Σύννεφα μαύρα και μαβιά
χαμήλωσαν στη γειτονιά
Τα παράθυρα θα κλείσεις
και απέξω θα μ’ αφήσεις
κάτ’ απ’ τη γέρικη ροδιά
να τραγουδάω σιγανά
Μα δε θ’αφήσω τη βροχή
γλυκό τραγούδι να σου πει
και να σου κλέψει τη καρδιά
μια βροχή περαστικιά
Το νου σου εγώ θα φυλακίσω
τη βροχούλα θα νικήσω
ας τη κι ό τι θέλ’ας λέει
τη καρδιά σου δε τη καίει
Κατ’ απ’ τη ροδιά θα μείνω
τη καρδιά σου δε της δίνω.
κάτ’ απ’ τη ροδιά θα μείνω
τη καρδιά σου δε της δίνω.
