Εργατικό ατύχημα στα πλυντήρια του Ευαγγελισμού

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δεν πρό­λα­βε να στε­γνώ­σει το μελά­νι από την οργι­σμέ­νη επι­στο­λή του προ­έ­δρου του σωμα­τεί­ου μας, με την οποία κατήγ­γει­λε, μόνο τις τελευ­ταί­ες μέρες, σωρεία εργα­τι­κών ατυ­χη­μά­των και επαγ­γελ­μα­τι­κών ασθε­νειών — ακό­μη και θάνα­το συνα­δέλ­φου σχε­τι­ζό­με­νο με τις απα­ρά­δε­κτες εργα­σια­κές συν­θή­κες — και νέο σοβα­ρό ατύ­χη­μα συνέ­βη σήμε­ρα το πρωί, ευτυ­χώς χωρίς θύματα.
Το ατύ­χη­μα προ­έ­κυ­ψε από ρήξη του σωλή­να που μετα­φέ­ρει καυ­τό λάδι (>180ο C) από το μηχα­νο­στά­σιο στα πλυ­ντή­ρια του νοσο­κο­μεί­ου δια­τρέ­χο­ντας χώρους υψη­λής επι­κιν­δυ­νό­τη­τας όπως πχ. το τμή­μα των ιδιαί­τε­ρα εύφλε­κτων ιατρι­κών αερί­ων.  Στο χώρο κοντά στα πλυ­ντή­ρια χύθη­κε καυ­τό λάδι και όλη η πτέ­ρυ­γα «ΑΧΕΠΑ» που βρί­σκε­ται από πάνω (με δεκά­δες κλι­νι­κές, μονά­δες με νοση­λευό­με­νους κι εργα­ζό­με­νους) πλημ­μύ­ρι­σε από καπνό και αναθυμιάσεις.

Εξί­σου ανη­συ­χη­τι­κό είναι και το γεγο­νός ότι, εκτός από την αυτο­νό­η­τη αξιο­ποί­η­ση των πυρο­σβε­στι­κών μέσων που δια­θέ­τει το νοσο­κο­μείο και την παρέμ­βα­ση της Πυρο­σβε­στι­κής, φαί­νε­ται ότι ούτε τα σχέ­δια εκκέ­νω­σης λει­τούρ­γη­σαν, αλλά ούτε και οι έξο­δοι κιν­δύ­νου της συγκε­κρι­μέ­νης πτέ­ρυ­γας, σύμ­φω­να με καταγ­γε­λί­ες συνα­δέλ­φων. Αυτή τη στιγ­μή συνά­δελ­φοι που ήταν στο χώρο του ατυ­χή­μα­τος βρί­σκο­νται στα επεί­γο­ντα για παρο­χή πρώ­των βοη­θειών, χορή­γη­ση οξυ­γό­νου κλπ.

Ήδη το σωμα­τείο μας σε πολ­λα­πλές παρεμ­βά­σεις & καταγ­γε­λί­ες τόσο στη Διοί­κη­ση, την Επι­θε­ώ­ρη­ση Εργα­σί­ας, την εισαγ­γε­λία και τον Τύπο, έχει ανα­δεί­ξει και καταγ­γεί­λει τις άθλιες συν­θή­κες και την ανυ­παρ­ξία όρων υγεί­ας κι ασφά­λειας τόσο για τους εργα­ζό­με­νους, όσο και για τους ασθε­νείς μας, τους συνο­δούς τους και τους επι­σκέ­πτες.  Είναι θέμα τύχης ή θέμα χρό­νου που ακό­μη δεν έχει συμ­βεί ατύ­χη­μα μεγά­λης κλί­μα­κας και δεν θρη­νού­με και νέα θύματα;;;

Είναι σίγου­ρα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΥΘΥΝΗ όλων όσων κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν και της διοί­κη­σης δια­χρο­νι­κά, η χρό­νια υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και υπο­βάθ­μι­ση των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων και ιδιαί­τε­ρα, στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση οι απαρ­χαιω­μέ­νες — κακο­συ­ντη­ρη­μέ­νες Ηλε­κτρο­μη­χα­νο­λο­γι­κές εγκα­τα­στά­σεις, οι δρα­μα­τι­κές ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό κι η πραγ­μα­τι­κά «απο­ψι­λω­μέ­νη» από προ­σω­πι­κό Τεχνι­κή Υπη­ρε­σία (που παρα­μέ­νει επι­πλέ­ον «ακέ­φα­λη» βλ. προη­γού­με­νη καταγ­γε­λία περί απο­μά­κρυν­σης του Διευ­θυ­ντή της), οι λιγο­στοί εργο­λα­βι­κοί και συχνά μετα­κι­νού­με­νοι συνά­δελ­φοι τεχνι­κοί, η αδια­φο­ρία των διοι­κού­ντων ακό­μη και σε καταγ­γε­λί­ες μας για ιδιαί­τε­ρα ψηλές θερ­μο­κρα­σί­ες, για εύφλε­κτα υλι­κά, ακό­μη και για σχά­ση σε λέβη­τες υψη­λών πιέσεων!!
Οι εργα­ζό­με­νοι, πέρα από την καθη­με­ρι­νή με αυτο­θυ­σία δου­λειά μας σε επι­κίν­δυ­νες κι επι­σφα­λείς συν­θή­κες, οφεί­λου­με να πάρου­με — και θα το κάνου­με — την υπό­θε­ση στα χέρια μας και μαζί με τους πραγ­μα­τι­κούς συμ­μά­χους μας ‑τους ασθε­νείς μας και τους συγ­γε­νείς τους — θα επι­βάλ­λου­με αγω­νι­στι­κά τα αυτο­νό­η­τα δικαιώ­μα­τά μας στη δου­λειά και τη ζωή, με πρώ­το και κύριο το δικαί­ω­μα στην υγεία και την ασφά­λεια, που οι πολι­τι­κές των εκά­στο­τε κυβερ­νή­σε­ων μας στερούν.

Απαι­τού­με από κάθε αρμό­διο να κάνει το αυτο­νό­η­το: να πάρει εδώ και τώρα όλα τα απα­ραί­τη­τα μέτρα υγεί­ας κι ασφά­λειας. Δεν συγ­χω­ρεί­ται καμιά καθυ­στέ­ρη­ση, καμιά δια­δι­κα­σία «κοστο­λό­γη­σης». Η ζωή και η ασφά­λεια εργα­ζό­με­νων και ασθε­νών δεν μπο­ρεί να μπαί­νει σε μοντέ­λα κόστους – οφέλους!

Το Δ.Σ. του Σ.Ε.Ν.Ε.

Αθή­να 4/12/19