Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΗΠΑ: Αντιμέτωπη με επικρίσεις και σκληρές ερωτήσεις η αστυνομία για τη σφαγή στην Ουβάλντε

Ο δεκα­ο­χτά­χρο­νος δρά­στης του μακε­λειού της Τρί­της σε πρω­το­βάθ­μιο σχο­λείο της μικρής πόλης Ουβάλ­ντε, στο Τέξας, μπή­κε ανε­μπό­δι­στος στο κτί­ριο από ξεκλεί­δω­τη πόρ­τα, σκό­τω­σε 19 παι­διά και δύο δασκά­λες και οχυ­ρώ­θη­κε μέσα στην τάξη για κάπου μια ώρα, προ­τού ομά­δα επέμ­βα­σης εισβά­λει και τον σκο­τώ­σει, απο­κά­λυ­ψε χθες Πέμ­πτη η αστυ­νο­μία, δίνο­ντας νέα εκδο­χή για τα γεγο­νό­τα, αισθη­τά δια­φο­ρε­τι­κή από την αρχι­κή, εν μέσω επι­κρί­σε­ων για την «παθη­τι­κό­τη­τα» μελών της.

Κατά τη διάρ­κεια συνέ­ντευ­ξης Τύπου, εκπρό­σω­πος των δυνά­με­ων επι­βο­λής της τάξης υπέ­στη καται­γι­σμό ερω­τή­σε­ων από τον Τύπο, χωρίς να δώσει απα­ντή­σεις σε πολ­λές από αυτές, για το πώς ακρι­βώς εκτυ­λί­χθη­κε αυτή η τραγωδία.

Σύμ­φω­να με του­λά­χι­στον ένα βίντεο και αυτό­πτες μάρ­τυ­ρες, γονείς περί­με­ναν με ολο­έ­να εντει­νό­με­νη αγω­νία μπρο­στά στο σχο­λείο, για μια αιω­νιό­τη­τα, λένε οι ίδιοι, χωρίς οι αστυ­νο­μι­κοί να επεμ­βαί­νουν, ενώ ο δρά­στης, ο μαθη­τής λυκεί­ου Σαλ­βα­δόρ Ράμος, διέ­πρατ­τε το μακελειό.

«Περί­που μια ώρα» αφού ο νεα­ρός μπή­κε στο κτί­ριο, μονά­δες επέμ­βα­σης της συνο­ριο­φυ­λα­κής έφθα­σαν, «εισέ­βα­λαν και σκό­τω­σαν τον ύπο­πτο», δήλω­σε κατά τη διάρ­κεια συνέ­ντευ­ξης Τύπου ο Βίκτορ Εσκα­λόν, αξιω­μα­τι­κός της υπη­ρε­σί­ας δημό­σιας ασφά­λειας της πολι­τεί­ας Τέξας.

Πιε­ζό­με­νος από τον Τύπο, μίλη­σε για «πολ­λές πλη­ρο­φο­ρί­ες», για διά­φο­ρα στοι­χεία που μένουν να ξεκα­θα­ρι­στούν, κάτι που «θα πάρει χρόνο».

Ο κ. Εσκα­λόν πάντως παρα­δέ­χθη­κε πως, αντί­θε­τα με ό,τι είχε ανα­φερ­θεί αρχι­κά, ο δρά­στης των σκο­τω­μών «δεν βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πος με κανέ­ναν» ‑με κανέ­ναν αστυ­νο­μι­κό που φρου­ρού­σε το κτί­ριο- όταν εισέ­βα­λε στο σχολείο.

Κατά το νέο χρο­νο­διά­γραμ­μα που έδω­σε, ο νεα­ρός ενε­πλά­κη σε τρο­χαίο με το φορ­τη­γά­κι της για­γιάς του στις 11:28, άνοι­ξε πυρ ενα­ντί­ον δύο ανθρώ­πων σε παρα­κεί­με­νο γρα­φείο τελε­τών, μετά σκαρ­φά­λω­σε φρά­χτη, μπή­κε στον χώρο του εκπαι­δευ­τι­κού ιδρύ­μα­τος και βρή­κε ξεκλεί­δω­τη πόρ­τα μέσω της οποί­ας μπή­κε στο κτί­ριο στις 11:40. «Τέσ­σε­ρα λεπτά» μετά, οι πρώ­τοι αστυ­νο­μι­κοί έφθα­ναν επι­τό­που. «Άκου­σαν πυρο­βο­λι­σμούς», δέχθη­καν πυρά, «υπο­χώ­ρη­σαν και καλύ­φθη­καν», σύμ­φω­να με τον ίδιο αξιω­μα­τι­κό της αστυνομίας.

Κατό­πιν, οχυ­ρώ­θη­κε μέσα σε τάξη όπου έκα­ναν μάθη­μα 9χρονα και 10χρονα παι­διά. Ακού­στη­καν του­λά­χι­στον 25 πυρο­βο­λι­σμοί τα πρώ­τα λεπτά της πολιορκίας.

«Είναι περίπλοκο»

Θεω­ρη­τι­κά, το σχο­λείο εφαρ­μό­ζει πάγια προ­λη­πτι­κά μέτρα ασφα­λεί­ας, όπως το να κλει­δώ­νει τις πόρ­τες, ανά­με­σά τους και τις πόρ­τες των τάξε­ων. Όμως, αφη­γή­θη­καν μαθη­τές, πολ­λές πόρ­τες ήταν ξεκλεί­δω­τες την Τρί­τη διό­τι θα επι­σκέ­πτο­νταν το σχο­λι­κό ίδρυ­μα γονείς για να παρα­στούν σε τελε­τή βρά­βευ­σης παιδιών.

Αφού ο νεα­ρός, οπλι­σμέ­νος με ημιαυ­τό­μα­το του­φέ­κι εφό­δου AR-15, είχε πλέ­ον μπει στο κτί­ριο, άρχι­σαν να φθά­νουν γονείς.

Σε ένα από τα βίντεο που μετα­φορ­τώ­θη­καν σε ιστό­το­πους κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, τους βλέ­πει κανείς αλλό­φρο­νες, να εκλι­πα­ρούν ή να απαι­τούν από αστυ­νο­μι­κούς να μπουν στο κτί­ριο. Εικο­νί­ζε­ται ένα μέλος των δυνά­με­ων επι­βο­λής της τάξης να απω­θεί βίαια έναν γονιό έξω από το σχο­λείο. Σε κάποιους γονείς αστυ­νο­μι­κοί ανα­γκά­στη­καν να περά­σουν ως ακό­μα και χειροπέδες.

Ο Ντά­νιελ Μάγερς, πάστο­ρας, 72 ετών, έφθα­σε επι­τό­που μαζί με τη γυναί­κα του, τη Ματίλ­ντα, περί­που 30 λεπτά αφού είχε μπει στο σχο­λείο ο ένοπλος.

Οι γονείς ήταν έτοι­μοι να μπουν εκεί­νοι στο σχο­λείο, αφη­γή­θη­κε. «Ένας τους έλε­γε: ‘Ήμουν στρα­τιω­τι­κός, δώστε μου απλά ένα πιστό­λι, θα πάω. Δεν θα διστά­σω. Θα πάω’».

Παράλ­λη­λα αστυ­νο­μι­κοί «απο­μά­κρυ­ναν προ­σω­πι­κό, μαθη­τές, εκπαι­δευ­τι­κούς (…) Γίνο­νταν πολ­λά πράγ­μα­τα ταυ­τό­χρο­να, είναι περί­πλο­κο», σύμ­φω­να με τον κ. Εσκαλόν.

Η ώρα που μεσο­λά­βη­σε ως την επέμ­βα­ση βρί­σκε­ται σε αντί­θε­ση με την προ­σέγ­γι­ση πολ­λών αμε­ρι­κα­νι­κών υπη­ρε­σιών του νόμου, που είναι να αντι­με­τω­πί­ζουν δρά­στες επι­θέ­σε­ων με πυρο­βό­λα όπλα (active shooters, στην ορο­λο­γία τους), ειδι­κά σε σχο­λεία, το συντο­μό­τε­ρο δυνα­τόν για να απο­φεύ­γο­νται αιμα­το­χυ­σί­ες.

Ερω­τη­θείς αν οι αστυ­νο­μι­κοί θα μπο­ρού­σαν να επέμ­βουν μαζι­κά νωρί­τε­ρα, ο κ. Εσκα­λόν περιο­ρί­στη­κε να πει «αυτή είναι δύσκο­λη ερώ­τη­ση» και να υπο­σχε­θεί ότι οι αρχές θα επα­νέλ­θουν αφού ξεδια­λύ­νουν όλα.

21 λευκοί σταυροί

Πέρα από τους 21 ανθρώ­πους που έχα­σαν τη ζωή τους, τις δύο δασκά­λες και τα 19 παι­διά, άλλοι 17 τραυ­μα­τί­στη­καν, ανά­με­σά τους τρεις αστυνομικοί.

Ο έφη­βος που διέ­πρα­ξε τη σφα­γή είχε πυρο­βο­λή­σει αρχι­κά τη για­γιά του στο σπί­τι της.

Ο Εου­λά­λιο Δίας, τοπι­κός αξιω­μα­τού­χος, ανέ­λα­βε την ανα­γνώ­ρι­ση των πτω­μά­των αργά τη νύχτα της Τρί­της, αφη­γή­θη­κε ο ίδιος στην εφη­με­ρί­δα El Paso Times. Ορι­σμέ­να από τα νεκρά παι­διά «ήταν σε πολύ άσχη­μη κατά­στα­ση», κατα­κρε­ουρ­γη­μέ­να, είπε χαρα­κτη­ρι­στι­κά ο αιρετός.

Η τρα­γω­δία βύθι­σε στο πέν­θος τη μικρή πόλη περί­που 16.000 κατοί­κων στα μισά του δρό­μου ανά­με­σα στο Σαν Αντό­νιο και τα σύνο­ρα ΗΠΑ-Μεξι­κού, όπου κατοι­κούν κυρί­ως άνθρω­ποι με κατα­γω­γή από το Μεξι­κό και κρά­τη της Λατι­νι­κής Αμερικής.

Εικο­σιέ­νας λευ­κοί σταυ­ροί τοπο­θε­τή­θη­καν στο κέντρο της Ουβάλ­ντε, γύρω από σιντρι­βά­νι, στη μνή­μη των θυμά­των. Δεκά­δες κάτοι­κοι, συγ­γε­νείς, μαθη­τές, πήγαν να αφή­σουν λου­λού­δια στο σημείο. «Σ’ αγα­πάω ξαδερ­φού­λα, στο επα­νι­δείν», έγρα­ψε κορι­τσά­κι πάνω στον σταυ­ρό που αντι­προ­σω­πεύ­ει ένα από τα θύμα­τα, την Τζάκι.

Ο κατά­λο­γος των θυμά­των της τρα­γω­δί­ας έγι­νε πιο μακρύς χθες. Ο Τζο Γκαρ­σία, ο σύζυ­γος μιας από τις δασκά­λες που χάθη­καν, ζευ­γά­ρι με την Ίρμα Γκαρ­σία επί ένα τέταρ­το του αιώ­να, υπέ­στη καρ­δια­κή προ­σβο­λή ενώ έκα­νε προ­ε­τοι­μα­σί­ες για την κηδεία της και πέθα­νε. «Από θλί­ψη», σχο­λί­α­σε συγ­γε­νής. Το ζευ­γά­ρι άφη­σε πίσω τέσ­σε­ρα παιδιά.

«Θύμα» αλλά και «θύτης» σχολικού εκφοβισμού

Την Τρί­τη, οι εκπυρ­σο­κρο­τή­σεις «ήταν πολύ δυνα­τές», αφη­γή­θη­κε η Μάντι­σον, μαθή­τρια του σχο­λεί­ου, σε άλλη τάξη από αυτή όπου εισέ­βα­λε ο νεα­ρός. Όταν άρχι­σαν, «η δασκά­λα μας είπε να μαζευ­τού­με σε μια γωνιά, και όλη η τάξη το έκα­νε αμέσως».

Η μητέ­ρα του δρά­στη της σφα­γής, η Αντριά­να Ρέγες, μίλη­σε χθες στο ABC News. Δια­βε­βαί­ω­σε ότι το παι­δί της δεν ήταν «τέρας», παρό­τι ενί­ο­τε γινό­ταν «επι­θε­τι­κός».

Δύο μαθη­τές του λυκεί­ου όπου πήγαι­νε ο Σαλ­βα­δόρ Ράμος αφη­γή­θη­καν ότι είχε υπάρ­ξει «θύμα» αλλά και «θύτης» σχο­λι­κού εκφοβισμού.

Ούτε αυτό το στοι­χείο, ούτε το γεγο­νός πως φέρε­ται να είχε προει­δο­ποι­ή­σει μέσω ιστό­το­πων κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης για το τι θα έκα­νε μοιά­ζουν να εξη­γούν ποια ήταν τα κίνη­τρά του.

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο