Ηλίας Σιώρας: Προσωπικό και ασθενείς του Ευαγγελισμού στα όρια τους εξαιτίας της υποχρηματοδότησης

Την άμε­ση ανά­γκη επι­χο­ρή­γη­σης του Νοσο­κο­μεί­ου Ευαγ­γε­λι­σμός από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό επι­ση­μαί­νει ο επί 31 χρό­νια καρ­διο­λό­γος του νοσο­κο­μεί­ου και αντι­πρό­ε­δρος της Ένω­σης Ιατρών Νοσο­κο­μεί­ων Αθή­νας Πει­ραιά (ΕΙΝΑΠ), κ. Ηλί­ας Σιώ­ρας. Όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά λέει ο κ. Σιώ­ρας, η υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση φέρ­νει στα όριά τους προ­σω­πι­κό και ασθενείς.

Η ετή­σια επι­χο­ρή­γη­ση που λαμ­βά­νει το νοση­λευ­τι­κό ίδρυ­μα από το υπουρ­γείο Υγεί­ας είναι 110 εκατ. Ευρώ, ποσό που όπως επι­ση­μαί­νει ο κ. Σιώ­ρας δεν επαρ­κεί για τους περί­που 60.000 ετη­σί­ως νοση­λευό­με­νους ούτε φυσι­κά­για τους ανα­σφά­λι­στους ‑για τους οποί­ους δεν δίδε­ται επι­χο­ρή­γη­ση παρό­τι στα… χαρ­τιά αυτό προβλέπεται.

Τα στοι­χεία που παρα­θέ­τει ο διευ­θυ­ντής καρ­διο­λό­γος και επί επτά θητεί­ες εκλεγ­μέ­νος πρό­ε­δρος εργα­ζο­μέ­νων είναι απο­κα­λυ­πτι­κά για τη λει­τουρ­γία του μεγά­λου νοσο­κο­μεί­ου: από τα τακτι­κά ιατρεία αλλά και τα επεί­γο­ντα του Ευαγ­γε­λι­σμού περ­νούν κάθε χρό­νο περισ­σό­τε­ροι από 500.000 άνθρω­ποι. Αυτό στα εργα­στή­ρια μετα­φρά­ζε­ται σε 8,5 εκατ. εξε­τά­σεις! Ουσια­στι­κά το νοσο­κο­μείο λει­τουρ­γεί ως μονά­δα πρω­το­βάθ­μιας, δευ­τε­ρο­βάθ­μιας και τρι­το­βάθ­μιας φρο­ντί­δας υγείας!

Εκτός από την παρο­χή υπη­ρε­σιών υγεί­ας σε του­λά­χι­στον μισό εκα­τομ­μύ­ριο ανθρώ­πους, το νοση­λευ­τι­κό ίδρυ­μα νοση­λευ­ει ετη­σί­ως 60.000 ασθε­νείς και οι λει­τουρ­γοί υγεί­ας πραγ­μα­το­ποιούν πάνω από 12.000 χει­ρουρ­γι­κές επεμβάσεις.

«Δεν μπο­ρού­με να ζού­με με την αγω­νία (κι εμείς και οι ασθε­νείς μας) αν και πότε θα έχου­με αντι­δρα­στή­ρια για εξει­δι­κευ­μέ­νες εξε­τά­σεις ή πότε θα έρθει η λυχνία για τον αγγειο­γρά­φο, πότε θα συντη­ρη­θούν τα παλαιά, πέραν της 15ετίας, μηχα­νή­μα­τα (μικρο­σκό­πια, ενδο­σκό­πια, αξο­νι­κός, μαγνή­της, υπέ­ρη­χοι, ακτι­νο­λο­γι­κά, τεχνη­τός νεφρός κλπ.)” σημειώ­νει ο κ. Σιώρας.

Η επιστολή του Ηλία Σιώρα

«Μετά από 31 χρό­νια υπη­ρε­σί­ας στον “Ευαγ­γε­λι­σμό” και εκλεγ­μέ­νο μέλος της διοί­κη­σης επί 7 συνε­χείς θητεί­ες, θεω­ρώ ότι μπο­ρεί ένας για­τρός να τοπο­θε­τη­θεί τεκ­μη­ριω­μέ­να για ορι­σμέ­να κύρια ζητή­μα­τα που αφο­ρούν τον προ­σα­να­το­λι­σμό του μεγα­λύ­τε­ρου νοσο­κο­μεί­ου της χώρας. Και λέγο­ντας προ­σα­να­το­λι­σμό, εννο­εί­ται ότι ο “Ευαγ­γε­λι­σμός” πρέ­πει όλο και περισ­σό­τε­ρο να καλύ­πτει ανά­γκες του πλη­θυ­σμού σε τρι­το­βάθ­μιο και τεταρ­το­βάθ­μιο ακό­μη επίπεδο.

Σήμε­ρα, οι προ­σερ­χό­με­νοι για υπη­ρε­σί­ες Α’ βαθ­μού φρο­ντί­δας στα τακτι­κά ιατρεία, επεί­γο­ντα, ξεπερ­νούν τις 500.000 ετη­σί­ως, ενώ στα εργα­στή­ρια τις 8,5 εκατ. εξε­τά­σεις! Εδώ και πολ­λά χρό­νια έχει αλλοιω­θεί ο χαρα­κτή­ρας και ο σκο­πός του νοσο­κο­μεί­ου. Η υπό­θε­ση της ΠΦΥ είναι τερά­στιο θέμα και θέλει προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, δομές, προ­σω­πι­κό, αφο­ρά όλη τη χώρα και δεν είναι δυνα­τόν να ανα­λυ­θεί σε ένα σημεί­ω­μα, που σκο­πό έχει ‑ανα­φέ­ρε­ται ευθέ­ως- την ευαι­σθη­το­ποί­η­ση για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση του “Ευαγ­γε­λι­σμού” από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό απευθείας.

Τα προη­γού­με­να χρό­νια, για λει­τουρ­γι­κές δαπά­νες το ποσό κυμαι­νό­ταν περί­που στα 110 εκατ. ευρώ (με τις πρό­σθε­τες επι­χο­ρη­γή­σεις!). Το ίδιο ποσό προ­βλέ­πε­ται και για το 2018, τη στιγ­μή που οι ανά­γκες αυξά­νο­νται. Πάντα προ­έ­κυ­πταν προ­βλή­μα­τα έγκαι­ρης και επαρ­κούς προ­μή­θειας αντι­δρα­στη­ρί­ων, υγειο­νο­μι­κού υλι­κού, φαρ­μά­κων κ.λπ. υλι­κών, από τα πιο μικρά σε δαπά­νη (λαβί­δες, αντι­δρα­στή­ρια, απλά χει­ρουρ­γι­κά εργα­λεία κ.λπ.) μέχρι τα πιο δαπα­νη­ρά (καθε­τή­ρες, ορθο­πε­δι­κά υλι­κά, βημα­το­δό­τες, νευ­ρο­διε­γέρ­τες κ.λπ.). Το φαι­νό­με­νο εντά­θη­κε την τελευ­ταία 10ετία. Αντί­στοι­χα, όλα τα στοι­χεία επι­βε­βαιώ­νουν ότι κατά το ίδιο διά­στη­μα αυξή­θη­κε και η νοση­ρό­τη­τα του πληθυσμού.

Υπάρ­χει πρό­βλη­μα χρηματοδότησης!

Με το παρόν σημεί­ω­μα δεν θα γίνει ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά στα εξί­σου σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα έλλει­ψης προ­σω­πι­κού, εντα­τι­κο­ποί­η­σης της εργα­σί­ας, επέ­κτα­σης των ελα­στι­κών μορ­φών εργα­σί­ας κ.λπ., για τα οποία το Σωμα­τείο μας έχει κάνει πάμπολ­λες κινη­το­ποι­ή­σεις και αναφορές.

Γίνε­ται ανα­φο­ρά μόνο στην οξύ­τα­τη ανά­γκη άμε­σης επι­χο­ρή­γη­σης!!! Κι αυτό για­τί πέραν του μισού εκα­τομ­μυ­ρί­ου πλη­θυ­σμού που δέχε­ται υπη­ρε­σί­ες ΠΦΥ, στον “Ευαγ­γε­λι­σμό”:

Νοση­λεύ­ο­νται ετη­σί­ως περί­που 60.000 ασθενείς.
Πραγ­μα­το­ποιού­νται πάνω από 12.000 χει­ρουρ­γι­κές επεμ­βά­σεις το χρό­νο — οι πιο πολ­λές βαριές.
Τα εργα­στή­ριά μας διεκ­πε­ραιώ­νουν πάνω από 8,5 εκατ. εξε­τά­σεις ετησίως.
Το τι σημαί­νουν τα παρα­πά­νω και χωρίς εξει­δι­κεύ­σεις, φαί­νε­ται και από το γεγο­νός ότι ακό­μα και με αυτά τα απα­ρά­δε­κτα Κλει­στά Ενο­ποι­η­μέ­να Νοσή­λια (ΚΕΝ) και με επί­ση­μους υπο­λο­γι­σμούς, το μέσο κόστος νοση­λεί­ας ανά ασθε­νή είναι 2.100 ευρώ.

Συνε­πώς ΜΟΝΟ για τους νοση­λευό­με­νους η επι­χο­ρή­γη­ση πρέ­πει να ξεπερ­νά τα 125 εκατ. ευρώ! Αν προ­σθέ­σου­με και τις υπη­ρε­σί­ες ΠΦΥ, τις πλη­ρω­μές των επι­κου­ρι­κών, των εργο­λα­βι­κών και των συμ­βα­σιού­χων, το ποσό πρέ­πει να είναι πολλαπλάσιο.

Να σημειώ­σου­με ότι για νοση­λεία ανα­σφα­λί­στων απαι­τού­νται πάνω από 7 εκατ. ευρώ! Για τους ανα­σφά­λι­στους, όμως, δεν έχει γίνει καμιά επι­πλέ­ον επιχορήγηση!

Με όλες αυτές τις αριθ­μη­τι­κές ανα­φο­ρές, γίνε­ται κατα­νοη­τό ότι ο “Ευαγ­γε­λι­σμός” δεν μπο­ρεί να προ­χω­ρή­σει απε­ρί­σπα­στος στο έργο του, που πρέ­πει να είναι άμε­ση και απο­τε­λε­σμα­τι­κή παρο­χή υπη­ρε­σιών Υγεί­ας τρι­το­βάθ­μιου επι­πέ­δου δωρεάν!

Δεν μπο­ρού­με να ζού­με με την αγω­νία (και εμείς και οι ασθε­νείς μας) αν και πότε θα έχου­με αντι­δρα­στή­ρια για εξει­δι­κευ­μέ­νες εξε­τά­σεις ή πότε θα έρθει η λυχνία για τον αγγειο­γρά­φο, πότε θα συντη­ρη­θούν τα παλαιά, πέραν της 15ετίας, μηχα­νή­μα­τα (μικρο­σκό­πια, ενδο­σκό­πια, αξο­νι­κός, μαγνή­της, υπέ­ρη­χοι, ακτι­νο­λο­γι­κά, τεχνη­τός νεφρός κ.λπ.).

Σημειω­τέ­ον, ο παλαιός εξο­πλι­σμός για να συντη­ρη­θεί απαι­τεί τερά­στια ποσά, καμιά φορά πολύ μεγα­λύ­τε­ρα από αγο­ρά καινούργιων.

Τερά­στιες ελλεί­ψεις και προ­βλή­μα­τα παντού

Πρέ­πει όμως να σημειώ­σου­με και πολ­λές εξει­δι­κευ­μέ­νες λει­τουρ­γί­ες που πραγ­μα­το­ποιού­νται σε πολ­λά τμή­μα­τα. Δεν είναι δυνα­τόν να ανα­φερ­θούν όλες σε ένα σημεί­ω­μα και υπάρ­χει ο “κίν­δυ­νος” κάποιες να μην αναδειχθούν.

– Μετα­μο­σχεύ­σεις νεφρών, περί­που 30 κατ’ έτος με αυξη­τι­κό ρυθμό.

– Μετα­μο­σχεύ­σεις μυε­λού των οστών (αλλο­γε­νείς και από εναλ­λα­κτι­κούς δότες), πάνω από 80 ετη­σί­ως (το μεγα­λύ­τε­ρο κέντρο στην Ελλά­δα), με πολύ μακρές νοσηλείες.

– Όλο και αυξα­νό­με­νος αριθ­μός λαπα­ρο­σκο­πι­κών επεμ­βά­σε­ων με ικα­νό κόστος η καθε­μία, λόγω απαι­τού­με­νων υλικών.

– 1.500 επεμ­βά­σεις καρ­διο­χει­ρουρ­γι­κές, θωρα­κο­χει­ρουρ­γι­κές και ενδαγ­γεια­κές (με τοπο­θέ­τη­ση stents στον αγγειο­γρά­φο). Αυξα­νό­με­νος ρυθ­μός με πολύ ακρι­βά υλικά.

– Νευ­ρο­χει­ρουρ­γι­κές επεμ­βά­σεις, σε μερι­κές από τις οποί­ες χρειά­ζε­ται τοπο­θέ­τη­ση νευ­ρο­διε­γέρ­τη (πολύ υψη­λό κόστος).

– Την τελευ­ταία διε­τία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 60 εμβο­λι­σμοί εγκε­φα­λι­κών αρτη­ριών στον αγγειο­γρά­φο. Το κρά­τος και οι ασθε­νείς “κέρ­δι­σαν” πάνω από 1 εκατ. ευρώ συγκρι­τι­κά με τον ιδιω­τι­κό τομέα, όπου πήγαι­ναν σχε­δόν όλα τα ανευ­ρύ­σμα­τα. Όμως, δεν ήρθε από το κρά­τος ενί­σχυ­ση γι’ αυτήν την ανάγκη.

Περί­που 1.500 υψη­λού επι­πέ­δου πρά­ξεις στο εργα­στή­ριο ηλε­κτρο­φυ­σιο­λο­γί­ας (ablation, βημα­το­δό­τες, απι­νι­δω­τές, ηλε­κτρο­φυ­σιο­λο­γι­κές μελέ­τες). Μόνο στη Β’ Καρ­διο­λο­γι­κή γίνε­ται το 40% των πανελ­λα­δι­κά διε­νερ­γού­με­νων θερα­πειών αρρυθ­μιών (ablations) και η λίστα ανα­μο­νής ξεπερ­νά το τρίμηνο.

– Αιμο­δυ­να­μι­κό εργα­στή­ριο: Πάνω από 200 πρω­το­γε­νείς αγγειο­πλα­στι­κές τις πρώ­τες ώρες του οξέ­ος εμφράγ­μα­τος, 1.500 απλές στε­φα­νιο­γρα­φί­ες και 700 με τοπο­θέ­τη­ση stents. Τερά­στιος όγκος δουλειάς.

– Στα εργα­στή­ρια: Βιο­χη­μι­κό, Παθο­λο­γο­α­να­το­μι­κό, Μικρο­βιο­λο­γι­κό, Ανο­σο­λο­γί­ας, Ιστο­συμ­βα­τό­τη­τας, Αιμο­πα­θο­λο­γο­α­να­το­μι­κό, Κυτ­τα­ρο­λο­γι­κό, παρά τη μεγά­λη έλλει­ψη προ­σω­πι­κού και τον πεπα­λαιω­μέ­νο εξο­πλι­σμό, διε­νερ­γεί­ται τερά­στιο έργο. Εκτός από τις 8,5 εκατ. εξε­τά­σεις ετη­σί­ως για εσω­τε­ρι­κούς και εξω­τε­ρι­κούς ασθε­νείς, δέχο­νται συνε­χώς δείγ­μα­τα όχι μόνο από την Αττι­κή, αλλά από όλη την Ελλά­δα και την Κύπρο. Για αρκε­τές εξε­τά­σεις λει­τουρ­γούν ως κέντρα ανα­φο­ράς για διά­γνω­ση ή επι­βε­βαί­ω­ση. Ο μειω­μέ­νος προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός προ­βλέ­πει 1,6 εκατ. ευρώ για αντι­δρα­στή­ρια συγκε­κρι­μέ­νου εργα­στη­ρί­ου, ποσό που επαρ­κεί για 6 μήνες.

– Λει­τουρ­γούν 100 εξει­δι­κευ­μέ­νες κλί­νες (ΜΕΘ, ΜΑΦ, Εμφραγ­μά­των, μετα­μο­σχεύ­σε­ων, ανά­νη­ψης, λοι­μώ­ξε­ων). Είναι κατα­νοη­τό ότι η ασφα­λής λει­τουρ­γία τους δεν απαι­τεί μόνο μόνι­μο προ­σω­πι­κό (τερά­στιες οι ελλεί­ψεις), αλλά και εξο­πλι­σμό (ο υπάρ­χων είναι κατά βάση απαρ­χαιω­μέ­νος) και υψη­λού κόστους αναλώσιμα.

– Οι Παθο­λο­γι­κές Κλι­νι­κές, οι Πνευ­μο­νο­λο­γι­κές, η Ενδο­κρι­νο­λο­γι­κή, η Ογκο­λο­γι­κή, η Ρευ­μα­το­λο­γι­κή κάνουν απε­γνω­σμέ­νες προ­σπά­θειες να απο­κτή­σουν έναν δικό τους καρ­διο­γρά­φο, έναν απι­νι­δω­τή, ένα monitor, μια αντλία χορη­γή­σε­ως υγρών. Μετα­τρέ­πουν συχνά κοι­νές κλί­νες σε ΜΕΘ λόγω υπερ­πλη­ρό­τη­τας των κλι­νών Εντα­τι­κής, και στον “Ευαγ­γε­λι­σμό” και στο Λεκανοπέδιο.

– Η Ψυχια­τρι­κή με τις 20 οργα­νι­κές κλί­νες και τα 25 ράν­τζα στο διά­δρο­μο έχει θρη­νή­σει και θύμα­τα από τις κακές συν­θή­κες νοση­λεί­ας, αλλά και άδι­κη κατα­δί­κη νοση­λευ­τή που πλή­ρω­σε ευθύ­νη της Πολιτείας.

– Ένας παλαιάς τεχνο­λο­γί­ας μαγνη­τι­κός τομο­γρά­φος, ένας παμπά­λαιος αξο­νι­κός και ένας αξο­νι­κός 5ετίαςαδυνατούν να καλύ­ψουν ακό­μη και μόνο τους νοση­λευό­με­νους. Έτσι έχου­με και 10ωρα ανα­μο­νής μέχρι να γίνει η αξο­νι­κή, πολυ­ή­με­ρη ανα­βο­λή μαγνη­τι­κής ή αξο­νι­κής για τους νοση­λευό­με­νους, με συνέ­πεια παρά­τα­ση νοση­λεί­ας ή παρα­πο­μπή σε ιδιω­τι­κά εργαστήρια.

– Η Αιμο­δο­σία λόγω έλλει­ψης προ­σω­πι­κού έχει μειώ­σει εδώ και λίγα χρό­νια τις βάρ­διες για αιμο­δό­τες από 11 σε 6! Ανα­μέ­νει εδώ και 2 χρό­νια να μετε­γκα­τα­στα­θεί σε ανθρώ­πι­νο χώρο.

– Η Νεφρο­λο­γι­κή Κλι­νι­κή με δεκά­δες αιμο­κα­θαι­ρό­με­νους ασφυ­κτιά λόγω έλλει­ψης προ­σω­πι­κού και παλαιό­τη­τας μηχα­νη­μά­των (μηχα­νή­μα­τα αιμο­κά­θαρ­σης από το 1984!!).

– Οι Χει­ρουρ­γι­κές Κλι­νι­κές, η ΩΡΛ, οι Ορθο­πε­δι­κές, η Γνα­θο­χει­ρουρ­γι­κή, η Οφθαλ­μο­λο­γι­κή, η Ουρο­λο­γι­κή, η Πλα­στι­κή Χει­ρουρ­γι­κή, οι Καρ­διο-Θωρα­κο-Αγγειο­χει­ρουρ­γι­κή ανα­μέ­νουν ενα­γω­νί­ως τη λει­τουρ­γία των 9 κλει­στών χει­ρουρ­γι­κών αιθου­σών και της νέας μονά­δας. Μόνι­μο προ­σω­πι­κό και εξο­πλι­σμός είναι το ζητούμενο!!

Απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη του κράτους

Η συνο­λι­κή εικό­να και τα επι­μέ­ρους παρα­δείγ­μα­τα ανα­φέ­ρο­νται για να κατα­δεί­ξουν στους αρμό­διους ότι δεν επι­τρέ­πε­ται το μεγα­λύ­τε­ρο νοσο­κο­μείο της χώρας να υπο­χρη­μα­το­δο­τεί­ται. Γενι­κά, δεν επι­τρέ­πε­ται ο όρος υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση όταν μιλά­με για δια­σφά­λι­ση παρο­χών Υγείας!

Δεν μπο­ρεί να είναι ο “Ευαγ­γε­λι­σμός” πεδί­ον δόξης (και φορο­α­παλ­λα­γής) λαμπρό για διά­φο­ρους “δωρη­τές” ή να απλώ­νει το χέρι για δωρε­ές σαν επαί­της. Είναι ευθύ­νη απο­κλει­στι­κή του κρά­τους η χρηματοδότηση.

Αν περι­μέ­νου­με από τον ΕΟΠΥΥ να χρη­μα­το­δο­τή­σει τον “Ευαγ­γε­λι­σμό” …χαθή­κα­με!! Ενώ οι προ­ϋ­πο­λο­γι­σμοί 2017 και 2018 προ­βλέ­πουν “έσο­δα” από τον ΕΟΠΥΥ περί­που 55 εκατ. ευρώ κατ’ έτος, τελι­κά ένα ελά­χι­στο ποσο­στό φτά­νει στον “Ευαγ­γε­λι­σμό”. Μην ξεχνά­με ότι κι αυτά ακό­μη τα λίγα χρή­μα­τα από τον ΕΟΠΥΥ προ­έρ­χο­νται από τα ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα των μνημονίων.

Μήπως κάποιοι τελι­κά περι­μέ­νουν έσο­δα από τα “απο­γευ­μα­τι­νά ιατρεία” και την εν γένει ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κή λει­τουρ­γία του νοσο­κο­μεί­ου; Δηλα­δή, από το επι­πλέ­ον χαρά­τσω­μα των ασθενών;

Ενδει­κτι­κά ανα­φέ­ρε­ται ότι οι «εισπρά­ξεις» από τα απο­γευ­μα­τι­νά ιατρεία για το 2017 ήταν περί­που 600.000 ευρώ, ενώ και 4,5 εκατ. ευρώ εισπρά­χθη­καν το 2017, αλλά αφο­ρού­σαν υπη­ρε­σί­ες πολ­λών προη­γου­μέ­νων ετών. Εννο­εί­ται ότι υπάρ­χει από­λυ­τη δια­φω­νία μας στο να πλη­ρώ­νουν στα απο­γευ­μα­τι­νά ιατρεία οι ασθε­νείς, άμε­σα ή έμμε­σα μέσω Ταμείου.

Δυστυ­χώς υπάρ­χει ανά­γκη να ανα­φε­ρό­μα­στε σε αριθ­μούς, σε ποσά, σε ποσο­στά, σε προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς. Για­τί η κυρί­αρ­χη σχέ­ση μετα­ξύ “παρό­χου” και “πελά­τη” είναι εμπο­ρευ­μα­τι­κή. Κι ας λένε οι κρα­τού­ντες ότι “η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα”.

Ο ασθε­νής προ­στρέ­χει στο δημό­σιο νοσο­κο­μείο την ώρα της ανά­γκης του και όχι από επι­λο­γή και γι’ αυτόν το λόγο δικαιού­ται δωρε­άν και αμέ­ρι­στη φρο­ντί­δα και παρο­χές Υγεί­ας με βάση την εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης και όχι …κοι­τώ­ντας τον στην τσέπη!

Δεν υπάρ­χουν περι­θώ­ρια αναμονής

Θυμί­ζω ξανά ότι και το Σωμα­τείο μας κατ’ επα­νά­λη­ψη έχει μιλή­σει και αγω­νί­ζε­ται στα­θε­ρά για τα προ­βλή­μα­τα και του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού και για την εγκλη­μα­τι­κή πλέ­ον έλλει­ψη προ­σω­πι­κού (σε όλες τις ειδι­κό­τη­τες) και για τον απί­στευ­το όγκο δου­λειάς με τη συνα­κό­λου­θη εντα­τι­κο­ποί­η­ση και εξου­θέ­νω­ση των υγειο­νο­μι­κών και για τις απα­ρά­δε­κτες και ανθυ­γιει­νές συν­θή­κες δου­λειάς και την ανά­γκη έντα­ξης στα ΒΑΕ και για τον απαρ­χαιω­μέ­νο εξο­πλι­σμό και για την εντει­νό­με­νη ελα­στι­κο­ποί­η­ση των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων και για την ΠΦΥ και συστή­μα­τος πρό­λη­ψης και… και…

Δίνε­ται έμφα­ση στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό μέσω αυτού του σημειώ­μα­τος, για­τί και ο πιο δύσπι­στος οφεί­λει να αντι­λη­φθεί ότι αν θέλου­με να έχου­με υψη­λού επι­πέ­δου, αξιό­πι­στες, άμε­σες και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας, πρέ­πει το κρά­τος να ανα­λαμ­βά­νει απο­κλει­στι­κά και πλή­ρως την ευθύνη.

Η “ανά­θε­ση” σε φορείς — πελά­τες τύπου ΕΟΠΥΥ, η προσ­δο­κία εσό­δων από τα απο­γευ­μα­τι­νά ιατρεία και τις κλι­νι­κές μελέ­τες ή τις δωρε­ές διαιω­νί­ζουν την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση. Ο ελλη­νι­κός λαός ακρι­βο­πλη­ρώ­νει για την Υγεία του 4 φορές: Άμε­σοι φόροι, έμμε­σοι φόροι, ασφα­λι­στι­κές εισφο­ρές, συμ­με­το­χή σε φάρ­μα­κα και εξε­τά­σεις. Ίσως και 5 (;) φορές, αν προ­σθέ­σου­με τα περι­βό­η­τα “φακε­λά­κια”.

Δεν υπάρ­χουν περι­θώ­ρια ανα­μο­νής! Εδώ και τώρα απαι­τεί­ται χρη­μα­το­δό­τη­ση του “Ευαγ­γε­λι­σμού” από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό. Η άπο­ψή μας βέβαια είναι στον αντί­πο­δα της στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου, που μειώ­νει το μη μισθο­λο­γι­κό κόστος εργα­σί­ας (Υγεία, Παι­δεία, κοι­νω­νι­κές παρο­χές κ.λπ.) και ωθεί τα νοσο­κο­μεία να ανα­ζη­τούν …ιδί­ους πόρους, δηλα­δή να πλη­ρώ­νουν οι ασθε­νείς όλο και περισσότερα!!!

Το ότι ψηφί­στη­κε ένας κρα­τι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός, που έχει καθη­λώ­σει ή και μειώ­σει τις κρα­τι­κές δαπά­νες Υγεί­ας και την επι­χο­ρή­γη­ση των νοσο­κο­μεί­ων, δεν σημαί­νει ότι θα μεί­νου­με αδρα­νείς και δεν θα διεκ­δι­κού­με ακό­μη και το αυτονόητο.

Σαν λει­τουρ­γοί της Υγεί­ας απαι­τού­με να μπο­ρού­με να αξιο­ποιού­με ό,τι και­νούρ­γιο και ωφέ­λι­μο έχει ανα­κα­λύ­ψει η Επι­στή­μη και η Τεχνο­λο­γία για την πρό­λη­ψη, τη θερα­πεία, την απο­κα­τά­στα­ση της Υγείας.

Αυτό δεν γίνε­ται σήμε­ρα — ούτε και χτες!

Γι’ αυτό παλεύ­ου­με. Και θα συνεχίσουμε!».