Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ηλέκτρα Στρατωνίου: «Της Παλαιστίνης κόρη», «Κούρδισσες»

Με αφορ­μή την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Ποί­η­σης δύο ποι­ή­μα­τα της Ηλέ­κτρας Στρα­τω­νί­ου, αφιέ­ρω­μα σεβα­σμού και τιμής στις Γυναί­κες Πολεμίστριες

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΚΟΡΗ

Αχέντ Ταμί­μι,
ξόβερ­γες τα ξανθά
μαλ­λιά σου
και πιάστηκαν
τα που­λιά όλης της γης
αιχμάλωτα!
Θάρ­ρε­ψαν πως,
τα γαλά­ζια μάτια σου
ήταν ουρανός,
σημά­δε­ψαν στο κέντρο του
κι όρμησαν
να τον φτάσουν!

Τώρα — εκεί -
μαζί σου στην φυλακή,
ζευγαρώνεται
της καρ­διάς σας τους χτύπους
και τρα­γού­δια γράφεται,
της Λευ­τε­ριάς και του Έρωτα !

Μυριά­δες κελαϊδησμοί
ταξιδεύουν
απ΄την Λωρί­δα της Γάζας
στου πολέ­μου τις γειτονιές ,
του Ιράν — του Ιράκ — της Συρίας,-
φτά­νουν στην Αφρίν- γονατίζουν -
υψώ­νουν σπα­ρα­κτι­κό μοιρολόϊ ,
με αίμα βάφουν
το ηχό­χρω­μα τους .….
και μετά .……
συνε­χί­ζουν περ­νώ­ντας το Αιγαίο,
χαι­ρε­τούν την Ελλάδα,
— την Κύπρο -
αφή­νο­ντας SOS
στ΄ αφρι­σμέ­να κύματα !

Απλώ­θη­κε το τρα­γού­δι σου
Αχέντ Ταμί­μι ! Απλώθηκε !

Η μελω­δία του χτύπου
της παλά­μης σου
στου Ιστραηλίνού
στρα­τιώ­τη το πρόσωπο,
σάλ­πι­σμα της Αντίστασης
και του Αγώνα !
.….….…
Το χαστού­κι αυτό,
μικρές ‑κόκ­κι­νες- σημαίες
στα στή­θη των νεκρών!
Ουρά­νια τόξα
ζωγράφισε ,
στων προδομένων
λαών τα χείλη !
.….….
ΝΑΙ ! Αυτό το χαστούκι
της Παλαι­στί­νης έγραψε
την σύγ­χρο­νη Ιστορία !

- ΧΑΙΡΕ Αχέντ Ταμίμι !
Των περή­φα­νων γονιών σου κόρη!
— ΧΑΙΡΕ γεν­ναία έφηβη!
Των μανάδων
όλου του κόσμου,
Κόρη !!!

* * *

koyrdes

ΚΟΥΡΔΙΣΣΕΣ

Δάκρυα δεν ταιριάζουν
στης Κούρ­δισ­σας τα μάτια,
μόνο η φωτιά και εκδίκηση
και πόθος για Πατρίδα!

Στους βρά­χους
κτί­ζουν φωλιές,
σαν άγριες περιστέρες,
νερό πίνουν απ΄τις πηγές,
λαφί­νες διψασμένες,
ψωμί ζυμώνουν
στις σπηλιές ,
παντρεύ­ο­νται τις νύχτες!

Κρα­τούν το όπλο
στο δεξί,
μωρό στ΄ αρι­στε­ρό τους
και πίνει γάλα απ΄το βυζί
και αίμα απ΄την καρ­διά τους!

Όχι ! ΠΟΤΕ δεν ταίριαζαν
στην Κούρ­δισ­σα τα δάκρυα!

Μόνο τρα­γού­δι και χορός,
της γερα­κί­νας βλέμμα !
Δύο φεγ­γά­ρια στα μαλλιά
στις μαύ­ρες της πλεξούδες
και ένα φιλί — ερωτικό -
πίσω απ΄τ΄αφτί κρυμμένο !

- ΠΟΤΕ — ΠΟΤΕ ‑δεν ταίριαζαν,
στην Κούρδισσα
τα Δάκρυα !!!

_______________________________________________________________________________________________________

Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Είναι ζωγράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδόσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα» (1989, Γερμανία), «Στο ναρκοπέδιο του μυαλού» (2011, Αθήνα) και «Σςςς… ο Θεός κοιμάται» (2014, Αθήνα). Η Ηλέκτρα είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε. Ε. Λ.).

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο