Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΗΠΑ: Για πρώτη φορά δύο μητέρες κυοφόρησαν το ίδιο μωρό

Για πρώ­τη φορά στα ιατρι­κά χρο­νι­κά, δύο μητέ­ρες κυο­φό­ρη­σαν το ίδιο μωρό: η Άσλεϊ Κάουλ­τερ γέν­νη­σε ένα αγο­ρά­κι το οποίο είχε κυο­φο­ρή­σει όχι μόνο εκεί­νη αλλά και η σύζυ­γός της Μπλις Κάουλ­τερ, χάρη σε μια πρω­το­πο­ρια­κή μέθο­δο εξω­σω­μα­τι­κής γονιμοποίησης.

Η μέθο­δος, που απο­κα­λεί­ται Effortless Reciprocal IVF [ελλη­νι­κή από­δο­ση: Αβί­α­στη Αμοι­βαία Εξω­σω­μα­τι­κή Γονι­μο­ποί­η­ση], έδω­σε τη δυνα­τό­τη­τα στην Μπλις να κυο­φο­ρή­σει ένα δικό της έμβρυο. Στη συνέ­χεια, το έμβρυο τοπο­θε­τή­θη­κε στη μήτρα της Άσλεϊ, όπου ανα­πτύ­χθη­κε μέχρι τον τοκε­τό: τον Ιού­νιο γεν­νή­θη­κε ο υγιέ­στα­τος Στέ­τσον, με βάρος περί­που 3,7 κιλά.

Το ζευ­γά­ρι από το Τέξας επι­δί­ω­ξε αυτή τη μέθο­δο επει­δή ανα­ζη­τού­σε έναν τρό­πο με τον οποίο θα εμπλέ­κο­νταν και οι δύο στην εγκυ­μο­σύ­νη. Αν χρη­σι­μο­ποιού­σαν απλώς έναν δωρη­τή σπέρ­μα­τος, αυτό θα σήμαι­νε ότι μόνο η μία από τις δύο θα μπο­ρού­σε να κυο­φο­ρή­σει το μωρό — τότε η άλλη σύντρο­φος απλώς θα το υιο­θε­τού­σε, λέει η 29χρονη Άσλεϊ.

Όμως ένα φιλι­κό τους πρό­σω­πο τις παρέ­πεμ­ψε στην δρα Κάθι Ντού­ντι, μια ειδι­κό στην Κλι­νι­κή Γονι­μό­τη­τας C.A.R.E. στο Τέξας που είχε κάνει παρό­μοια εργα­σία με την εξω­σω­μα­τι­κή γονι­μο­ποί­η­ση. Η Ντού­ντι σκέ­φθη­κε να εμπλέ­ξει και τις δύο μητέ­ρες, μια ιδέα που άρε­σε αμέ­σως στις Κάουλτερ.

«Ήθε­λα μα γίνω μητέ­ρα από τότε που θυμά­μαι τον εαυ­τό μου», λέει η Άσλεϊ. Η Μπλις, 37 ετών, προ­σθέ­τει πως δεν έβρι­σκε την ιδέα να μεί­νει έγκυος πολύ ελκυ­στι­κή — μέχρι που γνώ­ρι­σε και ερω­τεύ­θη­κε την Άσλεϊ και στη συνέ­χεια έμα­θε ότι θα μπο­ρού­σε να έχει ένα δικό της μωρό χωρίς να το κυοφορήσει.

Τον Αύγου­στο του 2017, οι για­τροί πήραν ωάρια από την Μπλις και τα γονι­μο­ποί­η­σαν στο εργα­στή­ριό τους με σπέρ­μα δότη. Στη συνέ­χεια, τοπο­θέ­τη­σαν τα γονι­μο­ποι­η­μέ­να ωάρια σε ένα κύτ­τα­ρο INVO (INVOcell) όπως το απο­κα­λεί η Ντού­ντι και το τοπο­θέ­τη­σαν στον τρά­χη­λο της Μπλις για πέντε ημέ­ρες μέχρι να σχη­μα­τι­στεί ένα έμβρυο.

«Ήταν τόσο συναρ­πα­στι­κό να ξέρω πως μεγά­λω­να το δικό μου βιο­λο­γι­κό παι­δί μέσα μου», λέει η Μπλις.

Στη συνέ­χεια το έμβρυο εμφυ­τεύ­θη­κε στη μήτρα της Άσλεϊ. Περί­με­ναν δέκα ημέ­ρες ώσπου να βεβαιω­θούν ότι η μετά­βα­ση μπο­ρού­σε να λειτουργήσει.

«Ήταν οι πιο μεγά­λες μέρες στις ζωές μας — καμία δεν το είχε κάνει πριν, επο­μέ­νως δεν ξέρα­με αν θα λει­τουρ­γού­σε», λέει η Άσλεϊ.

Όταν η Ντού­ντι τους είπε τα καλά νέα, «βάλα­με τις φωνές από τη χαρά μας», λέει η Άσλεϊ.

«Όταν μάθα­με ότι είμα­στε έγκυ­ες, η προ­σο­χή μας ήταν εστια­σμέ­νη στο γεγο­νός [ότι θα γινό­μα­σταν μητέ­ρες]», είπε η Άσλεϊ. «Δεν μας πέρα­σε από το μυα­λό ότι είχα­με κάνει κάτι που δεν είχε κάνει κανείς άλλος πιο πριν.»

Τυπι­κά, η Ντού­ντι επέ­βλε­ψε ένα είδος εξω­σω­μα­τι­κής γονι­μο­ποί­η­σης στο οποίο η γυναί­κα που δίνει το ωάριο είναι και εκεί­νη που κυο­φο­ρεί. Στην περί­πτω­ση των Κάουλ­τερ, η Μπλις έδω­σε τα ωάρια και η Άσλεϊ κυο­φό­ρη­σε το μωρό μέχρι το τέλος.

Η μέθο­δος δεν απαί­τη­σε πολ­λή εργα­στη­ρια­κή εργα­σία αφού το έμβρυο είχε αρχί­σει να ανα­πτύσ­σε­ται στο σώμα της Μπλις, άρα τελι­κά κόστι­σε κάπου 50% λιγό­τε­ρο σε σύγκρι­ση με την παρα­δο­σια­κή εξω­σω­μα­τι­κή γονι­μο­ποί­η­ση, λέει το ζευ­γά­ρι, προ­σθέ­το­ντας πως η παρα­δο­σια­κή εξω­σω­μα­τι­κή γονι­μο­ποί­η­ση μπο­ρεί να φθά­σει έως τα 30.000 δολά­ρια. Για αυτές κόστι­σε λιγό­τε­ρο από 15.000 δολάρια.

Και, ο νέος τύπος εξω­σω­μα­τι­κής γονι­μο­ποί­η­σης αλλά­ζει το παι­χνί­δι για ζευ­γά­ρια ιδί­ου φύλου όπως εκεί­νες, που επι­θυ­μούν να έχουν και οι δύο σύντρο­φοι ρόλο στην εγκυ­μο­σύ­νη. Θέλουν και άλλοι γονείς να γνω­ρί­ζουν πως υπάρ­χει δια­θέ­σι­μη επιλογή.

«Είναι ένας σπου­δαί­ος τρό­πος για να εμπλα­κούν και οι δύο στη σχέ­ση», λέει η Άσλεϊ.

Το ζευ­γά­ρι λέει πως μπο­ρεί ο Στέ­τσον, που είναι τώρα σχε­δόν πέντε μηνών, να έχει το DNA μόνο της Μπλις, όμως η προ­σω­πι­κό­τη­τά του έχει κάτι και από τις δυο. «Έχει δυνα­τή φωνή, ακρι­βώς όπως κι εγώ», λέει γελώ­ντας η Άσλεϊ.

«Ανη­συ­χού­σα­με ότι δεν θα συν­δε­ό­ταν μαζί μου επει­δή έχει το DNA της Μπλις», λέει η Άσλεϊ. «Τώρα που είναι εδώ, είμα­στε κολ­λη­τοί. Όλα εκεί­να για τα οποία ανη­συ­χού­σα εξανεμίστηκαν.»

«Είμα­στε πολύ, πολύ ευτυ­χι­σμέ­νες», λέει η Μπλις.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο