Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Να που και η Βουλή των Ελλήνων ασχολήθηκε με τον Τζορτζ Οργουελ και μάλιστα σε μία σημαντική της συνεδρίαση (6/7). Με τον Κυρ. Μητσοτάκη να τον επικαλείται ως πολέμιο του «αριστερόστροφου ολοκληρωτισμού» και τον Τσίπρα να του απαντάει ότι «παραβιάζει ανοιχτές πόρτες», ενώ ο Δ. Κουτσούμπας σε παρέμβασή του να αποκαθιστά την αλήθεια αποστομώνοντας ουσιαστικά τους δύο παραπάνω.
Ας δούμε όμως ορισμένα πραγματικά στοιχεία της βιογραφίας του:
Η καλλιεργούμενη αντίληψη για τον Όργουελ εκφράζεται και από τους στόχους του ιδρύματος που φέρει το όνομά του. Μέσω του Βραβείου Όργουελ, το ομώνυμο ίδρυμα επιδιώκει να «γιορτάσει την ειλικρινή γραφή και το ρεπορτάζ, να αποκαλύψει κρυφές ζωές, να αντιμετωπίσει δυσάρεστες αλήθειες, να προωθήσει τις αξίες του Όργουελ για την ακεραιότητα, την ευπρέπεια και την αφοσίωση στην αλήθεια».Ομως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
1. Ο Τ. Όργουελ. πρώην αξιωματικής της βρετανικής αυτοκρατορικής αστυνομίας για 6 χρόνια στη Βιρμανία (1922–1927), αφού κατά την ολιγόμηνη παραμονή του στην Ισπανία πολέμησε τους ισπανούς κομμουνιστές και το αντιφασιστικό κίνημα στο πλευρό των τροτσκιστών του Εργατικού Κόμματος Μαρξιστικής Ενοποίησης (POUM), επέστρεψε στην Αγγλία και δούλεψε στο ΒBC ως το 1943, δηλ. κατά τη διάρκεια του πολέμου, θέση απ’ την οποία παραιτήθηκε επειδή υποστήριζε την άποψη, ότι Βρετανία πρέπει να συμμαχήσει με την χιτλερική Γερμανία για να πολεμήσει την ΕΣΣΔ και συντρίψει το σοσιαλισμό. Νωρίτερα, αρχές του πολέμου, το 1940 όταν σε εφημερίδα της Βρετανίας παρουσίασε το έργο του Χίτλερ «Ο Αγών μου» και ευαγγέλιο του ναζισμού, δε δίστασε σε σχόλιό του να γράψει: «Θέλω να το πω εδώ πως δεν κατόρθωσα να μισήσω το Χίτλερ. Υπάρχει κάτι το συγκινητικό σ’ αυτόν» !!!
Τα έργα του, απ’ το «Φόρος τιμής στην Καταλονία» ως τα περιβόητα «Η φάρμα των ζώων» και το «1984» διαπνέονται από σφοδρότατο αντικομμουνισμό και στρέφονται απροκάλυπτα ενάντια στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό που οικοδομούνταν στη Σοβιετική Ένωση την εποχή του Στάλιν.
Πρώτος και βασικός εχθρός του Όργουελ δεν ήταν ο καπιταλισμός και ο φασισμός της εποχής του αλλά ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα έργα του αυτά, αμέσως μετά την έκδοσή τους, βρήκαν θερμότατη υποδοχή στους πιο αντιδραστικούς κύκλους της κυρίαρχης αστικής τάξης των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών (Αμερική-Αγγλία, κλπ ), έγιναν σημαία της διεθνούς αντίδρασης ενάντια στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό, μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο για πλατύτερη διάδοση, με χρηματοδότησή της CIA που διέθεσε μεγάλα χρηματικό ποσά.
Είχε απόλυτο δίκιο ο βρετανός αντιδραστικός εκδότης του έργου του Όργουελ που όταν διάβασε σε χειρόγραφο το «1984» έγραψε ότι πρόκειται για «ένα βιβλίο τρόμου το οποίο αν γυριστεί και μια ταινία τρόμου βασισμένη σ’ αυτό, το «1984» θα μπορούσε να εγγυηθεί για τα χίλια χρόνια την ασφάλεια όλων των χωρών που απειλούνται από τον κομμουνισμό» !!!
2. Ο Τζωρτζ Όργουελ δεν ήταν μόνο ένας αντιδραστικός αντικομμουνιστής συγγραφέας αλλά ήταν επίσης και κοινός χαφιές των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και καταδότης αντιφασιστών και κομμουνιστών διανοουμένων και καλλιτεχνών. Ο Τζορτζ Όργουελ παρέδωσε το 1949 στη Βρετανική κυβέρνηση μια λίστα με 38 ονόματα, υπόπτους για κομμουνισμό ή φιλοκομμουνισμό. Το αντίγραφο του ντοκουμέντου αυτού ήταν μέχρι πρόσφατα απόρρητο. Αυτό το στοιχείο παρέμενε κρυμμένο μέχρι το 1996 όταν δημοσιοποιήθηκε το αρχείο FO 111/189 του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, υπό τον νόμο περί αποχαρακτηρισμού με την πάροδο της τριακονταετίας. Το μέχρι τότε απόρρητο αρχείο αποκάλυπτε ότι το 1949 ο σπουδαίος συγγραφέας, μέσω της φίλης του Σίλια Κίργουαν, είχε παραδώσει σε μια ημι-μυστική υπηρεσία κυβερνητικής προπαγάνδας που ονομαζόταν Τμήμα Έρευνας Πληροφοριών (IRD), έναν κατάλογο που έγινε γνωστός ως «Η λίστα του Όργουελ».
Στις 21 Ιουνίου 2003 η εφημερίδα Γκάρντιαν το δημοσίευσε για πρώτη φορά, επιβεβαιώνοντας υποψίες που πρώτη φορά είχαν ακουστεί το 1996, όταν ελευθερώθηκαν τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις. Μόνο που ο φάκελος του Όργουελ έλειπε όλως τυχαίως από τα αρχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, για να φτάσουν 7 χρόνια μετά τυχαία στα χέρια της Γκάρντιαν.
Μεταξύ των ονομάτων που βρίσκονται στη λίστα είναι ο γνωστός ηθοποιός Τσάρλι Τσάπλιν, που έφυγε από την Αμερική την περίοδο του Μακαρθισμού, αλλά και ο συγγραφέας Τζ. Μπ. Πρίστλεϊ, Mπέρναντ Σο, Όρσον Γουέλς, Γκόρτον Τσάϊλτ, Τζον Στάϊνμπεκ, Ο’ Κέϊσι, Σεσίλ Ντέϊ-Λιούϊς, κλπ. ο ηθοποιός Μάικλ Ρεντγκρέιβ, ο ιστορικός Ε.Ι. Καρ, ο ιστορικός και βιογράφος του Τρότσκι Α. Ντόιτσερ, ακόμα και ο βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, Τομ Ντρίμπεργκ! Μάλιστα ο Όργουελ στις σημειώσεις που κρατούσε στο προσωπικό του σημειωματάριο έβαζε και ιδιαίτερους χαρακτηρισμούς: «κρυπτοκομμουνιστής», «πράκτορας», «συνοδοιπόρος», «συμπαθών» κτλ. Σε πολλά ονόματα, δε, είχε δίπλα και τον χαρακτηρισμό «Εβραίος», «Πολωνοεβραίος» κτλ!
Η λίστα παραδόθηκε στο διαβόητο «Τμήμα Ερευνών και Πληροφοριών», γνωστό ως IRD, που δουλειά του ήταν η αντισοβιετική προπαγάνδα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και από εκεί πέρασε στην MI6, τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.