Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ανάλγητη υποκρισία και τα απανταχού «μνημόσυνα» για την τραγωδία στο Μάτι

Με τη συζή­τη­ση για τις προ­γραμ­μα­τι­κές δηλώ­σεις έπε­σαν και οι όποιες μάσκες ένθεν και ένθεν, με την επό­με­νη μέρα ακρι­βώς όπως το ΚΚΕ την είχε περι­γρά­ψει … «προ­φη­τι­κά» όπως πάντα και με τα  επι­κοι­νω­νια­κά παι­χνί­δια της κυβέρ­νη­σης ΝΔ, να συνε­χί­ζο­νται στην κατεύ­θυν­ση «του σωστού δια­χει­ρι­στή που θα τα αλλά­ξει τα κακώς κείμενα».

Σχε­τι­κά με τις «φυσι­κές» κατα­στρο­φές η αντι­πα­ρά­θε­ση θυμί­ζει τα «περί όνου σκιάς» και συγκεκριμένα:

1. Η συζή­τη­ση έχει φύγει από το θέμα των πολι­τι­κών ευθυ­νών, της ανυ­παρ­ξί­ας έργων υπο­δο­μής για την προ­στα­σία από τις πυρ­κα­γιές, τις πλημ­μύ­ρες και τους σει­σμούς. Εστιά­ζε­ται σε κάποια πρό­σω­πα και κάποιους κακούς χει­ρι­σμούς που αν γίνο­νταν δια­φο­ρε­τι­κά θα είχαν καλύ­τε­ρα απο­τε­λέ­σμα­τα. Δεν θα ανα­φερ­θού­με μόνο στο γεγο­νός ότι δια­χρο­νι­κά δια­φο­ρε­τι­κά πρό­σω­πα και δια­φο­ρε­τι­κοί χει­ρι­σμοί οδή­γη­σαν στο ίδιο απο­τέ­λε­σμα. Νεκροί σε φωτιές, νεκροί σε πλημ­μύ­ρες, μεγά­λες κατα­στρο­φές σε περιου­σί­ες του λαού.

Αυτό που αξί­ζει να ανα­φέ­ρου­με είναι ότι όλοι τους βολεύ­ο­νται με αυτήν την αντι­πα­ρά­θε­ση, με αυτά τα επι­χει­ρή­μα­τα, για να κρύ­ψουν το κύριο: Την εγκλη­μα­τι­κή γύμνια του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού και τον ανε­παρ­κή σχε­δια­σμό πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, ως απο­τέ­λε­σμα μιας πολι­τι­κής που δεν δίνει προ­τε­ραιό­τη­τα στα έργα υπο­δο­μής για την προ­στα­σία της ζωής του λαού, αλλά αντί­θε­τα, όταν πρό­κει­ται για παρεμ­βά­σεις υπέρ των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, στη δια­μόρ­φω­ση και ενί­σχυ­ση του μνη­μο­νια­κού αντι­λαϊ­κού πλαι­σί­ου, στην υπη­ρέ­τη­ση των δημο­σιο­νο­μι­κών στό­χων, στη στή­ρι­ξη επεν­δύ­σε­ων, στις φορο­α­παλ­λα­γές και διευ­κο­λύν­σεις, στην κατα­στο­λή λαϊ­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων, στην υπη­ρέ­τη­ση ΝΑΤΟι­κών σχε­δια­σμών, «δίνουν ρέστα» στην ικα­νό­τη­τα και ταχύ­τη­τα αυτών των απο­φά­σε­ων.

Αυτήν την πολι­τι­κή αντα­να­κλούν τα μειω­μέ­να κον­δύ­λια για τη δασο­προ­στα­σία και την πυρό­σβε­ση, η απου­σία ολο­κλη­ρω­μέ­νου σχε­δί­ου πρό­λη­ψης, οργα­νω­μέ­νων και επαρ­κώς στε­λε­χω­μέ­νων υπη­ρε­σιών δια­χεί­ρι­σης εκτά­κτων ανα­γκών, οι τερά­στιες ελλεί­ψεις στα νοσο­κο­μεία, που μπο­ρούν να απο­δει­χθούν μοι­ραί­ες σε περι­πτώ­σεις όπως αυτή της πυρ­κα­γιάς στο Μάτι. Αυτή η επι­κίν­δυ­νη για το λαό πολι­τι­κή αντα­να­κλά­ται στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της γης, στον χωρο­τα­ξι­κό σχε­δια­σμό για το κεφά­λαιο, στους «ανα­πτυ­ξια­κούς» νόμους που προ­βλέ­πουν κίνη­τρα και επι­δο­τή­σεις για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους αλλά μόνο μέτρα δια­χεί­ρι­σης της φτώ­χειας για το λαό, στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας, στην ανα­γω­γή της λαϊ­κής στέ­γης, της ανα­ψυ­χής, των δια­κο­πών σε ατο­μι­κή ευθύνη.

2. Άλλο επει­σό­διο της αντι­πα­ρά­θε­σης είναι ξανά και ξανά το ζήτη­μα της αυθαί­ρε­της δόμη­σης. Οτι δηλα­δή αιτία του κακού είναι ο «αυθαί­ρε­τος» που έχτι­σε πάνω στο κύμα και ότι οι νυν και αεί προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις και περι­φε­ρεια­κές αρχές δεν φρό­ντι­σαν να λύσουν το πρό­βλη­μα. Μ’ αυτόν τον τρό­πο συσκο­τί­ζε­ται ότι όλες οι κυβερ­νή­σεις, με τα ειδι­κά χωρο­τα­ξι­κά σχέ­δια και την αλλα­γή των χρή­σε­ων γης, έχουν δια­χρο­νι­κά νομι­μο­ποι­ή­σει στρα­τη­γι­κές καπι­τα­λι­στι­κές επεν­δύ­σεις, ιδιω­τι­κο­ποιώ­ντας γη — δάσος και θάλασ­σα και απο­κλεί­ο­ντας την πρό­σβα­ση στην παρα­λία σε μεγά­λες εκτά­σεις εντός του αστι­κού ιστού, όπως στο Ελλη­νι­κό ή στο παρα­λια­κό μέτω­πο του Σαρω­νι­κού και όχι μόνο. Κρύ­βουν από το λαό ότι η πιο πρό­σφα­τη ρύθ­μι­ση για «τακτο­ποί­η­ση αυθαι­ρέ­των», το 2017, ψηφί­στη­κε και από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και από τη ΝΔ.

Θυμί­ζου­με ότι η «1η & 2η φορά αρι­στε­ρά» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ:

  • Διευ­κό­λυ­νε με νόμους ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τη δρά­ση των μονο­πω­λια­κών ομί­λων στα κρα­τι­κά δασι­κά οικοσυστήματα.
  • Δια­τή­ρη­σε όλο το νομι­κό πλαί­σιο που θωρα­κί­ζει τη διείσ­δυ­ση των μονο­πω­λια­κών ομί­λων, με τη διεύ­ρυν­ση των νόμι­μων επεμ­βά­σε­ων στα δασι­κά οικο­συ­στή­μα­τα με την παρα­χώ­ρη­ση της χρήσης.
  • Προ­ώ­θη­σε την έντα­ση της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της δασι­κής γης, μέσω κυρί­ως της αλλα­γής χρή­σης της και της εξα­σφά­λι­σης παράλ­λη­λα του απα­ραί­τη­του γι’ αυτήν χωρο­τα­ξι­κού και περι­βαλ­λο­ντι­κού πλαισίου.

3. Επει­δή πολύς λόγος γίνε­ται για την έκτα­ση του φαι­νο­μέ­νου, δηλα­δή της πυρ­κα­γιάς, που δεν επέ­τρε­πε να γίνει κάτι καλύ­τε­ρο, πρέ­πει να θυμί­σου­με ότι λίγες μέρες πριν από τη φωτιά, το ΚΚΕ προει­δο­ποιού­σε για την ανά­γκη να παρ­θούν μέτρα πρό­λη­ψης για τις πυρ­κα­γιές. Θέμα που είχε θέσει και με Ερώ­τη­ση στη Βου­λή. Τότε όμως, στις 7/6/2018, η κυβέρ­νη­ση απα­ντού­σε: «Η χώρα μας δια­θέ­τει έναν δασο­πυ­ρο­σβε­στι­κό μηχα­νι­σμό που ελά­χι­στες χώρες τον δια­θέ­τουν (…) με ένα δίκτυο που εμείς έχου­με φτιά­ξει αυτή τη στιγ­μή εξαι­ρε­τι­κό, ειδι­κά στην Αττι­κή και τα περια­στι­κά δάση, που η φωτιά σβή­νε­ται με ένα — δύο οχή­μα­τα και με την κινη­το­ποί­η­ση του πρώ­του ενα­έ­ριου μέσου».

Το θέμα το είχε θέσει τότε το ΚΚΕ παίρ­νο­ντας ως αφορ­μή δύο μεγά­λες πυρ­κα­γιές που είχαν προη­γη­θεί, σε Ηλεία και Νάξο. Πήγα­ζε όμως και από τα ίδια τα απο­τε­λέ­σμα­τα της επι­κίν­δυ­νης πολι­τι­κής που εφάρ­μο­ζε η κυβέρ­νη­ση στην πυρα­σφά­λεια και στη δασο­προ­στα­σία, ως συνέ­χεια της πολι­τι­κής των προ­κα­τό­χων της από το 1998 που άρχι­σε να υλο­ποιεί­ται ο στρα­τη­γι­κός σχε­δια­σμός απο­δό­μη­σης της πυρο­προ­στα­σί­ας γενι­κό­τε­ρα, προς όφε­λος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων.

Όλα τα παρα­πά­νω απο­δει­κνύ­ουν ότι ούτε «ανί­κα­νοι» είναι οι κυβερ­νώ­ντες και το αστι­κό κρά­τος, ούτε βέβαια άμοι­ροι των ευθυ­νών αντί­θε­τα, είναι ικα­νό­τα­τοι στην υλο­ποί­η­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, που γεν­νά κατα­στρο­φές σαν αυτή στο Μάτι ή στη Μάν­δρα και που με μαθη­μα­τι­κή ακρί­βεια θα συνε­χί­σει να γεν­νά και αλλού, μετά από φωτιά, μετά από πλημ­μύ­ρες, μετά από σει­σμό… Οι πυρό­πλη­κτοι της Ανα­το­λι­κής Αττι­κής, οι πλημ­μυ­ρο­πα­θείς της Μάν­δρας, συνο­λι­κά ο λαός δεν πρέ­πει να πέσει ξανά θύμα των όσων προ­βάλ­λο­νται ως αίτια της τρα­γω­δί­ας στο Μάτι. Με τη στά­ση τους να κατα­δι­κά­σουν και να συγκρου­στούν με την πολι­τι­κή που υλο­ποιούν τόσο η σημε­ρι­νή (που αν και «ανα­βα­πτι­σμέ­νη», τη γνω­ρί­σα­με για πολ­λά χρό­νια) όσο και οι προη­γού­με­νες κυβερνήσεις.

Το ΚΚΕ έχο­ντας επι­στη­μο­νι­κά επε­ξερ­γα­σμέ­νες θέσεις, για την αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία ανα­δει­κνύ­ει και σήμε­ρα την ανά­γκη για τη μέγι­στη λαϊ­κή κινη­το­ποί­η­ση και διεκ­δί­κη­ση στο μέτω­πο της πυρο­προ­στα­σί­ας και της δασο­πυ­ρό­σβε­σης

  • Και για αυτή την -σε εξέ­λι­ξη αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο έχου­με την εγκλη­μα­τι­κή γύμνια του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού στην πρό­λη­ψη και στην αντι­με­τώ­πι­ση έκτα­κτων και επι­κίν­δυ­νων κατα­στά­σε­ων, στην ίδια και χει­ρό­τε­ρη κατά­στα­ση απ’ αυτή της 10ης Μάη 2018, όταν το ΚΚΕ πραγ­μα­το­ποί­η­σε την ημε­ρί­δα με τη συμ­με­το­χή επι­στη­μό­νων και ειδι­κών για την πυρα­σφά­λεια και δασο­προ­στα­σία.
  • Παρα­μέ­νουν οι αρνη­τι­κοί παρά­γο­ντες που συνέ­βα­λαν τα προη­γού­με­να χρό­νια στην εκδή­λω­ση και εξά­πλω­ση κατα­στρο­φι­κών πυρ­κα­γιών ‑όπως είναι οι ελλεί­ψεις σε μέσα, προ­σω­πι­κό, υπο­δο­μές, χρη­μα­το­δό­τη­ση.
  • Έχου­με έλλει­ψη ολο­κλη­ρω­μέ­νων σχε­δί­ων αντι­με­τώ­πι­σης που να λαμ­βά­νουν υπό­ψη το σύνο­λο των κιν­δύ­νων, ανε­πάρ­κεια υπο­δο­μών και μέσων αντι­με­τώ­πι­σης και προ­στα­σί­ας του πλη­θυ­σμού, όπως είναι για παρά­δειγ­μα η έλλει­ψη μέσων, δια­δι­κα­σιών και οδών δια­φυ­γής και εκκέ­νω­σης σε περί­πτω­ση ενός μεγά­λου τεχνο­λο­γι­κού ατυ­χή­μα­τος ή μιας φυσι­κής κατα­στρο­φής, που θα απει­λεί την ασφά­λεια του πλη­θυ­σμού, δεν υπάρ­χει ούτε αντι­πυ­ρι­κός σχε­δια­σμός για τις περι­πτώ­σεις πολ­λών ταυ­τό­χρο­να δασι­κών πυρ­κα­γιών σε μια Περι­φέ­ρεια, γεγο­νός που έχει συμ­βεί πολ­λές φορές στο παρελθόν.
  • Η Περι­φε­ρεια­κή και Τοπι­κή Διοί­κη­ση μετα­θέ­τει τις ευθύ­νες της είτε στα δια­χει­ρι­στι­κά λάθη κάποιων υπη­ρε­σια­κών στε­λε­χών είτε με περίσ­σιο θρά­σος, κυνι­σμό και αλα­ζο­νεία στους ίδιους τους κατοί­κους.
  • Μόνο το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα απώ­λε­σε τα τελευ­ταία δέκα χρό­νια αθροι­στι­κά πάνω από 1 δισ. ευρώ.
  • Η Επι­τρο­πή που συστά­θη­κε, για τη διε­ρεύ­νη­ση των αιτιών των δασι­κών πυρ­κα­γιών (αν και σε δια­τε­ταγ­μέ­νη υπη­ρε­σία)„ έδω­σε στη δημο­σιό­τη­τα πόρι­σμα στο οποίο επι­ση­μαί­νει την έλλει­ψη Κτη­μα­το­λο­γί­ου και Δασο­λο­γί­ου, το δαι­δα­λώ­δες νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο, την “αξιο­ποί­η­σητων πυρ­κα­γιών στα δάση και την ύπαι­θρο για τη διεκ­δί­κη­ση – κατα­πά­τη­ση πολ­λών δασών και δασι­κών εκτά­σε­ων, με σκο­πό την αλλα­γή χρή­σης, την ερή­μω­ση των αγρο­τι­κών περιο­χών. Δια­πι­στώ­νει, επί­σης, ότι ο δια­χω­ρι­σμός της πρό­λη­ψης από την κατα­στο­λή χει­ρο­τέ­ρευ­σε τα πράγ­μα­τα και τονί­ζει τα δια­χρο­νι­κά, υπαρ­κτά προ­βλή­μα­τα οργά­νω­σης, εκπαί­δευ­σης, συντο­νι­σμού των εμπλε­κό­με­νων φορέ­ων στα δασι­κά οικο­συ­στή­μα­τα. Φυσι­κά (το είπα­με ήδη «σε δια­τε­ταγ­μέ­νη υπη­ρε­σία»…) προ­τεί­νει να συνε­χι­στεί και να μεγα­λώ­σει η υπάρ­χου­σα απα­ρά­δε­κτη κατά­στα­ση, δηλα­δή να μη μεί­νει τίπο­τα όρθιο σε μια νέα τέτοια αντί­στοι­χη κατα­στρο­φή!: προ­τεί­νει όχι κατάρ­γη­ση, αλλά δια­τή­ρη­ση(!!!) της επο­χι­κό­τη­τας ως σχέ­σης εργα­σί­ας για τη δασο­πυ­ρό­σβε­ση, τη μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή και επέ­κτα­ση των δημο­τι­κών εθε­λο­ντι­κών οργα­νώ­σε­ων στην κατα­στο­λή των δασι­κών πυρ­κα­γιών καθώς και των Ενό­πλων Δυνά­με­ων και για κατάρ­γη­ση του στα­θε­ρού χρό­νου εργα­σί­ας με την εφαρ­μο­γή ελα­στι­κού ωρα­ρί­ου για το υπάρ­χον προ­σω­πι­κό του ΠΣ!!!  «προ­τά­σεις» που κινού­νται στην ίδια εφαρ­μο­ζό­με­νη μέχρι σήμε­ρα αντι­δρα­στι­κή κατεύ­θυν­ση απο­δυ­νά­μω­σης του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, απο­σά­θρω­ση των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων και στα­δια­κή εκχώ­ρη­ση αρμο­διο­τή­των σε φορείς που «εθε­λο­ντι­κά» έρχο­νται να καλύ­ψουν πραγ­μα­τι­κά οργα­νι­κά κενά και να δημιουρ­γή­σουν νέες τομές στο ‑ήδη τρι­χο­το­μη­μέ­νο, Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα.
  • Επι­προ­σθέ­τως, η Επι­τρο­πή δεν προ­τεί­νει καν ενιαίο φορέα δασο­προ­στα­σί­ας και κατα­στο­λής με συγκε­κρι­μέ­νες αρμο­διό­τη­τες σε Δασι­κή και Πυρο­σβε­στι­κή Υπηρεσία!!!
  • Ο προ­τει­νό­με­νος πολυ­δαί­δα­λος γρα­φειο­κρα­τι­κός Οργα­νι­σμός Δια­χεί­ρι­σης Πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου (ΟΔΙΠΥ) και ο νέος παράλ­λη­λος με το ΠΣ μηχα­νι­σμός κατα­στο­λής δασι­κών πυρ­κα­γιών στο πλαί­σιο της Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας θα έχουν ως απο­τέ­λε­σμα αυτό που είδα­με στο Μάτι, το από­λυ­το χάος, την ασυ­νεν­νοη­σία και τον αυτο­σχε­δια­σμό των εμπλε­κό­με­νων φορέων!
  • Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, στό­χος είναι η επι­τά­χυν­ση των ανα­διαρ­θρώ­σε­ων, που έχουν σχε­δια­στεί, στον τομέα της δασο­προ­στα­σί­ας και της πυρό­σβε­σης, οι οποί­ες προ­βλέ­πουν τη μετα­τό­πι­ση της ευθύ­νης από την ολο­κλη­ρω­μέ­νη δομή του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού στο όνο­μα του εθε­λο­ντι­σμού, με τη μετα­φο­ρά αρμο­διο­τή­των πυρα­σφά­λειας, με την ίδρυ­ση εθε­λο­ντι­κών πυρο­σβε­στι­κών υπη­ρε­σιών.
  • Την ίδια στιγ­μή ο μηχα­νι­σμός πυρο­προ­στα­σί­ας και δασο­πυ­ρό­σβε­σης υπο­φέ­ρει χρό­νια από την έλλει­ψη μόνι­μου προ­σω­πι­κού, υπο­δο­μών, κατάλ­λη­λου μηχα­νο­λο­γι­κού και ατο­μι­κού εξο­πλι­σμού. Ο βαθ­μός ετοι­μό­τη­τάς του γίνε­ται εύκο­λα αντι­λη­πτός αν λάβου­με υπό­ψη ότι: Μόνο από το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα έχουν περι­κο­πεί σωρευ­τι­κά από το 2010 μέχρι και σήμε­ρα 153.894.800 ευρώ, με σημείο ανα­φο­ράς τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2009 που και αυτός υπο­λει­πό­ταν σε σχέ­ση με τις πραγ­μα­τι­κές και σύγ­χρο­νες ανά­γκες του!
  • Σχε­τι­κά με τη Δασι­κή Υπη­ρε­σία από το 1998 και μετά που έγι­νε ο αντιε­πι­στη­μο­νι­κός και κατα­στρο­φι­κός δια­χω­ρι­σμός πρό­λη­ψης – κατα­στο­λής, περιο­ρί­στη­καν τρα­γι­κά οι προ­λη­πτι­κές παρεμ­βά­σεις στα δασι­κά οικοσυστήματα.
  • Εμείς δεχό­μα­στε ότι το περι­βάλ­λον έχει υπο­στεί από την καπι­τα­λι­στι­κή μανία των βιο­μη­χά­νων, του κέρ­δους, αλλοιώ­σεις τέτοιες που να ευνο­ούν την κλι­μα­τι­κή αλλα­γή και ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να, αρνού­μα­στε, όμως, ότι σήμε­ρα ο άνθρω­πος που έχει κάνει άλμα­τα στο επί­πε­δο της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας δεν μπο­ρεί να προ­λαμ­βά­νει και να κατα­στέλ­λει τέτοια φαι­νό­με­να, ακό­μα και τα πραγ­μα­τι­κά ακραία φυσι­κά φαι­νό­με­να. Κάθε πυρ­κα­γιά θα μπο­ρού­σε να αντι­με­τω­πι­στεί υπό την προ­ϋ­πό­θε­ση ότι θα υπήρ­χε ένας σύγ­χρο­νος αντι­πυ­ρι­κός σχε­δια­σμός, σε επι­στη­μο­νι­κή βάση, που θα έδι­νε πρώ­τα απ’ όλα βάρος στην πρό­λη­ψη.
  • Ένα ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο πρέ­πει να περι­λαμ­βά­νει και τα ακραία φαι­νό­με­να. Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά απαι­τεί­ται μια πολι­τι­κή που θα βάζει στο επί­κε­ντρο τις ανθρώ­πι­νες ανά­γκες και όχι το κέρ­δος του κεφα­λαί­ου.

Επι­ση­μαί­νου­με την από κάθε άπο­ψη απα­ρά­δε­κτη και προ­κλη­τι­κή τη συμ­με­το­χή των πολι­τι­κά υπεύ­θυ­νων, για την τρα­γω­δία σε μνη­μό­συ­να και «μνη­μό­συ­να» υπο­σχό­με­νοι λαγούς με πετρα­χή­λια: Η ΝΔ ρίχνο­ντας όλες τις ευθύ­νες απο­κλει­στι­κά στην ανορ­γα­νω­σιά και στην έλλει­ψη συντο­νι­σμού της τότε κυβέρ­νη­σης (Συρι­ζα). Και οι δύο εκτός από το να απαλ­λά­ξουν τους εαυ­τούς τους, προ­σπα­θούν συστη­μα­τι­κά -υπη­ρε­τώ­ντας τον ίδιο αφέ­ντη, να κρύ­ψουν τις βαθύ­τε­ρες αιτί­ες αυτής της τρα­γω­δί­ας, τον βασι­κό ένο­χο. Και μαζί τους η πρώ­ην και νυν τοπι­κή και περι­φε­ρεια­κή διοί­κη­ση

 

 

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο