Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επτά ενδιαφέροντες εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν το 2018

Έχει αρχί­σει να γίνε­ται ρου­τί­να η ανα­κά­λυ­ψη εξω­πλα­νη­τών, κάτι που έγι­νε πιο φανε­ρό το 2018, ένα έτος όπου δεν έλει­ψαν οι σχε­τι­κές ειδή­σεις. Όμως όσο αυξά­νο­νται οι ανα­κα­λύ­ψεις, τόσο περισ­σό­τε­ρο γίνε­ται αντι­λη­πτό ότι το σύμπαν μπο­ρεί να μας εκπλήξει.

Ακο­λου­θούν ορι­σμέ­νες ανα­κα­λύ­ψεις που ξεχώ­ρι­σαν για την ιδιο­μορ­φία τους και ήλθαν να εμπλου­τί­σουν τη φαντα­σία μας για τους κόσμους που βρί­σκο­νται «εκεί έξω» και μας περιμένουν.

1. Μια παγω­μέ­νη γει­το­νι­κή υπερ-Γη: Ένας παγω­μέ­νος εξω­πλα­νή­της (Barnard’s Star b) που κινεί­ται γύρω από το κοντι­νό αχνό άστρο του Μπάρ­ναρντ σε από­στα­ση περί­που έξι ετών φωτός, έχει μάζα υπερ­τρι­πλά­σια της Γης και θερ­μο­κρα­σία μεί­ον 170 βαθ­μών Κελ­σί­ου. Είναι ο δεύ­τε­ρος κοντι­νό­τε­ρος εξω­πλα­νή­της, μετά τον Proxima b γύρω από το άστρο Εγγύ­τα­τος στο τρι­πλό σύστη­μα του Άλφα του Κενταύ­ρου σε από­στα­ση 4,4 ετών φωτός. Όμως το άστρο του Μπάρ­ναρντ πλη­σιά­ζει συνε­χώς τη Γη και εκτι­μά­ται ότι σε 10.000 χρό­νια θα είναι πλέ­ον αυτό (και μαζί ο εξω­πλα­νή­της του) το πιο κοντι­νό στο δικό μας πλα­νή­τη και όχι ο Άλφα του Κενταύρου.

2. Ένα τερά­στιο πλα­νη­τι­κό «νεο­γνό»: Το Πολύ Μεγά­λο Τηλε­σκό­πιο (VLT) του Ευρω­παϊ­κού Νοτί­ου Αστε­ρο­σκο­πεί­ου (ESO) στη Χιλή απο­κά­λυ­ψε για πρώ­τη φορά ένα πελώ­ριο πλα­νη­τι­κό «μωρό» να γεν­νιέ­ται από ένα δίσκο σκό­νης και θραυ­σμά­των γύρω από το νάνο άστρο PDS 70 σε από­στα­ση 370 ετών φωτός. Αυτή υπήρ­ξε η πρώ­τη επι­βε­βαιω­μέ­νη άμε­ση παρα­τή­ρη­ση ενός εξω­πλα­νή­τη σε τόσο μικρή ηλι­κία (μόλις πέντε εκα­τομ­μυ­ρί­ων ετών). Όταν μεγα­λώ­σει, προ­βλέ­πε­ται να γίνει ένας αέριος γίγα­ντας, καθώς ήδη είναι σχε­δόν τρι­πλά­σιος του Δία.

3. Ο εξω­πλα­νή­της που εξα­ε­ρώ­νε­ται: Το νέο δια­στη­μι­κό τηλε­σκό­πιο TESS της NASA βρή­κε τον πρώ­το του εξω­πλα­νή­τη, μια υπερ-Γη που φαί­νε­ται στα­δια­κά να εξα­τμί­ζε­ται από τη μεγά­λη θερ­μό­τη­τα που δέχε­ται από το μητρι­κό άστρο. Ο πλα­νή­της Pi Mensae c, που έχει διά­με­τρο διπλά­σια της Γης και πεντα­πλά­σια μάζα, κινεί­ται σε από­στα­ση σχε­δόν 60 ετών φωτός από τη Γη, γύρω από το άστρο Pi Mensae, όπου είχε ήδη βρε­θεί παλαιό­τε­ρα ένας άλλος αέριος γίγα­ντας εξω­πλα­νή­της. Ο Pi Mensae c πιθα­νώς έχει βρα­χώ­δη πυρή­να και μεγά­λη ατμό­σφαι­ρα από υδρο­γό­νο και ήλιο, η οποία στα­δια­κά εξα­φα­νί­ζε­ται λόγω της έντο­νης αστρι­κής ακτι­νο­βο­λί­ας, ενώ δεν απο­κλεί­ε­ται να έχει και νερό.

4. Μία μεταλ­λι­κή σφαί­ρα: Ο πλα­νή­της K2-229 b ξεχω­ρί­ζει, επει­δή εκτι­μά­ται ότι έχει ένα τερά­στιο μεταλ­λι­κό πυρή­να που απο­τε­λεί περί­που τα δύο τρία της μάζας του (συγκρι­τι­κά πλα­νή­τες όπως η Γη και ο Άρης έχουν μεταλ­λι­κούς πυρή­νες έως το ένα τρί­το της μάζας τους). Ο μεταλ­λι­κός πλα­νή­της κινεί­ται γύρω από ένα άστρο ελα­φρώς μικρό­τε­ρο και ψυχρό­τε­ρο από τον Ήλιο σε από­στα­ση 339 ετών φωτός από τη Γη. Η από­στα­ση από το άστρο του είναι τόσο μικρή που «ψήνε­ται» από την ακτι­νο­βο­λία του και η θερ­μο­κρα­σία του εκτι­μά­ται στους 2.058 βαθ­μούς Κελσίου.

5. Ο πρώ­τος εξω­γα­λα­ξια­κός εξω­πλα­νή­της: Για πρώ­τη φορά οι αστρο­νό­μοι έχουν ενδεί­ξεις για πλα­νή­τες πέρα από το δικό μας γαλα­ξία (έως τώρα όλες οι ανα­κα­λύ­ψεις εξω­πλα­νη­τών έχουν γίνει μέσα στο γαλα­ξία μας). Το 2018 ανί­χνευ­σαν σε ένα μακρι­νό γαλα­ξία ανω­μα­λί­ες στην ακτι­νο­βο­λία των άστρων του, οι οποί­ες πιθα­νό­τα­τα οφεί­λο­νται σε πλα­νή­τες που κινού­νται γύρω τους.

6. Η πατρί­δα του Σποκ: Ανα­κα­λύ­φθη­κε σε από­στα­ση 16 ετών φωτός από τη Γη, γύρω από το άστρο «40 Α Ηρι­δα­νού», ένας εξω­πλα­νή­της διπλά­σιος από τη Γη. Η «είδη­ση» είναι ότι το εν λόγω άστρο (υπο­τί­θε­ται ότι) είναι ο «Βουλ­κάν», η πατρί­δα του Σποκ από το «Σταρ Τρεκ».

7. Οι μεγά­λοι αδελ­φοί: Το τηλε­σκό­πιο ALMA του ESO στη Χιλή εντό­πι­σε τέσ­σε­ρις αέριους γίγα­ντες εξω­πλα­νή­τες γύρω από το νεα­ρό άστρο CI Tau, ηλι­κί­ας μόνο δύο εκα­τομ­μυ­ρί­ων ετών, σε από­στα­ση 500 ετών φωτός από τη Γη. Ο ένας εξω­πλα­νή­της έχει τη μάζα του Δία, ο δεύ­τε­ρος δεκα­πλά­σια από του Δία και οι άλλοι δύο τη μάζα του Κρό­νου. Είναι η πρώ­τη φορά που οι αστρο­νό­μοι βλέ­πουν τέσ­σε­ρις αέριους γίγα­ντες γύρω από ένα τόσο νεα­ρό άστρο.

8. Το πρώ­το εξω­φεγ­γά­ρι: Το 2018 ανα­κα­λύ­φθη­καν από το δια­στη­μι­κό τηλε­σκό­πιο Hubble βάσι­μες ενδεί­ξεις για τον πρώ­το δορυ­φό­ρο που έχει βρε­θεί γύρω από έναν εξω­πλα­νή­τη και μάλι­στα έχει τερά­στιο μέγε­θος. Το εξω­φεγ­γά­ρι (ή εξω­δο­ρυ­φό­ρος), που έχει το μέγε­θος του Ποσει­δώ­να, κινεί­ται γύρω από τον Κέπλερ-1625 b, ένα πλα­νή­τη σαν το Δία. Το φεγ­γά­ρι κινεί­ται σε από­στα­ση τριών εκα­τομ­μυ­ρί­ων χιλιο­μέ­τρων από τον πλα­νή­τη του, περί­που οκτώ φορές την από­στα­ση Γης-Σελή­νης. Ο δορυ­φό­ρος, που είναι ίσως αέριος, θα φαί­νε­ται στον ουρα­νό του πλα­νή­τη του διπλά­σιος από ό,τι φαί­νε­ται η Σελή­νη στο δικό μας ουρανό.

Πηγή: Δημό­σια σελί­δα ΑΠΕ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο