Ηθική …αγνοείται

Γρά­φει ο 2310net //

Άλλα είχα σκο­πό να γρά­ψω, άλλα τελι­κά θα γρά­ψω. Άλλω­στε πολ­λά από αυτά που σκε­φτό­μουν σχε­τι­κά με το σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης τα έγρα­ψε χτες ο Θανά­σης Αλε­ξί­ου. Ας αρκε­στώ προς το παρόν να ανα­φέ­ρω ότι δεν βρί­σκω κανέ­να μα κανέ­να επι­χεί­ρη­μα κατά της επέ­κτα­σης του συμ­φώ­νου συμ­βί­ω­σης και στα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια. Σε αυτό θα επα­νέλ­θω με άλλη ανάρ­τη­ση σύντο­μα. Πάμε στα άλλα.

Την προη­γού­με­νη εβδο­μά­δα έγρα­φα για τον καπι­τα­λι­σμό που σαπί­ζει και μας παρα­σέρ­νει στην ηθι­κή του σκό­τω­σε το θείο σου για να πλου­τί­σεις κι εσύ. Λίγες μέρες μετά είδα­με από τις οθό­νες μας άλλο ένα παρά­δειγ­μα ηθι­κής και πολι­τι­κής σαπί­λας: πού­λα τη νεκρή μάνα σου για λίγο χειροκρότημα.

Δρά­στης ο πρώ­ην κωμι­κός Λαζό­που­λος, ο οποί­ος δε δίστα­σε να πει κλαί­γο­ντας πως λίγο πολύ η μητέ­ρα του πέθα­νε επει­δή του επι­τέ­θη­κε ο Άδω­νις! Συνέ­χι­σε, εν μέσω χει­ρο­κρο­τη­μά­των της Ανθού­λας και του υπό­λοι­που ποί­μνιου, εκτε­λώ­ντας άλλο ένα τρα­γού­δι της δύσμοι­ρης ελλη­νι­κής μουσικής.

Το φινά­λε άλλης μια εκπο­μπής του φερό­με­νου ως σατι­ρι­κού καλ­λι­τέ­χνη, κάνει τον θεα­τή που δια­θέ­τει λίγη κρι­τι­κή σκέ­ψη και αισθη­τι­κή να ανα­ρω­τιέ­ται τι είδε πάλι; Στα λίγα λεπτά που πρό­λα­βα να δω είδα έναν τύπο να αρα­διά­ζει πάλι σενά­ρια συνο­μω­σί­ας που θα έκα­ναν την Ελεύ­θε­ρη Ώρα να μοιά­ζει παι­δι­κό ανα­γνω­σμα, ένα ψιλο­ξέ­πλυ­μα της Χρυ­σής Αυγής για τη δολο­φο­νία Φύσ­σα, ένα γρά­φη­μα με χρω­μα­τι­στές καμή­λες (!) που πάνε αρι­στε­ρο­δε­ξιά, μια νέα πολι­τι­κή θεω­ρία που δια­χω­ρί­ζει τα κόμ­μα­τα σε σώμα και ψυχή (!!!) και μια τόνω­ση ηθι­κού ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας απαλ­λά­ξει από τα βαρί­δια της μετα­πο­λί­τευ­σης και τον κακό Σόιμπλε.

Και για επι­δόρ­πιο ένα ακό­μα επει­σό­διο στον τηλε­τσα­κω­μό με τον Άδω­νι. Όταν δια­λέ­γεις για αντί­πα­λο τον Άδω­νι απο­δει­κνύ­εις το επί­πε­δό σου. Όταν δε, επι­κα­λεί­σαι την νεκρή μητέ­ρα σου για να τον «κερ­δί­σεις» απο­δει­κνύ­εις ότι το ηθι­κό σου ανά­στη­μα είναι σαν το ταλέ­ντο σου: αγνοείται!

Σε άλλα τηλε­ο­πτι­κά νέα, η ΕΡΤ έχει ξεκά­θα­ρα μετα­τρα­πεί σε κυβερ­νη­τι­κό όργα­νο. Δεν είναι δυνα­τό σε μια παρά­γρα­φο να ανα­λυ­θεί κάτι τέτοιο, όμως αρκεί να ρίξε­τε μια προ­σε­κτι­κή ματιά σε κάποιο από τα ρεπορ­τάζ που αφο­ρούν το προ­σφυ­γι­κό για να κατα­λά­βε­τε που θα πάει το πράγ­μα. Τόσο κυβερ­νη­τι­κή, που δίνει άλλη έννοια στην ατά­κα «Κιμ πάτα το κου­μπί (και βάλε ΕΡΤ να δεις πως γίνεται)».

Κλεί­νο­ντας, να ευχη­θώ καλή επι­τυ­χία σε όλους τους υπο­ψή­φιους προ­έ­δρους της ΝΔ που μπο­ρεί να μην κατά­φε­ραν να κάνουν εκλο­γές, ωστό­σο κατά­φε­ραν κάτι ακό­μα πιο δύσκο­λο: να κάνουν την υπο­ψη­φιό­τη­τα του Κυριά­κου Μητσο­τά­κη να μοιά­ζει σοβαρή!