Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ηλίας Κολλιόπουλος: Διακόσιοι που ξεχώριζαν

Συνή­θι­ζαν το Μάιο να πλέ­κου­νε στεφάνια
άνθι­ζε έρω­τας, ζωή, αρώ­μα­τα, φιντάνια.
Τιμή στο μήνα του Ερμή του αγγελιοφόρου
αιώ­νιο μήνυ­μα της γης, αγώ­να καρποφόρου.

Πρώ­τη του Μάη οι ναζί άλλα­ξαν τη συνήθεια
αντί­ποι­να υπο­τα­γής διέ­τα­ξαν για βοήθεια
ενά­ντια των αδού­λω­των που τους περιφρονούσαν
τυχαία όποιον αντά­μω­ναν στο δρό­μο εκτελούσαν.

Δια­κό­σιους που ξεχώ­ρι­ζαν, κου­μου­νι­στές διαλέξαν
και με το χάρο σύμ­μα­χο πίστευαν πως ξεμπλέξαν.
Κάλε­σαν προ­σκλη­τή­ριο τους το ανακοινώσαν
κανείς δεν απαρ­νή­θη­κε, όλοι παρών δηλώσαν.

Τα καλά τους έβα­λαν, λευ­κό φόρε­σαν κολάρο
της Δόξας το χέρι ζήτη­σαν, το θάνα­το κουμπάρο.
Ωδή καλούς απο­γό­νους, σπό­ρο ηρωικό
Με τα καμιό­νια εκκί­νη­σαν για γάμο τραγικό.

Σφαί­ρες καυ­τές τους έραι­ναν στα καλο­ρί­ζι­κα τους
με χαραγ­μέ­να πάνω τους τα δύο αρχι­κά τους.
Έμελ­λε γρα­φί­δες να γενούν σαν βρή­καν τη καρ­διά τους
Σελί­δες να γρά­ψουν επι­κές για την αστρο­φεγ­γιά τους.

Ακό­μη μια πρω­το­μα­γιά αίμα λάσπω­σε το χώμα
Μού­σκε­ψαν τ’ αγριο­χα­μό­μη­λα κόκ­κι­νο χρώμα.
Τα άνθη υπο­κλί­θη­καν, χάρι­σαν τη γιορ­τή τους
Εργα­τιάς φωτο­στέ­φα­νο, σύμ­βο­λο η επο­χή τους.

Ηλί­ας Κολλιόπουλος

Ακο­λου­θή­στε το Ατέ­χνως στο Google News, στο Facebook και στο Twitter

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο