Ερώτηση της ΕΟ του ΚΚΕ για τους θανάτους ποδηλατιστών σε τροχαία ατυχήματα

Το ζήτη­μα των θανά­των ποδη­λα­τι­στών σε τρο­χαία ατυ­χή­μα­τα ανα­δει­κνύ­ει, σύμ­φω­να με σχε­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση, η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ με ερώ­τη­ση που υπέ­βα­λε προς την Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή ο ευρω­βου­λευ­τής του κόμ­μα­τος, Κώστας Παπαδάκης.

«Σύμ­φω­να με στοι­χεία της Κομι­σιόν το 2018 (τα στοι­χεία αφο­ρούν την περί­ο­δο μέχρι και το 2016) για τα οδι­κά θανα­τη­φό­ρα ατυ­χή­μα­τα με θύμα­τα ποδη­λά­τες, οι θάνα­τοι ποδη­λα­τι­στών από ατυ­χή­μα­τα παρα­μέ­νουν στα­θε­ρά πάνω από 2.000 κάθε έτος ενώ στην οκτα­ε­τία 2010–2018 τα θύμα­τα ποδη­λά­τες έφτα­σαν συνο­λι­κά τα 19.450. Σε ορι­σμέ­να κρά­τη μέλη η ανα­λο­γία ανα 1 εκατ. πλη­θυ­σμού είναι ιδιαί­τε­ρα υψη­λή (Πολω­νία, Ουγ­γα­ρία, Κρο­α­τία, Ρου­μα­νία) και πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (Ιτα­λία, Γερ­μα­νία κ.α.). Ακό­μα και στην περί­πτω­ση της Ελλά­δας, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η ανα­λο­γία είναι ανη­συ­χη­τι­κή, δεδο­μέ­νου ότι δεν γίνε­ται εκτε­τα­μέ­νη χρή­ση ποδη­λά­των σε σχέ­ση με άλλα κρά­τη. Αυτή η κατά­στα­ση οφεί­λε­ται μετα­ξύ άλλων σε ατυ­χή­μα­τα εξαι­τί­ας ασυ­νεί­δη­των, μεθυ­σμέ­νων οδη­γών αλλά και την ανυ­παρ­ξία σε πολ­λές περι­πτώ­σεις ενός ασφα­λούς, συγ­χρό­νου και επαρ­κώς φωτα­γω­γη­μέ­νου οδι­κού δικτύ­ου, συν­δυα­σμέ­νο με ένα εκτε­τα­μέ­νο δίκτυο ποδη­λα­το­δρό­μων» ανα­φέ­ρει η ΕΟ του ΚΚΕ.

Όπως επι­ση­μαί­νει, «παρό­μοια είναι η κατά­στα­ση και σε άλλες χώρες εκτός ΕΕ, όπως π.χ. η Τουρ­κία. Εδώ και πάνω από ένα χρό­νο έχει δημο­σιο­ποι­η­θεί στην Τουρ­κία η υπό­θε­ση ενός νέου ανθρώ­που, του Ουμούτ Γκιου­ντούζ, ο οποί­ος χτυ­πή­θη­κε θανά­σι­μα, την ώρα που έκα­νε ποδή­λα­το, από έναν μεθυ­σμέ­νο οδη­γό αυτο­κι­νή­του, ο οποί­ος τον χτύ­πη­σε και τον εγκα­τέ­λει­ψε. Ο μεθυ­σμέ­νος οδη­γός που χτύ­πη­σε κι εγκα­τέ­λει­ψε το νεα­ρό ποδη­λά­τη, ύστε­ρα από μια σύντο­μη περί­ο­δο 4 μηνών, επι­κα­λού­με­νος την «μακρό­χρο­νη προ­φυ­λά­κι­ση», χωρίς να πλη­ροί τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις του δικα­στι­κού ελέγ­χου, αφέ­θη­κε ελεύ­θε­ρος. Η οικο­γέ­νεια του Ουμούτ, μαζι­κοί φορείς απαι­τούν δικαιο­σύ­νη με δρά­σεις που κατ΄ έπα­νά­λη­ψη δέχτη­καν απει­λές και διώ­χθη­καν από την αστυ­νο­μία. Η καθυ­στέ­ρη­ση της δικα­στι­κής δια­δι­κα­σί­ας και η επι­θε­τι­κή στά­ση κατά της οικο­γέ­νειας πηγά­ζει επί­σης από το γεγο­νός ότι ο Ουμούτ ήταν κομ­μου­νι­στής και μέλος του ΚΚ Τουρ­κί­ας (TKP)». «Συνο­λι­κό­τε­ρα σημειώ­νου­με πως η κατά­στα­ση είναι πολύ ανη­συ­χη­τι­κή. Περισ­σό­τε­ρες από 200 οικο­γέ­νειες στην Τουρ­κία αντι­με­τω­πί­ζουν παρό­μοια προ­βλή­μα­τα, δια­μαρ­τύ­ρο­νται και διεκ­δι­κούν να ληφθούν μέτρα, να κατα­λο­γι­στούν οι ευθύ­νες και να τιμω­ρη­θούν οι υπεύ­θυ­νοι» τονί­ζει η ΕΟ του ΚΚΕ.

Βάσει αυτών ο Κ. Παπα­δά­κης υπέ­βα­λε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοπο­θε­τεί­ται η Επιτροπή:

- στο αίτη­μα να απο­δο­θεί δικαιο­σύ­νη στην υπό­θε­ση του Ουμούτ Γκιου­ντούζ και να αυστη­ρο­ποι­η­θεί το νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο ποι­νών που ισχύ­ει μέχρι σήμε­ρα σε χώρες της ΕΕ όσο και σε τρί­τες χώρες για τέτοιες υπο­θέ­σεις, το οποίο αφή­νει σε πολ­λές περι­πτώ­σεις ατι­μώ­ρη­τους μεθυ­σμέ­νους και ασυ­νεί­δη­τους οδη­γούς που αφαί­ρε­σαν ζωές;

- για το γεγο­νός ότι παρά τα δισ. χρή­μα­τα του λαού που λυμαί­νο­νται οι κατα­σκευα­στι­κοί όμι­λοι στο όνο­μα των «πρά­σι­νων επεν­δύ­σε­ων», τόσο στην ΕΕ όσο και σε τρί­τες χώρες δεν έχει εξα­σφα­λι­στεί ένα ασφα­λές, σύγ­χρο­νο και επαρ­κώς φωτα­γω­γη­μέ­νο οδι­κό δίκτυο, συν­δυα­σμέ­νο με ένα εκτε­τα­μέ­νο δίκτυο ποδηλατοδρόμων;».

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων