ΗΠΑ: Oι εργαζόμενοι στα διυλιστήρια απεργούν, οι αγώνες για τον βασικό μισθό συνεχίζονται

Γρά­φει ο Τζωρτζ Μεχρα­μπιάν //

Οι εργα­ζό­με­νοι στα διυ­λι­στή­ρια πετρε­λαί­ου οργα­νω­μέ­νοι στο συν­δι­κά­το από τα United Steel Workers of America (USWA) κατέ­βη­καν σε απερ­γία την 1η Φλε­βά­ρη σε αρκε­τές πολι­τεί­ες των ΗΠΑ, στην πρώ­τη πανε­θνι­κή απερ­γία από το 1980. Η απερ­γία περιε­λάμ­βα­νε 7.000 εργα­ζο­μέ­νους σε 15 διυ­λι­στή­ρια και πετρο­χη­μι­κές εγκα­τα­στά­σεις. Οι απερ­γοί εργά­τες μάχο­νταν για περισ­σό­τε­ρες προ­σλή­ψεις, για τη μεί­ω­ση του ωρα­ρί­ου εργα­σί­ας, για την αύξη­ση του χρό­νου ανά­παυ­σης, ασφα­λέ­στε­ρες συν­θή­κες εργα­σί­ας και για να εντα­χθούν στο συν­δι­κά­το και τη συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση οι εργά­τες συντή­ρη­σης. Οι εργα­ζό­με­νοι στα διυ­λι­στή­ρια συχνά ανα­γκά­ζο­νται να εργά­ζο­νται 12-ώρες βάρ­διες για αρκε­τές ημέ­ρες στη σει­ρά, πράγ­μα που προ­κα­λεί εξά­ντλη­ση και αυξά­νει τον κίν­δυ­νο ατυ­χη­μά­των. Οι εργα­ζό­με­νοι στη συντή­ρη­ση δου­λεύ­ουν σε υπερ­γο­λά­βους και δεν έχουν την ίδια προ­στα­σία με τα μέλη του σωμα­τεί­ου. Σύμ­φω­να με τους απερ­γούς, αυτό μπο­ρεί επί­σης να συμ­βά­λει στην αύξη­ση των ατυ­χη­μά­των που είναι συχνά είναι θανα­τη­φό­ρα στα διυλιστήρια.

Επι­τεύ­χθη­κε συμ­φω­νία με τη Shell Oil στις 12 Μάρ­τη η οποία εγγυά­ται ότι τα κεκτη­μέ­να από τις προη­γού­με­νες συμ­βά­σεις δεν θα πει­ρα­χθούν. Η συμ­φω­νία προ­βλέ­πει επί­σης ότι κάθε επι­μέ­ρους εται­ρεία θα επα­νε­ξε­τά­σει τα επί­πε­δα επάν­δρω­σης των μονά­δων καθώς και τις συν­θή­κες εργα­σί­ας των εργα­ζο­μέ­νων συντή­ρη­σης. Η συμ­φω­νία επί­σης προ­βλέ­πει αυξή­σεις της τάξης του 12% κατά τη διάρ­κεια της 4‑ετούς σύμ­βα­σης. Η συμ­φω­νία με τη Shell είναι παρα­δο­σια­κά δημιουρ­γεί το πρό­τυ­πο για τις συμ­βά­σεις με τις υπό­λοι­πες εταιρείες.

Σχο­λιά­ζο­ντας τις επι­πτώ­σεις της απερ­γί­ας, ο Caleb Rabalais, μέλος της ΤΟ 13–1 του USWA είχε να πει τα εξής στην εφη­με­ρί­δα the Militant:

«Έχω δου­λέ­ψει στο παρελ­θόν σε εργο­λά­βους χωρίς σωμα­τεια­κή κάλυ­ψη. Μερι­κές φορές τα αφε­ντι­κά σου συμπε­ρι­φέ­ρο­νται σαν να είσαι απλά ένας αριθ­μός, δεν είναι καν άνθρω­πος. Λένε, ‘Αν δεν μου αρέ­σει, πάρε δρό­μο. Υπάρ­χει μια μακρά ουρά ανθρώ­πων που θέλουν να πάρουν τη θέση σου’.

Αλλά τώρα έχω δει τι σημαί­νει να έχεις ένα σωμα­τείο και να στέ­κεις όρθιος με του συνα­δέλ­φους σου για να υπε­ρα­σπι­στείς την ασφά­λεια και την αξιο­πρέ­πεια του κάθε μέλους.»

Πέρα από τα όποια κέρ­δη σημειώ­νο­νται με τη νέα συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση, το σημα­ντι­κό­τε­ρο είναι ότι ξυπνά η αλλη­λεγ­γύη σε έναν κλά­δο όπου επί δεκα­ε­τί­ες η συν­δι­κα­λι­στι­κή συνεί­δη­ση είχε διαβρωθεί.

Ένας άλλος εργα­ζό­με­νος, ο John Anderson στο διυ­λι­στή­ριο Tesoro στην πολι­τεία της Ουά­σιγ­κτον είπε στη the Militant:

«Όταν τελειώ­σει αυτή η απερ­γία, θα πρέ­πει να πάμε σε άλλες πικε­το­φο­ρί­ες. Δεί­τε τους εργά­τες γης πόσο τους εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται. Θα πρέ­πει για να τους βοηθήσουμε.»

Σε ένα άλλο μεγά­λο μέτω­πο για το εργα­τι­κό κίνη­μα στις ΗΠΑ, οι εργα­ζό­με­νοι που αγω­νί­ζο­νται για μια πανε­θνι­κή κατώ­τα­το μισθό των $ 15 / ώρα έκα­ναν έκκλη­ση για συντο­νι­σμέ­νες δρά­σεις σε εθνι­κό επί­πε­δο στις 15 Απρί­λη. Εργα­ζό­με­νοι σε εστια­τό­ρια γρή­γο­ρου φαγη­τού, στα μεγά­λα κατα­στή­μα­τα λια­νι­κής πώλη­σης και σε άλλες εργα­σί­ες κατώ­τα­του μισθού θα λάβουν μέρος. Μαζί τους θα ενω­θούν εργα­ζό­με­νοι από διά­φο­ρα συν­δι­κά­τα και από τα κοι­νω­νι­κά κινή­μα­τα διαμαρτυρίας.

Ο Carlton Warren, ένα 22-χρο­νος εργα­ζό­με­νος που αγω­νί­ζε­ται για τα $ 15 / ώρα στην αλυ­σί­δα χάμπουρ­γκερ Jack-in-the-box, είπε στη the Militant:

«Παίρ­νω μέρος στις δια­μαρ­τυ­ρί­ες εδώ και δύο χρό­νια, και γίνο­νται ολο­έ­να και ισχυ­ρό­τε­ρες. Τώρα ο αντι­πρό­ε­δρος της εται­ρεί­ας είπε ότι δεν μπο­ρού­με να φορά­με μπλου­ζά­κια ή κον­κάρ­δες που υπο­στη­ρί­ζουν τον αγώ­να. Εγώ εξα­κο­λου­θώ να τα φοράω.»

Την 1η Απρι­λί­ου, τα McDonald ‘s ανα­κοί­νω­σαν $1 αύξη­ση / ώρα για 90 000 εργα­ζο­μέ­νους τους που απα­σχο­λού­νται απευ­θεί­ας από την εται­ρεία στις ΗΠΑ. Αυτό, ωστό­σο, δεν περι­λαμ­βά­νει τους 750 000 οι οποί­οι εργά­ζο­νται για τα φραν­τσάιζ των McDonald ‘s. Οι εργα­ζό­με­νοι αντέ­δρα­σαν διορ­γα­νώ­νο­ντας δια­δη­λώ­σεις στο McDonald ‘s σε 24 πόλεις.

Σύμ­φω­να με τη the Militant, ο Darius Cephas, ηλι­κί­ας 23, εργα­ζό­με­νος στα McDonald που παίρ­νει 9,25 δολά­ρια την ώρα, είπε σε δια­δή­λω­ση στη Βοστώ­νη ότι «Αυτή είναι μια νίκη για μερι­κούς, αλλά όχι μια νίκη για όλους. Χρεια­ζό­μα­στε $ 15 την ώρα! Θα κάνου­με ό,τι χρειά­ζε­ται ώστε να μας ακούσουν».

Την ανα­κοί­νω­ση αυτή των McDonald ‘s ακο­λού­θη­σε μια ανα­κοί­νω­ση από τη μεγά­λη αλυ­σί­δα λια­νι­κής Wal-Mart ότι θα αυξή­σει τους μισθούς σε $ 9 / ώρα με προ­ο­πτι­κή για περαι­τέ­ρω αυξή­σεις το επό­με­νο έτος. Αυτό έρχε­ται ύστε­ρα από αρκε­τά χρό­νια­κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων στα κατα­στή­μα­τα αυτά από την οργά­νω­ση United for Respect at Walmart (Ενω­μέ­νοι για τον σεβα­σμό στο Walmart).

Οι εργα­ζό­με­νοι στα φαστφου­ντά­δι­κα επί­σης διεκ­δι­κούν να μπει τέλος στη μερι­κή απα­σχό­λη­ση, 40άωρο με τακτι­κές βάρ­διες και μέρι­μνα για την υγιει­νή και ασφά­λεια στη δου­λειά, όπου τα εγκαύ­μα­τα από το καυ­τό λάδι είναι πολύ συχνά. Επί­σης αγω­νί­ζο­νται για την ανα­γνώ­ρι­ση του σωματείου.

Οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες τους προ­σελ­κύ­ει στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύη από τα συν­δι­κά­τα και τα κινή­μα­τα δια­μαρ­τυ­ρί­ας κατά της αστυ­νο­μι­κής βίας.

* Ο Τζωρζ Μεχρα­μπιάν εργά­στη­κε στη βιο­μη­χα­νία πετρο­χη­μι­κών στις ΗΠΑ για πολ­λά χρό­νια και ήταν μέλος του Oil Chemical and Atomic Workers, συν­δι­κά­το το οποίο συγ­χω­νεύ­θη­κε με το USWA.