ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 🚩 Ανακοίνωση για την 150ή επέτειο της γέννησης του Λένιν

Με αφορ­μή τα 150 χρό­νια από τη γέν­νη­ση του μεγά­λου κομ­μου­νι­στή επα­να­στά­τη Β. Ι. Λένιν (22 Απρί­λη 1870), η Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Πρω­το­βου­λία - στην οποία συμ­με­τέ­χουν 30 Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα από την Ευρώ­πη, ανά­με­σά τους και το ΚΚΕ — εξέ­δω­σε την παρα­κά­τω ανακοίνωση:

«Εκα­τόν πενή­ντα χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται φέτος από τη γέν­νη­ση του Βλα­ντι­μίρ Ιλιτς Λένιν, του κορυ­φαί­ου συνε­χι­στή της επα­να­στα­τι­κής διδα­σκα­λί­ας των Μαρξ — Ενγκελς, με τη φωτι­σμέ­νη επι­στη­μο­νι­κή σκέ­ψη, του λαϊ­κού ηγέ­τη και φλο­γε­ρού επα­να­στά­τη, του ιδρυ­τή του Κόμ­μα­τος Νέου Τύπου και του πρώ­του στον κόσμο σοσια­λι­στι­κού κρά­τους. Ο μεγά­λος ηγέ­της του ρωσι­κού προ­λε­τα­ριά­του διέ­θε­σε όλη τη ζωή του στην πάλη για την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση της εργα­τι­κής τάξης και όλων των κατα­πιε­ζό­με­νων μαζών.

Καθο­ρι­στι­κής σημα­σί­ας ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά του Λένιν στην εργα­τι­κή τάξη σε όλο τον κόσμο απο­τε­λεί το Κόμ­μα Νέου Τύπου. Ο Λένιν πρώ­τος διέ­γνω­σε και δια­τύ­πω­σε την ανα­γκαιό­τη­τα ύπαρ­ξης ενός συνε­πούς επα­να­στα­τι­κού Κόμ­μα­τος Νέου Τύπου, εξο­πλι­σμέ­νου με τη μαρ­ξι­στι­κή κοσμο­θε­ω­ρία, που χωρίς αυτό είναι αδύ­να­τες η προ­ε­τοι­μα­σία και η πραγ­μα­το­ποί­η­ση της επα­νά­στα­σης. Η Ιστο­ρία έδει­ξε, με πρω­τερ­γά­τη τον ίδιο τον Λένιν, ότι μόνο το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Νέου Τύπου, το πρω­το­πό­ρο τμή­μα της εργα­τι­κής τάξης και η ανώ­τα­τη μορ­φή οργά­νω­σής της, είναι σε θέση να οργα­νώ­σει και να καθο­δη­γή­σει την πάλη της εργα­τι­κής τάξης στην ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­σμού και την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού. Με τις Θέσεις που δια­τύ­πω­σε τον Απρί­λη του 1917 έθε­σε άμε­σα το στό­χο της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, έτσι ώστε το Κόμ­μα των Μπολ­σε­βί­κων να προ­ε­τοι­μά­σει και να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει με επι­τυ­χία τη Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση στη Ρωσία.

Ο Λένιν ανέ­πτυ­ξε και συγκε­κρι­με­νο­ποί­η­σε περαι­τέ­ρω όλα τα συστα­τι­κά μέρη του μαρ­ξι­σμού — τη φιλο­σο­φία, την πολι­τι­κή οικο­νο­μία και τον επι­στη­μο­νι­κό κομμουνισμό.

Με το πολυ­διά­στα­το θεω­ρη­τι­κό και πρα­κτι­κό έργο του, ο Λένιν φώτι­σε μεγά­λα και σύν­θε­τα θεω­ρη­τι­κά προ­βλή­μα­τα της ανθρώ­πι­νης κοι­νω­νί­ας στην επο­χή του ιμπε­ρια­λι­σμού, υπο­δει­κνύ­ο­ντας με τα συμπε­ρά­σμα­τά του το δρό­μο και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τη νικη­φό­ρα πάλη της εργα­τι­κής τάξης.

Είναι ανε­κτί­μη­της σημα­σί­ας η διδα­σκα­λία του μετα­ξύ άλλων για τον ιμπε­ρια­λι­σμό, για τη σοσια­λι­στι­κή επα­νά­στα­ση και τη δικτα­το­ρία του προ­λε­τα­ριά­του, για το Κόμ­μα Νέου Τύπου και τις αρχές του, για το αγρο­τι­κό και το εθνι­κό ζήτη­μα, ενώ ανέ­πτυ­ξε και τις θεω­ρη­τι­κές βάσεις της οικο­δό­μη­σης της νέας κοι­νω­νί­ας, του σοσια­λι­σμού. Το έργο του έχει τερά­στια θεω­ρη­τι­κή και πρα­κτι­κή σημα­σία, μελε­τώ­ντας την ανά­πτυ­ξη του καπι­τα­λι­σμού στο μεταίχ­μιο του 19ου και 20ού αιώ­να, δια­πι­στώ­νο­ντας ότι αυτός πέρα­σε στο ανώ­τα­το και τελευ­ταίο στά­διο εξέ­λι­ξής του, στον ιμπε­ρια­λι­σμό, όπου οξύ­νο­νται στο έπα­κρο όλες οι αντι­θέ­σεις του. Ξεχω­ρι­στή είναι η σημα­σία για την ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή τεκ­μη­ρί­ω­ση της ανι­σό­με­τρης οικο­νο­μι­κής και πολι­τι­κής ανά­πτυ­ξης που δημιουρ­γεί τη δυνα­τό­τη­τα να σπά­σει η αλυ­σί­δα του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­στι­κού συστή­μα­τος στον πιο αδύ­να­μο κρί­κο. Πολύ­τι­μο δια­χρο­νι­κό εφό­διο για την πάλη των κομ­μου­νι­στών της Ευρώ­πης απο­τε­λεί το έργο του “Για τις Ενω­μέ­νες Πολι­τεί­ες της Ευρώ­πης”, στο οποίο υπο­γραμ­μί­ζε­ται ότι αυτές μέσα σε καπι­τα­λι­στι­κό καθε­στώς είναι είτε απραγ­μα­το­ποί­η­τες είτε αντι­δρα­στι­κές. Το συμπέ­ρα­σμα αυτό έχει δικαιω­θεί και επι­βε­βαιω­θεί στη ζωή, δια­ψεύ­δο­ντας και τότε στα χρό­νια του Λένιν τις δυνά­μεις του οπορ­του­νι­σμού, και τώρα τους απο­λο­γη­τές της ΕΕ, των δια­κρα­τι­κών ενώ­σε­ων του κεφα­λαί­ου. Ο Λένιν ήταν πολέ­μιος κάθε δια­στρέ­βλω­σης της επα­να­στα­τι­κής θεω­ρί­ας και θεω­ρού­σε ως έναν από τους πιο βασι­κούς όρους για τη νίκη της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης την αδιάλ­λα­κτη πάλη ενά­ντια στον οπορτουνισμό.

Ακρο­γω­νιαί­ος λίθος στο Διε­θνές Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα είναι η συνε­πής διε­θνι­στι­κή δρά­ση των μπολ­σε­βί­κων υπό την καθο­δή­γη­ση του Λένιν και η ίδρυ­ση της Τρί­της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς ως καρ­πός της, ανα­δει­κνύ­ο­ντας το καθή­κον δια­χω­ρι­σμού των επα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων από τις οπορ­του­νι­στι­κές σε διε­θνές επί­πε­δο, την κατα­δί­κη της προ­δο­τι­κής στά­σης των κομ­μά­των της Β’ Διε­θνούς, που, στη­ρί­ζο­ντας την αστι­κή τάξη των χωρών τους, κάλε­σαν την εργα­τι­κή τάξη να οδη­γη­θεί στη σφα­γή για τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφαλαίου.

Αποτελεί απάντηση και οδηγό για τη σύγχρονη δράση των ΚΚ σε όλο τον κόσμο και την πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε κάθε χώρα.

Η Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Πρω­το­βου­λία εμπνέ­ε­ται και καθο­δη­γεί­ται από το έργο του, δεσμεύ­ε­ται ότι θα συνε­χί­σει ανυ­πο­χώ­ρη­τα στον ίδιο δρό­μο, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νη την παρα­κα­τα­θή­κη του για την επί­τευ­ξη των επα­να­στα­τι­κών σκο­πών μας».