Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ευρωκοινοβούλιο: Παρέμβαση του ΚΚΕ για το αιματοβαμμένο Μουντιάλ του Κατάρ (ΒΙΝΤΕΟ)

Στη συζή­τη­ση σχε­τι­κά με τα «ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα ενό­ψει του επερ­χό­με­νου Παγκο­σμί­ου Κυπέλ­λου FIFA 2022 στο Κατάρ» στο πλαί­σιο της Υπο­ε­πι­τρο­πής Ανθρω­πί­νων Δικαιω­μά­των του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου, με τη συμ­με­το­χή του υπουρ­γού εργα­σί­ας του Κατάρ, παρε­νέ­βη η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ.

Στην παρέμ­βα­σή του ο ευρω­βου­λευ­τής του Κόμ­μα­τος Κώστας Παπα­δά­κης τόνι­σε τα εξής:

«Χιλιά­δες νεκροί εργά­τες όπως και τραυ­μα­τί­ες, κατά 90% μετα­νά­στες, κατα­γρά­φο­νται από τότε που ξεκί­νη­σαν τα έργα-κάτερ­γα για το Μου­ντιάλ στο Κατάρ. Δεν πρό­κει­ται για εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα αλλά για εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα, μια μαζι­κή εργα­το­θυ­σία στην μπίζ­να δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων μετα­ξύ του Κατάρ, της FIFA, των κατα­σκευα­στι­κών ομί­λων και των χορη­γών που θησαυ­ρί­ζουν. Είναι ενδει­κτι­κό ότι διπλα­σιά­στη­καν κι οι καταγ­γε­λί­ες απλη­ρω­σιάς φτά­νο­ντας τις 35.000, ενώ απα­γο­ρεύ­ο­νται οι απερ­γί­ες και τα συν­δι­κά­τα, με υπουρ­γό εργα­σί­ας μάλι­στα έναν… “πρώ­ην ακτι­βι­στή ανθρω­πί­νων δικαιωμάτων”.

Πρέ­πει να κατα­δι­κα­στεί επί­σης κάθε διά­κρι­ση με βάση το φύλο, το σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό που γίνε­ται από τις αρχές του Κατάρ.

Βαθιά υπο­κρι­τι­κά και κρο­κο­δεί­λια είναι και τα δάκρυα της ΕΕ, αφού ευρω­ε­νω­σια­κοί όμι­λοι και χορη­γοί πρω­το­στα­τούν στην κόλα­ση αυτή.

Ιδιαί­τε­ρα ελπι­δο­φό­ρο είναι το γεγο­νός ότι πολ­λοί αθλη­τές, φίλα­θλοι σηκώ­νουν ανά­στη­μα και καταγ­γέλ­λουν αυτό το έγκλη­μα. Να δυνα­μώ­σει η αλλη­λεγ­γύη στους εργά­τες στο Κατάρ για την προ­στα­σία της ζωής, της υγεί­ας των δικαιω­μά­των τους για πλή­ρεις απο­ζη­μιώ­σεις, για τις οικο­γέ­νειες των νεκρών και τους σακα­τε­μέ­νους εργάτες.

Η ανα­μέ­τρη­ση με εργο­δο­σία, κρά­τος, αστι­κές κυβερ­νή­σεις και το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης είναι ο μόνος δρό­μος για τους εργά­τες όλου του κόσμου για να υπε­ρα­σπι­στούν τα δικαιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες τους».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο