Γράφει η Τασσώ Γαΐλα Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
Γιούρι Νεπρίντσεφ (ρωσικά‑Ю́рий Миха́йлович Непри́нцев), ο Σοβιετικός κι αργότερα Ρώσος ζωγράφος και ακαδημαϊκός, που αγαπήθηκε από το λαό της ΕΣΣΔ ‑Ρωσίας όσο λίγοι καλλιτέχνες.
Ο Γιούρι Νεπρίντσεφ το 1951 παρουσίασε στην Πανενωσιακή Έκθεση Τέχνης στη Μόσχα το έργο του “Ξεκούραση μετά τη Μάχη” (Ρωσικά-Отдых после боя) αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές από τους τεχνοκριτικούς και το λαό. Κι είναι το έργο του ζωγράφου που θα τον κάνει τον πιο δημοφιλή καλλιτέχνη στο Σοβιετικό λαό.
Ξεκούραση μετά τη Μάχη
Ξεκούραση μετά τη Μάχη, Rest after the Battle όπως είναι διεθνώς γνωστός ο πίνακας αυτός, λάδι σε καμβά 192Χ300 εκ., το έργο κορωνίδα του καλλιτέχνη που φιλοτέχνησε το 1951 και στο οποίο ο δημιουργός μεταφέρει ταλαντούχα την ιδέα της πνευματικής ενότητας των ανθρώπων στα χρόνια των στρατιωτικών δοκιμασιών.
Το θέμα του πίνακα ο Νεπρίντεφ εμπνεύστηκε κυρίως από τις προσωπικές του εμπειρίες στα πεδία των μαχών εφόσον μόλις μετά την έναρξη του πολέμου προσφέρθηκε να συμμετάσχει εθελοντικά στον πόλεμο στην πρώτη γραμμή του μετώπου και κατετάγει στον Κόκκινο Στρατό. Υπηρέτησε στο Τάγμα Μαχητικών, στον Στόλο της Βαλτικής με την κόκκινη σημαία και στην υπεράσπιση του Λένινγκραντ.
Το έργο το φιλοτέχνησε στο διάστημα 1949–1951 και μετά την παρουσίαση του το 1951 στην Πανενωσιακή Έκθεση της Μόσχας , το 1952 απέσπασε το βραβείο Στάλιν Α’Πτυχίου (Κρατικό βραβείο ΕΣΣΔ 1952). Αμέσως άρχισαν οι αναπαραγωγές του έργου και μέχρι σήμερα εκατομμύρια αναπαραγωγές του έχουν διαδοθεί σε όλη τη χώρα κάνοντας το “Ξεκούραση μετά τη μάχη” ένα από τα πιο διάσημα κι αγαπημένα έργα της Σοβιετικής καλής τέχνης. Εδώ να σημειώσω ότι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν εύκολα και με μικρό σχετικά κόστος να αποκτήσουν αντίτυπο του έργου από τις Ευρωπαϊκές κλπ γκαλερί που αναπαράγουν και διαθέτουν προς πώληση διαρκώς το έργο.
Ο Γιούρι Νεπρίντσεφ φιλοτέχνησε τρεις παραλλαγές του “Ξεκούραση μετά τη Μάχη”. Η πρώτη του 1951 — ήδη αναφέρθηκε‑, δηλαδή το αυθεντικό πρωτότυπο έργο δωρήθηκε το 1952 στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και στον ηγέτη του ΚΚΚ (Κομουνιστικό Κόμμα Κίνας) Μάο Τσετούνγκ το 1952. Κατόπιν και το 1953 φιλοτέχνησε τη δεύτερη παραλλαγή του έργου για την Γεωργιανή Αίθουσα του Μεγάλου Παλατιού του Κρεμλίνου και τέλος το 1955 την τρίτη εκδοχή για την Κρατική Πινακοθήκη Τρετιάκοφ.
Το “Ξεκούραση μετά τη Μάχη” θεωρείται ως μία από τις καλύτερες ενσαρκώσεις της εικόνας του Σοβιετικού ανθρώπου και μπήκε στο “Χρυσό Ταμείο” της Σοβιετικής ζωγραφικής.
Το έργο για τον Νεπρίντσεφ έγινε το αποκορύφωμα της δημιουργικότητας του αν κι ο καλλιτέχνης δημιούργησε πλήθος έργων με θέματα από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και φυσικά πολλά τα έργα του με άλλα θέματα, τοπία της Ρωσίας κλπ όπως βλέπετε και εδώ στο αφιέρωμα.
Όπως αναφέρει η Ρωσική σελίδα Zivopis kak Vietsnost μία παραλλαγή του πίνακα της Κρατικής Πινακοθήκης Τρετιάκοφ εκτίθεται συνεχώς σε μεγάλες καλλιτεχνικές εκθέσεις.
Η σελίδα: Russian Centre in Colombo — Rossotrudnichestvo representative in Sri Lanka ‑από όπου κι η φωτογραφία του πίνακα‑, αναφέρει σχετικά για τον ζωγράφο με αφορμή τα 111 χρόνια από τη γέννηση του: Ο Γιούρι Νεπρίντσεφ είναι ο πιο διάσημος στο είδος του, στους πίνακες μάχης. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο δημιούργησε μία σειρά έργων αφιερωμένων στον αγώνα του Σοβιετικού λαού εναντίον των Ναζί με κορωνίδα το έργο του “Ξεκούραση μετά τη μάχη” (Embassy of the Russian Federation in Sri Lanka and to the Maldives).
Γιούρι Μιχαήλοβιτς Νεπρίντσεφ
Ζωγράφος & Ακαδημαϊκός
Ο Γιούρι Νεπρίντσεφ καλλιτέχνης του λαού της ΕΣΣΔ, σοσιαλιστής , χαράκτης, ζωγράφος και Ακαδημαϊκός γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1908 στην Τιφλίδα της Γεωργίας όπου εργαζόταν ο πατέρας του Μιχαήλ Νικολάγιεβιτς ως αρχιτέκτονας. Μέλος της Ακαδημίας Καλλιτεχνών της ΕΣΣΔ ο Γ.Ν., σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Λένινγκραντ από το 1934–1939, ενώ στο Λένινγκραντ είχε έρθει για σπουδές από το 1926 και εργαζόταν ήδη σαν γραφίστας, εικονογράφος και σχεδιαστής όταν άρχισε σπουδές στην Ακαδημία του Λένινγκραντ όπου υπήρξε μαθητής του κορυφαίου Σαβίνσκι.
Άρχισε να διδάσκει ζωγραφική στο Ινστιτούτο ζωγραφικής Ρέπιν το 1948 και καθηγητής του Ινστιτούτου έγινε το 1954 διδάσκοντας συνολικά σχεδόν 50 έτη.
Τα καλύτερα έργα του είναι εμπνευσμένα από την καθημερινή ζωή , απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή που έζησε ο Σοβιετικός λαός στο μέτωπο και μετόπισθεν στη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου 1941–48 και διακρίνονται για τη ζωντάνια των χαρακτήρων. Στο κύκλο χαλκογραφιών του με θέμα το Λένινγκραντ (1960–67), ο καλλιτέχνης απέδωσε με μεγάλη δραματικότητα τη σκληρή και τραγική ζωή στο Λένινγκραντ στη διάρκεια της πολιορκίας του.
Άλλα έργα του: Ζήτω το Λένινγκραντ/1947. Η ιστορία του πατέρα/1955,Το τράμ έφτασε στο μέτωπο 1962, Στη μνήμη των πεσόντων 1967, Ναύτες του στόλου της Βαλτικής 1970, Οι στρατιώτες έρχονται 1971 κλπ. (τα δύο τελευταία έργα είναι τέμπερα).
Ο Γ. Ν., μέλος της Ακαδημίας Τεχνών της ΕΣΣΔ από το 1938, τιμήθηκε με δύο παράσημα και αρκετά μετάλλια, ανάμεσα τους και το βραβείο Λένιν το 1970.
Ο Γ.Νεπρίντσεφ απεβίωσε στις 20 Οκτωβρίου 1996 στην Αγία Πετρούπολη (Λένινγκραντ) μόνιμο τόπο κατοικίας του.
Έργα του εκτίθενται στο Κρατικό Μουσείο Ρωσίας, στην γκαλερί Τρετιάκοφ, σε άλλα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ρωσίας, στη Γαλλία, Αγγλία, Η.Π.Α, Κίνα, Ιταλία, Ιαπωνία, κλπ.
Πηγές βιογραφικού:Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια,1978 και Wikipedia.
Σημείωση: η πλήρης ονομασία του αριστουργήματος του Γιούρι Νεπρίντσεφ είναι: “Ξεκούραση μετά τη μάχη _Βασίλι Τέρκιν”.
Στο αφιέρωμα μας και τα έργα του: Απρίλης 1942, λιθογραφία 1967- Ψαράς, λάδι 1958, Ναύτες Η μάχη του Λένινγκραντ, πόστερ.