Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η αλήθεια για τους νεοναζί στην Ουκρανία…

Ένα από τα επι­χει­ρή­μα­τα της ρωσι­κής πλευ­ράς για την εισβο­λή στην Ουκρα­νία είναι η ύπαρ­ξη και δρά­ση «ναζι­στι­κών ακρο­δε­ξιών» ομά­δων που συν­δέ­ο­νται με το ουκρα­νι­κό κρά­τος και την κυβέρ­νη­ση της χώρας. Προ­φα­νώς η επί­κλη­ση του «αντι­φα­σι­σμού» από τη σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία προ­κει­μέ­νου να προ­ω­θή­σει τα γεω­πο­λι­τι­κά της σχέ­δια στην περιο­χή …είναι προ­σχη­μα­τι­κή αφού στο­χεύ­ει στα έντο­να αντι­φα­σι­στι­κά αισθή­μα­τα των Ρώσων και των λαών της πρώ­ην ΕΣΣΔ που πλή­ρω­σαν με εκα­τομ­μύ­ρια νεκρών την πάλη με τον φασι­σμό — ναζι­σμό. Δεν είναι επί­σης «συνε­πής» αφού η ίδια πρω­το­στα­τεί στον αντι­κομ­μου­νι­σμό και είναι γνω­στό ότι δια­τη­ρεί φιλι­κές σχέ­σεις με ακρο­δε­ξιά μορ­φώ­μα­τα σε όλο τον κόσμο. Ωστό­σο η προ­σπά­θεια που γίνε­ται από διά­φο­ρους στην Ελλά­δα, εκπρο­σώ­πους αστι­κών κομ­μά­των, δημο­σιο­γρά­φους στα ΜΜΕ να υπο­στη­ρί­ξουν ότι η δρά­ση και η ύπαρ­ξη ακρο­δε­ξιών και φασι­στι­κών ομά­δων υπό την καθο­δή­γη­ση των Ευρω­α­τλα­ντι­κών δεν υπάρ­χουν ή είναι ένας μύθος που δημιουρ­γή­θη­κε από τη ρωσι­κή προ­πα­γάν­δα… δεν έχει καμία σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και θολώ­νει τη μνή­μη των γεγο­νό­των που ζήσα­με το 2014 με το περί­φη­μο «Ευρω­μεϊ­ντάν». Μια μικρή ανα­δρο­μή την ιστο­ρία του φασι­σμού στην Ουκρα­νία, πολέ­μιου και αιχ­μή του δόρα­τος κατά της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, στην οποία εντά­χτη­κε η επα­να­στα­τη­μέ­νη Ουκρα­νία από το 1922, είναι χρήσιμη.

Από την πρώ­τη στιγ­μή ανα­πτύ­χθη­κε αστι­κό εθνι­κι­στι­κό κίνη­μα, όπου ο Στέ­παν Μπα­ντέ­ρα είναι από τις εμβλη­μα­τι­κές μορ­φές του, από νεα­ρή ηλι­κία σε ουκρα­νι­κές εθνι­κι­στι­κές ενώ­σεις, ιδί­ως την Οργά­νω­ση Ουκρα­νών Εθνι­κι­στών (OUN) και τον Ουκρα­νι­κό Στρα­τό Εξέ­γερ­σης (UPA). Την περί­ο­δο της φασι­στι­κής κατο­χής ήταν από τους πρώ­τους στη Δυτι­κή Ουκρα­νία που συνερ­γά­στη­κε με τους ναζί ενά­ντια στο σοβιε­τι­κό κρά­τος και με τη συμ­μο­ρία του είναι υπεύ­θυ­νος για χιλιά­δες θανά­τους κομ­μου­νι­στών, Εβραί­ων και Πολω­νών. Στη συνέ­χεια, μετά το τέλος του πολέ­μου, συνέ­χι­σε την αντι­σο­σια­λι­στι­κή — φασι­στι­κή δρά­ση του με τη στή­ρι­ξη των βρε­τα­νι­κών μυστι­κών υπη­ρε­σιών και της CIA. Αυτός λοι­πόν σήμε­ρα στην Ουκρα­νία τιμά­ται ως «εθνι­κός ήρω­ας» από το επί­ση­μο κράτος.

Ο ίδιος προ­βλή­θη­κε συστη­μα­τι­κά από τις νεο­να­ζι­στι­κές οργα­νώ­σεις «Δεξιός Τομέ­ας» και το κόμ­μα «Ελευ­θε­ρία», την περί­ο­δο της ανα­τρο­πής του Προ­έ­δρου Βίκτορ Για­νου­κό­βιτς, τον Φλε­βά­ρη του 2014, στην πλα­τεία Μεϊ­ντάν. Οι δυνά­μεις αυτές απο­τέ­λε­σαν «δύνα­μη κρού­σης» των «ειρη­νι­κών δια­δη­λώ­σε­ων» (sic) στο Κίε­βο και σε άλλες πόλεις, οργα­νώ­νο­ντας πογκρόμ βίας, τρο­μο­κρα­τί­ας, δολο­φο­νιών και χτυ­πη­μά­των σε βάρος πολι­τι­κών τους αντι­πά­λων, όσων δεν συμ­φω­νού­σαν με την ευρω-ΝΑΤΟ­ποί­η­ση της Ουκρα­νί­ας, ειδι­κά κομ­μου­νι­στών, συν­δι­κα­λι­στών κ.ά. Δικό τους έργο ήταν η μαζι­κή δολο­φο­νία άνω των 100 ανθρώ­πων στη λεγό­με­νη «σφα­γή της Οδησ­σού» τον Μάη του 2014, όταν άλλοι κάη­καν ζωντα­νοί και άλλοι εκτε­λέ­στη­καν επι­τό­που στο κτί­ριο των Εργα­τι­κών Συν­δι­κά­των της Οδησσού.

Σε αυτούς τους τύπους μοί­ρα­ζαν κου­λου­ρά­κια και ζεστό τσάι ο τότε πρέ­σβης των ΗΠΑ στην Ουκρα­νία (σήμε­ρα στην Ελλά­δα) Τζ. Πάιατ και η υφυ­πουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών Β. Νού­λαντ. Αυτοί ήταν οι «μαχη­τές της ελευ­θε­ρί­ας» που ενσω­μα­τώ­θη­καν αμέ­σως στις κυβερ­νη­τι­κές δομές της νέας αστι­κής εξου­σί­ας, στε­λε­χώ­νο­ντας κυβερ­νή­σεις μέχρι το 2020!

Για να μην ξεχνά­νε οι παλιοί και να γνω­ρί­ζουν οι νέοι: Στην πρώ­τη πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Αρσέ­νι Για­τσε­νιούκ, από το κόμ­μα «Πατρί­δα» της Γιού­λια Τιμο­σέν­κο, της «βασί­λισ­σας του φυσι­κού αερί­ου» που είχε κατα­κλέ­ψει τον τομέα αυτό, όπως και άλλοι «αετο­νύ­χη­δες» μετά την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση, στε­λέ­χη του «Δεξιού Τομέα» επάν­δρω­σαν το υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών. Από τις τάξεις του προ­έ­κυ­ψε και το περι­βό­η­το «Τάγ­μα του Αζόφ», που …καμα­ρώ­νει με τα σύμ­βο­λα των SS και έτρε­φαν αλλη­λο­ε­κτί­μη­ση με τους φασί­στες στη χώρα μας, τη Χρυ­σή Αυγή. Η συμ­μο­ρία αυτή σήμε­ρα είναι πλή­ρως ενταγ­μέ­νη στις μονά­δες ασφα­λεί­ας της Ουκρα­νί­ας και πρω­το­στα­τεί με τον ουκρα­νι­κό στρα­τό στις επι­θέ­σεις που γίνο­νται τα τελευ­ταία 8 χρό­νια στις ανα­το­λι­κές επαρ­χί­ες του Ντονμπάς.

Στην αντι­προ­ε­δρία της κυβέρ­νη­σης ήταν επί­σης ο Ο. Σιχ, από το κόμ­μα «Ελευ­θε­ρία» και από το ίδιο κόμ­μα στη Γενι­κή Εισαγ­γε­λία είχε τοπο­θε­τη­θεί ο Α. Μαχνί­τσκο­γκο.

Στη συνέ­χεια η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, του μεγα­λο­βιο­μή­χα­νου της σοκο­λά­τας και όχι μόνο, Π. Πορο­σέν­κο, το 2018, επί­ση­μα όρι­σε στις Ενο­πλες Δυνά­μεις και τα Σώμα­τα Ασφα­λεί­ας ως υπο­χρε­ω­τι­κό χαι­ρε­τι­σμό τους το «Δόξα στην Ουκρα­νία — Δόξα στους Ηρω­ες» όπως συνη­θι­ζό­ταν στη δοσι­λο­γι­κή Οργά­νω­ση Ουκρα­νών Εθνι­κι­στών και τον αντι­σο­βιε­τι­κό Ουκρα­νι­κό Στρα­τό Εξέ­γερ­σης του Μπαντέρα.

Μπο­ρεί στη συνέ­χεια, στις εκλο­γές του 2019, που κέρ­δι­σε ο σημε­ρι­νός Πρό­ε­δρος Βολο­ντί­μιρ Ζελέν­σκι, οι φασι­στι­κές δυνά­μεις με την ομπρέ­λα του κόμ­μα­τος «Ελευ­θε­ρία» («Δεξιός Τομέ­ας», κυβερ­νη­τι­κή πρω­το­βου­λία Γιά­ρος, Εθνι­κά Τάγ­μα­τα) να πήραν το 2,5% και να μην είναι στη Βου­λή, ωστό­σο είναι μέσα στον κρα­τι­κό μηχανισμό.

Το «Τάγ­μα Αζόφ», με ενι­σχύ­σεις από φασί­στες από άλλες χώρες, όπως την Πολω­νία, τις Βαλ­τι­κές χώρες, τη Σου­η­δία, είναι και αυτή την περί­ο­δο της ρωσι­κής επί­θε­σης στην περιο­χή του Χάρ­κο­βο και συμ­με­τέ­χει στις σφο­δρές μάχες με τις ρωσό­φω­νες πολιτοφυλακές.

Είναι υπο­κρι­σία όσων κάνουν πως δεν ξέρουν, μόνο και μόνο για να υπη­ρε­τούν την «πολε­μι­κή προ­πα­γάν­δα» υπέρ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Εξάλ­λου, με τις ευλο­γί­ες της ΕΕ έχουν νομι­μο­ποι­η­θεί και δικαιω­θεί ιστο­ρι­κά όλοι αυτοί που πολέ­μη­σαν στο πλευ­ρό των ναζί σε όλες τις χώρες της Βαλ­τι­κής και σε άλλες χώρες της πρώ­ην ΕΣΣΔ, οι διά­φο­ροι από­γο­νοι των Ταγ­μά­των Θανά­του των SS που κυκλο­φο­ρούν ελεύ­θε­ροι ενώ οι κομ­μου­νι­στές διώ­κο­νται. Αυτήν την «ελευ­θε­ρία» και «δημο­κρα­τία» υπερασπίζονται…

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη» της Δευ­τέ­ρας 28 Φλε­βά­ρη 2022.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο