Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ευρωεκλογές 2019: Σε προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚ Ιταλίας στη Ρώμη μίλησε ο Δ. Κουτσούμπας

Με εκτε­τα­μέ­να χει­ρο­κρο­τή­μα­τα από το συγκε­ντρω­μέ­νο πλή­θος, στην περιο­χή Σαν Λορέν­ζο της Ρώμης, έγι­νε δεκτός ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας ο οποί­ος παρα­βρέ­θη­κε και μίλη­σε σε προ­ε­κλο­γι­κή συγκέ­ντρω­ση του ΚΚ Ιτα­λία (Partito Comunista). 

Ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας συνο­δεύ­ο­νταν από τον ευρω­βου­λευ­τή του ΚΚΕ (και εκ νέου υπο­ψή­φιο), μέλος της ΚΕ του Κόμ­μα­τος, Κώστα Παπα­δά­κη. Κατά τη διάρ­κεια της ομι­λί­ας του, ο Δ. Κου­τσού­μπας απευ­θύν­θη­κε στους συγκε­ντρω­μέ­νους στα ιτα­λι­κά, απο­σπώ­ντας το θερ­μό τους χειροκρότημα. 

Στον χαι­ρε­τι­σμό του, ο γεν. γραμ­μα­τέ­ας τόνισε:

Συντρό­φισ­σες και Σύντροφοι,

Απευ­θύ­νου­με θερ­μό, αγω­νι­στι­κό χαι­ρε­τι­σμό εκ μέρους των κομ­μου­νι­στών της Ελλά­δας στους κομ­μου­νι­στές της Ιτα­λί­ας, στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα και στο Μέτω­πο Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας, που ρίχθη­καν στη μάχη των ευρωεκλογών.

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλά­δας ‚εδώ και χρό­νια, συνερ­γά­ζε­ται με το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Ιτα­λί­ας, τόσο σε διμε­ρές επί­πε­δο, όσο και στα πλαί­σια της Ευρω­παϊ­κής Κομ­μου­νι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας, όπου συμ­με­τέ­χουν 30 ευρω­παϊ­κά Κομ­μου­νι­στι­κά κι Εργα­τι­κά Κόμματα.

Χαι­ρό­μα­στε ιδιαί­τε­ρα, για­τί μας δόθη­κε η ευκαι­ρία να συμ­βάλ­λου­με στην υπό­θε­ση της καθό­δου του Κόμ­μα­τός σας στις εκλο­γές σε όλη τη χώρα.

Δεί­χνο­ντας έμπρα­κτα πως τα κόμ­μα­τά μας, κόντρα στο ρεύ­μα της αντε­πα­νά­στα­σης και του οπορ­του­νι­σμού, παρα­μέ­νουν στα­θε­ρά στις αρχές της διε­θνι­στι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης, του προ­λε­τα­ρια­κού διεθνισμού.

Σύντρο­φοι,

Στις 26 Μάη θα δώσου­με από κοι­νού μια μεγά­λη μάχη.

Ενά­ντια στις αντι­λαϊ­κές κυβερ­νή­σεις και στην ΕΕ.

Σε αυτό το ευρω­παϊ­κό ιμπε­ρια­λι­στι­κό κέντρο, που απο­τε­λεί εργα­λείο του ευρω­παϊ­κού μεγά­λου κεφα­λαί­ου για να αυξή­σει τα κέρ­δη του και να εξα­σφα­λί­σει την κυριαρ­χία του.

Η καπι­τα­λι­στι­κή ΕΕ δεν υπη­ρε­τεί, κι ούτε ποτέ γίνε­ται να υπη­ρε­τή­σει, τις ανά­γκες του εργα­ζό­με­νου λαού.

Χρό­νια τώρα, διά­φο­ρες δυνά­μεις της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, πρώ­ην κομ­μου­νι­στές, βάλ­θη­καν να πεί­σουν τους λαούς πως δήθεν η ΕΕ και το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα μπο­ρεί να μεταρ­ρυθ­μι­στεί σε κατεύ­θυν­ση “φιλο­λαϊ­κή”, να «εκδη­μο­κρα­τι­κο­ποι­η­θεί», να «εξαν­θρω­πι­στεί».

Φτά­νει πια η μάταιη αυτή προσπάθεια!

Η ΕΕ χει­ρό­τε­ρη μπο­ρεί να γίνει, μα δεν μπο­ρεί να γίνει ποτέ καλύτερη!

Οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις των χωρών της ΕΕ, είτε είναι δεξιές, είτε «αρι­στε­ρές», είτε κεντρώ­ες, εφαρ­μό­ζουν τις ίδιες απο­φά­σεις της ΕΕ, κι ενιαία επι­τί­θε­νται στους εργα­ζό­με­νους με αντι­λαϊ­κές πολιτικές.

Άλλω­στε, στο ευρω­κοι­νο­βού­λιο, το 90% των απο­φά­σε­ων, το λαμ­βά­νουν όλοι αυτοί από κοινού.

Στην Ελλά­δα, η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, που είχε πολυ­δια­φη­μι­στεί σε όλη την Ευρώ­πη και στην Ιτα­λία, διέ­ψευ­σε κάθε προσδοκία.

Συγκυ­βέρ­νη­σε με ένα τμή­μα της ακρο­δε­ξιάς, εφάρ­μο­σε μια σκλη­ρή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, μια ταξι­κή πολι­τι­κή που ενί­σχυ­σε τους βιο­μη­χά­νους και εφο­πλι­στές, εξα­νε­μί­ζο­ντας το εισό­δη­μα των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των, συρ­ρί­κνω­σε το δικαί­ω­μα στην απεργία.

Ταυ­τό­χρο­να, μαζί με το δεξιό κόμ­μα, τη ΝΔ, τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα, μετα­τρέ­πει τη χώρα μας σε ένα απέ­ρα­ντο αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κό στρατόπεδο.

Ο Τσί­πρας χαριε­ντί­ζε­ται με τον ακρο­δε­ξιό Τραμπ, αλλά και με τον Νετα­νιά­χου, που δολο­φο­νεί το λαό της Παλαιστίνης.

Οι εργα­ζό­με­νοι και τα άλλα λαϊ­κά στρώ­μα­τα στην Ελλά­δα, στην Ιτα­λία, στις άλλες χώρες, μπο­ρούν με την πάλη τους και την ψήφο τους στις 26 Μάη να κατα­φέ­ρουν πλήγ­μα στο σημε­ρι­νό αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό δύνα­μης, που υπάρ­χει σε εθνι­κό και ευρω­παϊ­κό επίπεδο.

Μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις, για να δυνα­μώ­σει η πάλη για τα εργα­τι­κά και λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, για τις κοι­νω­νι­κές και δημο­κρα­τι­κές κατα­κτή­σεις, για ανοί­ξει ο δρό­μος για την Ευρώ­πη του σοσια­λι­σμού, που θα εξα­σφα­λί­σει το δικαί­ω­μα στη δου­λειά, τα κοι­νω­νι­κά, ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, το εισό­δη­μα, το μέλ­λον των εργαζομένων.

Η εργα­τι­κή τάξη της Ιτα­λί­ας έχει κάθε συμ­φέ­ρον να στη­ρί­ξει και με την ψήφο της την ανα­συ­γκρό­τη­ση και ισχυ­ρο­ποί­η­ση του δικού της κόμ­μα­τος, του Κομμουνιστικού!

Μετά από τόσα χρό­νια, οι εργα­ζό­με­νοι μπο­ρούν και πάλι να “γεμί­σουν” τις κάλ­πες με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο, το σύμ­βο­λο που ακό­μη και σήμε­ρα, προ­κα­λεί ανα­τρι­χί­λα στους εκπρο­σώ­πους της αστι­κής τάξης και γι’ αυτό το θέτουν εκτός νόμου σε μια σει­ρά χώρες της Ευρώ­πης, με τις πλά­τες και τη στή­ρι­ξη της αντι­δρα­στι­κής ΕΕ.

Λίγες μέρες απο­μέ­νουν ως τις εκλο­γές και οι κομ­μου­νι­στές πρέ­πει να κάνου­με το παν ώστε το αγω­νι­στι­κό μας μήνυ­μα να φτά­σει σε κάθε εργα­τι­κό, λαϊ­κό σπί­τι και στην Ελλά­δα και στην Ιταλία.

Παλεύ­ου­με ενά­ντια στη φτώ­χεια, στην εκμε­τάλ­λευ­ση, στην ανερ­γία, στις ελα­στι­κές μορ­φές απα­σχό­λη­σης, στην αύξη­ση των ορί­ων συντα­ξιο­δό­τη­σης, στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας, της Πρό­νοιας, της Παι­δεί­ας, στην απα­γό­ρευ­ση των απερ­γιών, στην κατα­στο­λή, στον εθνι­κι­σμό, στο φασι­σμό και στο ρατσισμό.

Είμα­στε ενά­ντια στο ΝΑΤΟ, στις αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κές βάσεις, στο να γίνο­νται οι χώρες μας εφαλ­τή­ριο για νέους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, που σπέρ­νουν στους λαούς το θάνα­το και την προσφυγιά.

Αυτοί, που σήμε­ρα κρα­τού­νε στα χέρια τους τα ηνία της εξου­σί­ας, της οικο­νο­μι­κής και της πολι­τι­κής, είτε εκπρο­σω­πού­νται από ψευ­το­α­ρι­στε­ρές κυβερ­νή­σεις, όπως στην Ελλά­δα, είτε από δεξιές, όπως εδώ στην Ιτα­λία, δεν θα χαρί­σουν τίπο­τα στους εργαζόμενους.

Ότι πέτυ­χαν οι εργα­ζό­με­νοι, ότι πέτυ­χαν οι λαοί, το πέτυ­χαν με την πάλη τους.

Τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα ήταν και είναι στην πρω­το­πο­ρία της πάλης για τις λαϊ­κές κατακτήσεις.

Το αδυ­νά­τι­σμα των ΚΚ, μετά τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές στη Σοβιε­τι­κή ‘Ενω­ση και στις άλλες σοσια­λι­στι­κές χώρες, οδή­γη­σε το λαϊ­κό κίνη­μα σε οπι­σθο­χώ­ρη­ση και στην κατάρ­γη­ση ιστο­ρι­κών κατα­κτή­σε­ων της εργα­τι­κής τάξης.

Αυτή η κατά­στα­ση πρέ­πει να αναστραφεί!

Η εργα­τι­κή τάξη, οι λαοί έχουν τη δύναμη!

Μπο­ρούν και πρέ­πει να γυρί­σουν την πλά­τη στο αστι­κό ρεύ­μα του λεγό­με­νου “ευρω­σκε­πτι­κι­σμού”, στα εθνι­κι­στι­κά, φασι­στι­κά — ναζι­στι­κά κόμ­μα­τα, που επι­διώ­κουν να εκμε­ταλ­λευ­τούν τη λαϊ­κή αγω­νία, τα λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, για να ενι­σχύ­σουν τις δυνά­μεις τους ως αιχ­μή του δόρα­τος της δικτα­το­ρί­ας των μονοπωλίων.

Λύση δεν είναι η απο­χή, που θα ξεχα­στεί από την επό­με­νη μέρα των εκλογών.

Πρέ­πει να στη­ρί­ξουν τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα, που είναι η πραγ­μα­τι­κή, φιλο­λαϊ­κή απά­ντη­ση, τόσο στον κοσμο­πο­λι­τι­σμό, όσο και στον λεγό­με­νο ευρωσκεπτικισμό.

Υπο­γραμ­μί­ζου­με, πως μέσα από τους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων, μέσα από την ενί­σχυ­ση των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των μπο­ρεί να προ­βάλ­λει η προ­ο­πτι­κή μιας άλλης Ευρώπης.

Μιας Ευρώ­πης της ευη­με­ρί­ας των λαών, της κοι­νω­νι­κής προ­ό­δου, των δημο­κρα­τι­κών δικαιω­μά­των, της ισό­τι­μης συνερ­γα­σί­ας, της ειρή­νης, του σοσια­λι­σμού, μέσα από την απο­δέ­σμευ­ση από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με εργα­τι­κή — λαϊ­κή εξουσία.

Κάθε ψήφος στις ευρω­ε­κλο­γές στα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα είναι συμ­βο­λή στην ενί­σχυ­ση της κοι­νής πάλης των λαών μας!

Ζήτω το ΚΚ στην Ιταλία,

Ζήτω η φιλία και η συνερ­γα­σία ανά­με­σα στο ΚΚΕ και στο ΚΚ στην Ιταλία.

Ζήτω ο προ­λε­τα­ρια­κός διεθνισμός!

Koutsoumbas Rome 2

Koutsoumbas Rome 5

Κεντρι­κός ομι­λη­τής της εκδή­λω­σης ήταν ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του ΚΚ Ιτα­λία Μάρ­κο Ρίτσο ο οποί­ος, μετα­ξύ άλλων, εξή­ρε την διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη του ΚΚΕ προς το αδελ­φό κομ­μου­νι­στι­κό κόμ­μα, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας την “μια πρά­ξη διε­θνι­στι­κή, η οποία ξεπερ­νά­ει τα όρια της Ευρώπης”. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο