία, και στη Ρωσία κατε­δα­φί­ζο­νται μνη­μεία του Λένιν, μετο­νο­μά­ζο­νται σοβιε­τι­κά ονό­μα­τα δρό­μων και πλα­τειών, έχουν ξανα­γρα­φτεί σχο­λι­κά προ­γράμ­μα­τα Ιστο­ρί­ας και Λογο­τε­χνί­ας, από όπου πετιού­νται εκτός οι Οστρόφ­σκι, Φαντέ­εφ, Μαγιακόφσκι».

Και κατα­λή­γει:

«Οπως ο καπι­τα­λι­σμός σε κάθε χώρα, έτσι και ο ρωσι­κός καπι­τα­λι­σμός, όσο οπι­σθο­δρο­μι­κός, εξαρ­τη­μέ­νος και περι­φε­ρεια­κός κι αν είναι, αγω­νί­ζε­ται για τα κέρ­δη και για την επέ­κτα­ση της επιρ­ρο­ής του, του­λά­χι­στον στο πλαί­σιο του μετα­σο­βιε­τι­κού χώρου. Η Ουκρα­νία, ως μια μεγά­λη αγο­ρά σε αυτήν την περιο­χή, είχε πάντα έντο­νο ενδια­φέ­ρον για τη ρωσι­κή αστι­κή τάξη. Ομως πρέ­πει να τονι­στεί πως η ρωσι­κή αστι­κή τάξη και οι κυβερ­νή­σεις της δεν ήθε­λαν ποτέ τη ρήξη με τη Δύση. Το όριο των διεκ­δι­κή­σε­ών τους είναι μια ορι­σμέ­νη αυτο­νο­μία στο πλαί­σιο του παγκό­σμιου καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, να έχουν κι αυτοί το δικό τους “βοσκο­τό­πι”. Υπάρ­χει όμως ένα πρό­βλη­μα: Τα “παλιά κέντρα” του κεφα­λαί­ου, όπως είναι οι ΗΠΑ και η Ευρώ­πη, η Δύση, δεν θα δεχτούν ποτέ να της κάνουν τέτοιο δώρο και δεν θα υπο­χω­ρή­σουν από τις θέσεις που κατέ­λα­βαν την περί­ο­δο από το 1991 έως το 2014».

Ριζο­σπά­στης

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο