Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
23 Απριλίου 2010 - Γεώργιος Παπανδρέου από το Καστελόριζο και αφού έχει ανακοινώσει την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ: «Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Ομως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά»
Υπογραφή πρώτου Μνημονίου
Νοέμβρης 2011 Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου: Εμφάνιση των πρώτων σεναρίων περί αποπομπής της Ελλάδας και δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», «εντός ή εκτός Ευρωζώνης»
Εκλογές Μάη – Ιούνη 2012 και σχηματισμός κυβέρνησης ΝΔ — ΠΑΣΟΚ — ΔΗΜΑΡ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά.
Νέος γύρος του μακελειού σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, δαπάνες για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία.
Το Φλεβάρη του 2012, ψηφίστηκε το μνημόνιο 2.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τη δυνατότητα καλύτερης αναδιαπραγμάτευσης μέσα στην ΕΕ, τη δυνατότητα ανακούφισης του λαού χωρίς. Σύνθημά του η «κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο» και η μονομερής διαγραφή του χρέους.
Εκλογές Γενάρη 2015 – Σχηματισμός κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ («πρώτη φορά Αριστερά»)
Από το «στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουν», το «σκίσιμο του μνημονίου» στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού (Ιούλης 2015) όπου το «ΟΧΙ» έγινε «ΝΑΙ» και την ψήφιση του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο με το τα συνήθη επιχειρήματα: «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», «μνημόνιο ή Grexit», «ευρώ ή δραχμή», «αυτό είναι το ευρωπαϊκό πλαίσιο και δε γίνεται αλλιώς». Πολλά νέα μέτρα, και μόνιμοι «κόφτες» στη ζωή και στις ανάγκες μας.
Εκλογές 20 Σεπτεμβρίου 2016 – Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Ξεκινούν οι συζητήσεις για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης. Ολοκληρώνονται στις 7 Απρίλη 2017 με τον υπουργό Οικονομικών να δηλώνει:
«Eίναι στη φύση κάθε συμφωνίας να έχει και συμβιβασμούς, να έχει και πράγματα που θα μας στεναχωρήσουν, όχι τόσο τη διαπραγματευτική ομάδα, όσο τον ελληνικό λαό».
Αλέξης Τσίπρας (15 Απριλίου 2017): «Ας διδαχθούμε από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, να κλείσουμε τα αυτιά μας στα σειρήνες, και να ξεπεράσουμε και τις τελευταίες συμπληγάδες. Είναι ίσως συμβολικό ότι το νησί των Φαιάκων ήταν η τελευταία στάση πριν την Ιθάκη. Αρκεί να το πιστέψουμε ότι υπάρχει Ιθάκη και θα φτάσουμε σύντομα»
Εφτά χρόνια, 3 μνημόνια και πάμε για το τέταρτο. Με τα ίδια επιχειρήματα, με την ίδια φρασεολογία:
Μια χώρα λεηλατημένη και ένας λαός εξαθλιωμένος. Ο εργαζόμενος δουλεύει 12–15 ώρες για ένα μεροκάματο πείνας, ο συνταξιούχος λιμοκτονεί, το μικρομάγαζο κλείνει, και το χωράφι του αγρότη σιγά σιγά περνά στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.
3.000.000 στα όρια της φτώχειας – 1.200.000 άνεργοι
Αθλιες εργασιακές συνθήκες – συνεχείς μειώσεις συντάξεων
υποκατότατος μισθός – η μία φοροκαταιγίδα διαδέχεται την άλλη – άπειρα λουκέτα — ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.Κι όλα αυτά γιατί; Για ποιον ποιον εφαρμόστηκαν τα μνημόνια; Για να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίο.
Τα μνημόνια ενσωματώνουν βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ, αυτά εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη — μέλη της ΕΕ με ή χωρίς μνημόνια. Στόχος τους να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Το ενδεχόμενο νέων αντιλαϊκών μνημονίων αλλά και το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής χρεοκοπίας μέσω Grexit θα είναι πάντα ανοιχτά, όσο η ελληνική καπιταλιστική οικονομία θα συνεχίζει να βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης, όσο θα δυσκολεύεται να περάσει στη φάση της ανάκαμψης.
Μπορεί να ανατραπεί όλο αυτό. Μπορεί. Στο δρόμο, με αίτημα την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο. Οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξαν ότι το αντιμνημονιακό κίνημα ήταν μια αυταπάτη. Δε γίνεται να υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης με την εξουσία στο κεφάλαιο.
Τούτο το σύστημα ανθρώπινο δε γίνεται. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα, με ή χωρίς μνημόνια δεν έχει τέλος, αν δεν τη σταματήσουμε εμείς με τη δράση μας. Να πάρουμε εμείς τα κλειδιά της οικονομίας. Το μπορούμε.
